Seite
De iuſticia ⁊ iure. 9 Supra dictuꝫ eſt qͣliter Hec aute ꝯ. iura tradi debēt: hͦ autē in ꝗbus locis tradi debeāt iſta iura uidelicet in ciuitate romana in ciuitate athenienſi: ⁊ in ciui­tate conſtantinopolitana: prohibens in alijs lo cis legi. ⁊ cōtrafacientes punit hoc dicit vſqꝫ ad .§. illud autem. Hic ponit̉ quomo Illud autem. ad ſcribētes libros ꝑ ſigna debent puniri ciuiliter ⁊ criminaliter. et hoc uſqꝫ ad uer. illud ꝟo. Aduerte ꝙ nomē demonſtratiuū ad oculū nihilominus ponit̉ in­tellectiue: ut. l. hec actio. de calū. de pͥmo patet. Itē intellige hic de nominibus duplicatis. ſecus in penis: ut eſt glo. in. l. qui teſtini. C. de murile. li. xi. qd̓ dico ꝙ nō eſt ueꝝª: quia. l. quā allegat lo quit̉ in caſu dubio. hͨ eſt certū: quare dico ꝙ iſta glo. ⁊ nō illa bene loquit̉ quā no. de quo habes tex. in. l. quicūqꝫ. in fi. C. de here. Itē aduerte ꝙ debet puniri ſcribens ꝑ ſigna. dicit glo. ſecus ſi recitatorie ꝑ abbreuiaturas. No. glo. q̄ inci­pit nō ergo ⁊cͣ. qd̓ intellige ſi nō diceret falſum: quia tūc eſſet ſecus: ut. jͣ. de eo qd̓ cer. lo. l. fi. ⁊ ui­de qd̓ no. in. l. iij. jͣ. de tritica. ⁊. l. eleganter.§. nō ſolum. jͣ. de dolo. ⁊. l. ex his. ⁊. l. exhibitiones. C. ad exhibendum. Hic habes ꝙ ſchola­Illud uerO. res non debent ludere nec ipſis ludis ſe īmiſcere maxime illi qui rudes veniūt ad hanc doctrinā. Vltimo loquit̉ de do­ctoribus docētibus hanc ciuilē ſapientiā. et hoc uſqꝫ ad finē. ⁊ ſic nota ꝙ ludus eſt crimēᵇ ibi ex ꝗ bus crimina: qd̓ ualet ad multa: ut in ſtatuto qd̓ dicit ꝙ bānitus de crimine poſſit impune offen­di ⁊ occidi: ⁊ cū quidā foret occiſus: quia luſit: nūquid puniat̉ occidens: ⁊ fuit iſta q̄ſtio Piſis ſeu Peruſij tēpore dn̄i Nicolai de armanijs. et finaliter ipſe nullo modo uolebat huic aſſenti­re. niſi ꝙ quidā doctor tunc Bononiēſis uenit ⁊ breuiter dixit per hunc tex. ꝙ talis occidēs pu niri non debebat. Ex.§. ſequenti. In ꝗbus locis poſſint iura doceri. Et an ex­pulſio de ciuitate equiparet̉ deportationi. Nota penaꝫ Hec autem tria. epulſionis de ciuitate ſic. C. de ep̄i. ⁊ cle. l. quicūqꝫ. cum ſi. Nota ꝙ qui facit contra legeꝫ dicit̉ offende­re legē ⁊ nō meret̉ a lege defendi: ut. l. auxiliū.§. in delictis. jͣ. de mino. Circa hoc reuocat̉ in du­biū: quia ſunt alie ciuitates a regibus ⁊ principi bus cōdite: utrū in his poſſint iura doceri. glo. dicit ꝙ ſic. vn̄ dic ꝙ in ciuitate Bononie pn̄t iu­ra doceri: quia eſt ciuitas regia. nam fecit eā im­perator Theodoſius iuſſu beati Ambroſij: ut ī legenda beati Ambroſij reperit̉ q̄ eſt apud ſan­ctū Uictorē locū religioſum ⁊ amenū cōſtitutuꝫ ſupra ſanctū Michaelē de nemore: ubi ego ſte ti ꝑ magnū