Seite
De cōdictione cā data. 40 cām. Tu dic ẜm glo. aut debebat̉ hic libertas ꝑ diſtinguit notabiliter. Aut debitū quod fuit re tereſſe ſi ma fideicōmiſſum aut directo. Si ꝑ fideicōmiſſum miſſum erat liꝗduꝫ: ⁊ cōdicitur ipſa pecunia: ut nifeſte appa ⁊ ſecuta eſt manumiſſio nō pōt habere locū cō reat ꝑſuaſio jͣ. e. l. ſi mulier. Aut nō erat liquidū: ſed erat for ditio ob cām: ſed ſine cā. nam cā ſecuta eſt: ⁊ ſic ne tutoris ſi te in diem: uel ſub cōditione ⁊ cōdicitur: vt in pͥ bi relictum ceſſat ob cām. ſed quia cā dandi fuit iniuſta: iō ſtinam obligationē reponatur: vt. jͣ. de iure do. ꝙ pupillo re habet locum ſine cā. mihi videt̉ ꝙ etiam tūc cō linquere ītē .l. lꝫ. Ad hoc op. de. l. ob cām. jͣ. de preſcrip. petat cōditio ob cām. nam cā ꝓxima ob quā pe debat ibi la ver. Solu. ẜm veram ſolutionē fateor ꝙ poſſet te vide fuit cunia dat̉ eſt: vt relictum libertatis purificetur: agi cōtra ceſſantem adimplere ꝓmiſſa actiōe in .q. piley vt vt. sͣ. eo. l. i.§. i. ſed iſtud nō eſt ſecutum: ergo hꝫ certi.ſ. preſcrip. ver. vt ibi: ⁊ etiam cōditione ob ipſe refert. locum ꝯditio ob cām. Si vero erat relicta liber cām vt hic. Op. de. l. lꝫ. jͣ. de iure do. Sol. ibi tas directa: tunc dicit glo. ꝙ ꝯpetit cōditio ſine acceptilatio habebat tacitā ꝯditionem ſi matri cā tanꝙͣ generalis. Item cōditio ob cām: quia monium ſequeret̉: hic nō. Extra op. de. l. cū nō habet libertatē ꝓpter eam dationē quā fecit mora. C. de tranſac. vbi nō datur ꝯditio ob cau qd̓ requirit̉: vt. sͣ. proximo.§. Mihi videt̉ ꝙ ſi ſaꝫ. So. ibi actio que erat remiſſa nō poterat ex pecunia fuit data poſt aditā hereditatē: tūc di­cōſenſu partiuꝫ reſtaurari: vt querela īofficioſi. cit glo. veꝝ ſimpliciter: ꝗa iaꝫ erat liber homo. Item actio deſcendēs ex delicto: vt. l. ſi vnuſ.§. Si vero fuit data ante: cuꝫ iaꝫ nō eſſet liber hō: pactus sͣ. de pac. merito: nō pōt cōdici: vt ſe re tunc eſt dicēdum idem qd̓ in libertate relicta ꝑ ponat in priſtinam obligationē. No. ergo ex fideicōmiſſum. Itē op. ⁊ videt̉ ꝙ ſufficiat li­hac. l. cum glo. ſua ꝙ quādo ſtatim poſſuꝫ pete bertatē ſequi quocūqꝫ mō: vt. l. cuꝫ ſeruus. jͣ. de re debitum nō cōpetit mihi actio: uel iudicis of ver. ob. So. expone: vt ibi in glo. ⁊ ēt hic. ⁊ ceſ­ficium: vt debitum illud ꝓmittas: ceſſat eniꝫ eo ſat ꝯtrarium: ꝗa debet ītelligi dūmodo habeat tas. In ꝯtrarium facit. l. ſi finita.§. eleganter. jͣ. libertatē per eum cui pecunia eſt data: vel ꝓmiſ de dā. infec. ſed ibi erat debitum quodam extra ſa. Sed ꝯtra hoc op. quātum ad exceptiōem ordinario iure: vt ibi dixi. parādaꝫ nō refert a quo fiat: dūmodo fiat: vt. l. Ex. l. ſequenti. ſi puellam. C. ſi man. ita fue. alie. ergo ꝙͣtum ad Si in libello dico repeto. x. que tibi dedi: ꝗa defendēdum heredes ne cōueniant̉ conditio­penitet me dediſſe: ibi. Si quis. Et in contracti ne ob cām: nō refert a quo fiat. So. vt dicam vo bꝰ an ſit locus penitētie: ibi. His expeditis. Et bis. jͣ. eo. l. ſi pecuniā.§. i. Quero vtrū iſta pe quādo ex deffectu cauſe cōpetat repetitio: ibi. cunia poſſit repeti ꝯditione indebiti. glo. hic di Ueniamus. Et an cōditio ob cām habeat locū cit ꝙ nō: quod dic vt dicaꝫ in. l. is cui hereditas in cōtractibus innoīatis ſolum: ibi. Iuxta. Et .jͣ. de ꝯdi. indebi. Uenio ad ꝟ. ꝙͣꝙͣ. ⁊ op. de an ad hoc vt danti cōpetat conditio ob cām ſit .i. ſi quaſi. jͣ. de pigno. ac. So. ibi fuit cā ab vtra neceſſe ꝙ cōtractuꝫ ꝑfecte impleuerit: ibi. Que qꝫ parte in mēte retenta: hic ab vna tm̄. facit qd̓ ro vtrum. Et de ptāte qui fecit preparamēta: ⁊ no. sͣ. eo. l. i.