Qorigine caret iō id debuit appriari qd̓ īportat priuatione principij. Tale aūt ē hoc nometernitas. Eternū em̄ ē qd̓ principio caret etlicet de ſuo nomine nō dicat niſi priuationēinicij durationis ꝑ aꝓp̓ationē tn̄ dicit priuationē omnis principij et ſic patet prima obiectio. Spiritus v̓o ſanctꝰ ꝓcedit ꝑ mod̓ volūtatis et amoris et ita debuit ei aꝓp̓ari nomē qd̓ actū exprimit volūtatis. hoc aūt ē hͦnomē vſus. Nam vti ē aſſumere aliquid ī facultatē volūtatis ſiue ad vtendū ſiue ad fruendū qm̄ gͦ aſſumptio ad fruendū ē ꝑ amorē. ſimiliter adu̓tendū qꝛ amor ē pondus etordo ideo vſus recte appriat̉ ſ.ſ. Et ſic patꝫvltimo queſitū ſcꝫ ꝙ vſus accipit̉ hic nō ꝓutdiuidit̉ ꝯtra fruitionē ſed ꝓut dicit amorisꝯplexū et actū libeꝝ. filius vero emanat ꝑmod̓ nature ideo emanat ꝑ modū ꝑfecte etexp̄ſſe ſimilitudinis. Naꝫ natura ꝓducit ſibiſimile et equale. et qꝛ habet in ſe rationē exp̄ſſe ſimilitudinis ideo et ꝯgntionis. qꝛ exp̄ſſa ſimilitudo ē ratio ꝯgnoſcēdi. et qꝛ ꝑ mod̓ꝑfecte ſimilitudins et rōnis habꝫ in ſe ratōꝫet exēplar omniū inde ē ꝙ habet rōnem ꝑfecte pulcritudinis. qꝛ em̄ ē ꝑfecta et exp̄ſſaſimilitudo ideo pulcer ē inꝯꝑatione ad euꝫquoniā exprimit qꝛ vero rōneꝫ ꝯgnoſcēdi habet et nō vnus tantū ſꝫ totius vniuerſitatis.ideo pulcrū pulcerrimus ipſe mūdus mentegerēs pulcritudinē habꝫ in ꝯꝑatione ad omnē pulcritudinē extraneā. Ex hijs duobꝰ relinquit̉ ꝑfectiſſima pulcritudo. ſic̄ em̄ dicitAugͥ. pulcritudo nō ē aliud quā equalitasnumeroſa. quoniā igit̉ in ꝯꝑatione ad patrehabet pulcritudinē equalitatis qꝛ ꝑfecte exprimit ſic̄ pulcra imago. In ꝯꝑatione veroad res habꝫ omnes rōnes ſꝫm ꝙ dicit Augꝰꝙ ē ars plena omnirōne viuetiū īta patꝫ q̄in filio recte reꝑit̓ ratio omnis pulcritudiniſEt igit̉ quo filius ꝑ moduꝫ nature emanat.habet rōnem ꝑfecte et exp̄ſſe ſimilitudinis.eo ꝙ habet rōnem ꝑfecte ſimilitudinis habet rōnem ꝯgintionis et rōne vtriuſqꝫ habetrōnem pulcritudinis. Quoniā igit̉ nomē ſpiciei importat ſimilitudinē et importat ꝯgnoſcēdi rōnem et importat pulcritudinē. vt ſpecies quidā priami digna ē īꝑio iō elegātiſſime aꝓpͥat̉ filio. patꝫ gͦ quare illud nom magis aꝓpͥat hilaꝰ filio quā aliud. quare etiammagis diffinit imaginē ꝑ illud nomē quamaliqd̓ aliud. Ad illud gͦ qd̓ obicit̉ ꝙ pulcritudo imaginis refert̉ ad ꝓtotipū. dd̓ ꝙ veꝝē ſed tn̄ aliter refert̉ honor. aliter pulcritudo qꝛ honor imaginis ſiue picture ita refert̉ad ꝓtotipū ꝙ in ipſa nō ē ſꝫm ſe honor ſic̄ patet. Si honoret̉ icoma beati incolai. ſed pulcritudo ita refert̉ ad ꝓtotipū ꝙ nihilominꝰē in imagine pulcritudo. nā ſolū in eo cuiꝰ ēimago. et poteſt ibi reꝑiri duplex ratio pulcritudinis quāuis in eo cuius ē noniſi vna inueniat̉ qd̓ patꝫ qꝛ imago dicit̉ pulcra qn̄ bene ꝓtracta ē. dicit̉ etiā pulcra. qn̄ rep̄ſentatillū ad quē ē. et ꝙ iſta ſit alia ratio pulcritudinis. patꝫ qꝛ ꝯtingit vnā rem eſſe ſine alia.quēadmodū dicit̉ imago diaboli pulcra. qn̄bene rep̄ſentat feditatē diabolī. et tūc fedae. Et ideo hila. aꝓp̓ans ſpeciē ſiue pulcritudine filio magis appriat ſub nominē nomīsquā ſub nomīe filij. Ad illud qd̓ obicit̉ ꝙ id̓ē bonū et pulcrū. dd̓ ꝙ dioꝰ nō vult dicere.