De re. cre. ſi cer. pe. ⁊ de certi condictione generali. deo fauor liberatiōis: ut dicit glo. ¶ Circa qͣr vero ⁊cͣ. Hec tertia diuiditur in particulas qͣttū ⁊ ultimū querit̉ de vna. q. ſi pecunia peti nō tuor. pͥmo rn̄det ſecunde qōni. ſecundo rn̄ſiōeꝫ pōt: ut credita nec pignora tenent̉: qualiter co ꝓbat ꝑ ſimile. tertio rn̄det cuidā obiectioni taheredibus ſuccurratur? Reſpondeo. aut pecucite in ꝯtrarium. quarto ꝯcludit circa p̄dicta. ſe nia extat: ⁊ pōt uēdicari: aut ē cōſumpta: ⁊ tūc cūda ibi. nā ⁊ ſi tibi. tertia ibi. neqꝫ enī. qͣrta ibi. dicit glo. ꝙ mutuū reconciliat̉ ꝯſumptiōe ⁊ piquare. ¶ No. ꝙ pro parte ſua tranſtulit dn̄iuꝫ. gnora tenent̉: ut. l. ſi quis ꝓ eo.§. ſi nūmos. jͣ. d̓ ¶ Secundo no. ꝙ mandatū ſpāle de mutuanfideiuſſo. Sed cui recōciliet̉ iſtud mutuuꝫ: glo do: morte finitur. ¶ Tertio no. ꝙ fauorabilior hic nō dicit. vide glo. q̄ ē ſuper ꝟbo teneri: ſed ē cā liberatiōis ꝙͣ obligationis. ¶ Ultimo no. dicit ſuꝑ v̓bo nō eque. idē iſtud quod hic dicit̉ ꝙ vbi nō tranſfertur dn̄ium in accipientē nō cō de ꝯſumptione nō vr̄ verū. nā oēs. ll. loquentes trahitur mutuuꝫ nec obligatio pignoris tenet. de hoc loquūtur qn̄ quis ſuo noīe numerauit: ¶ Ad pͥmum op. ⁊ vr̄ ꝙ ꝓ parte ſua nō trāſtuſꝫ hic numerauit noīe alieno.ſ. defuncti. breuilerit dn̄ium: ꝗa errabatur in dn̄io. credebat enī ter dic pecunia ꝯſumpta coheredes pn̄t habedn̄iuꝫ eē alterius cū ꝑtineret ad euꝫ. ergo ⁊cͣ. ut re duplex remediū: uel ꝙ ratū habeant ⁊ acqui .l. iij.§. ſubtilius. jͣ. de ꝯdi. ob cām. ⁊. l. ſi ꝓcura ret̉ eis certi ꝯdictio. poſſunt enī ipſi habere rator la. ij. jͣ. de acꝗ. re. do. So. dicunt quidaꝫ hoc tū illud qd̓ eſt geſtū noīe defuncti: ut plene no. ſpāle ꝓpter ſingularia p̄cepta pecunie: ut. l. ſin ꝑ Dy. in. c. ratū. circa finē. de re. iu. li. vj. ⁊ hoc ſi gularia sͣ. eo. iſta eſt truffa. Alij dicunt ꝙ hic er ue pecunia extet ſiue ꝯſumpta ſit: poſſunt etiaꝫ rabat. credebat enī pecuniā eē dn̄i: ⁊ ipſe repre nō habere ratū: ⁊ tunc cōſumptione acꝗreret̉ ī ſentabat ꝑſonā illius dn̄i cuius putabat iſtā petegra actio mutuanti: vt. l. ſi abſentis. C. eo. tacuniā eſſe. iſta pōt eſſe bona vt ſtatiꝫ dicā. Glo. mē tenebit̉ reſtituere coheredibus ꝯdictiōe ſitn̄ latius diſtinguit tres caſus. qn̄qꝫ ꝗs errat in ne cā: quia ex re eoꝝ factus eſt locupletior: nec dn̄io: putans rē ſuā eſſe eius cui tradidit: ⁊ tūc eis cōtra aliū ſuccurrit̉: ut. l. ſi ⁊ me ⁊ ticiuꝫ. sͣ. e. nō tranſfertur dn̄ium ꝗa ceſſat animus tranſfe rendi dn̄ium: qm̄ putat eam eē tuā nō de nouo ¶ Ueniamus ad ultimā particulā.