De mor. inferen. De rei vendi. do ſit tutū vocari. c. bone.§. lꝫ elec. Et vide ibi no. Inno. plures teſteſ recipiant̉ in īformatōe ne ſit tergiuerſationi locus. Et dic teſtes hn̄t neceſſe ſemꝑ deponere de viſu: vt no. io. an. poſt hoſti. extra de pur. ca. c. dile ctus. Quid ſi ſint pauci. Archi dicit noto­riū: vt. d. c. i. qd̓ pōt eſſe verū niſi qn̄ cōis creduli tas īdubitata hoc īnuit: vt. ꝓbaui. ſed an ſit neceſſaria ſnīa videt̉: exͣ de diuor. c. ſignifica­ſti. tꝫ archi. exͣ de ſen. re iudi. c. romana.§. fi. in glo. ſciendū. qd̓ eſt verū vbi tēdit̉ ad pn̄tiaꝫ ſa lutarē ſecus al̓s. exͣ de diuor. c. pr̄ono. de pur. ca. c. pe. iij. q. v. c. qꝛ ſuſpicio. ſꝫ an dꝫ dari in ſcriptis videt̉ nec libellus det̉: vt.. dixi. C. de ſen. ex ꝑi. reci. aucͣ. niſi breuiores. in aucͣ. de manda. prin.§. ſit tibi quoqꝫ. Tutū tn̄ eſt ſcribere. exͣ de . ſig. c. ſepe.§. ſnīam in cle. Sꝫ an pōt appellari vr̄. exͣ de ap. c. ꝯſuluit.. c. ꝓpoſuit.. c. ꝑue­nit. C. quoꝝ appel. reci. l. abſtinēdū: ibi dūmō euidēter ꝯuicti. Dic non pōt appellari: ſi tn̄ appellet̉ de facto corā iudice appellatiōis pro ponat̉ admittēdā appellationē: qꝛ factam ſuꝑ notorio iudici appellationis de hoc ꝯſtat admittet: al̓s ſic. vt exͣ de appel. c. romana.§. ſinaūt. Et dꝫ iudex appellatiōis ꝓcedere īfor mationē ſicut primꝰ. ſi reꝑiet notoriū cōfirma bit ꝓceſſum ſnīam: ſinaūt ſecus tūc oīa ānulla bit: vt no. inno. hoſti. ī. c. tua. vt.. dixi. Nūꝗd ergo iudex prīcipalis exequat̉ obſtāte appel latiōe: dic īmo iudex appellatōis p̄t ei inhi bere ex quo inceꝑit cognoſcere an appellatio ſit admittēda vel: vt. d. c. apꝑet. An̄ inhibitionē poſſet exequi: vt no. doc. in. d. c. tua. qd̓ ego non credo caſu quo poſſet retractari executio. ff. de ap. reci. l. ſciendum: niſi in caſu. ff. de appel. reci. l. cōſtitutiōes. videtur notari. ff. nil noua. pendē. appel. l. i.§. appellari. ſed an iſti modi cedēdi obtinēt in ꝯtractibꝰ: an in alijs ꝙͣ ī crimi nibꝰ. Inno. vr̄ dicere in. c. tua. in fi. magne glo. de coha. cleri. mulie. Sꝫ vr̄ verius ſaltiꝫ ſuꝑ hoc obtīeat notoriū ꝓbari dꝫ. ibi no. hoſti. ſꝫ bn̄ verū eſt illa ſupradicta ſunt non obtinēt in caſibꝰ in ꝗbꝰ in ꝯtractibꝰ ꝓcederet̉ viam inꝗſitiōis: de ꝗbus no. Inno. de iureiu. .c. ad noſtrā. Itē exceptiōes dilatorie admit­tunt̉ in notorij nec exceptio ſpoliationis vt in Spe. de pe. po.§. qm̄: vbi veriꝰ. Itē ꝗdā dicūt ꝓbatio fieri dꝫ infra octo dies. dic Inno. de ſen. ex. c. ſolet. in ſpe. e.§. i.. item notoriū facti. Iſta ſufficiant de notorio. Additio. Oīa que fiunt in loco meo o Sla. a me poſſeſſo poſſum mea auctoritate tollere: vt. l. quēadmodum .