De religioſis ſumpti. fune. qd̓ per acta ꝓceſſus apparet. C. de litis ꝯteſt. autē. offerat̉. exͣ de reſcrip. ꝯtingat. ij. q. i. deꝰ omp̄s.§. qm̄ aūt. C. de dila. l. i. li. x. Uel qn̄ reſul tat ex iuris p̄ſūptiōe ī aucͣ. de reſti. ea.§. vnū .ff. ad turpil. l. i. de his ſunt ſui vel ali. iur. l. fi lium. Itē eſt notoriū qd̓ cōis antiqua creduli­tas ſiue traditio hꝫ inconcuſſo ſicut karolus fuit rex ſicilie. paſſio xp̄i ſil̓ia. C. de ſūma tri. l. i. ibi ꝙͣtum diuū Petruꝫ.. ff. de re. diui. l. fi. de cada. pu. l. i.. de adop. l. fi. ff. de leg. l. fi. in aucͣ. vt lux. ꝯtra naturā.§. nōdū īprobe. ff. de fun do inſtru. l. queſituꝫ circa pͥn. Et no. hoſti. ī. d. c. quāto. de trāſlatiōe. Spe. de no. cri.§. iam.. notoriū facti. Inno. tn̄ dicit illud eſt ꝓbāduꝫ. exͣ de ꝟb. ſig. c. veniēs. Primū tamē ego ſequor p. ll. quas allegaui. Itē pōt dici notoriū illud qd̓ indubitāter rumor vulgaris aſſerit: videt̉ exp̄ſſū exͣ de elec. c. cumana.§. fi. ibi indubitanter. Sed hoc pōt verū in arēgis factis latere pn̄t. ſecus in alijs. de ſen. ex. c. ſi iudex laicus. li. vi. Et ſic intellige exͣ de pur. ca. c. dilectus. Et qd̓ ibi no. Io. an. poſt hoſti. Itē notoriū eſt illud qd̓ oculis iudicis pꝫ de ſe. ff. de mino. l. minor. xxv. an. exͣ de cor. vici. dilecti.. c. ſi forte. de ꝟbo. ſig. c. ꝯſtitutionē. lib. vi. Et no. ſecurū ē cau­ anteꝙͣ ꝓcedat̉ vt in notorio ꝓnūciet̉ eſſe notoriū: vt no. io. an. exͣ de ſen. re iudi. c. paſto ralis. in cle. Sꝫ ꝑs etiā caute faciet ſi appellat ex illa ꝓnūciatiōe admittet̉. exͣ de appel. c. roma­na.§. ſnīa. lib. vi. Et no. in notorijs ē ordo iudiciariꝰ obſeruādus: vt. c. ad nr̄am. el. ij. exͣ de iureiurā. ff. de libe. exhi. l. iij.§. iulia. ver. is vere. Securius tn̄ eſt iudicē in dubio iudiciariū ordi­ obſeruare. ne forte reputet̉ notoriū qd̓ eſt ꝓceſſus anihilet̉ niſi eſſet ita notoriū euidēter eēt ridiculū ordinē iudiciariū obſeruari. exͣ appel. c. ꝯſuluit. Et no. hoſti. in. c. cuꝫ ſit. e. ti. de pur. ca. c. pe. ſil̓e cōſilium. exͣ de iudi. c. diſpen­dioſam. in fi. An aūt opus ſit citatione. glo. dicit ſic in. c. ad noſtrā. ite Inno. exͣ de app. in. c. ſit romana. idē in Spe. in ti. de no. cri.§. i.. vbi.. dicūt doc. quoqꝫ. Quibꝰ obſtat dictuꝫ .c. ſit. de cle. ꝯiuga.. c. bōe.. c. venerabilē. videt̉ exp̄ſſum in. d. c. quāto. de trāſla. ep̄i. xi. q. i. .c. ſtatuimus.. d. c. qm̄. de fi. p̄ſby. Dicas in notorio iudici vt iudici illa die die ē opus citatiōe vt ſi ꝗs iniuriauit in pn̄tia iudicis tri­bunali ſedētis. Ex quo tūc hꝫ ꝑtis pn̄tiaꝫ non oꝫ ampliꝰ euocare: ſic pōt ītelligi. l. creditor.§. iuſſus. ff. de appel. exͣ de penis. c. i. lib. vi. Sꝫ die elapſa maxīe ꝑte abn̄te videt̉ neceſſe citet̉. exͣ de. ſig. c. oliꝫ el. ij. de pe. lꝫ.§. pe. Et pꝫ ꝯfeſſionē emiſſam in iudicio ſit res notoria: vt. c. cumana.. allegato. Et tn̄ ꝑs vocat̉ in ſnīa .ff. ſnīa ſine appel. re. l. i.§. iteꝫ ex dicto. In notorio ꝟo facti trāſeūtis vel īterpellāti dicunt oēs ꝑtē citandā: ſꝫ in ꝯtrariū faciunt ſupradicte oppoſitiōes. Eſt tn̄ ſecuriꝰ parteꝫ vocari: vt no. Hoſti. in. d. c. ſit. Ego credo ſit neceſſe ꝑtē citari: qꝛ in. c. paſtoralis. exͣ de ſen. re iudi. ī cle. papa denegat notoriū: tn̄ ſnīaꝫ infirmat ꝓ­pter defectū citatiōis: ſi tn̄ iudex timeat ſcādalū vel ꝑiculū pōt ſine citatiōe ꝓcedere: vt. c. vene­rabilē.. c. bone. maxīe ad ſnīam excōicationis fert̉ in abn̄teꝫ. exͣ de ſimo. c. accuſatū.. d. c. ſit. no. in. d. c. de māifeſta. facit bn̄. exͣ de ſen. ex. c. ꝯſti. li. vi. in fi. tn̄ opus eēt monitōe. Nec ob. c. ſacro. exͣ de ſentē. ex. qꝛ ſolue vt ibi. Et no. Hoſti. in. c. ſit. ī duobꝰ caſibꝰ reꝗͥrit̉ mo nitio trina. Primo vbi ex pͥma monitiōe apꝑet de cōtumacia ꝑtis vbi in facto notorio ꝓcedit̉ ad excōicationē ex vna monitiōe ẜm hoſti. in. c. ſi ſacerdos. de offi. ordi. citabit̉ edictū ſicut in alijs cauſis īteruallis ſi ſit poſſibile vt ibi. nec ob. exͣ de ſen. re iudi. c. olim: qꝛ ibi vl̓ ꝑs fuit citata vel papa ꝓceſſit de plenitudīe ptātis vt no. glo. hoſſi. qꝛ ibi reus hēbat bonas de fenſiones nihilominꝰ fuit ꝯdēnatus abn̄s: qd̓ potuit fieri in ꝟo in notorio ꝓcedit̉ viā in­ꝗſitionis: vt. l. ea ꝗdē. C. de accu. etiā ſi ſit abn̄s pōt ꝯdēnari: vt. c. qm̄. exͣ vt lite ꝯteſta. Spe. dicit audiet̉. ſi fuit ꝯdēnatus tanꝙͣ de noto rio tn̄ eſſet notoriū reuocabit̉. exͣ de ſen. re iudi. c. bertoldus. Tu dicas ſi vult dice­re ſententiā nullā ex eo eſt notorium fuit ordo iudiciarius obſeruatꝰ vel iniꝗtatē eui­dentē ꝯtineret audiet̉: vt. c. paſtoralis.. alle. al̓s aūt audiet̉ ſi ꝯdēnatus eſſet abn̄s debita ſolēnitate ẜuata. ſic ītellige qd̓ ideꝫ Spe. no. e. ti.§. i. Sꝫ an debeat vocari ad ſingulos actus iu diciales. Inno. vr̄ tenere in. d. c. tua nos. ī glo. ꝑua. ſꝫ ꝗd ſi pars ꝯpareat an dēat dari libel lus. dic: nec neceſſaria eſt ꝯteſtatio: vt. d. c. ad noſtrā.. c. de manifeſta.. c. ſolus. no. in. c. tua nos. de libel. obla.. c. i. in aucͣ. de exhibē. reis.