De peculio.in ꝑſonā. quidā dicūt ꝙ ē ī re: vt oſtēdāt ꝙ nullā oblidicendū ꝙ actio que cōpetit ꝯtra patrē hēret aliā cāꝫgationē p̄ſupponat: ⁊ ſic pr̄ ꝑ filiū: ⁊ dn̄s ꝑ ſeruuꝫ nonꝙͣ actio que cōpetit cōtra filiū. qd̓ ſi eēt veꝝ ſequeret̉ ꝙobligat̉: qd̓ ꝓbat̉: qꝛ re ꝑempta dn̄s non tenet̉ ſicut inex vno cōtractu orirent̉ due actiōes: qd̓ ē falſū. nā vnꝰ ēreali: vt. l. q̄ſitū. ī prī. jͣ. eo. ⁊ ꝓ eis arguo: qꝛ ille ad queꝫcōtractꝰ ⁊ nō plures: vt. l. ſi cū filio. jͣ. de cōpē. Sequeretrāſit peculiū pōt ꝯueniri: vt. l. ⁊ ancillaꝝ.§. ſi ſeruū. jͣ.tur ēt ꝙ plures obligatiōes orirent̉. qd̓ dicer̄ ē abſurdi.e. qd̓ nō eſt ī actiōibꝰ ꝑſonalibꝰ: vt. l. i.§. ſi hr̄s ad treſꝫ lꝫ ſit vna ⁊ eadē: tn̄ qͣlitas eiꝰ mutat̉: qꝛ nō fit ꝯdēnabel. ⁊. l. fideicōmiſſuꝫ.§. tractatū. sͣ. de iudi. Pretereatio īſolidū ꝯtra patrē ſicut cōtra filiū: vt ē tex. notabiliscedēdo peculiū liberat̉: vt. l. ſꝫ poſtꝙͣ. sͣ. cōi diui. ī fi. qd̓ꝗ hoc ꝓbat ī. l. tā ex ꝯtractibꝰ. sͣ. d̓ iudi. qd̓ ēt optime dinō ē ī actiōibꝰ ꝑſonalibꝰ: vt. l. ſi cū vſuſfructuariꝰ. sͣ. dediſtis ī. l. ī delictis.§. ſi detracta. sͣ. de noxa. Et ex hocvſufrū. itē dat̉ ꝯtra dn̄m vel patrē inqͣtū ad eos ꝑuenitſequit̉ effectꝰ ꝙ interitu ſpēi ſicut liberat̉ filiꝰ liberat̉ ētde peculio ⁊ ſeꝗt̉ rē. Si rē ergo eſt realis qd̓ eſt ꝯtra napr̄: vt. l. ſi homo. jͣ. de ꝟ. ob. dicā ī. l. ſi ex duobꝰ.§. ī hditurā ꝑſonalis q̄ ſeꝗt̉ ꝑſonaꝫ: vt. l. oēs de ac. ⁊ obli. ꝓ qͣaūt. jͣ. eo. ¶ Uenio ad ſcd̓aꝫ ꝑtē.ſ. ad ver. ē aūt. ex queoptime facit. l. q̄ſitū.§. is ꝗ. jͣ. e. In cōtrariū ⁊ hec ē verino. tex. ibi. dū dic̄ hic orit̉ actio. ⁊ no. ad illā. q. an̄ actiotas ꝓ qͣ ē opi. glo. ī. l. depoſiti. jͣ. e. ⁊ ita vr̄ ſentire iac. dede peculio ſit natiua vel datiua. de qͣ dixi. sͣ. ¶ Op. adare. jͣ. ti. i. ī. l. i. nā ei fideiuſſor accedit: vt. l. creditorē. sͣid qd̓ ītēdit ꝙ iſtud edictū ſit triplex. īmo vr̄ ꝙ non ſitti. i. ⁊. l. eo tꝑe. jͣ. e. ſed obligatio fideiuſſoria reꝗrit obliniſi vnū. vt. jͣ. ꝓxi.§. cū ſuppletiōe glo. i. ibi poſite. huigationē: vt īſti. de fideiuſ.§. fideiuſſor ī prī. ſꝫ obligatiotimor̄ gl. expōit triplex.i. tripliciter agit̉: qͣſi dicat vnuꝫreſpicit ꝑſonales actiones: vt inſti. de ac.