§. i. ad le. aꝗl. fallit fauore religionis. Bar. No. filij etiaꝫ fi El quod. non ſint heredes pr̄is hn̄t iura ſepulchroꝝ. Scd̓o no. ex lr̄is inſcriptis ī lapide ꝗs hꝫ ius. de quo hēs in. l. monumētoꝝ. C. e. facit ad. q. nūꝗd anti quis lr̄is ſit credēdū. tangit Spe. in ti. de ꝓba. T ſi quis. No. ex man Si cui funeris dato teſtatoris non oriturª mādati actio: qd̓ apꝑet qꝛ hic dat̉ de dolo que alia concurrit. No. ex hoc ver. Credo tamē executor officiū executoris ſuſcepit vel acceptauit aliquo modo cogitur illud implere vt hic. de hoc no. in. l. nul­li. de ep̄i. cleri. T ſi ꝗs a§. ſi cur funeris non orit̉. ad .l. clemēs.. de here. īſti. bal. ī. l. datuꝫ. in. v col. C.. Inime. Et ad uerte: qꝛ lꝫ tex. ex arrupto al­leget̉ fili pōt patrē ve niēteꝫ ꝯͣ pa­triā occide­re. glo. tn̄ intelligit ſi hoc filius fa ciat defen dēdo. alias ſecus vide tur deſtrue­re iſtū tex. ni ſi referaſ gl. ad illā ꝑtem littere tantū ibi dicit. liberos in terficiēdos venerit non aūt ad ſuꝑio rem partē. vide bal. ī. l. ſi adulteriū allegata ex iſto tex. di cūt ꝗdā ī pune poſſit occidi pater veniēs ꝯtra fidē xp̄i. īmo precio affice ret̉. vide qd̓ dixi pꝰ bar. in. t. ſi ꝗs a liberis.§. pa rens. de li­be. agno. qd̓ not. mo. der. in. l. qͣꝫ uis.. l. ſe. ſo. ma. hic adde glo. x. xiij. q. iij. c. fortitudo. ADDE abb. ꝯſilio. c iiij. tenet filiꝰ rebellis ſit in po­teſtate patriſ ex quo pōt ip̄m occide­re. ſic fili poſſit teſta­No. ꝓteſtationē decla Pleriqꝫ. rat̓ aīus pteſtātis. Scd̓o no. ꝓteſtatio oꝑat̉ vltra illud ad qd̓ ꝟba ꝓteſtatiōis ſe extēdūt: vt no. Inno. exͣ de ꝯſti. .c.. M. ferrariēſis. io. an. in. c. cāꝫ. exͣ de re iudi. dixi. plene de oꝑ. no.. l. ſolū.§. fi. Iſtā. l. al Uod ſi nullā. legat oy­in. l. ſi cōſtāte.§. ſi vir.. ſo. ma. ſi mu. lier nihil habeat in dotē dꝫ alia viro. Bar. No. l. cōis opi. ſit I lOCO S. res ſubiacet reſti­tutiōi poſſit interim alienari: lꝫ de hoc fuerint opīones in glo. cōtrarie in. l. fi.§. ſinaūt auaricie. C. cōia de lega. tn̄ hoc fallit in libertate vt ibi pꝫ. Iteꝫ fallit ſi quis vellet facere locū reli­gioſum. ideo in re que ſubiacet reſtitutioni poſſet conſtrui eccleſia. No. exbānitꝰ pōt in INImE. impune offendi oc­cidi ẜm formā ſtatuti poterit etiā occi­di a filio a patre: lꝫ Dy. aliter dicat.. de adul. .l. ſi adulteriū inceſtu.§. liberta. g No Um in diuerſis. taq debet inſpici vbi eſt pars principalior. Itē no. prīcipalior ꝑs hoīs eſt caput. Un̄ teſtis interrogatus ſi cognouit an talis eſt talis: dixit ſic: qꝛ vidit caputᶜ eiꝰ vel faciē eius. De mortuo īferēdo ſepulchro violādo.. Dicit glo. nec lō­On ga. giſſima poſſet p̄ſcri bi: qꝛ īcorꝑalia p̄ſcribūt̉. vn̄ iſtud eſt verū in ẜuitutibꝰ realibꝰ. ſecus in iuribꝰ ꝑſonalibꝰ vt plene dixi in. l. iu­ſto.