Seite
Si ager vectigalis vel emphi. petat̉. De vſufru. ⁊ quēad. ꝗs vta. nec publiciana ī partu ⁊ partū ꝑtꝰ. h. d. ⁊ gl. hic tractat plene materiā huiꝰ.§. ⁊ habetis duas gl. ⁊ pͥma dꝫ examinari ꝑ tres qōes. Prima utrum partꝰ ancille poſſit vſuca. Scd̓a vtrū cōpetat pu bliciana. tertia vtrū ſit furtiuꝰ. q̄ qōes examināt̉ ī. l. ancille. C. de furt. ⁊ ibi ꝑ Cy. ⁊ ēt ibi dixi. ſcd̓a gl. venit examināda ꝑ vna qōeꝫ.ſ. vtrū hr̄s furis poſſit vſucaꝑe a ſe īcipiēdo vſucaꝑe ⁊cͣ. qd̓ dic vt .l. cū hr̄s. ⁊. l. viciū. de diuerſis ⁊ tē. p̄ſcri. ⁊ ꝑ dy. in. c. poſſeſſor. exͣ de re. iu. li. vj. dixi plene in. l. pō po.§. cum quis. jͣ. de acquir. poſ. Bar. t Qd̓ de re empta eſt vel rei I deN Ali. empte accedit pōt peti ꝑ publicianam. hoc dicit. vſqꝫ ad finem. Bar. Valꝫ do­Um ſponſus. natio fa­cta a ſponſo ſponſe. ⁊ ideo eſt ſufficiēs cauſa ad vſucapionem ⁊ publicianam. h. d. Verbalis reſtitutio publicianaꝫ I S CNi. trāſfert ī fideicōmiſſariā: etiam poſſeſſiōe nō apprehēſa. h. d. Op. ꝙ reꝗͥrat̉ traditō: ut. sͣ. e. l. i. ⁊. l. eū ꝗ.§. fi. So. ꝗdā dicunt ꝙ fallit hͨ. tu dic ut dixiª. sͣ. e. l. i. aut.n. fideicōmiſ ſariꝰ vult vti publiciana q̄ cōpetebat defuncto ⁊ poteſt ut hic: aut vult vti ex titulo ſuo ⁊ nō poſ ſit: ut in contrario. Bar. z Emptor re In uectigalibus. ppectu vti­lis dn̄ij hꝫ publiciā. h. d. Op. de. l. ſiue.§. hec actio. sͣ. e. Sol. ꝗdā dicūt fallit hic. tu dic ꝙ non fallit. Nā lꝫ vectigal nō poſſit p̄ſcribi reſpectu di recti dn̄ij pōt reſpectu vtilis: ⁊ illo reſpectu dat̉ publi. Itē in fundo ſuꝑficiario ut hic. ⁊ ex hoc ſemel dicebant ꝙ lꝫ iuriſditio non poſſit p̄ſcri­bi contra eccleſiā romanam niſi ſpacio centū an norum tn̄ contra vnū comitem qui haberet iu­riſditionē ab eccl̓ia p̄t p̄ſcribiᵇ legitīo tꝑe vt hic. t Pro his que alie­Si res talis. nari nō poſſunt pu­bli. non competit. hoc dicit. Quecūqꝫ ē iuſta q Uecunqꝫ. cā acarendi do­minium ſufficit ad publiciamam. h. d. Solēnitas extrinſeca nō Interduꝫ. gſumit̉ niſi ꝓbet̉. h. d. de quo pleniſſime in. l. ſciendum. jͣ. de ver. ob. I quis prohibuit. Proteſtatō ne ꝗſ faciat id ad qd̓ tenet̉ nō īpedit actuꝫ geri. h. d. De iſta materia plene tetigi ī. l. vtrū. de ꝯſti. pecu. pleniſſime ī materia ꝓteſtationū ī. l. nō ſolū.§. morte. jͣ. d̓ no. oꝑ. nū. Per ſeruum fugi I ſeruus. tiuum acquiritur domino publiciana. h. d. Exceptio dn̄ij repellit Aulus. publicianā. h. d. cū. l. ſe p quē. Gl. pōit caſuſ ī ꝗbꝰ fallit iſta regl̓a. Si ager vectigalis vel ēphiteoticꝰ petat̉. rub. Em­Gri ciuitatuꝫ. ppiteo ta uel hn̄s fundū vectigalē ēt ꝯͣ dn̄m ſi nō ceſſa­ſed ſi poſfeſſor. in fi. prin. jͣ. de iureiuran. Um ſpōſus.§. is cui. tu dic vt dixi. Idē approbat Io an. ī ti. de cau. poſ. 5. nūc dicēdū. ī addi. qͥ incipit. ſcire debes. in fi. ⁊ vide bal. ī. l. fi ue aūt.