§. i. Pretereatm̄ ē: ſꝫ tribꝰ mōis agi p̄t. ¶ Itē op. dr̄ hic ꝙ hoc edictūtex. vr̄ expreſſus ī. l. i. sͣ. de cuſto. reoꝝ. ⁊ ī. l. iij. ī fi. jͣ. e. ⁊⁊cͣ. ſꝫ hoc nō pōt ꝓcedere: qꝛ certū ē ꝙ hoc ꝓnomē hoc.l. ſūma cū rōne. jͣ. eo. ⁊ īſti. de ac.§. ī ꝑſonā. ꝗcꝗd dicatē d̓mōſtratiuū ad oculū: vt. l. nemo. j. de here. īſti. ⁊ ibiCy. ī. l. dn̄m. C. qd̓ cū eo ꝗ dicit ꝙ ē actio ꝑſonalis cumno. ⁊ qd̓ no. ī. l. ſi ita ſtipulatꝰ fuero hāc ſūmā d̓ ver. obadiectiōe ī rē: qꝛ leges p̄dicte loquunt̉ de ip̄a actiōe cūſꝫ nullū apparet edictu: ergo nō cōuenit iſtud ꝓnomēadiectiōe d̓ peculio: nec pōt ſeꝑari dicta adiectio quinhoc. So. iſtud ꝓnomē hoc ē demōſtratiuū ēt ad oculūaliꝗd remaneat ſicut qͣlitas a ſuo ſubiecto: vt. l. ij. s. deītellectꝰ: vt. l. meuiꝰ.§. duobꝰ. jͣ. de le. ij. ergo hic legiſlavſufrū. cōtraria n̄ obſtāt. nā video ꝙ ī ꝑſonalibꝰ ꝗs retor voluit demōſtrare id qd̓ hēbat ī mēte. ⁊ ſic refert̉ adꝑempta liberat̉: vt in debitore ſpēi. vn̄ video ꝙ ille adītellectū: nō aūt ad oculū. ⁊ ad iſtā ſolutionē facit vbiquē res ꝑuenit titulo ſingulari tenet̉ actiōe ſcripta ī rē:cūqꝫ ī iure hēs ꝓnomē hoc: tā ad demōſtrationē corvt. l. de eo ī fi. sͣ. ad exhibē. ⁊. l. i.§. pe. jͣ. de īterdic. ⁊ hocporalē: ꝙͣ ad ītellectualē ē demōſtrabile: vt. l. hec actiocaſu liberat̉ cedēdo rē bona fide: vt. d. l. ſꝫ poſtꝙͣ. in fi..sͣ. de calū. ⁊. l. i.§. hec actio. sͣ. de his ꝗ deie. vel effu. et¶ Itē q̄ro poſito ꝙ ſit ī rē ſcripta: qd̓ tn̄ nō ē veꝝ an̄ ſit.l. hec actio. sͣ. de edē. ⁊. l. i. sͣ. de ẜui. ruſti. p̄dio. cū ſi. qꝛdatiua vel natiua: qd̓ ē qn̄ naſcit̉ ex matre obligatione.certū ē ibi ad oculū nō poſſe demōſtrari: cū ſint īcorꝑaCy. ī. d. l. oīuꝫ circa fi. dicit ꝙ ē datiua. tenet̉ eniꝫ pr̄ uellia. ergo ⁊cͣ. ⁊ de hoc no. do. Frāciſ. de piſis ī. l. i. d̓ ope.dn̄s ꝓpter ꝯtractū filij vel ẜui nō ex aliqͣ obligatiōe: ſꝫno. nū. ⁊ ī. d. l. meuiꝰ.§. duobꝰ. de le. ij. per qd̓ vr̄ poſſeqꝛ lex dat hāc actionē. facit tex. jͣ. hac ea. l. ver. ē aūt. Sꝫſuſtineri dictū teſtis ꝗ ſuꝑ vno articulo ī palacio capitahoc ē falſū ⁊ cōtra tex. pluriū legū. pͥmo ꝯtra. l. depoſitinei dixit ꝯtractū celebratū ī palacio ep̄i. ⁊ ſuꝑ hoc capiī prī. cū. l. iij.§. ſi filiꝰ. ⁊.§. iulianꝰ: ⁊.§. ſꝫ ⁊ ſi filiꝰ. jͣ. eo. ettulo dixit ī hoc palacio. nā refert̉ ad oculū ītellectꝰ hoc.jͣ. ti. i. l. i. iō cōcludo ꝙ ſit natiua ⁊ oriat̉ ex mr̄e obligaverbū ī hoc palacio.ſ. ep̄i. de quo. sͣ. dixerat: nō ad ocutiōe. ad qd̓ facit. l. ſi ꝗs cū filio. jͣ. eo. ibi d̓bitores ⁊cͣ. ⁊. l.luꝫ corꝑis. ar. exͣ de teſti. c. cū tu. niſi cā cōuertat̉ ⁊ ītellieo tꝑe.§. ſi creditor. jͣ. e. ¶ Itē q̄ro an oriat̉ ex obligatiogeremus ꝙ demōſtraret̉ res corꝑalis ꝑ ea q̄ no. ī. d.§.ne ciuili ⁊ naturali: an ex ciuili tm̄. ī hoc ſunt opi. qͣs reduobꝰ. ⁊ ī.i. ꝯſtitutiōe. C. et. ffoꝝ. ¶ Itē q̄rit hic gl. anfert glo. ī. l. frater a fratre. sͣ. d̓ ꝯdi. īde. Azo ⁊ Hugo diꝗ agit de peculio videat̉ agere de ī rē ver. ꝗdā dicūt ꝙcūt ꝙ ē ſola ciuilis obligatio q̄ tn̄ hꝫ effectū naturalis.ſic per iſtu tex. ꝓ ꝗbꝰ facit.§. ī rē aūt. ver. lꝫ eniꝫ īſti. qd̓⁊ ꝓ eis facit: qꝛ deficit ꝯſenſus. īmo obligat̉ pr̄ vel dn̄scū eo. ⁊. l. filiuſfa. jͣ. ti. ij. Itē qn̄ agit̉ ꝯtra patrē vel dn̄ꝫīuitꝰ: vt. l. ſi quis ẜuuꝫ.§. ēt. jͣ. e. vbi dr̄ ꝙ pr̄ ⁊ dn̄s tenēt̉de peculio iſtud cōputat̉ ⁊ cenſet̉ eē ī peculio: ꝙ paterciuilit̉. alij dicūt ꝙ ē ciuilis ⁊ naturalis: qꝛ ſola naturavel dn̄s debēt filio vel ẜuo: vt. l. ꝙͣ tuberonis.§. ſi id qd̓lis ⁊ ſola ciuilis nō ē ſufficiēs ad ꝓducendā actionē: vt.jͣ. eo. ⁊ iſtud nil aliud ē dicere: niſi ꝙ pr̄ vel dn̄s tenenno. īſti. de obli. circa prī. Breuiter opi. Azo. puto verā.tur ꝓpter id qd̓ verſū eſt. vn̄ ꝯcludūt ꝙ ꝗ agit de pecunā obligatio naturalis dr̄ de iuregentiū: vt. l. ſtichū.§.lio agat de in rē ver. ī ꝯtrariū d̓terminat hic glo. ꝙ quinaturalis. de ſolu. ⁊. l. parietē. sͣ. de ſerui. ruſti. p̄dio. Sꝫagit de peculio nō agit de in rē ver. pro qͣ vr̄ tex. expreſꝙ pr̄ vel dn̄s teneant̉ de peculio nō ē de iuregentiū. erſus in. l. iij.§. ſi filiꝰ. ver. ꝗcꝗd. jͣ. e. ⁊ in. l. ancillarū. ij. rego ⁊cͣ. Itē nō eſt hic ꝯſenſus qui naturalē obligationeſpōſo. jͣ. eo. ⁊ ad iſtū tex. rn̄det ꝙ illud qd̓ hic dr̄ ꝙ agit̉īducat. ergo ⁊c̄. nō ob. ſi dicat̉ ergo non ē ſufficiens adde in rē ver. dic.ſ. interdū de in rē ver. vt ibi. īterdū deproducendaꝫ actioneꝫ: quia debes ſcire ꝙ quedā ſuntpeculio: vt hic: qd̓ pꝫ: qꝛ ponit eas diſtincte. Sed ad cōobligationes ciuiles que habent effectuꝫ naturalis: vttrariū nō rn̄det. tu dic ꝙ nō ob.