tēpus ad ſtudendū ⁊ reuidendū li­bros ꝑ meipſum. Sed lꝫ ciuitas aliqua condita fuerit a principe: nō propterea poſſunt ibi doce­ri iura. niſi hoc habeat ex ſpeciali cōceſſione: vt hic habuit ciuitas Britenſiū q̄ dr̄ ciuitas augu­ſtana: ꝗa auguſti fuerit priuilegijs p̄ceteris p̄do tata: ut. jͣ. de cenſi. l. i. ⁊. l. i. C. de metropoli. beri­to. li. xi. tn̄ vt in ea poſſent iura doceri ſuper hoc ſpeciale priuilegiū hꝫ ut hic. Preterea ſicut ex­ponendo lr̄am dixi. Alexandria ciuitas fuit cō­dita ab Alexandro: in quo fuit ſecundū imꝑiū: vt dicā. jͣ. ti. i. l. ex hoc iure. ⁊ tn̄ in ea nō pn̄t iura doceri: ut hͨ pꝫ. nō obſtat qd̓ dr̄ ī iuribꝰ regijs ⁊cͣ. a Illud āt nō eſt veruꝫ adde Bar. in. l. ſtipula­tio iſta.§. eū qui. de v̓bo. obliga. b Illud ue ro. ludus eſt crimen. Si ſtatutū dicit ꝙ bannitus propter cri­mē poſſit oſ ſendi. ꝗdam fuit bānitus pro ludo: et ludus eſt cri mē: ergo p̄ſ ofſendi. be­ne ſaciūt ple ne no. ꝑ bal­in rubri. C. de cōdi. ob turpeꝫ cau. ⁊ omnino ui de de his in .c. i. de ſacri legijs. quia intelligit̉ de vrbibus ſingularibꝰ.ſ. Roma­na ⁊ Cōſtantinopolitana: q̄ dicunt̉ vrbes ſingu lares: vt. C. de priuil. eoꝝ qui ſa. pala. mili. l. i. lib. .xij. ⁊ ī ꝗbus iura nata ſunt: vt. C. de ferijs. l. oēs ⁊ in aucͣ. ut eccle. ro. gau. cē. an. ⁊ in aucͣ. vt p̄po. no. impera. Quid ergo ſi ciuitas hoc priuile­gio careat. Ia. de are. dicit ꝙ ſi hoc hꝫ ex cōſue­tudine longiſſima ſicut hꝫ ciuitas padue pn̄t ibi iura doceri legitime cū talis cōſuetudo ſit ſimi­lis priuilegio ⁊ ſacit ꝗd licitū ſicut priuilegiū: ut .jͣ. de aqua quo. ⁊ eſti. l. hoc iure.§. ductus. ⁊. C de ep̄i. ⁊ cle. l. ꝗſꝗs. Et cōſuetudo inducit priui legiū: ut in decretis. xviij. q. vlti. c. ſeruitium. ⁊ exͣ de ꝟbo. ſigni. c. ſuꝑ quibuſdā.§. preterea. Item probat̉ ꝙ expreſſum ⁊ tacitū equipollent: ut. jͣ. ſi cer. pe. l. cū ꝗd. ſed princeps ꝑmittendo alibi doceri videt̉ cōcedere ⁊ ſuā prohibitionē reuo­care: ut. jͣ. de exercito. l. i.§. magiſtrū. ⁊. jͣ. locati. .l. cū in plures.§. locator. hoc ſentit Ia. de are. dicens ꝙ iura poſſunt doceri in locis permiſſis ex priuilegio uel cōſuetudine antiqua q̄ pro le­ge ſeruat̉ uel ex ꝑmiſſione eius tacita uel exp̄ſſa ꝗ eſt princeps uel loco principis ī territorio ſuo ⁊ hi qui in talibus locis docent ⁊ docent̉ debēt habere priuilegia que tribuit auctentica habita .C. ne filius pro patre. ⁊ q̄ tribuit. l. de excuſati. tu. l. ſed reprobari.§. fi. Plus dicunt ꝗdaꝫ mo­derni ut Ri. malū. ꝙ poſſunt hec iura hodie do ceri in qualibet ciuitate vel caſtro: ut Mutine Regij Parme Vercell̓. ⁊ in caſtris ut uidemus maxime in ꝓuincia marchie anconitane ꝓbant ꝗa ubi ceſſat ratio legis ⁊ lex: ut. jͣ. de iurepa. l. adigere.