ꝙ ſint vnū rōne ſꝫ ꝙ ſint vnū re. ſed quoniārōne differūt ideo alicui poteſt appriari vnūqd̓ nō arpͥat̉ altꝝ ⁊cͣ.Onſequēter ē queſtio principalis doſꝓpriatione augͥ. que eī patre vnitasin filio equalitas. In ſ.ſ. vnitatis eqlitatiſqꝫ ꝯcordia. Et ita hic querunt̉ tria. primo querit̉ vtꝝ deus poſſit dici eſſe vnū cumcreatura. ſcd̓o vtꝝ creatura poſſit dici vnumcū alia creatura. Tercio de rōne aꝓp̓ationisilloꝝ triū. Ꝙ aūt deꝰ poſſit dici vnū cū creatura oſtendit̉ ꝑ auctoritate aplī. j. corr. vj.Qui adheret deo vnus ſpūs ē. ſi vnꝰ ſpūs gvnum ens et vna res et ſi hoc. gͦ vnū. ¶ Itēhomo qui adheret deo. vnus ſpiritus ē. autcreatus aūt increatus. Non creatus qꝛ deusnō ē creatura gͦ ad minus īcreatus ſꝫ ſpūs īcreatꝰ ē omnnio vnus gͦ homo adherendodeo ē ſimpliciter vnū cū deo. ¶ Item magisvnit̓ mediū extremo quā extremū extremo. ſꝫſpūs.ſ. ē mediū viuēs viros iuſtos. et viri iuſti ꝑ ipſum vniti ſunt. vnde ioh. xvij. vt ſūtvnū ſic et nos ſumus gͦ iuſtus vir. Cum ſpūſancto poteſt dici vnū. ¶ Itē magis vnit̓ mebrum capiti quā mēbruꝫ cū mēbro. gͦ cū xp̄.mēbra ſint vnū in xp̄o. multofortius mēbruē idē capiti ſꝫ xp̄us ē caput nō tantū ſcd̓ꝫ humanitate ſed etiā ſꝫm diuinitatē gͦ ⁊cͣ. Contra ex illo verbo qd̓ dicit̉ ioh. x. Ego et patervnū ſumus. Impugnāt ſancti hereſim arrianā et maxime Augꝰ. Et hoc ꝯcludes arriumerrare qui dicit filiū aliā habere natura. Sigͦ ratio aūgͥ. bona ē. vnū dicit vnitatē in natura. ſed tali mō nō ē vnū creator cū creatura gͦ ⁊cͣ. ¶ Itē hoc videt̉ alia rōne. qꝛ q̄ maxime diſtant mīme ſunt vnum ſed creator etcreatura maxime diſtant gͦ nō poſſunt ſimpliciter dici vnū ¶ Itē ſi ſunt vnū gͦ aliquidvnū ſed ſi aliquid vnū ſunt gͦ deus et creatura habēt aliqd̓ ꝯmune et ſic hec vniuocartur in aliquo gͦ cū vniuocū ſimpliciꝰ ſit quāque vniuocant̓ in ipſo aliquid ē ſimpliciꝰ d̓oItē ſi deus et creatura ſunt vnū cū infinitū/diſtat a qualibꝫ qua rōne dicit̉ vnū cū vna etqualibet ſed quecūqꝫ vm et eidē ſunt eadeꝫīter ſe ſunt eadē gͦ ſꝫm hoc omnia ſunt vnūRiº dd̓ ꝙ ſic̄ dicit augͥ. ad hoc ꝙ aliqua ſintvnū nō ſufficit ꝯformitas volūtatis. ſed neceſſe ē p̄ſupponi ꝯuenientiā ī natura. quoniāgͦ deus et creatura ſumme differūt in natura. ideo nō debēt dici vnū. ſic̄ ꝓbant rōnesad hoc inducte qꝛ vero vir iuſtꝰ ꝯformat̉ ꝑcaritatē volūtati diuine et ei adherꝫ magis.quā alicui recte dicit̉ vnū cū determinatōne
