Seite
y 5 De re. cre. ſi cer. pe. ⁊ de certi condictione generali. a Inſtito inſtitores: ⁊ inuicem prepoſiti alter ab altero. res. ADDE­.c. ratū de reg. iur. li. vj. ⁊. l. ſi ſine.§. ſi procura­ad quod facit. l. iiij. de exercito. ⁊ ibi per Ia. de Bal. in rub. tori. jͣ. rē ra. ha. nec ob. ſi dicis ꝙ hic defunctus are. de quo plene dixi in materia de duo. reis. in C. de exerci tꝑe facti mutui erat iā mortuꝰ: vn̄ nō pōt vide­to. in fi. ⁊ ī. l. l. eandē in. vij. q. de duo. reis. Uenio ad con ſi predium. ī ri eius noīe geſtum. hoc enī tollit̉ per tex. in. d. traria ⁊ op. ad primū ⁊ ſecundū dictuꝫ. inſti. de iiii. col. C. d̓ §. ſi ꝓcuratori. vbi factū poſt mortē alterius eiꝰ ſtipu. ſeruo.§. ſiue. ſol. ibi fuit ſtipulatus ſimpli edi. actō. ī. l. noīe pōt haberi ratū per heredes. Iteꝫ poſſes iure ſocieta­citer: quo caſu eſt idē: ac ſi ſtipularet̉ ſibi. Se dicere quō eſt ſtipulatus noīe defuncti cum in tis. in lec. an cundo op. dicitur hic ꝙ acquirit̉ hereditati. cō­tiqua. jͣ. pro qōne ponat̉ ꝙ ſtipulatus ē ſibi uel ſimplicitere tra nō poteſt dici hereditas poſtꝙͣ eſt adita: ut ſocio. Ang. Rn̄deo: lꝫ ſtipulatus ſit ſibi uel ſimpliciter: tn̄ ⁊ Pau. de l. ſed ⁊ ſi plures.§. ſi filio de vulga. ⁊ pu. fa. l. fi. ī noīe defuncti ⁊ ad eius utilitatem hoc faciebat ca. i. l. ſi vn fi. C. de inoffi. teſta. ſed hic ſaltem ꝓ parte ipſi sͣ. de pactis. adeo ꝙ ſi fuiſſet liber homo teneret̉ cedere: ut ſerui ꝗ erat neceſſarius erat hereditas adita. er Fulg. in. l. .l. ſi ita ſtipulatus.§. griſogonus. d̓ uerbo. ob. ⁊ go ⁊cͣ. Solu. pro partibus alioꝝ dr̄ hereditas ſi plures. iſto caſu qn̄ heredes ratū haberent loquit̉ opi­eo. ti. ⁊ pau. nō ꝓ parte ipſius. Ex quo no. ꝙ lꝫ aditione vni azo. Si uero coheredes ratū nō habent loquit̉ de ca. in. l. ſi us heredis cōfirmetur totum teſtm̄: ut. l. teſtō. plures. jͣ. de alia opi. ꝙ actio queratur ipſi ſtipulanti per. l. de ma. teſtō. ⁊. l. apud iulianū.§. ideꝫ iulianus. exercito. pe. ſi abſentis. C. e. tenebitur tn̄ iſte ceteris cohere jͣ. ad trebel. tamē aditione unius nō deſinit vo­de ancha. cō dibus ꝯdictiōe ſine cā: quia locupletat̉ ex eorū ſilio mihi. cari hereditas niſi pro parte adeūtis: ut hic vi­cccxxxiii. pecunia: ut. l. ſi ⁊ me ⁊ ticiū. ⁊. l. ſi eū ſeruū. ⁊. l. detis. Op. ⁊ iſta oppoſitio eſt in ultima glo. cū fundus.§. ſeruum. sͣ. eo. Sed dubitat̉ d̓ ⁊ videt̉ ꝙ hereditas nō poſſideat: ut. l. i.§. ſce­uno qn̄ interceſſit ſtipulatio ad quid requiritur uola. jͣ. ſi quis teſta. li. eſſe iuſ. fu. ſo. fateor ꝙ nō ꝯſumptio: ut dr̄ in hac glo. videtur enim ꝙ nō poſſidet vere: ſed fingit̉ poſſidere hic qd̓ eſt no requiratur: ut. l. ꝙͣuis. C. e. ℟. ẜm eos qui dice­tandū. Op. ꝙ alij coheredes ēt ignorantes rent heredes poſſe habere ratū in ſubſidium. nō poſſunt videri poſſidere: ꝗa poſſeſſionē nō ut per glo. in uerbo negociorū geſtorū. hoc eſt apprehenderunt ex ſolo aīo: īmo requiritur ap neceſſe ponere: quia re extante illa ratihabitio ī prehenſo corporalis: ut. l. cū heredes d̓ acquir. ſubſidiū nō hꝫ locū: ut. sͣ. e. l. ſi eū ſeruū. ſed te­poſ. Huius timore Ia. Bal. ⁊ Odo. receſſerūt nendo id quod dixi ꝙ pōt hēri ratū de iure cōi a lec. glo. ⁊ dicunt ꝙ iſte ver. ꝙ ſi ꝓponat̉. hoc tanꝙͣ factuꝫ noīe defuncti. iō requiritur cōſum modo legit̉.