§. i. ⁊ sͣ. ſi cer. pe. l. nō oīs. nō potuit ire uide remiſſiue in. fi. l. Si qd̓ meum ē tibi tra­In cōtracti­ꝯubtilius. aō tanꝙͣ tuum nō trā I pecuniam. dus innomi fero dn̄ium. h. d. Iſte.§. continuat̉ cum p̄cedē­natis ſi ex vna parte implet̉ ex alia nō ꝓ ti. vnde magis deberet eſſe verſi. ꝙͣ.§. Materi pter caſum ceſſat ꝯditio ob cām: quaſi cauſa nō am iſtam que tractat de errore qui īpedit tranſ­ſecuta: ſed habet locum ex penitētia: dū tamen lationē dn̄ij habuiſti ī. l. cuꝫ fundus.§. ſeruū tu­aduerſe parti de indēnitate cōſulatur. h. d. Di­um imprudens sͣ. ſi cer. pe. dicemus in. l. i. sͣ. de uiditur in tres partes. primo dicit ceſſare cōdi­offi. procu. ce. ⁊ dixi in. l. eius qui ī prouincia. sͣ. tionem: quaſi cauſa nō ſecuta. ſcd̓o dicit eam ha ſi cer. pe. bere locum ex penitētia. tertio iſtud dictuꝫ limi a a Quāqͣꝫ. Habet̉ ꝯditio pro im tat: ut indēnitati aduerſe partis cōſulatur. ſcd̓a ADDE in­Quamqua pleta qn̄ is qui īplere quātū alex. ibi: ſed cuꝫ liceat. tertia ibi: niſi forte. Tu habes debet impedit̉ facto eius: ꝗ ex implemēto tene hic notādo hic ꝙ penitētia facit locuꝫ huic ꝯditioni. Cō refert. pau­tur. Op. de. l. ſi peculiū.§. de illo. jͣ. de ſta. li. So tra. ⁊ aſſumo glo. magnaꝫ ⁊ op. de eo quod ha luꝫ d̓ ca. ro. lu. ibi prelegatum erat peculiū ſeruo: hic ſecus. betur. jͣ. eo. ti. l. quod ſeruius: dicūt ꝗdam ꝙ ibi ⁊ Ray. dice Op. ꝙ nullum eſt hic heredis impedientis re hunc tex. loquit̉ quādo cōtractus eſt celebratus gr̄a vtri cōmodum. nā tenet̉ legatario actione in factū: notabileꝫ ꝙ uſqꝫ: hic gratia dantis tm̄. Glo. reprehēdit. nā ſi quis vole vt dr̄ in fi. tex. Glo. rn̄det ꝙ eſt cōmodum: quia ⁊ hic gratia vtriuſqꝫ fit.ſ. datio cauſa recipiētis bat mihi re­tenet̉ ad. x. in genere nō ad illa que erant in pe­⁊ ire cauſa dātis ⁊ tamē eſt locus penitētie: ſi­linquere in culio: certe hoc cōmodum modicum eſt. dicas teſtō ⁊ tu ī­mile. sͣ. eo. l. iij.§. i. Glo. iſtoꝝ opi. īfideliter reci pediuiſti te­ergo ꝙ datur hoc cōſilium heredi de rigore: ſꝫ tauit. nam bene videbat̉ ipſis ꝙ hic cōtractus neris mihi de equitate ſuccurrit̉ legatario per actionē in fa fiebat gratia vtriuſqꝫ: ſed ipſi dixerūt diſtinguē ad intereſſe ctum qua equitate cōſiderata nullum eſt cōmo dum eſſe: an factuꝫ quod erat explicādum poſt ꝙ Io. an. in dum heredis. Op. ꝙ de equitate etiaꝫ videt̉ addi. ad ſpe. datam pecuniam: vt iret capuā fieret gratia dā­in ti. d̓ iudi. ꝙ ei in cuius ꝑſona dr̄ impleri cōditio nō ſubue tis: uel gr̄a utriuſqꝫ: ⁊ hoc modo recitat̉ in ſe­§. generalia niatur: vt. jͣ. ſi quis obmiſ. cau. teſta. l. ſi ꝗs ſub quenti glo. ſuꝑ verbo repetitur: ⁊ intelligendo v̓ſi. poſſet ēt cōditione. So. illud qd̓ eſt ſoluēdum in vi cōdi ſic forte iſta ſolutio nō eſt mala ſcd̓m quoſdaꝫ: ponit. q. de tionis ex teſtamēto: non pōt peti de rigore: nec tutore ꝗ ꝓ­vt. jͣ. dicam. Ideo glo. ſoluit contrarium aliter: curauit ꝑ te de equitate: vt. l. cōtraria: ſed hic equitas fūdat̉ quia res hic erat integra ⁊ ſic locus eſt peniten ſtatoreꝫ ſibi ex alio ꝙͣ ex teſtamēto.ſ. quia heres ſeruum volē tie. In. l. quod ſeruiꝰ nō erat res ītegra. Ad­relinq̄re to tem ſoluere īpediuit. Bar. tum vel par uerte ex hac glo. ꝯiuncto tex. apparet ꝙ prepa tem eius ꝙ Si cā ratoria nō faciunt rem deſinere eſſe ītegram: ut pupillo relī I quis accepto. prop hic: ⁊. l. ſi defunctus. sͣ. de ꝓcura. ſecus ſi de ali quere inten ter quā debitor liberatur nō implet̉ agi­quo facto aliquid īcipiatur: ut. d. l. quod ſerui debat ꝙ pu tur: ut in pͥſtinā obligationeꝫ reponat̉. Pro pillus poſſit us. nam ſpōſalia ſunt initium matrimonij: pro agere ad in declaratione huius. l. quero quid cōdicat̉. glo. hoc facit. jͣ. de pollici. l. i.§. cepiſſe. Contra