Seite
De iudicijs. eſt hoc dicit. quod no. Item no. ꝙ aliud eſt offi cium iudicis excludens actiones: aliud eſt exce­ptio. ſicut aliud eſt actio. aliud eſt officium iudi cis. ⁊ ſic facit ꝙ ſtatutum quod prohibet oppo ni exceptionem contra inſtrumentuꝫ non impe­diat officium iudicis. de quo dixi in. l. plane. jͣ. de pe. here. Op. ꝙ vna non tollatur per aliaꝫ in eo ꝙ plus eſt. vt. jͣ. pro ſocio. l. rei cōmunis. So. dicit glo. hoc ideo quia vna actio erat ordinaria de iure cōmuni: alia extraordinaria de iure ſpe­ciali contra ius cōmune. Contra hoc op. ⁊ vi detur ꝙ vtraqꝫ eſt ẜm ius cōmune: vt.§. ex hoc edicto. sͣ. e. l. Nam de iure cōmuni ciuilis dabit̉ actio in nautam cauponem ſta. vt. sͣ. e. l.§. i. So. Dy. jͣ. de pub. l. i.§. dixerit aliquis in aditiōe ma gna: videtur intelligere de actione que datur cō tra iſtas perſonas ex facto aliorum non ex pro­prio: quaſi tunc non haberet locum iſte.§. Vel potes dicere ꝙ etiam quando datur ex proprio facto contra ius cōmune datur eo: quia in eo de uenit leuiſſima culpa. vt. sͣ. e. l.§. ex hoc edicto. Et hoc videtur velle glo. ſuper verbo furti dum dicit: ſiue ipſe ſiue alius ſurripuit. Vltimo gl­diſtinguit qualiter actio ordinaria cōcurrat cuꝫ extraordinaria. ⁊ plenius per Dy. in. l. in prouī ciali. jͣ. de ope. no. nun­Ed ⁊ ipſi. Iulianus Not. ꝙ de veſtimentis que quis portat in dorſo non ſoluitur gabella. Item nec de eo qꝛ portatur cauſa quotidiani vſus. qd̓ no. Iuriſ Ic et in factum. aſul­l tus huc vſqꝫ locutus eſt principaliter d̓ actione in factum que datur ex quaſi contractu de recepto. Hic loquitur de actione in factum: que datur ex quaſi delicto. de quo loquitur in ti. jͣ. furti aduer. nau. g Opp. ꝙ diuerſe ſunt Poſſumus. perſone ergo abſolu toria lata pro vna non parit exceptionem rei iu­dicate pro alia. vt. l. cum queritur de exceptione rei iudi. So. videtur eadem perſona ex quo vn habet regreſſum contra alteruꝫ. vidiſtis in. l. ad uerſus.sͣ. ti. i. No. ꝙ exercitor non tene FI d OE L.tur ex facto nautarum niſi cum delinquunt in naui. Eodem modo poteſtas non debet teneriᵇ de facto familie niſi deliquiſſent in officio. vt. l. fi. cum exhibuiſſet.§. familie. jͣ. de publi. niſi per ſtatutum aliud indu­catur. hoc dicit. Ed ⁊ ipſi.§. iul. Adde. no. in. l. fi.§. diuus de publica. Ebet. debet teneri. No. ꝙ poteſtas non tenetur pro ſamilia in ſin dicatu: niſi pro geſtis in officio. Adde. l. i. ⁊ ibi ange. C. de rōci. ⁊ per hanc. l. idem dicit etiam bal. hic poteſtas nō tenetur ſi fami­lia ſua dederit damnum extra territorium: ⁊ de omnibus de ꝗbꝰ tenet̉: vide plene bal. in. l. nulli C. quo ap. ⁊ l. ii. C. vbi d̓ rōcinijs: taꝫ publi. qͣꝫ pri ua. agi oꝫ in l. pretor. de eden. c Item ſi pͥ dixerit. pro teſtatio. No. an hoſpes ꝓ teſtās ſe nol­le teneri de ī uectis excu­ſetur. aliqui dicūt ꝙ bar. fuit ſibi con trarius. in.