et ſic patet illud. ¶ Ad illud quod obiciturdedam. dicendū qd̓ noē in iſta ꝑte ei aſſenciendum ſic̄ em̄ intellexi ipſe fuit in tꝑe quādo orta ē ꝯtentio. Vnde nō eſt in hoc ſuſtinedus quia ſimpliciter fuit grecus tamen ipſecaute loquit̉. Vnde nō dicit ꝙ ſpiritus n̄ ſita filio ſed dicit nō dicimus a filio. qꝛ greci n̄ꝯfitebant̉ nec tamē negabat. ſed inc̓do eoꝝmaledicta ꝓgeniēs addidit ad ꝑſona paternam dementia. et dicit ꝙ non ꝓcedit a filioniſi tꝑaliter. et ideo tanquā hereticos et ſciſmaticos romana damnat eos eccleſia.Ecūdo querit̉. vtꝝ ſpūſſanctus ꝓcedat a patre et filio inquantū ſūtvnum. aut inquantū differētes. etinquantū vnū. videt̉ ꝑ anſel. in li.de ꝓceſſione ſpūs ſ. Nullus intellectꝰ capitſ.ſ. eſſe patris et filij ſcd̓ꝫ ꝙ alter e pater. atter filius ſed ſcd̓m ꝙ vterqꝫ ē idē deus Itēratione oſtendit̉ ſic. vnitas effectus ē ab vnitate actus. et vnitas actus ab vnitatē potentie vel ſubiecti. ergo cū vna ſit ꝑſona ꝓducta a patre et filio. ergo ꝑ vnum actū ꝓducit̉. et ꝑ vnam potentia. ergo ſpirat inquantum ſunt vnū. Itē qd̓ ē a duobus inquantūduo. aut ē inſufficiēter a quolibet. aut ab altro ſuꝑflue. ſed ſpūs ſ. a nulla ꝑſona ē inſufficiēter nec ſuꝑflue. qꝛ neutrū ꝯuenit nature ꝑfecte ergo ⁊cͣ. ¶ Itē ꝙ ē a duobus inquatum duo ē ꝯpoſitum. ſi ſubſtantialiter ē abillis. qꝛ a duobus inquantū duo ꝓcedit vnūet ita oportet ꝙ illud vnum habeat differētiam. ſed ſ.ſ. non ē ꝯpoſitus ergo ⁊cͣ. ¶ Iteꝫnihil vnū ꝓcedit a duobus ꝯſimilibus in natura quantū duo nniſi alter ſit ſicut principiūactiuū. alter ſicut principiū paſſiuū. ſiue alter vt pater. alter vt mater. ſed hoc non ē indiuinis ergo ⁊cͣ. ¶ Contra qui ꝓcedit a duobus ita ꝙ ab vno principalius quā ab alio ꝓcedit inquantū ſunt duo. ſed ſ.ſ. principalitꝓcedit a patre ſicut dicit augͥ. et habet̉ in ſequēti diſ. ergo ⁊cͣ. ¶ Itē qui ꝓcedit a duobꝰinquantū ſunt diſtincti ꝓcedit a duobꝰ inquantū ſūt duo. ſed nexus non ē niſi diſtinctoꝝ. ergo qui ꝓcedit vt nexus. ꝓcedit abeis vt a diſtinctis et ita vt a differentibus.¶ Item ab vnitate ſubiecti ē vnitas actus. ſꝫpater et filius ſunt duo. ergo ſpirat dupliciſpiratione. ergo ſpirat̓ ſpūſſanctus ab eis inquantū ſunt duo ergo ⁊cͣ ¶ Itē ſi ſpirat ſpiritum ſ. inquantū ſunt vnū. aut inquantū ſūtvnum in ſubā. aut in notione. aut in ꝑſona.Si inquantū ſunt vni in ſuba. ergo cū ſpiritus ſ. ſit idē in ſuba. ſpūſſanctus ꝓcedit a ſeſi inquantū ſunt idē in notione hoc nihil eſtqꝛ non ideo ſpirat. qꝛ ſunt ſpiratores ſed ecouerſo. nec inquantū ſunt vnū in ꝑſona. quiain ꝑſona nō vnit̓. ¶℟º dd̓ ꝙ ſpūſſanctus ꝓcedit a patre et filio inquantū ſunt vnum infecūditate volūtatis. vna aūt ē in patre et filio volūtas. quia pater et filius ſunt vna ſubſtantia. ſi ergo ē meis volūtatis fecunditasvna ē fecūditas in