§. in rē. ver. lꝫ qꝛ qd̓ ibidicit Azo propter auctoritateꝫ ſtatuentium: vt obligadicit ꝙ vna eſt actio de peculio: ītellige ꝙ ille qui ꝓpotio que deſcendit ex reſcripto principis: vel ex edictonit actionē de peculio cōſequit̉ effectuꝫ ſemꝑ ⁊ īterdūpretoris: vt in caſu nr̄o que ꝓducūt actioneꝫ. Poſſude ī rē ver. vt qn̄ dn̄s dꝫ aliquid ſeruo: ut. d.§. ſi id qd̓.mus tn̄ dicere ꝙ hec ē ficta naturalis: qꝛ illd̓ qd̓ facit iu¶ Aduerte tn̄ ꝙ nō ſemꝑ illud quod eſt verſū ī rē dn̄idex vel cōditor legis videt̉ facere ꝑs. vt. l. ſi ob cāꝫ. C. d̓cenſetur in peculio. nā tūc ī peculio cēſetur quod ī reꝫeuic. ⁊ no. ī. l. i.§. hec ꝟba. ff. ne vis fiat ei ⁊. l. i. de legi. ⁊dn̄i verſuꝫ ē: quotiēs ſeruus dn̄m naturaliter ſibi oblihoc eſt qd̓ voluit dicere hꝫ effectū naturalis. ¶ Itē quegat. ⁊ hoc tunc demū eſt cū vertit ī rē dn̄i aīo repetēdiro an hoc ſit ꝓpriū nomē actiōis. hoc tāgit̉ ī. l. iij.§. iunō aīo donādi. itē ſi cōſumptuꝫ ſit illud quod verſumlia. jͣ. e. ⁊ ibi dicā. ¶ Itē q̄ro an actio d̓ peculio ſit boneerat: ut qꝛ granuꝫ uinuꝫ uel oleū quod mutuo acceꝑatfidei vel ſtricti iuris. dico ꝙ ſemꝑ ē ſtricti iuris. ꝙͣuis ildederat familie dn̄i ⁊ ab ea fuit ſubtractū nō ꝙ granūla q̄ cōpetit cōtra filiū ſit bone fidei. vt. l. mora.§. in bōeuinuꝫ uel oleū eſt ī peculio: ⁊ tn̄ in reꝫ dn̄i uerſuꝫ eſt. itefidei. jͣ. d̓ vſuris ita dicit Guil. ī. d. l. iij.§. iul. ¶ Iteꝫ q̄roſi ſeruus dꝫ dn̄o ultra ꝙͣ uerterit: ſi de ī reꝫ ꝟſo dn̄s cōan actio q̄ cōpetit ꝯtra filiū: ⁊ que dat̉ ꝯtra pr̄eꝫ vel dn̄ꝫueniatur nō deducit ſibi debitū ī actiōe de peculio deſit vna ⁊ eadē. an ꝟo ſint due.ſ. vna q̄ cōpetit ꝯtra filiū:ducturus: lꝫ ſit ar. ꝯtra. jͣ. de ī reꝫ uer. l. quidā ⁊ ꝓpteralia q̄ cōpetit ꝯtra patrē? Rn̄. ꝙ vna ē ⁊ eadē: vt. l. iij.§.iſtos effectus neceſſe eſt dicere actioneꝫ de peculio abſed ſi filiꝰ. ꝟ. nec ītereſt. jͣ. e. ⁊ ita tꝫ dn̄s Io. in. l. cū filiꝰactione de in reꝫ uerſo diſcrepare: vt. l. i. jͣ. ti. i. ⁊ vidiſtisjͣ. de ꝟb. ob. nā ſi diceres ꝙ eſſent due eēt de neceſſitate.sͣ. in differentijs īter iſtā actioneꝫ ⁊ illā. ⁊ eodeꝫ modo