§. mortē. Sed ꝗd ēt ſi fiat ꝓ teſtatio ante qͣꝫ res reci­piat. facit. l. i. in pͥn. jͣ. fur. aduer. ca. ⁊ qd̓ ibi bart vbi tenet̉ ꝗs de neceſſita­te cuſtodire: ergo ꝓteſta­tio non rele­uat..l. alimen ta. ⁊ qd̓ ibi no. C. de ne­go. ge. ⁊ ita ē de mente bar. in. d.§. morte. ī. vii. col. ⁊ ita vide tur doc. cōi ter tenere in l. pacta nouiſ ſima. C. de pac. in. c. cuꝫ m. de cōſti. lꝫ ro. in. d.§. morte. ſimpli citer ſequat̉ bar. ibi. d An libe­retur. Sed ſi caupo dedit claues came re: an tenea. tur. Adde bal. in ℟eica. C. depoſiti. ⁊ ī. l. ex diui. ⁊ ibi Cy. C. locati. De iudi­cijs. ℟ica. a Llb ijci­ant. Et ī materia cōcludendo dic. ꝙ quandoqꝫ agitur de iuriſditione tantū nō declināda: tunc ſi ſit pa ctum: h̓ nō eſt licita penitentia. c. i. de iudi. Et ibi no. qn̄qꝫ agitur de iu­riſditione prorogāda. ⁊ tūc aduerte: qꝛ qn̄qꝫ agit̉ de ꝓrogāda ⁊ inducē­da per litigiū ſcienter factum per ꝑtes corā iudice alias nō ſuo. ⁊ ꝯͣ tene tur ꝙ nō inducitur ꝓrogatio an̄ lit. ꝯte. ꝑ id qd̓ habet̉ in. l. ſi cū dotē.§. eo aūt tꝑe. ſolu. ma. ⁊ hic ēt glo. ⁊ hoc clarū quo ad hoc vt ꝑtes poſſint recedere ab ipſo iudice qn̄cūqꝫ velint an̄ lit. ꝯte. poſſet tn̄ dici ꝙ īſto caſu inducat̉ ꝓrogatio ſaltē quo ad actus geſtos: vt voluit ſentire ang. hic. ⁊ ẜm aliquos poſſet ēt dici ꝙ ꝓrogata eſſet iuriſditio: ſꝫ reuocabit̉: qꝛ pn̄t penitere an̄ lit. ꝯte. ⁊ iſtā opi. tetigit io. an. in ti. de ꝯpe. iudi. adi.§. i. ſuper ver. ꝗd erit. ⁊ ia. bu. in. l. i. C. de iuriſdi. om. iu. interdū ꝑtes expreſſe ꝓro gant corā iudice iuriſditionē illius. ⁊ tunc tenuit guil. h̓ dicit ꝙ ſi proro­Proteſta Itē ſi predixerit. ee cui ad­uerſariꝰ ꝯſenſit liberat ꝓteſtationem. hoc dicit. Sed quero quid ſi dixerit poſtea: videtur o nō ſufficit. vt. l. ſi fideiuſſor. jͣ. de fideiuſſo. quod intellige vt ſtatim dicam. Secundo quero di citur hic ſi conſenſerunt: quid ſi nō conſenſerūt. dicit glo. idem. Vnde ſubaudi maxime. Pe. di cit contrarium ſi non conſenſerunt: quia iaꝫ cau po erat ad hoc obligatus. ita dicit ipſe. C. de pa ct. l. pacta nouiſſime. Potes ſuſtinere glo. ⁊ pe diſtinguendo ſic: aut proteſtatio fuit facta poſt ꝙͣ eos receperat in hoſpitio: ⁊ tunc nō ſufficit ni ſi illi conſenſerint. vt in prin. precedentis glo. Aut proteſtatio fuit facta anteꝙͣ eos receperat in hoſpicio: ⁊ tunc ſiue conſentiant ſiue non ſta tur proteſtatiōi: ⁊ imputetur eis quare ſteterūt. Item quero quid in caupone qui dedit cla­ues camere vel armarij an libereturᵈ a cuſtodia. Glo. ꝙ non vide eam ⁊ nota. De iudicijs. ℟ica. Glo. querit quare dixit de iudicijs: ⁊ nō d̓ iu­dicio. Dic vt in ea: ⁊ continua vt in glo. Ex. l. ſequenti. An clericus poſſit prorogare iuriſditionem. Et an idem vaſallus facere poſſit. Et in ſuum iudicem poteſt fieri prorogatio tanꝙͣ in arbitꝝ. Et qualiter tunc cognoſcatur: ibi. Quero quo­modo. Et ex modo procedendi cognoſcitur an quis ſit arbiter vel arbitrator. Et quid velit tex. cum dicit qui tribunali preeſt. Et an in cri­minalibus poſſit prorogari iuriſditio. Et an pri uatus poſſit prorogare iuriſditionem delegatā a