Seite
De poſtulando eſt actio prima ſublata: tunc aut fuit dictum rato manente pacto ⁊ exceptio opponetur ⁊ pena pe­tet̉ vt hic: ⁊. l. cū ꝓponas. C. e. datū. aut nō repetit̉ Aut dictū nō fuit ⁊ eſt in electiōe rei vel penaꝫ pe­tere vel exceptionem opponere: vt dicta. l. reſcrip tum.§. ſi pacto. sͣ. titu. i. Quero quid ſi hoc ca­ſu quando fuit dictum rato manente pacto: vellꝫ ſtipulator omittere penam ⁊ exceptionem ⁊ tranſ actionem reſcindere an poſſit videtur ꝙ ſic. quia eius fauore fuit appoſitum illud pactum. In con trarium videtur quia ſi eius fauore: ergo contra eum debet interpretari: vt. l. veteribus. sͣ. de pa­ctis. Breuiter illud pactum fuit appoſitum gra­tia vtriuſqꝫ. tamen ille qui venit contra tranſactio nem non poteſt ex illa tranſactione fundare inten tionem ſuam: vt. l. cum pater.§. libertus. jͣ. de leg. ij. ⁊. l. cum par. jͣ. de regulis iuris. ⁊ ſic poteſt re­ſcindi tranſactio: ita dicebat dominus Iacob. būt. Certe iſtam glo. ſi vis referre ad caſum. l. ſcili cet quando actor fregit fidem reo: tunc vera eſt precedens opinio. quia reus omittendo exceptio nem ⁊ pene petitionem poteſt per conditionem ob cauſaꝫ repetere id quod dedit: ⁊ ſic tranſactio nem reſcindit: vt. l. dedi. in prn̄ci. de conditione ob cauſam. Si loquatur ex parte actoris vtrum poſſit tranſactionem reſcindere. ſi quidem actio prima non fuit ſublata non eſt dubium ꝙ agere poteſt: ⁊ ſi excipiatur de tranſactione replicabitur de fide non ſeruata. C. eodem. l. ſiue apud acta. Sed ſi actio prima eſſet ſublata vtrum actor poſ­ſet petere ꝙ reus ponat ſe in priſtinam obligatio neꝫ. dic plene vt dixi in dicta. l. ſiue apud acta. Et eodem modo vide ibi an actor reo non ſeruante fidem poſſit agere preſcriptis verbis. Querit glo. quid ſi pena cōtinet minꝰ ꝙͣ intereſſe an poſ­ſit peti quod eſt vltra. dic ꝙ ſic: vt. jͣ. de act. empt. l. predia. ⁊. jͣ. pro ſocio. l. ſi ꝗs a ſocio. Vltimo querit glo. quid ſi ille qui ſemel venit contra ſol uit penam: vtrum ſi iteruꝫ veniat contra teneatur ad penaꝫ. ⁊ dicit ꝙ ſic. ſi eſt appoſita illa alia clau ſula que pena ⁊cͣ. ut. l. ſi duo. jͣ. de arbit. ſed ſi illa clauſula nō eſſꝫ appoſita: dic vt in. l. ſi ſic. jͣ. de ver. obli. quod tene menti. Tranſactio facta EnditOl. cum debitore ignorā te ab herede vendente preiudicat empto ri hereditatis ⁊ fideicommiſſario vniuerſali. hoc dicit. Materiam huius. l. dixi in. l. ſi cum empto­re. ſupra de pactis. De poſtulando. l z Rubrica. Gloſa continuat ad ſuperiora. dic ut dixi. sͣ. de pactis ſuper Rubrica. Pri­Unc titulum. nō po­nit cauſam edicti. ſecundo ponit ſum marium intellectum. tertio illud expli cat. ſecunda ibi: ea proter. tertia ibi: poſtulare. Opponitur ꝙ non ſit facienda di­ſtinctio perſonarum ut in autentica de mona­chis.