§. ſi duobꝰ. ⁊. l. ſe. sͣ. eo. doc. ī.§. alie. īſti. de act. ꝑ Iac. de are. ⁊ Cy. ī. l. i. ī. viij. q. C. cōia de leg. ⁊ cū opi. bar. hic ⁊ sͣ. e. in. l. i. cōcordat azo ī ſumma .C. de lega. ī pe. col. ang. hic idē. ⁊ idē bar. ange. et doc. ī. l. in fi­deicōmiſſa­ria. jͣ. ad tre. b In vecti galibus pōt p̄ſcribi. Con tra comiteꝫ habētē iuriſ­ditionem ab eccleſia non reꝗrit̉ p̄ſcri­ptio cētū an no. add̓ bal. ⁊ ang. ī. l. ſic̄. ī pe. col. C. d̓ p̄ſcri. xxx. an. ⁊ imol. ī. l. v. ſucapionē. ⁊ in. l. qͣꝫuis. d̓ vſuca. ꝑ doc. ī. c. ad audi­entiaꝫ. de p̄­ſcri. ſuꝑ glo. ī v̓. pͥncipali­ter ⁊ ibi mul ti ꝯͣriū tenēt ⁊ illud poſſet ꝓcedere vbi eccleſia ꝯͣdi­ceret p̄ſcribē ti ac et vbi p̄ ſcribēs nō fa teret̉ ius ec cleſie ⁊ eā re cognoſcere nollet ꝑ pe. d̓ anch. in ꝯſi. ꝗnquageſi­mopͥmo īci­piēte. in xp̄i noīe. pͥmo d̓ iuribꝰ ⁊c̄. in .iiij. col. AD DE pe. d̓ an cha. ꝯſi. cxlij. et ꝙ voluit ro. ꝯſi. cccxij. I quiſ ꝓhibu it. Add̓ ꝙ di xi ī. l. i. C. de ſatiſdā. ⁊ d̓ ī­tellectu huiꝰ .l. vid̓ imol. ī .l. iiij.§. cato. ī. iiij. col. de ver. ob. Si ager vectigalis vel emphiteoti­cus petatur. d Gri ci­a uitatū. d̓ mate ria huius. l. ⁊ qͥ hic no. vid̓ bar. latiꝰ ī. l. i. ⁊ maxime ī .§. quod ait de ſuperfi. e Appella­tōe dn̄ij. vult dicere ꝙ ap­pellatiōe ꝓ­prietatiſſem ꝑ ītelligit̉ d̓ directa: ⁊ ita intelligit̉ iſte tex. ẜm bal. ī .l. cū res. ī fi. de ꝓba. fallit ī libello cuiꝰ v̓ba late īterp̄tant̉ ⁊ ut verificet̉ Iutili. ſcd̓ꝫ do­. uerit ī ſolutione pēſionis hꝫ vtilē in rē. h. d. totꝰ iſte titulus. No. ꝙ appellatione dominijᵉ ītel ligimus de dn̄io directo ſimpliciter loquendo Itē no. glo. que īcipit. idē ⁊ ſi nō ſoluerit ⁊cͣ. ex qua no. ꝙ ſi emphiteota nō ſoluit emphiteo­ſim nō dꝫ obijci iſta exceptio ab extraneo ſed ſo­lum a dn̄o: ⁊ eſt caſusʳ in. l. ij. d̓ iure emphi. ⁊ ſic nō tranſfertur dominiū ipſo iure ſed dn̄o uolen te: qd̓ no. multū ⁊ tene menti. de quo vide ut di xi in. l. peculium.§. ſi heredi. jͣ. de pecul. De vſufructu ⁊ quēadmodū ꝗs vtat̉. rub. Glo. exa Suſfructus. ninat hic iſtā diffinitionē ⁊ bn̄: ſed reꝗreret ma gnā examinationē tn̄ nō curo. ⁊ no. l. ij. ꝙ nō po teſt eſſe qualitas ſine ſubſtantia. Mniuꝫ predioruꝫ. Pro declaratione huius principij debe tis ſcire ꝙ glo. in. l. ij. circa prin. jͣ. de verbo. ob. ⁊. l. corruptionem. C. e. dicit ꝙ ille qui tenet̉ ad vſum fructū tenetur ad factum. aliqui reprehen­dunt ⁊ dicunt ꝙ īmo tenetur ad dādū. breuiter tex. eſt hic ꝙ tenet̉ ad utrūqꝫ. nā hic dicitur ꝙ te net̉ dare ⁊ pati: ⁊ ſic dare ⁊ facere ⁊ iſtud facere nunꝙͣ impletur: quod no. qꝛ uides ꝙ loquitur affirmatiue: ⁊ tamē nunꝙͣ poteſt impleri. d̓ quo dixi in. l. naturalis. jͣ. de preſcrip. uer. Glo. inducit in ar Conſtituiturr gu ad. q. ꝙ qs nō poteſt locare operas ſuas perpetuo. de quo ī. l. antiquitas. C. e. plene dixi in. l. ſtipulationes nō diuiduntur. jͣ. de uerbo. ob. ⁊cͣ. Querit gl. Sufructus. qa ſit dictū ꝙ ē pars dn̄ijʰ. Pe. dicit ꝙ dominiuꝫ plenum eſt genus habens in ſe proprietatē nu­dam ⁊ uſum fructū ⁊ ſic uſu fructus eſt pars do­minij: ⁊ iſta opi. Pe. eſt uera intelligendo ẜm ꝙ no. in. l. recte dicemus. jͣ. de uerbo. ſig. Uſufructꝰ ē Sufructus. Iiuiduꝰ ab initio ⁊ ex poſtfacto. h. d. quod no. ꝓ pter materiam diuidui ⁊ indiuidui. Iſte uer. uidetur con­HactenūP. tradicere precedētibꝰ So. duo ſunt uidenda. primo cuius expenſis: ⁊ tunc loquitur prin. ſecundo cuius ſollicitudine cuius opera: ⁊ tunc ſi non magna ſit impenſa ꝑ­tinet ad uſumfructum: ut. l. damni.§. ſi eius. et .l. inter uſumfru. de dam. infec. Rboribus. Per unum actuꝫ ſingularem Oº lliO. retinetur quaſi poſſeſſio toti iuris in uniuerſo. hoc dicit. de quaſi poſſeſſione iuriſditionis aduerte diligenter ꝙ ſufficit ꝙ ſubditus recognoſcat ſuperiorem in dominum etiam domino ignorante. Item lꝫ ab alio poſſi­deatur ſecus eſſet in iuriſditione acquirenda: ut .l. ſi prius. jͣ. de aqua plu. ar. quod no. io. ī. c. ij. de libel. obla. ⁊ bar. ī. l. ſi mater.§. eādē. de excep. rei iudi. i. l. i. C. de vſufru. bal. ꝯͣ ī. l. doce. C. de rei vē. ꝑ ang. hic ⁊ bal. in. l. i. C. de theſau. li. x. limita iſta ut ꝑ bal. ī. l. indebiti.§. i. in. i. col. jͣ. de ꝯdi. indebi. vide bal. in. l. ij. jͣ. de here. inſti. f Et eſt caſus. vide bal. in autē. qui rē. in. iij. col. de ſacroſan. eccle. De vſufr. ⁊ quēad. ꝗs vtatur. rub. Suſfru v ctus. Quie ſit vſufruct formalis et ꝗs caſualis. vide ꝑ bal. ī l. i. in. iij. col. jͣ. d̓ ꝯdi. ex le. Suſfru v ctꝰ. ꝑs domi­nij. Qn̄ vſul fructꝰ eſt ꝑs dn̄ij. vid̓ ple ne bar. ī. l. q vſum fructū. de v̓. ob. ⁊ in rub. C. eo. Suſfru v ctꝰ. ꝑti net ad vſumfru. Et an vſufructu ariꝰ teneatur ad collectas dic ⁊ ītellige vt ꝑ gl. no. ī .l. ꝗ ꝯcubinā .§. ꝗ ortos. de le. iij. itē ī tellige vt la­te ꝑ bar. ī. l. cōtē.§. i. de pub. ⁊ vid̓. C. .e. l. eū quē. ꝗd īemphi­teota ⁊ colo no. vide bal. i. l. i. C. de iu re emphi. et ibi ī. iiij. col. an emphiteo ta poſſit mu tare formaꝫ rei ac melio­rare: ⁊ ſi vſu fructuarius nō reficit p̄t ꝓpria aucto ritate ꝓhibe ri vti frui. ẜꝫ bal. ī. l. qͣꝫuis .jͣ. de dā. īfe. ad iſta. l. hic in fi. cū ſeq. adde gl. no. ⁊ qd̓ ibi bar. in. l. ſi cui. in fi. jͣ. de ſerui. ꝙ lꝫ vſufru­ctuarius nō poſſit muta­re forte fallit in caſu. l. qꝛ dominus po terat. ADDE an vſu fructua­rius teneat̉ ad collectas ⁊ impēſas ⁊ ꝗd ſi ſolutis illis vſufru­ctus ad nihi­lū reduceret̉ an teneatur Ro. conſilio cccxxx. Rbori a bus.§. de illo. aduerte diligēter. vide q̄ dixi ī. l. j.§. ſi tibi fundum. jͣ. de iti. actuqꝫ priuas