§. ſancimꝰ. Quid ſi reus velit excuſationes vel defenſiones ꝓponere. Dicit Inno. Hoſti. in. c. tua nos. Spe. in. d.§. i.. ſi iudicis. iudex audire dꝫ. ſi audierit valꝫ ꝓceſſus: ſi tn̄ audierit ꝓbationes admittat: tn̄ bene valebit: ſufficit iudex coraꝫ ſuperiore poſſit on̄dere crimē notoriū: ſꝫ deo nūꝗd ſaltē ſupe rior dꝫ ꝓbatiōes al̓s dimittere: qͣre ergo prī­cipalisⁱ iudex. Uidet̉ veriꝰ diſtinguēdū: qꝛ aut fa ctū facti qͣlitas ſunt notoria: ꝟbi gr̄a: notoriū eſt ticius īterfecit hoīem. ip̄m armis aſſa­liuit occiſo ꝑcutiēte nec ſe defendēte: tūc er­go ego credo reꝰ audit̉ nec ad ꝓponēduꝫ nec ad ꝓbandū ad ſui defenſionē fecerit. ē exp̄ſſum ī vſibꝰ feu. de pace iur. fir.§. ſi ꝗs hoīeꝫ. Si ꝟo facti qͣlitas ſit notoria. ꝟbi gr̄a: ꝗs in iure ꝯfeſſus ē occidit hoīem: vel forte occidit pluribꝰ pn̄tibꝰ: viderūt mortē tn̄ primū in­ſultū viderūt: nūc vult ꝓbare occiſus primo ī uaſit: Iniquꝰ eēt iudex admitteret: hoc ꝓbat dictū.§. ſi ꝗs hoīeꝫ: īmo pōt dici obie ctus talis exͣ ius facit deſinere eſſe notoriaꝫ. hoc bn̄ ꝓbat̉. ff. de tab. exhi. l. i.§. ſꝫ ſi neget. exͣ de ſen. ex. c. venerabilibꝰ.§. idē:.§. ſe. inſti. de eo cui liber. cau. bon. adi.§. cōſtitutio. ibi quā ergo. Et ꝯſeruatores pn̄t ſe ītromittere niſi de exequēdo pn̄t audire defenſiōes ꝓbabi­les ſi exͣ iudiciū ꝓponant̉. exͣ offi. dele. c. i. li. vi. ibi no. Iteꝫ q̄rit̉ nūꝗd dēat ꝓbari notoriū. Doc. dicūt vbi..: ꝗbus obſtant iura ſu periꝰ allegaui. Un̄ vr̄ meliꝰ indīſtincte tenēdū ſit neceſſariū teſtes reciꝑe in cāu veri notorij in eo notoriū ē ꝯdēnatio valeat ꝓceſſus dato nihil ꝓbatū ſit: pꝫ iura.. allegata. Et ſufficit ſuꝑior reperiat notoriū ſibi dicat̉ ſit notoriū: ſꝫ ſi dubitaret̉ eēt notoriū. ꝓ­cederet ſuꝑior īformationē ad hoc vel rei eui­dētiā ſicut prīo iura.. allegata. maxīe.§. ſi ꝗs hoīem. Quid ergo ſi crimē denūciatū ē iu­dici ſicut notoriū. Dic ſi ſit talis iudex ppl̓s videre pn̄t ſicut ep̄m ſedentē in ſolio publice: tūc ſtatiꝫ ꝓcedet ſine īformatiōe. Sinaut hoc ꝯtingit: tūc īformationē recipiet ꝓcedet. ſic ītellige. l. ea ꝗdē. C. de accu. ibi defenſione reo oblata. Et ī illa īformatiōe dꝫ vocari ꝑs ẜm Inno. hoſti. in. d. c. tua. ſꝫ ẜm archi. eſt ne­ceſſe: vt no. in. d. c. i. li. vi. de offi. deleg. Ego cre­E iiij