§. ꝙͣuis. ⁊. jͣ. de re mili. l. milites. Item cū ratio vincit legē poſſumus facere cōtra legeꝫ rationi adherendo: ut dicit glo. jͣ. de acqui. reꝝ do. l. qua ratione.§. lꝫ. Sed ratio quare ꝓhibi­tū fuit iura doceri in alijs locis: illa erat olim ne iura ꝑuerterent̉ ⁊ falſificarent̉ cū ī illis locis nō erat copia iuriſperitoꝝ. ſed cū hodie vbiqꝫ ſint iuriſperiti nec ſit locus ꝑuerſioni uel falſificatio ni ſicut olim ceſſat iſta ratio. ⁊ ideo ad hoc ob­ſeruandū nō tenemur qd̓ mihi nō placet: ꝗa tē pore huius. l. multe erant ſplendide ciuitates in quibus forte maior erat copia ſapientiū ꝙͣ in ci­uitate Beritonienſi ⁊ cū alibi nō poſſint doceri iura neqꝫ in Alexandria neqꝫ in Cōſtantinopo. ciuitate. Dico ergo ꝙ habere ſtudiū uel licentiā docendi procedit ex priuilegio tm̄ᶜ vel ex cōſue­tudine longiſſima. ſicut Padue vbi eſt ſtudiuꝫ generale ex cōſuetudine ⁊ ſic eadem priuilegia ſunt ibi que ſunt Bononie vbi eſt ſtudiū ex cō­ſuetudine ⁊ priuilegio Lotharij imꝑatoris ut dicunt quidā. Vnde ergo eſt ꝙ in publica do­ctoratus examinatione dicit ep̄s uel archidiaco nus damus tibi licentiā legendi hic et vbiqꝫ lo­corum. Sed dic ꝙ ubiqꝫ accipit̉ pro omni loco ſcilicet idoneo: ut. jͣ. de mu. et ho. l. vt gradatim .§. i. et arg. jͣ. de his qui ſunt ſui uel alie. iuris. l. i. .§. ꝗcūqꝫ. cū ſua glo. Ultimo querunt hic ꝗ dam vtrū hec pena expulſionis ciuitatisº habea tur pro deportatione. et dicunt quidam ꝙ non per. l. mathematicos. C. de epiſ. audi. ubi aliud eſt expellere de ciuitate. et aliud deportare qd̓ ē nota quo ad bānitos noſtri temporis qui de ci uitatibus exbanniunt̉: vtrum habeātur loco de portatorum. qd̓ dicemus. jͣ. de offici. pre. l. illici­tas.§. vniuerſas. et dixi in. l. prima. C. de here. in ſti. et iſta ſunt verba domini Ci. De iuſticia ⁊ iure. Rubrica. c Priuile gio tm̄. Et an doctores dicant̉ habe re iuriſditio nē ordinariā vide bar. ꝙ ſic in. l. ij. in fi. de op. leg. ⁊ bal. ī. dicta aucͣ. habita ī vlti. col. Sꝫ an pͥuilegia conceſſa per aucͣ. habita. habeant lo­cū in foren­ſibus tm̄ an etiā in ciui­bus bal. ibi videt̉ velle ꝙ tantuꝫ in forenſibꝰ in prima col. et ibi uide ī. ix. col. an docto res ⁊ ſchola res cuiuſli­bet ſciētie ha beāt illa pͥui legia. ADDE ꝙ bal. ꝯſi. xxvi. .i. li. cōſuiuit ꝙ gratia nō diceret̉ ſur­repticia ex eo ꝙ ꝗs ſu­plicauerat ſū mo pontifi­ci ſe ſtudere in iure ciuili nō expreſſo loco cū ſtu­deret medio lāi qꝛ ex ātiqͦ cōſuetudine dicit̉ habere ſtudiū gene rale ex quo: ibi. Legitur ⁊ eſt ciuitas regia ⁊ me­tropolitana. d Expulſio nis ciuitatis bene ſa. c. de vſur. in. vi. ⁊ in. l. hi ꝗ ſan ctam. C. de apoſtatis: