Seite
De conditione ob turpem cām. a Iuſtā tn̄ dici: vt ferat ſnīam ꝓ ſe iuſtaꝫᵍ tamen ⁊ tūc da­cipiuntur que non honeſte petuntur. l. i.§. i. de ADDE ad­jͣ. eo. ⁊ not. tum poteſt repeti per conditioneꝫ ob cām: licꝫ va. ⁊ extraor. cog. Idem no. C. eo. l. ij. ⁊. l. i. idē hoc. q. Io. bar. in. l. pe. perdat liteꝫ principaleꝫ: ſed ſi d̓dit iudici: vt da­an. in addi. jͣ. eo. p̄te rea in. l. affectionis. jͣ. d̓ dona. Doc. vltramō. ⁊ Cy. ad ſpec. ī ti. agendo fun ret ſnīam pro eo iniuſtaꝫ: tunc perdit litem pͥn­ſequendo eos dicunt contrarium per rationeꝫ de iudicijs. daret intēti cipalem: ⁊ non poteſt repetere qd̓ dedit vt iudi poſitam hic in tex. quoruꝫ opi. alias conſuetus onē ſuam in §. generalia cet: vt hac. l. vbi hodie vero indiſtincte: ſiue de­ſum tenere propter generalitateꝫ. l. affectionis turpitudi ne v̓ſi. poſſet ēt dit vt iudicet ꝓ eo in bonaꝫ cāꝫ: ſiue in malam ſua ergo ſuc vbi pōit de jͣ. de dona. Preterea ī minore ⁊ milite ē ſpecia­cūberet agēſ tutore ꝗ ac­perdit vtrunqꝫ: vt. d. l. i. de pe. iu. qui ma. iu. et le: vt no. in. d. l. affectionis: ergo in contrarium l. ij. jͣ. eo. nō cepit mar­aucͣ. ibi poſita. Querit glo. circa fin. eiuſdē. l. eſt ius cōmune in alijs. Contra hoc facit. l. ob. ẜꝫ ip̄os chā ar gēti a quid ſi ob turpē cāꝫ dedit pignora vtruꝫ poſſit l. i. C. eo. ꝗa pupilla: ut il fi. jͣ. de ac. ⁊ ob. Solu. ibi mulier promiſit viro. nō loꝗtur ī lā nuberet ti illa repetere. Glo. hic dicit ꝙ ſic indiſtincte: qꝛ hic vir promiſit mulieri meretrici. In alijs ve­agente ſed ī cio an pupil pignus non eſt contractuꝫ: ſed in. l. ij. C. eo. di­ro mulieribus que meretrices non eſſent ceſſa­la facta ma­accipiēte. an ſtinguit. aut quis vult agere rei vendicatōe: aut ret ratio hic poſita­aūt ille ꝗ de ior poſſit il pignoraticia actione. Doc. vltramō. ibi dicunt poſuit ob rē laꝫ repetere Ex.§. ſequenti. turpeꝫ ꝑagē licꝫ ꝯdigno indiſtincte ꝙ neqꝫ rei vē. neqꝫ pignoraticia poſ An pecuniam licite quis accipiat: vt indicꝫ dā poſſit age tutor nupſiſ ſit agi rei ven. obijciaꝫ de hypotheca tu replica malefactoreꝫ: ⁊ quando quis poſſit cogi ad in­ſet facit alia re vt depoſi bis ꝙ ob turpeꝫ cām fuit facta: ⁊ ſic non debes dicandum malefactorem: ibi. No. ⁊ ibi. Sed ſi tū reſtituat̉ q. pe. d̓ anc. audiri allegando turpitudineꝫ tuaꝫ. Ego dico vid̓ pulchre cōſanguine Et bannitum ꝙ quicūqꝫ indicauerit occiſores ꝑ bal. ꝯſi. lx­ꝗ ſimilit̓ ac­ꝙ poteſt agi pignoraticia ⁊ hypothecaria. naꝫ ticij habeat tale ꝗd non cōprehendit ſociuꝫ cri xxviij. īcipiē cepit pecuni hoc ti. prohibet̉ quis allegare turpitudineꝫ ſuā minis: niſi banni ratum diceret etiam de parti­te ſex ſūt et am a ꝯſāgui principaliter agendo: ⁊ fundando intentioneꝫ de dicto ful nea vt illam cipibus: ibi. Vltimo. ſuaꝫ ex turpitudine illa. ſed quando intentionē go. vide oīo matrimōio Poteſt quis honeſte accipere