principe. Et an reꝗͥratur cōſenſus expreſſus: vel ſufficiat tacitus. I ſe ſubiiciant Eius qui habet iuriſditionem ⁊ tribunal: vel iuriſditionem tā tum poteſt iuriſditio proroga ri. hoc dicit. Op. de. l. ſi con­uenerit. sͣ. de iuriſ. om. iud. So. ibi fuit factum pactum extra iudicium. hic fuit facta prorogatio litigando. Secundo oppꝰ C. de epiſco. ⁊ cle. auc. ſtatuimus. ⁊ extra de fo. compe. c. ſignificaſti. Solu. hec. l. loquitur ẜm iura antiqua ſcd̓m que indiſtincte poterat fieri prorogatio iuriſditionis. hoc vero hodie eſt li­gata eſt iuriſditio: nec hꝫ locū penitentia per iſtā. l. ⁊. l. eſt receptū. sͣ. de iu riſ. om. iu. ⁊ ēt tenet ang. vtrobiqꝫ. ⁊ ēt hoc tenet do. an. in. c. i. de judi. a plus dixit ang. h̓ ꝙ hoc ꝓcedit ſiue iudex expreſſe acceptauit ſiue tacue. rit. bal. in. l. fi. jͣ. de ſentē. ſed Ia. bu. in. d. l. i. C. deˣ iuriſdi om. iu. tenuit ꝯͣ. rium.ſ. ꝙ ſit locus penitētie an̄ lit. ꝯte. ꝓut videtur voluiſſe gl. lꝫ aūt ſor­te ꝑꝑ aucto­ritatem glo. iſta opi. ſerua ret̉. In pra­ctica tn̄ ſor­te verior eſt de iure opi. guil̓. ꝓ qua et do. anto. ī c.i. allegat ibi eſſe tex. in. d. c. i. Sed cer te ille tex. nō facit: qꝛ oꝫ in telligi ꝙ ille ep̄s fuiſſet d̓ aliena ꝓuin­cia. ⁊ ꝙ ēt ſu us metropo litanus ꝯſen ſiſſet per. c. ſi gnificaſti. de fo. comp. qd̓ multum di­uinaret ad tex. d. c. i. ex­eo. ideo veri or videt̉ ītel lectus ibi ꝙ agat̉ de iuriſ ditione non declināda qn̄ qꝫ ſit cōuen­tio de rn̄den do corā iudi ce. alias non ſuo: vel d̓ ꝓ­rogāda eius iuriſditionē. tūc videt̉ ꝙ admittat̉ pe nitētia vſqꝫ ad lit. cōte. ꝑ. l. ſi conue­nerit. h̓ alle gatam. ⁊ ad hoc oīno vi­d̓ qd̓ no. ſpe. in ti. de ꝯpe. iu adi.§. i. v̓. ſed nūꝗd p̄t ſub. v̓. x. vbi ēt ꝑ io. an. ſub v̓. xxi. in v̓ſi. ſed ꝗd ſi pa­ctū. doct. tn̄ cōiter tenēt ꝙ ſi pactum fuerit ſtipula tione vallatū poterit agi ad intereſſe ſi ꝯͣ fiat. vel ad penā ſi fu it appoſita ꝓ l. dieꝫ.§. fi. j. d̓ arbi. Si ve ro neutrum īteruenit: tūc dabit̉ actio de dolo. ꝑ. l. fi. sͣ. de dolo. ẜm Cy. ⁊ io. an. Sed certe in. d. l. fi. fuit dolus adhibitꝰ ad actū celebrandum. h̓ aūt ſecus. ⁊ de iure canonico ēt ex pacto nudo cogi pōt. Cy. vero in. l. ſi qui ex cōſenſu. in. iii. q. de ep̄i. audi. tenet ꝙ nō pote­rit peti pena nec agi ad intereſſe: ex quo lex permittit penitentiā: ⁊ ſic im pune deſiſtit. l. graccus. C. de adul. xxiii. q. iiii. qui peccat. ⁊ videt̉ ſeꝗ io. an. in. d. ti. de ꝯpe. iudi.§. i. ⁊ dicit do. flo. in. d. c. i. extra eo. ꝙ h̓ opi. etiaꝫ placuit ꝯſilio paduano. tn̄ ipſe finaliter tenuit cū opi. cōi. quā ſequit̉ bar. Iac. de are. ⁊ bu. qꝛ illa. l. ſi conuenerit. ſolum permittit penitentiā reſpe ctu iuriſditionis iudicis que ēt nō negat quo minus cogi poſſit ad penā vel intereſſe. Cū pena nō ꝯtineat in ſe aliquā turpitudineꝫ. facit qd̓ habe tur in. l. ſtipulatio iſta.§. alteri. jͣ. de v̓bo. ob. hoc ēt videt̉ ꝓcedere ſi d̓ca cōuentio facta ſit corā iudice. ꝑ. d. l. ſi ꝯuenerit. que loquit̉ indiſtincte. ⁊