Seite
Cauſa. A merij erit. Nemo ambigat hieruſalē ſalem fuiſſe deſtructam portōnis erunt ⁊ ꝓculdubio in eis n̄ a Sanctorū. ſi qͥſ ep̄s ſcd̓o ibi poterat petrꝰ. ꝓpter ſcelera que in hoc capitulo le­eſt gratia ſpūſſancti id eſt ſacerdotij dbt aut diaconꝰ ꝑ pecu­ponit ꝟba petri. cū ob­guntur fuiſſe ſubuerſaꝫ. Et paulo pꝰ ſanctitas. Nam qd̓ non acceperunt niam obtinuerit digni­lata pecunia ſimonē cō­poterat petrus ſimoni mago vende­tatem. ⁊ ip̄e ⁊ ordīator non habent. Ait enim petrus ſimoni demnantis. tercio excu­re quod petebat immo poterat ſimu eiꝰ modis omībꝰ a com non eſt tibi ꝑs neqꝫ ſors in ſermone ſat ſamuelem de qͣrta ꝑ late vendere. ſpiritus em̄ ſanctꝰ nec munione abſcindantur iſto quia exiſtimaſti donuꝫ dei pecu­te ſicli a ſaule oblata. ſicut ſimon magus a pe uendi nec emi poteſt ſed oblatam pe nia poſſideri. Nam viceſimus nonᵍ qͣrto excuſat achiam de tro. facit ad hͦ. jͣ. q. iij. ſi cuniam cum offerente damnauit. canonª ſanctoꝝ apl̓oruꝫ ⁊ actꝰ eorun panibus ſibi ab vxore ie quis ep̄o. ⁊. c. fi. Nec moueat quēquam illud quod ī roboam oblatis. quinto dem tercius ⁊ quartus liber re­b Et tercius. vbi dicit̉ primo regnorum libro legimus ſau­elyſeum de pecunia qͣm gnorum alienum omnino a ſacerdo­de roboam. ꝙ quicunqꝫ azael nuncius bene dab lem volentem ire ad ſamuelem dixiſ­tio ꝓnunciant eum qui aliquādo de volebat impleuit manū ſibi obtulit qꝛ nō eſt ve ſe puero ſuo ad eum ſe ire non poſſe. derit vel acceperit pecuniam in aliqͣ ſuā ⁊ fiebat ſacerdoſ ex riſil̓e ꝙ acceꝑit quia precium non eſt in manu mea. temꝑe ſiue ante manus impoſitōneꝫ celſoꝝ ⁊ ꝓpter hāc cām l Eius. ppl̓i iudaici ⁊ adiecit. quarta pars ſicli in manu ſiue poſt impoſitōnem acciꝑe eniꝫ peccabat domꝰ ierobo­m Requieſcebant. mea eſt hāc dabo viro dei ⁊ annūcia eſt qͥncunqꝫ cciꝑe Iteꝫ ex am ⁊ euerſa eſt ⁊ deleta ille d̓r requieſcere ſuper bit nobis viam noſtram. Non enim eſt de ſuꝑficie terre ꝯcilio bracarenſi. ij. Et qui dat dn̄m qui obtentu ꝓphe ſcriptum eſt ꝙ ſamuel acceꝑit aut ꝙ c Et quartꝰ. vbi de gie ⁊ qui accipit vt ſacri ordines p̄ſtent̉ tie vel ſacerdotij non vi illi obtulerint quin potius paſcūtur zi agit̉. uit luxurioſe. ⁊ expone anathema ſit d Accipere. ar. in ele a propheta. ſed fac eum accepiſſe requieſcebāt. id eſt gra Lacuit vt de ordinatōne cleri ctōibus ⁊ alienatōibꝰ Stipes magis eſtimande ſunt taber tiam eius habebāt ſecū corum nulla ep̄i munera ſuſci­vt firme ſint ex cōſenſu naculi quam munera ꝓphete. ſiclus ẜm opinionem ſuam piant. Sed ſicut ſcriptum eſt poſt ſequente ſicut et ex n Non veniet. qͣſi im em̄ viginti obolos habet. quarta ꝑs quod gratis donante deo accipiunt pͥore. jͣ. xxix. q. i.§. hijs punitatem ſibi ꝓmitte ergo ſicliᵐ quīqꝫ ſunt oboli. Noſtri gratis dent. nō aliquo p̄cio dei gͣtia ita. jͣ. xvi. q. i. c. vl. ⁊. q. bant ergo ſacerdotes ſi volunt vendere ꝓ vij. decimas. ⁊. c. eccle­⁊ impoſitō manuū venundet̉ qꝛ anti o Malum. qd̓ mināt̉ phetiam ⁊ colūbaꝫ in cathedris ſuis ſias exͣ de iure patro. cu qua diffinitō patrum ita de eccl̓aſti­nobis ꝓphete ꝓponere quas dn̄s flagello ſubuertit. ra paſtoralis. xxiiij. di. c. cis ordinatōnibus ſtatuit dicēs ana p Arabitur. hoſtili a quinqꝫ tantum oboloꝝ ſint mercede vlt. thema ſit danti ⁊ accipiēti. Propte ratro. i deſolabit̉ ⁊ eſſe ꝯtentiᵗ qui vtinā non p̄cium villarū e Accipere. ſil̓iter im rea quia aliquanti multis ſceleribꝰ deſinet ar. ff. quibꝰ mo. pendere eſt qn̄cūqꝫ im­ſed quinqꝫ obolos acciperent. Hoc vſufruc. amitti. l. ſi vſu obruti ſancto altario indigne mīſtrā pēdere vt. jͣ. q. iij. ſalua­ip̄m ſonat in tercio regnoruꝫ libro de fruc. ⁊ hoc factū eſt a ro tes. non hoc teſtimonio bonoꝝ ope­tor ⁊. jͣ. e. ſi quis p̄ben­vxore ieroboamª ad homineꝫ dei ꝑ manis rum. ſed ꝓ effuſione munerum obti­das. ⁊. c. ſi quis obierit gentem que non niſi deceꝫ panes ob q Pomerij. cuſtodia nent. oportet non ꝑ gratiam muneꝝ ⁊ eſt ſi. ff. de calūp. l. i.