eis. volūtatis autē fecunditas e ī patre et filio. quia vterqꝫ deus inꝓceſſibilis. ſicut em̄ ſuꝑius dictum fuit denumero ꝑſonarum et infra meliꝰ patebit cūaget̉ de mnaſcibilitate que idē ē in patre ꝙprimitas. cū primū et principiū ſint idem rōprimitatis ē ratio principiādi ſiue fecunditatis. quoniā ergo pater prior ē inomini emanatione. ſcꝫ ꝓceſſione et generatione. qꝛ necgenerat̉ nec ꝓcedit. hinc ē ꝙ vtroqꝫ mō eſtprincipiū. quia vero filius prior ē emanatōeꝓceſſionis nō generationis. qꝛ generat̉ tn̄ ēinſpirabilis. hinc ē ꝙ eſt principiū ſpirandinō generādi. qꝛ v̓o ſ.ſ. neutroº ſe hꝫ neutroᶜē prīcipiū. Inde e gͦ ꝙ quāuis ſ.ſ. a duobꝰꝓcedat. quia tn̄ ꝓcedit non vt ſunt differētes. ſed vt ē in eis vna fecunditas volūtatispatet ꝙ ſpūſſanctus ꝓcedit ab eis inquantūſunt vnū ¶ Ad illud qd̓ obicit̉. ꝙ principaliter ꝓcedit a patre dicendū. ꝙ principaliterpoteſt dici dupliciter. Aut reſpectu ſecūdarij. et ſic importat ordinē prioris et poſterioris. et ſic ponit diuerſitatē. et hoc mō nō accipit̉ hic. Alio modo ꝓut principalitas dicitquādam auctoritate ſicut pater d̓r oꝑari ꝑfiliū. vnde vna creatura ꝓducit̉ a patre ꝑ filium. inquantū ſunt vnū. et ſic intelligendūē inppoſito. ¶ Ad illud qd̓ obicit̉ ꝙ nexus ꝓcedit a pluribus ⁊cͣ. Dicendū ꝙ ratio nexus.incipit a diſtinctōe et tēdit ſiue ꝓducit ī vnitatē. Vn̄ vltīa et ꝯpletiua ratio ē vnitas. licꝫergo nexus ſit duoꝝ et a duobus. ſi eſt ꝑfectus nexus ē ab eis inquantū ſunt vnū. noninquantū ſunt plures. ¶ Ad illud qd̓ obicit̉ꝙ ab vnitate ſubiecti ē vnitas actus. et a pluralitate pluralitas. Dicendū ꝙ iſtud nō habet inſtantiā ſcd̓m modūloquēdi. qꝛ ſi duoſunt termini copulati. Actus numeratus debet ei reddi. ſed ſcd̓m rem diſtingnit̓. qꝛ ſubiectum d̓r dupliciter. aut ꝑ ſe et primo. autn̄ primo et illud verū ē de ſubiecto ꝑ ſe et p̄mo. nō de alio. et ſic accipiēdo pater et filiꝰnon ſunt vnū principiū primū ſubiectū ſpirationis. quia nō ſpirant ſcd̓m ꝙ pater et filius. ſed ſcd̓m ꝙ in eis ē vna fecūditas volūtatis. et ita inquantū vnum. Vel aliter dicēdum ꝙ ē loqui de actu. vt ē actus vel origo.et de actu vt ē accidens. Si loquamur de actu vt ē accidens de neceſſitate numerat̉ adnumerum ſubiecti qꝛ n̄ ē vnū accidēs in diobus ſubiectis. Si aūt loquamur de actū vt ēactus. ſic ꝯꝑat̉ ad ſubiectū. vt ad principiūet ſic non numerat̉ ad numerū ſubiecti ſcd̓ꝫꝙ ſubiectū ſed ſcd̓m ꝙ principiū. qm̄ ergo īdiuinis ſpiratio n̄ eſſet accidēs ſed ꝓductiovel relatio ideo ſequit̉ vnitatē ſubiecti vt eſtprincipium. quare pater et filius quāuis dueſint ꝑſone. tn̄ ſunt principiū vnū. qꝛ ꝑ eand̓virtute ſpirant ideo actus nō numerat̉ in illis. iōſpirat vna ſpiratione quāuis ſint duoAAd illud qd̓ querit̓ vltimo. aut inquantūvnū in ſubā ⁊cͣ. Dicendū ꝙ inquantū vnum in
