Seite
De iureiurando. ſito ꝙ quis cogeret̉ ad cauēdū nō cogit̉ ideo: bi tradidiſſe ſeruum ꝓpriū merito ſuccedit ꝯſtī quia tacite uel expreſſe fuerit actū. Ultimo q̄ tutio poſt tēpus: ⁊ facit eum libeꝝ: vt. l. ſi pecu­ro hic dr̄ ꝙ ſi itur ad iudicem reus ꝗ dedit pe­niam.§. i. jͣ. eo. ⁊ ad predicta facit qd̓ no. ꝑ Cy. cuniam pōt repetere. quero an ēt poterit excep .C. eo. l. ſi liber. ⁊ p̄dicta oīa intelligas: niſi ꝯdi tionē obijcere? Rn̄deo iſta eſt materia illius. l. tio ſerui repugnaret: ꝗa ex aliqua cā forte ad li­difficilis ubi pactum. C. de trāſac. dic ut ibi di­bertatē ꝓduci nō poſſet: ita ēt intelligit̉ hic ẜm xi. Bartolus. vnam ſolutioneꝫ. Qn̄qꝫ do tibi pecuniā: vt ma­ Si do pecuniam: vt ſti­numittas ſeruū alienum: tūc nullo caſu poſt tē­Idem erit? chū manumittas: nō po­pus ꝯſtitutio ſuccedit ne dn̄o fiat iniuria: ⁊ hoc teſt repeti: ꝗa nō cauet̉ de manumittendo: niſi modo etiā pōt ītelligi hic ẜm aliam lec. ⁊ dictus fuerit actū: ſed pōt repeti ſi dātem peniteat: vel .§. at cuꝫ do. Uenio ad ꝟſi. ſed ſi ſtichus: di­nō manumittat̉: niſi ꝗ debebat manumittere ca cit hic ꝙ ſi ſtichus deceſſit ante moram ceſſat re ſu fuerit īpeditus. h. d. Op. ꝙ iſte ꝟ. ſed ſi tibi: petitio. Cōtra. jͣ. eo. l. ſi pecuniā.§. ſed vbi. So. ſuꝑfluat ꝓpter p̄cedētem. So. in prin. volebat dicūt ꝗdam ceſſat repetitio quaſi cā non ſecuta repetere: ꝗa nō cauebat̉. In ꝟ. ſed ſi tibi: vole­vt hic. ſed ex pnīa cōpetit: vt in cōtrarijs quo ca bat repetere: ꝗa nō manumittebat̉: vel ex pnīa. ſu qn̄ ago ex pnīa debet diſtingui: vt dr̄ in. l. cō­ Scd̓m hoc op. ad prin. ⁊ videt̉ ꝙ caueri de­traria: ⁊ hoc verū. Uenio ad ꝟ. quinimo: dr̄ beat: vt. l. ſi pecuniā.§. plane. jͣ. eo. nec pōt dice­hic ſticho mortuo ꝯpetere conditioneꝫ. Cōtra re ꝙ ei ꝗ dedit pecuniā ſit cōſultum ꝑ exceptio­ꝯditio ob cām dat̉ ad repetēdum qd̓ eſt datum nem ẜm qd̓ dixi in prin. l. So. ſi ponimus datuꝫ: nō ad ꝯſequēdum qd̓ eſt ꝓmiſſuꝫ: vt. l. i. in fi. de vt ſtichus manumittat̉ ſimpliciter non adiecta re. ꝑmū. Sol. dicūt ꝗdam ꝙ hic loquit̉ de certi die vel cōditione: tūc dico ꝙ nō pōt peti cautio ꝯdictione generali. Alij ꝙ hic loquit̉ de actiōe cum ſit in ptāte actoris petēdi ſtatim ꝙ manu­p̄ſcrip. ver. que pōt appellari ꝯditio: ideo ꝗa ꝑ mittat̉: vt videbis no. jͣ. l. ꝓxima. Sed ſi poni­ſonalis eſt actio ⁊ iſta cōiter tenet̉. Alij dicūt ꝙ mus ꝙ fuerit actum de manumittēdo ad dieꝫ: hic eſt caſus ſpālis in quo dat̉ ꝯditio ob cāꝫ ad tūc fateor ꝙ pōt peti cautio. ſi tn̄ nō preſtat̉ nō ꝯſequēdum ꝓmiſſum: ſimile. jͣ. eo. l. ſi pecuniaꝫ īducit̉ cōditio ob cām: ꝗa nō petit̉ ex eo ꝙ fue­.