§. primo. dicit glo. verum eſt quo ad deum: ſecus quo ad nos. Certe ſicut eſt apud deum ita deberet eſſe apud homines. nam in his que fiunt ex mera gratia etiam apud deum eſt acceptio per ſonarum. plus enim facit gratiam vni ꝙͣ alteri: in his vero que ſunt de mera iuſtitia neque apud deum neque apud homines debet eſſe acceptio perſonarum cum ſcriptum ſit. Ita magnum iu­a Reſcindi trāſactio. Ui de cy. in. l. ij. C. d̓ iure em̄ phi. no. in. l. cū pr̄.§. lib̓­tis. de leg. ij. no. gl. in c. fi. de locato. ⁊ de hac clau­ſula rato ma nente pacto. vide ꝑ cano. in. c. cū īter. de elec. ⁊ qd̓ no. ī. l. ita ſti pulatꝰ. in fi. ⁊ in. l. cū ſtipu­latꝰ ſiꝫ mihi a ꝓcu. d̓ v̓. ob li. add̓ bal. ī l. ſi defuncto C. loca. in ꝗ bus locis ha betur ꝙ hec clauſula pro obſeruāte ſo lū operat̉. ⁊ mode. ponūt in.§. actionū inſti. de act. b Ultimo q̄rit gl. adde qd̓ no. ſpe. in ti. de arbi.§. ſeꝗtur. v̓. ꝗd ſi plura. ⁊ qd̓ no. bar. in. l. cuꝫ pater.§. libertis. de lega. ij. De poſtu lando.&ica. Unc ti. diſtīctio ꝑſonaꝝ. An ſit acceptio ꝑ ſonarū apud deū ꝑ Dy. in regula in iu­dicijs. de re gulis iuris. d Poſtur lare. ꝯſulere. ꝗ n̄ p̄t aduo care p̄t ꝯſu­lere ī came­ra. add̓ id qd̓ habet̉. in. l. paulꝰ.§. pau lus. de leg. ⁊ ſic no. ꝙ in­ſtruēs nō p̄t dici aduoca­tus vt h̓ qd̓ no. ꝓ ſtatuto. e Scire lit­teras. vtruꝫ aduocatꝰ de beat ſcire lit teras. ꝗd in ptāte. vide bar. in. l. ſta­tutis pꝰ glo. de ſen. ex pe ri reci. ⁊ add̓ bar. in. l. i.§. aduocatos. de var. ⁊ ex­traor. cog. f Initium. no. ex iſto.§. vid̓ ange. ī. l. ꝗdā ita. ī pͥn. j. ad tre. ⁊ gl. in. l. ꝓfeſſio de mune. pa trimo. g Eſſe do­ctor. minor. xvij. annis n̄ poteſt eē do ctor. fran. de zabarellis in proemio cle. dixit ꝙ nō re peritur iure cautū cuius etatis dēat eē doctoran duſ: nec reꝑi ebat̉ diſtin­cta etas. naꝫ ſiue ſit ſenex ꝑ etatē: vel ꝑ mores nō re fert vt ī pͥmo ethy. tu vide bal. in. l. i.§. īterduꝫ. sͣ. de legit. tute. ⁊ gl. ⁊ bar. h̓ ⁊ adde qd̓ no. Inno. ī. c. cō q̄ſtus. de ſe­rijs. ⁊ opin. bar. h̓ tenet guil. ⁊ pe. de ancha. ī cle. ij. de magi­ſtris. h Scd̓o lo co. de cle. ⁊ mo. an cleri­ci ⁊ mōachi poſſint poſtu lare. vide in l. placet. alle. in glo. vbi ēt dicit̉ ꝙ me­dici ꝓhibent̉ ꝑ Ioā. an. in regula. in ar gumentū. in mercuriali. ADDE. ſe­dri. ꝯſi. clxx. dicabis: ut paruum: vt extra de iudicijs capitulo Nouit. 4 Querit glo. quid in Poſtulaꝭ C. arbitro vel iudice dele­gato. ⁊ reſpondet ꝙ idem ⁊ bene. in eo tamen ꝙ glo. dicit ꝙ delegatus habet notionem non iuriſ ditionem non videtur veruꝫ per. l. primaꝫ.§. qui mandata. ſupra de officio eius cui mada. eſt iuriſ ditio. ⁊ quod ibi nota. Querit glo. de nomini bus aduocatorum. dic vt in ea. Ultimo iſte.