§. mittāt. doc. in. l. fi. de p̄ſcrip. lon. tem. puto hic p̄ſcribat qꝛ hēbat titulum bonā fidē. Ultimo. no. ea res ſui priuile­gio preſcribit̉: preſcribit̉ ſpacio. xxx. anno rum: vel. xl. ab eo qui titulo caret. De rei vendicatione. ℟ica. l V Circa iſtā glo. ℟ice Quedā ſunt ſunt ſatis clara: tn̄ ſunt examināda aliqͣ. Prīo an̄ det̉ ꝯͣ ciuiliter poſſidētē. gl. ſic. nil allegat. idē no. C. vbi in actio. l. ij... de acꝗ. poſ. l. pōp.§. ſi is p̄torio. tex. hētis in. l. cuiuſcūqꝫ.. de vſufru. videbitis in. l. iij. in fi.. ad exhibēdū. Scd̓o di­cit glo. ſciēdū eſt iſta actio qn̄qꝫ dat̉ directa directo: qn̄qꝫ directa vtiliter: vt ī glo. ſꝫ ī eo qd̓ dicit dat̉ directa vtiliter ei eſt dn̄s ꝯtra dolo deſijt poſſidere. Doc. rep̄hēdūt glo. Nam dicūt ipſi rei vēdicatio hꝫ duo prīcipia forma lia: vnū ex ꝑte actoris ſit dn̄s: vt.. e. i. in. ali ud ex ꝑte rei poſſideat vt. l. i. de ali. iu. mu. ca. fac.. l. officiū.. e. vn̄ ꝯtra poſſidet ſed dolo deſijt poſſidere pōt dari directa ſꝫ vtil̓ .l. nec vllā.§. ſi ꝗs.. de pe. her̄.. l. electi..§. itē ſi ex pluribꝰ.. de noxa. ita dicūt doc. nr̄i. C. e. in rubrica. glo. nr̄a facit qꝛ in actiōibꝰ iſtis res libus ius metimur ex ꝑſona actoris rei vt. l. i. §. i. ſi ꝑs here. pe. vn̄ ſemꝑ dꝫ dici directa ſi aliꝗſ eſt directo dn̄s. Teneas tn̄ quā vis: qꝛ iſta ꝟba funt magr̄aliter dicta. aūt ſunt ꝟba iuriſcōſul ti: qd̓ no. ad qōnē. Si lis eſt ꝯteſtata ſuꝑ directa poſt litē ꝯteſtatā deſijt reus poſſidere: vtrū ſe quat̉ ꝯdēnatio ex eadē inſtantia. Et ſi tenemus glo. ē dubiū obſtat: qꝛ variat̉ ſolū actio Um l diuer­ſis. qꝛ vidit caput. De teſte di­cente co­gnouit ali­quē eſſe talē qꝛ vidit ca­put eiꝰ adde latiꝰ bar. ī. l. ſtigmata. C. fabricē. li. xi. ad iſtuꝫ tex. vide no. bal. in. c. i.§. ad hoc pa ce iura. fir. ibi an vendi to capite ca ſtri ītelligat̉ vēditū totū caſtrū. vide etiā no. xiij. q. ij. c. in ec cleſiaſtico. Que aūt di­catur facies ſtatuto du plicante pe­ vulne. re illato ī fa­cie dic̄ ang. in. l. ſi ꝗs in metalluꝫ. C. de penis. ꝯprehendit deſcēſiue vſ qꝫ ad barbā incluſiue: aſcēſiue vſqꝫ ad capillos: tota frons etiā ex tranſ uerſo ma xillis dicit̉ ī facie. allegat tex. glo. in. l. itē mel­la.§. i. ad. l. aꝗl. facit. d. l ſi ꝗs ibi etiā dicit an ge. illū tex. non valet ſtatutū ꝗſ debeat bul­lari in frōte qꝛ facies ho minis dꝫ maculari. De mor­tuo inferen­do. ℟ica. Onga Ad in telle­ctuꝫ huiꝰ ti. vid̓ dixi. ti. ꝓximo in apoſtilla ma gna ubi unt