Di tibi. vt malefactorem indicet non vt bal. cōſi. ꝗn̄­traderet ꝗ ſuaꝫ fundat ex alio: tunc ad iuuandaꝫ cām ſuaꝫ to. iiij. li. cir veniens ad poteſt ſuaꝫ turpitudineꝫ allegare: vt. l. alias. sͣ. eum celet: niſi ſit particeps criminis hoc dicit ca fi. cōſilij. morteꝫ hn̄s de iureiuran̄: ⁊ ibi plene dixi. poterit etiaꝫ eē qd̓ c Meretri ꝯſciētiā leſā No. ꝙ licet accipere vt aliquem indicet ci. ADDE­daꝫ remediuꝫ indubitabile ⁊ erimus extra opi. q̄rebat an re Op. quando quis accipit pecuniam: vt faci ꝙ alex. tran­ſtituere tene ſcilicꝫ vt contra accipienteꝫ quis agat vt libere at id qd̓ gratis facere tenetur turpiter accipit. ſit cū opi. ꝙ ret̉ ꝙ habue tur a principali obligatione facta ob turpeꝫ cāꝫ jͣ. eo. l. pe. ſed quis gratis tenetur indicare fure datuꝫ mere rat a dc̄a cō qd̓ poteſt facere: ſiue ex parte ꝓmittētis: ſiue ex trici: ne ſit ſāguinea uel qd̓ patet: quia tenetur ferre teſtimonium ſecun meretrix poſ licite ipſe re parte recipientis: ſiue ex parte vtriuſqꝫ verſetur dum veritateꝫ alias punitur: ergo patet ꝙ hic ſit repeti per tinere poſ­turpitudo: vt. l. i. C. eo. que obligatione ſubla­turpiter accepit. Solū. ſi queris an quis tenea­iſtuꝫ tex. ad ſet vel quid ta poterit agi pignoraticiaᵇ vel rei ven. vt. l. iteꝫ ꝙ vide not. tur indicare malefactorem parti: ⁊ non tenetur fiendū ꝯſu­liberatur. jͣ. qui. mo. pig. vel hypo. ſol. Barto. per bal. con luit pauꝑibꝰ vt hic. ⁊ ideo a parte licite accipit. Sꝫ ſi que­ſi. ꝗnto. iiij. erogandam j Querit glo. quid ſi dedi rem ris an teneatur īdicare iudicie rn̄. aut queris an li. incipiente ex quo n̄ ap .īdiuiduā vtputa ẜuitutē: vel iudex poſſit quē compellere ad hoc ad petitio­p̄mittendū. parebat: q equuꝫ partiꝫ ob turpeꝫ cām: ⁊ ꝑtim ob d Indicet nem partis: ⁊ non poteſt. ar. huius.§. Nec ob. mala ītētiōe ADDE. q. honeſtaꝫ: an totū repetetur: videtur ꝙ ſic. alle. illā conſan­ſi dicis ꝙ teſtificari cogitur: quia tunc non in Io. an. ī ru guineus ha­gl. l. iij. in fi. jͣ. ſiquis ob. cauſa teſt. vult allegare. dicat fureꝫ. īmo contra fureꝫ iam indicatum: ⁊ bri. de fur. ī buiſſet. lati jͣ. ad ſylle. ⁊ illa. l. bn̄ facit. ⁊ facit. jͣ. de iure fiſ. accuſatum teſtificatur. Sed ſi queris an iud̓x addi. ad ſpe. vide eiꝰ ꝯſi­l. non intelligitur.§. ſi quis palaꝫ. Quidam di­firmat. q. de lio. clxxiiij. ī­poſſit hoc facere ex officio ſuo forte faciendo­eo ꝗ paſſuꝰ ē cunt ꝙ totum repetitur: vt. l. ſi non ſorteꝫ.§. ſi cipiente pre quiſitionem generaleꝫ: vt prouinciam purget dānum pro mittēdū: an centum. jͣ. ti. i. Alij dicunt ꝙ repetitur pars exti malis hominibus: ⁊ tunc per iudicem cogitur furto ꝗ pac aūt liceat ali mationis: vt. jͣ. de le. ij. l. cum filius. ī prin. ⁊ hoc ctus fuerat vt. l. congruit. sͣ. de offi. preſi. ⁊ extra de fur. c. q ꝗd dare iu­cū ticio ꝙ ſi tenet Dy. in. l. hec ſcriptura de condi. ⁊ demō. dici: vt ali­cum fure. ita debet intelligi. C. de fur. l. ciuile ē ſibi indicarꝫ quē eximat qd̓ etiam tangitur in glo. x. coll. de fra. no. bene ita debet intelligi hic glo. quam vide ſuper ver fures. ſi ipſe de banno ⁊ fi. inueſti. c. i. non ob. l. ſi non ſorteꝫ.