§. item ſiꝗs. ⁊.§. ſed ſi accepit. ſꝫ cōiter iſta nō rit actum tacite vel expreſſe: vt mō dixi in prin. tenet̉: vt ibi dixi. Op. ⁊ vr̄ ꝙ ꝯpetat actio de Scd̓o op. ⁊ videt̉ ꝙ non ſit locus pnīe: vt sͣ. dolo: ut. C. de dolo. l. cum ꝓponas: ergo ꝯditio ea. l. in prin. So. vt ibi dixi. Tertio op. ad ꝟ. de qua loꝗtur hic ceſſat: ut. l. i. ⁊. ij. de dolo. So. ꝙ ſi ita: ⁊ videt̉ ꝙ ſibi cōtradicat: dicit enim ꝙ ſi hic intelligas ꝙ loꝗtur de certi ꝯdictione ge­nō pōt ante diē repeti: niſi peniteat. nam repetē nerali nō obſtat: quia ꝯcurret cuꝫ actione de do do vr̄ eum penitere: vt. l. actione. in prin. pro ſo lo tanꝙͣ generalis. ſed ſi intelligis de actione p̄ cio. So. ⁊ aduerte: ꝗa hoc eſt valde ſubtile. ſcriptis verbis dicit glo. ꝙ ibi fuit cōtractus fa­Iuriſcōſultus hic reſpexit mediū per qd̓ in libel cio vt des: hic fuit do vt facias: certe illa eſt mul lo cōcludit̉. Aut enim cōdico: ꝗa nō manumiſi tum difficilis. l. tn̄ quantū ad ꝓpoſitum ſi uolo ſti ante diē: ⁊ tunc ſuccūbam: aut cōdico: ꝗa me agere: ut obſeruent̉ ꝓmiſſa ꝯpetit actio p̄ſcrip­penitet ⁊ obtinebo: tunc fateor ꝙ iſta pnīa ꝓ tis verbis ita loquit̉ hic. Si vero uolo repetere bat̉ per iſtum libellum: ⁊ hoc videt̉ ſentire glo. id qd̓ eſt datum ſiꝗdem eſt repetibile habet lo­ Item op. dr̄ hic ꝙ poſt diē pōt repeti. Con­cum ꝯditio ob cām: ut per totū iſtuꝫ ti. ſed ſi nō tra. C. ſi man. ita fu. alie. l. ſi is. ⁊. jͣ. eo. l. ſi pecuni ē repetibile tūc habebit locū actio de dolo: ꝗa am.§. i. in fi.§. glo. ꝓ ſolutione vacillat multum dolo tui fui inductus ad hoc faciēduꝫ: ut dicta hic ⁊ in ꝯtrarijs: ⁊ in. l. naturalis.§. at cum do. jͣ. .l. cum ꝓponas: loꝗtur eniꝫ cū eſt data libertas de preſcrip. ver. tu tn̄ ex oībus: vt habeas clari­que nō pōt repeti. Ultimo ꝗdam dicunt ex tatem dicas: aut ego do tibi ſeruum meū: vt cuꝫ hoc.§. ꝙ mora īducit hāc ꝯditioneꝫ quod glo. manumittas īfra certum tp̄s: tunc aut fuit cogi­nō placet: dicam in dicta. l. ſi pecuniaꝫ. in prin. tatum de certo actu manumittēdi: ⁊ poſt diē nō .jͣ. eo. Bar. efficit̉ liber ex ꝯſtitutione: vt. jͣ de verbo. ob. l. q Si cā ob quā Si liber homo rome.