ſ. ad ꝟſi. ꝙ ſi ſtipulatus. ⁊ pͥmo loꝗt̉ qn̄ ſtipulatus ē defunfieri tuā: ut. l. iij.§. ſubtilius. de cōdi. ob cāꝫ. qn̄ cto noīatim. ſecundo qn̄ ſtipulatus eſt ibi ⁊ heqꝫ putat eā eſſe tertij: lꝫ ſit ipſius accipientis: ⁊ reditas nō eſt adita. tertio qn̄ hereditas eſt adi tunc aūt putabat eſſe cuiuſdaꝫ tertij a quo ipſe cām habebat: ⁊ tunc nō impedit̉ tranſlatio dota ⁊ coheredes ſciuerunt. quarto qn̄ coheredeſ ignorauerunt. ꝗnto ex predictis colligit̉ vnum minij. Caſus eſt hic. ⁊ ratio: ꝗa tunc īpedit̉ ꝑ ta notabile mirabile. ſecūda ibi. ꝙ ſi tibi. tertia ibi. lē errorē tranſferentis uoluntas. nā cuꝫ ipſe ha poſt aditaꝫ. qͣrta ibi. ꝙ ſi ꝓponat̉. ꝗnta ibi. quo beat cām ab illo: ⁊ ſic habebat illud idē dn̄ium qd̓ volebat trāſferre in accipientē illud trāſfert. quidē caſu. ¶ No. ꝙ ſi ꝗs noīatim ſtipulat̉ de Si ꝟo putabat eſſe eius a quo cāꝫ nō habebat: functo nō valet ſtipulatio. ¶ Secundo no. ꝙ ſi tunc nō tranſfert dn̄ium: ut. l. ſi ꝓcurator. jͣ. de ẜuus ſtipulat̉ ſibi acꝗrit hereditati. ¶ Tertio acꝗ. re. do. de cōtrahen. emp. l. ſi ꝯſenſum. in fi. no. ꝙ ẜuum ignorantē cui ē data libertas videRō pōt eſſe. nā talis error impedit voluntatem tur hereditas poſſidere ut ſibi ex re hereditaria tranſferendi dn̄ium. volebat enī tranſferre doq̄rat̉ qd̓ nō reperit̉ alibi: ut dicit glo. ¶ Quarminiū qd̓ erat apud talē tertiū: nō aūt dn̄iuꝫ qd̓ to no. ꝙ ſciens nō pōt videri liberū hoīem boerat apud eū qd̓ ipſe ignorabat. ¶ Ex p̄dictis na fide poſſidere. ¶ Quinto no. ⁊ nunꝙͣ oblia ¶ Neceſſa ergo habes regulā infallibilē: ꝙ tūc impedit er uiſcaris ꝙ qn̄ ſunt heredes ſui ⁊ neceſſarijª pre rij. ADDEror tranſlationē dn̄ij: qn̄ impedit uolūtatē trāſſumit̉ ignorantia eoꝝ q̄ ꝯtinent̉ in teſtō niſi ꝓpoſt Alex. in ferentis. hoc colligitur ex hac glo. quā vide ⁊ ſi bet̉ ſcientia: ſecus in exͣneis. hoc colligit̉ ex ꝟſi d.§. duo fra gna. hunc paſſum examinabo pleniſſime. sͣ. de ꝙ ſi ꝓponat̉. Predictoꝝ rō eſt: quia exͣnei nō tres de hoc articulo vioffi. ꝓcu. ceſa. l. i. ¶ Ad ẜꝫ op. ⁊ videtur ꝙ tale poſſunt adire hereditatē: niſi ſint certi d̓ uirib den. Pau. mandatū nō ſit reuocatū morte: ut. jͣ. de dona. teſtamenti: vt. l. ſed ⁊ ſi de ſua. de acꝗ. here. iō p̄ de ca. conſi.l. hoc iure.§. ſi quis dederit. So. qn̄qꝫ eſt man ſumunt̉ ſcire q̄ cōtinent̉ ī teſtō: eo ipſo ꝙ p̄ſup lio. x. ⁊ conſi datū ſimplex de mutuando pecuniā: ita ꝙ ī eaꝫ lio. xcij. Anponimus eos heredes: ut no. jͣ. de libe. le. l. cum ge. conſilio. mandatarium pecunie dn̄ium nō tranſfert̉: tūc heres. facit qd̓ no. in. l. ꝗdam ita.