§. ſi centū bo repeti. Op. sͣ. ea. l.§. i. Solū. turpiter ac­in aliquo te­an ille ꝗ de­quia ibi fuit error in ſoluente propter quem cō neretur ip̄m cipitur ne fur indicetur: ſed vt indicetur non ac dit poſſit eē liberaret ꝙ ceditur repetitio totius. hic autem nullꝰ error teſtis: vide cipitur turpiter: vt hic. In op. ad ſecunduꝫ ſi ipſe fuit d̓ pulchre bal. preſupponitur. Ad vnuꝫ tamen aduerte ꝙ reſponſum in prin. huius. l. ad v̓ſi. ꝙ ſi a fugiti finibꝰ ꝙ pac cōſi. cccc. lx. glo. hic dicit equum eſſe indiuiduum qd̓ eſt fal uo: ⁊ videtur ꝙ datum ne indicet non poſſit re tum non ꝓ­xviij. iiii. li. ſum. īmo eſt diuiduus: ſicut cetere ſpecies: vt. l. deſt ſibi. peti: quia verſatur turpitudo ex parte vtriuſqꝫ ꝓponitur. ij. de verbo. obli. ⁊. jͣ. de ſolu. l. ſtipula.§. i. Poſ b Pigno vt. sͣ. ea. l.§. i. Solu. non poteſt repeti ab ipſo raticia. AD ſumus enim habere partem dimidiaꝫ equi: vel malefactore dante vt ibi. ſꝫ ab illo ſic vt hoc. v̓ DE ẜꝫ fulg. tertiam: vel quartam. non autem dimidiam ſer Ultimo no. iſtum ꝟſi. fi. ad excuſationem co queꝫ ſeꝗtur uitutis: vel aliorum indiuiduorum munis peruſij qd̓ fecit bannimentuꝫ ꝙ quicun alex. ꝙ non p̄t petere ſe Ex. l. ſequenti. qꝫ indicaret occiſores ſabbati iudei haberet tā liberari cuꝫ Promiſſum meretrici an poſſit peti: ibi. tam quantitatem. nam debet intelligi de alijs pͥncipaliſ ob Quero. indicantibus ꝙͣ de ſocijs: ⁊ participibus crimi ligato ſit nul Ad principium op. nis. illi enim licite accipere non poſſunt: ⁊ ideo la: vt no. gl. Dem ſi. sͣ. qd̓ me. cauſa. l. nec in. d.§. ſi ob ille fornarolus qui indicauit alios licite fuit ſu­maleficium. timore. ⁊. l. ſe. Solū. vt in glo. hic ⁊ ibi­ſpenſuſ. Sed quid ſi fiat lex vel bannimentū Uenio ad.§. ſꝫ quid meretrici. ⁊ op. ⁊ videtur ꝙ etiam ſi eſſet de participibus criminis: ei re ꝙ prima cauſa debeat inſpici: vt. l. verum la. ij. mittatur pena an valeat. certe ſic: vt in aucͣ. no­jͣ. de fur. ſed prima eſt turpiſ in eo ꝙ meretrix ē. uo iure. C. de pe. iu. qui. ma. iu. ⁊. l. non omnis. ergo ⁊cͣ. Solu. dicit glo. aliud ibi. aliud hic: et §. fi. de re. mili. non dicit plus. Tu dic ꝙ ibi prima cauſa tollit Iſta. I quis a ſeruo. ſuit effectum ſecundi actus. facit enim ceſſare dolū ⁊ animum lucrandi que rō hic ceſſat. Quero ſummata cum precedenti. ideo nō ſū­quid ſi meretriciᶜ eſt promiſſum an poterit pe­mo. Querit glo. qua actione iſta pecunia repe­tere glo. dicit ꝙ non: vt. l. generaliter. ⁊. l. ſi pla tatur. Et diſtinguit aut extat: ⁊ vendicatur. aut eſt conſumpta ⁊ condicitur. gij. de verbo. obli. Et quia quedam honeſte re