ſ. dū dicit poteſt adhuc idē rn̄deri ptio: ꝗa coheredes pecuniā extantē pn̄t uendi ſubaudiunt ut nō uideant̉ a coheredibus poſ­care: ⁊ ſic ꝯtra illū agentē ex ſtipulatione oppo­ſideri: ⁊ qd̓. jͣ. ſequit̉ quo quidē caſu illud euen­neretur exceptio doli: vt. sͣ. dixi in. l. naꝫ ⁊ ſi fur. tuꝝ: ut inuicē bona fide ſeruire uideantur. īter ſed ſi coheredes nō uēdicarēt rē illā: tunc iſta rogatiue lege ẜm Odo. quaſi dicat hoc eueni­exceptio opponi nō poſſet: lꝫ pecunia nō ſit ef­re abſurdum eſt: iō nō dicendū vel referatur ad fecta accipientis: ita loquit̉. l. quāuis. C. e. ſed ſi caſum de hereditate nō adita ẜꝫ Ia. Bal. doc. eſt ꝯſumpta: tunc eſt indubitabile ꝙ ipſi ſtipu­moderni tenent opi. glo. verā ⁊ notabilem. Ad lanti q̄rit̉ actio coheredibus ratum nō habenti ꝯtrarium rn̄dent ꝙ coheredes nō poſſidēt eū bus. Quero ꝗd ī alijs duobus caſibus.ſ. qn̄ uere. ſed ſicut hereditas. fingit̉ poſſideri: vt di­hereditas nō fuit adita uel coheredes ignora­ctum eſt sͣ. ita ēt coheredes ignorantes qd̓ ē no bant: glo. dicit idē.ſ. ꝙ actio querit̉ ſtipulāti. vi tandū. Vltimo op. dr̄ hic ꝙ uident̉ ſe inuicē de eā. ⁊ eſt glo. ſuper uerbo haberent. ibi: item poſſidere. Cōtra qui poſſidet̉ ab alio nō poteſt quid ⁊cͣ. iſta glo. neſcio quare hic poſita fuerit: alium poſſidere. l. liber homo. in fi. jͣ. de acqui. ꝗa eſt directo ꝯtra tex. ꝗa qn̄ hereditas nō eſt re. do. So. fateor uere: ſed ficte videntur inui­adita acquirit̉ ipſi hereditati non diſtincto an cem ſeruire ut hic. Quero: quia affricanꝰ ni­heredes ſciant uel ignorent. nam ante aditam hil de pignore dixit quid iuris? Rn̄deo: ſi ī pre hereditatem eorum ſcientia nō inſpicitur: ſi ve cedēti parte aliquid dixit.ſ. pignora nō teneri: ro eſt adita hereditas: ſed coheredes neſciunt iō hic in toto intellige ut illis quibus querit̉ ꝑ­tunc acquirimus coheredibus: ut dicitur ī tex. ſonalis actio q̄ratur pignoꝝ obligatio. Que in verſi. ꝙ ſi proponatur. poſſet tamen iſta glo. ro de perſonali obligatione ex hac ſtipulatione procedere tenendo opi. Odoſ. ⁊ Ia. Bal. quā cui queratur: ⁊ ītelligenda ē hec queſtio qn̄ ſti s. vidiſtis legendo iſtū tex. quā nō tenui. Si ue pulatus eſt ſibi uel ſimpliciter: ⁊ eſt adita here­ro habetis in gloſa utroqꝫ caſu coheredes ſci­ditas ⁊ coheredes ſciebant: quo caſu dicit glo. unt: non ē bona littera: quia prout ſe refert ad ꝙ coheredibꝰ queri nō pōt actio: ſed ꝯſumptio caſum non adite hereditatis nō curatur de ſciē ne ſequuta queretur actio ipſi ſtipulanti. Nec tia uel ignorantia coheredum vt dixi: prout ſe ob. ſi dices ꝙ ſtipulatus eſt nomine alieno.ſ. de refert ad caſum adite hereditatis. ponis cohe­functi. hoc enī nō impedit actionē q̄ri ipſi ſtipu redem ſciuiſſe. iſta queſtio eſt expedita in prece lanti: ſed ad eū cuius noīe ſtipulatus eſt ſtipula denti parte glo. unde debet dicere littera glo. tio pertinere nō pōt: ut. l. ſi abſentis. C. e. iſtud neſciunt Ex. l. ſequenti. dicit glo. ſuper uerbo haberent. uel dic ſecūdo Cum certum eſt debitorem principalem nō eſ dicit glo. ut in precedenti glo. dictū eſt. ibi poni ſe ſoluendo: uel non poſſe conueniri non ē ne tur alia opi. ꝙ ꝯſumptiōe ſequuta querat̉ actio ceſſaria excuſſio ſed perueniri poteſt ad fideiuſ. coheredibus ⁊ iō iſte glo. ſunt de directo cōtra ibi. In fi. l. rie: ⁊ una iſtaꝝ glo. eſt ſuꝑ v̓bo haberent. ⁊ alia Qui promiſit in defectū eſt glo. que iſtā precedit: que ē ſuper ꝟbo ideꝫ. I CSOalterius: petitione facta a ⁊ incipit.ſ. generaliter ⁊cͣ. Quid dicemꝰ bre­primo nō liberat̉: ſed exactione demuꝫ. uiter cōſumptione ſequuta pn̄t coheredes ſti­ideꝫ ecōtra. h. d. Iſta. l. diuidit̉ ī duas partes. pulationē habere ratā in ſubſidiuꝫ: et eis datur pͥmo loquitur quādo prius egit contra eū qui actio: ut vidiſtis no. sͣ. ea. l. in glo. ſuper ꝟbo ge principaliter tenebatur. ſecundo econtra. quā ſtoꝝ: uel melius cōſumptione facta uel nō: poſ­do prius egit contra euꝫ qui tenebatur in defe ſunt coheredes habere ratū illud qd̓ factum eſt ctum. ſecunda ibi. ſed ſi cum ſeyo. Itē pͥma ſub noīe defuncti ⁊ eis queret̉ actio: ut no. ꝑ Dy. ī diuiditur in tres partes. primo ponit ſeu dicit