§. facit ad queſtionē docto. iſtius ciuitatis qui pro­mittunt non aduocare: queritur an poſſint in ca­mera conſulere?ᵈ ⁊ certe ſic quia poſtulare eſt in iudicio aliquid dicere. ſed ille qui cōſulit in came­ra non aduocat ſeu poſtulat. ergo ⁊cͣ. Querit glo. vtrum aduocatus debeat ſcire litteras. ᵉ di cit glo. ꝙ non requiritur. ſed doctores dicunt cō­tra iſtam glo. ⁊ bene: cum eniꝫ aduocati debeant examinari a doctoribus. vt. l. neminem. C. de ad uoca. di. iudic. apparet ꝙ debet eſſe litteratus. fa­cit. C. eodem. l. ſecunda. ⁊ lege quiſquis. Non ob ſtat quod dicit gl. de iudice: quia ille poteſt habe re peritiaꝫ per aſſeſſores ſuos: quod non cadit in aduocato. ⁊ iſtud puto verum. 1 Dicitur hic aūt pueritiam Inſtiunſa. aut caſum. Glo. exponit aut pro ⁊: ideo quia natura alternatiue eſt ꝙ altera pars ſit vera. ſed in text. ponitur ſtatim de vtroqꝫ ⁊ ideo ponitur aut pro ⁊: ſed non eſt neceſſe. nam quando copula ponitur inter duo adiectiua ſeu accidentia non poſita reſpectu vnius ſubſtantie non requiritur de neceſſitate vtrunqꝫ ſed verifica tur in quolibet: vt. l. ea tamen adiectio. infra de le ga. iij. ita in propoſito poſito ꝙ diceret pueritiaꝫ: ⁊ caſum verificaretur in pueritia tm̄. Nota ex iſtoʳ.§. ꝙ pueritia durat vſqꝫ ad. xvij. annos. Item not. ꝙ minor. xvij. annis non poteſt eſſe doctor. facit ad hoc. jͣ. de arbi. l. cum lex. Op ponitur. C. de procura. l. exigendi. ⁊. jͣ. titu. primo l. ſi minor. Sol̓. aliud in procura. ⁊ aliud in aduo cato. Alias diſtinctiones etatum ponit hic glo. ſi­mile in. l. hereditatum. jͣ. ad. le. falci. ⁊ per Cynuꝫ .C. de iur. deli. l. ſi infanti. Opponit gloſ. C. qui le. perſonam. l. prima. Sol̓. pro ſe non poteſt eſſe in iudicio vt in contrario: ſed aduocare pro alio ſic vt hic. Quero vtrum maior. xvi. annis doctor habeat iuriſditionem in ſcholares ex for­ma aucten. habita quod videtur per hanc. l. con­iuncta. l. cui iuriſditio. de iuriſdi. om. iudi. facit. l. quidam conſulebat. in fine de re iudicata. ⁊. l. cuꝫ lege. jͣ. de arbi. Opponitur. preſens nō Proptet: audiens habetur pro ab ſente: vt lege diem.§. coram infra de arbitris. ⁊ le ge coram. de verborum ſignificatione. ergo talis ſurdus non debet puniri. Reſpondeo hoc pro­pter culpam ſuam. non enim debet ſe immiſcere officio aduocationis ſi hoc facere nō poteſt: vt. l. ij. sͣ. ꝙ quiſqꝫ iu. x. Nota ex eo ꝙ dicit Iſit pretor: ego dabo: ⁊ ſic verba re feruntur ad iudicem: apparet ꝙ expeditur offi cio iudicis ẜm ea que dixi infra de conditione ex lege. l. prima. Querit glo. aliquas queſtiones. dic vt in ea. Iuriſconſul Secundo locO. tus ponit aliaꝫ partem edicti eorū qui pn̄t poſtulare pro ſe lꝫ nō pro alijs. Nō rationē finalē quare mulier non pōt poſtulare. idem̄ dicit glo. de cle. ⁊ mo. Ca­