§. flauiuſ: ⁊ ibi no. Aut nō fuit actū de cer dat̉ ſequatur to actu: ⁊ tūc efficit̉ liber. vt. l. ſi pecuniaꝫ.§. i. in de facto: ⁊ nō d̓ iure ꝯpetit repetitio: nec diſtin fi. jͣ. eo. cum ſi. Aut nō dedi tibi ſeruuꝫ meū: ſed guit̉ ſciēs an ignorās ꝗs receperit. h. d. No. dedi tibi pecuniā: vt tuū manumittaſ: ⁊ tūc ego ſūmariuꝫ. Op. de. l. ſi ꝓcurator.§. ſi liber hō emi ſeruum tuū: ⁊ apud te dimiſi vt manumitte .jͣ. mā. So. ibi dedit de pecunia ꝑtinēte ad ma res: ⁊ tūc poſt tēpus efficit̉ liber ipſo iure ex cō­numittentē hic ad manumittendū. Bar. ſtitutione. l. ſi is qui. C. ſi man. ita fue. alie. Aut Si pecunia da­Si quis quaſi. uur. ut aliad ex nō emi: ſed ſic ſimpliciter dedi pecuniā: vt ma­numitteres: ⁊ tūc poſt tēpus cōſtitutio nō facit certa cā ſequat̉: ſi illud poſtea ſeꝗtur nō tamen eum liberū: vt hic. ⁊. l. naturalis.§. at cū do. jͣ. de ex eadem cā ꝯpetit repetitio. Iteꝫ defectus cau p̄ſcrip. ver. ⁊. l. nō oīs. in prin. sͣ. ſi cer. pe. ꝗcꝗd ſe a dante tm̄ in mente retētus hanc ꝯditionem ibi glo. dicat. Aut dubitat̉ vtrū emerim vel nō: non parit. h. d. Op. ꝙ filius nō debeat corri ⁊ tūc aut dedi pecuniā nō numeratā: ſed tanꝙͣ gere pr̄em: ut in aucͣ. de nup.§. ⁊ ita. Sol. circa ſpēm in ſacculo: ⁊ nō fuit emptio ſerui: ita loꝗ­diſtractionē: ⁊ adminiſtrationē bonoꝝ non de tur hic ẜm vnaꝫ lec. ⁊. d.§. at cū do. Aut dedi pe bet corrigere: ut ibi. ⁊. l. cum oportet.§. nō aūt cuniam numeratā: ⁊ tunc aut illa correſpondet .C. de bo. q̄ libe. ſed de iure pōt vt hic: ita dicit vero precio ſerui: ⁊ p̄ſumit̉ emptio: vt. d. l. ſi is glo. poſſet etiaꝫ eū circa adminiſtrationē bono .C. ſi man. ita fue. alie. Aut nō correſpōdet ve­ruꝫ corrigere qn̄ eius ꝓdigalitas eſſet multa. C. ro p̄cio: ſed multū minus: ⁊ tūc nō videt̉ ēptio: de ſen. pa. l. fi. ⁊. jͣ. ad trebel. l. īperator. Op. ſed ꝯtractus īnominatus: vt hic ẜm Petrum ⁊ ꝙ hic nō competat repetitio: quia cā ob quam quoſdam alios modernos. Que diſtinctio vr̄ ꝓ data eſt pecunia ſecuta eſt.ſ. libertas: ⁊ fuit ſecu bari de re. iur. l. ſemꝑ in ſtipulationibꝰ: ⁊ qd̓ ibi ta de iure.ſ. ex teſtamēto. So. huius timore di no. Rō predictoꝝ eſt: ꝗa qn̄ ego emi videor ti­cunt ꝗdam ꝙ hic datur cōditio ſine cā non ob