Diſtinctio E capitulū ꝓximum dicere videtur tantum in eccīa debeat vti pal­lio nec in ꝓceſſione vtatur eo. extra. e. c. i. ſe velle ꝓbare falſum. tūc em̄ tenetur illud exhibere licet prius fuerit Ontra morem patientiſſime. ar. licet videatur iniuſtum ti­ei fides impoſita niſi iuret ſe illud ꝑdidiſſe vt. C. de fide inſtru. l. vl. bi quod precipit prelatus patienter tamen ferendum eſt. s. diſt. Io. hoc hodie determinatur extra de fide inſtru. c. vl. barth. xxxi. an̄ triēiū. di. xix. in memoriā. xxiij. q. i. quid culpatur c Oīm. vide qualiter argumētatur exquo alie eccīe vtūtur tali con­b Conſuetudines. ſed nunquid valet priuilegium ita generale. ſuetudine. iſta dꝫ vti eadē. argumentatō ſil̓is eſt extra de cēſi. ex ſic vt. xix. di. ſi roma­ꝑte. ſed huic argumēto poſſet rn̄deri ꝯſuetudo aliaꝝ eccīaruꝫ non norum. eſt ſi. ix. q. ij. epiſcopi. xxiij. di. p̄te­derogat ꝯſuetudī iſti­rea. ff. de le. i. ſi quan­vt.s. xij. di. illd̓. extra non niſi ad miſſarum ſolēnia archie­do. tamen cum hic pͥ­de capel. mo. dilectus piſcopo pallio vti licet bis in ſubditis tranſmiſiſtis annexū uilegiū obſcure loqui circa fi. continens omnes conſuetudines ex Alliū tibi tranſmiſimus. quo tur facit mentioneꝫ d Oſtendi. hoc ē fraternitas tua intra tuaꝫ ec priuilegio predeceſſorum noſtroruꝫ alterius priuilegij vel tra tres regl̓as. vnam cleſiam ad ſola miſſarum ſo­conceſſas vobis veſtreqꝫ eccleſie de tenetur poſſeſſor di ennia vtatur. Item iohanni ra­bere conſeruari. Confitemini igitur cere titulū poſſeſſiōis uennati archiep̄o eſſe aliam generalis eccleſie conſue­tudinem poſtqͣꝫ ea que geritis vobiſ On multum temporis inter­ex priuilegio vendicatis. nulla ergo uallum eſt quedam nobiſ tua fraternitate fuerūt nunci nobis in hac re vt arbitramur pote­ata de quibuſ veniente illuc caſtorio xit remanere dubietas. aut eniꝫ moſ omnium metropolitanorum etiā notario ſancte eccleſie cui deo aucto re preſidemus ſubtiliter nos indicaſ a tua eſt fraternitate ſeruandus. aut ſi tue eccleſie aliquid ſpecialiter di ſe meminimus. Peruenerat namqꝫ cis eſſe conceſſū preceptum ve a pir ad nos quedam in eccleſia veſtra oribus romane vrbis pontificibus: tra vtilitatem eccīe ꝯſuetudīs tra­ hec rauennati eccleſie ſunt conce. mitem geri que ſola vt bene noſtis ē officij ſacerdotalis ereptio. que ſi ſa ſa a vobis oportet oſtendi. quod ſi hoc non oſtenditur reſtat poſtqͣꝫ ta pientia veſtra vel manſuete vel cum lia agere neqꝫ conſuetudine genera­epiſcopali ſuſcepiſſet ſtudio non de li neqꝫ priuilegio vendicās vſurpaſ illis accendi debuerat ſꝫ oportuerat ſe te comprobes quod feciſti. et īfra hec eadem cum gratiarum actōe cor rigere Item iohanni archiepiſco Decorari pallio nolumus forſā mo ribus indecori. dum nichil in epiſco rauennati De eodem pali ceruiceᵇ ſplendidius fulgeat ꝙͣ Ontra morem quippe eccleſi humilitas. oportet ergo fraternita­aſticum eſt ſi nonª patientiſſi­tem tuaꝫ ſi honores ſuos ſibi quibuſ me toleratur quod a nobis ab libet argumentis ſtabili propoſuit ſit etiam iniuſta correctio. et infra. mente defendere. aut generalitatis Illud frater cariſſime non putamꝰ ti vſuꝫ ex non ſcripto ſequi. aut̉ ex ſcri bi ignotum quod pene de nullo me­ptiſ priuilegijs ſe tueri Quod ſi po tropolitano in quibuſlibet mundi ſtremo nichil horum eſt alijs metro tibus ſit auditum extra miſſarum te politanis huiuſmodi te prebere no pus vſum ſibi pallij vendicaſſe. et lumus preſumptionis exemplum bene hanc conſuetudinem generalis Priuilegia quoqꝫ ſemper cum v eccleſie noueritis veſtris nobis ma­ſu pallij debent concedi nifeſtiſſimis ſignificaſtis epiſtolis ſue quod eſt ꝯtra id. ij Unde idem Gregorius ſiagrio ē conſuetudīs neceſſe ē bus preceptum beate memorie pre q. v.§. i. Aliā ab eo vt illud exhibeat̉. vt. piſcopo auguſtudinenſi deceſſoris noſtri iohannis pape no­qui ius negat non reqͥ lxxvi. di. ieiuniū. ī pͥn. de eodem ritur ꝓbatio qd̓ eſt extra de. ſi. abba­tra id. ff. de ꝓba. ab ea te. vt no. s. di. ix. vt ve terciā quia actore teꝝ. ad hoc dicunt qui ꝓbante reus abſol dam ſi in hoc priuilegio inſeritur totus tenor primi eſt neceſſe uitur. vt. vi. q. vlt̓. ac­primum exhiberi. extra de iura. ca. inherentes. C. de dona. ſi donatō tor. hoc eſt ideo quia p̄ſumptio contra ipſum facit. ff. de dona. ī hac ſcriptura. ff. de admi. tu. cirographis. ſed certe illud e Non on̄ditur. qui em̄ priuilegiū allegat dꝫ ꝓbare on̄dere. extra non ſufficit. adhuc pōt eſſe falſitas in bulla vel filo vt extra de pri de priui. porro.. c. ſe.. c. paſtoralis. nullus tn̄ tenetur edere niſi illū ui. cum olim. in fi. Alij dicūt ſi aucͣte iudicis eſt reſcriptū publica­articulum qui facit ad rem extra de fi. inſtru. ꝯtingit. hoc verum ē. tum non eſt neceſſe exhiberi. ſecus ſi tabellionē. qꝛ publicatō facta lꝫ nemo alias poſſet iudicare de priuilegio ſe. ap. vt extra de iud̓. cuꝫ corā iudice fidē facit lꝫ poſtea ꝑdatur. vt. C. de teſta. publicati. iu veniſſet. tn̄ qui ſe defendit tale priuilegium oportet vt illud exhi­dex diligētiꝰ ſingula ꝯſiderat ꝙͣ tabeliio. ſꝫ iſtis obſtat extra de ſen. beat. vt extra de fide inſtru. accepimus. ſic ergo canonicus qui poſſi­ te iudi. cum inter. in fi. Ad hoc dico ſufficit ſi corā iudice ē publi­det duas prebendas cum de iure non poſſet eas poſſidere ſi contra catū ita vt teneat̉ exhiberi priꝰ inſtrumentuꝫ niſi aduerſarius dic at eum agatur ipſe tenetur probare qualiter habeat. ſecus ſi cōueniat̉ ſuper prima tantum. dicunt tamen quidam. canonico iudiſtincte