§. ſi quis filiū. cclxxxvj. ro. mandatū reuocatur morte: ut hic ⁊. l. cū filius. in glo. magna. jͣ. ad trebel. ſed in heredibus ſucōſilio. cccc. .§. ſi pecuniā. in fi. cū ſe. de dona. Aut non fuit is ⁊ neceſſarijs hoc nō eſt neceſſe ponere: quia iij. Io. an. in addi. ad ſpe. ſimplex mandatū: ſꝫ fuit tranſlatū dn̄ium pecu ſunt heredes ſtatim ēt teſtō nō inſpecto nec co in ti. d̓ teſta. nie in ip̄ꝫ mandatariū: tunc poſt mortē poterit gnito: iō nō preſumit̉ ſcientia: ut hic facit. jͣ. de §. in primis tranſferre dn̄ium: ut dicto.§. ſi ꝗs dederit. Aut acꝗ. re. do. l. queſitum. ⁊ de ſtipu. ſer. l. ſi ſeruus v̓. Itē quid dubitat̉: tūc ſi quidē ipſa pecunia fuit data mā ſi duobus. teſtō. ⁊ ibi tangitur ꝑ Ia. de are. ⁊ iō in filijs ꝗ Bal. conſidatario ſigillata in ſpē ⁊ nō vr̄ tranſlatū dn̄iuꝫ. ſunt ſui ⁊ neceſſarij heredes nō preſumit̉ ꝙ ſci lio. ci. ⁊. cxvaut fuit tradita numerata: ⁊ tunc ſecus: ꝗa vide ant ea que cōtinentur in teſtō: ⁊ iſta ego allego ij. li. v. tur tranſlatū dn̄ium: ſic intelligit glo. tua notamultū in materia.§. duo fratres. l. qui rome. jͣ. d̓ bilis: quā uide ⁊ ſigna. ¶ Iteꝫ ad idē op. de. l. ꝟbo. ob. nā de fideicōmiſſo nō poſſet tranſigi fundi.§. itē ſi amicus de acꝗ. poſ. So. glo. notā nec paciſci niſi inſpectis ⁊ cognitis ꝟbis teſtater ⁊ dicit. quandoqꝫ in mandato deducit̉ illud menti. l. de his. sͣ. de tranſac. ⁊ l. i. quēadmo. te qd̓ mandans hꝫ neceſſe facere: ⁊ tunc mādatuꝫ ſta. ape. ergo inter fratres nō pōt uideri remiſmorte nō extinguitur: ut. l. ꝯtraria. aut nō habe ſum illud fideicōmiſſuꝫ ſi illud ignorabāt. igno bat neceſſe facere: ⁊ morte extinguitur: ſic dicit rare āt preſumunt̉ ⁊cͣ. qd̓ pleniſſime proſequer̄ glo. tua quā ſigna. ¶ Ex predictis habemꝰ hic ut. d.§. duo fratres predicta uera in teſtamendiſtinctionē qualiter mandatū finiatur morte tis. Codicillos āt nō preſumit̉ ſcire ēt heres ex mādātis ⁊ habemus dicere. aut mandatuꝫ eſt traneus: vt sͣ. de tranſac. l. non eſt ferendus. vniuerſale aut particulare: qd̓ plene dixi in. l. ij. ¶ Vltimo no. ꝙ plures videntur inuicem ſer§. ſi ꝗs donaturus. jͣ. de dona. dic ut ibi: nō inſi uire quod facit. ꝙ ſi plures ſunt ſocij vnius neſto hic. ¶ Circa tertiū quero q̄ ſit rō differētie gociationis ⁊ unus exercet in ciuitate peruſij. inter ſoluentes ⁊ mutuū recipientes. Reſponalij in ciuitate floren. ut iſti uideantur inuicem