§ tulit ⁊ cruſtulaꝫ ⁊ vas mellis. hec ma enim pomerij collectis ſed ꝑ diligentem prius diſcuſſionem qui aūt Eſt gͦ ſimoniacꝰ pomis deſeritur ⁊ ideo gisᵇ in ſumptus pro phete ꝙͣ in mu­qui ratōe ordinis vl̓ bn̄ deindeᵇ per multorum teſtimonium hoc dicit nera prophetie reputanda ſunt. licꝫ ficij collati aliquid dat clericos ordinare. Ex hac aucto r Sꝫ fac.i. pone. et ita potuerint hij qui ad ariolos ire con­vt dixi de giezi.s. e. qui ritate beati ambroſij ⁊ gregorij patꝫ ẜm ea pōt ſupponere fal ſueuerant ex mala eoꝝ conſuetudine ſtudet. Io. ꝙ ſimoniaci ſicut ⁊ alij heretici a fide ſum. de ꝯſe. diẜ. nij. ſan idipſum exiſtimaſſe de prophetis. ⁊ Eacuit. aliquanti exorbitant. ⁊ ideo communit̓ de illis ctum arg. ꝓpter indignos noluiſſe ſanctis viris offerre quod di intelligitur. quod etiam de alijs de­hanc ꝓhibitōꝫ fuiſſe in Sunt quinqꝫ obuli. uinis offerre conſueuerant. Unde in cernitur. Itemᵐ opponit̉ ꝙ pro ſtitutam porrigit̉ tn̄ ad ar. in delicto quātitateꝫ quarto libro regum l̓egit̉. ꝙᶜ heliſeꝰ phetia donum ſpūſſancti eſt. hͦ auteꝫ omnes. jͣ. e. q. iij. ꝑuenit rei attendi. jͣ. xxiiij. q. vl venit damaſcum ⁊ benadab rex ſirie in veteri teſtamento a ſanctis ꝓphe­jͣ. xix. q. ij. due ti. c. vl. ⁊. xvij. q. iiij. qui egro tabat. nunciauerūtqꝫ ei dicētes tis vendi conſueuerat. vnde ſaul ad g Per multoꝝ s. di. lx cunqꝫ. jͣ. xvij. q. vlt. que venit vir dei huc. ait rex ad azaeleꝫ ſamuelem ꝓ vaticinio expetendo nō vij. reliqui. in fi. contra ſti funt Tolle tecū munera ⁊ vade in occur­niſi cuꝫ munere ire preſumpſit. vxor xxiij. di. lector. cōtra. jͣ. ſum viri dei ⁊ ꝯſule dominū ꝑ euꝫ di xx. q. ij. oportet. ſil̓e. s. etiam ierobeam ad hominē dei non cēs. ſi euadere de infirmitate hac po di. lxxv. c. iij. ſolutō hic niſi cum muuere acceſſit. Item xp̄s appellant̉ multi. duo vl̓ tero. iuit ergo azael in occurſum eius a iuda venditus auriculam ẜui ſana­tres vl̓ hoc intellige cū habens ſecum munera ⁊ omnia bo uit. Exemplo itaqꝫ ſaulis ⁊ vxorꝭ ie­clerici ſint ignoti. na damaſci onera quadraginta came roboam patet ꝙ donum ſpūſſancti h Opponitur ei. ſcꝫ t Qui vtinam. ⁊ hoc lorum. ſed nō eſt credendum accepiſ emere vel vendere non eſt peccatuꝫ. ꝙ ꝓpoſitum eſt pͥncipa­negatiue leges.i. vtinā ſe ſicut de eodem heliſeo legit̉ ꝙ na­Exemplo chriſti liquet ꝙ ſpirituſſan liter ſcꝫ ꝙ vēdere ſpūa­non plus acciperet. ſil̓e aman mundatus a lepra obtulit ei ctus ⁊ ſi iniuſte a ſimoniacis venaliſ lia ſit peccatū. vel ꝙ or vtinam. xxiij. q iiij. ſi ea munera dicens. obſecro vt accipias putetur. virtutis tamen ſue non obli do venditus nō hꝫ gra­xxvi. q. v. epiſcopi. ⁊ iō benedictōnem a ſeruo tuo. at ille re­uiſcitur nec deſinit effectum ſue gra­tiam ſpūſſancti. hoc forte dicit. qꝛ ſi plꝰ ſponditᵇ viuit dominus ante quem i Criſtus a iuda huiꝰ tie etiam vēditus preſtare. ſed de ꝓ­non deberet acciꝑe nul­obiectōnis ſolutōeꝫ po ſto quia non accipiā. Cūqꝫ vim fa phetia beatus ieronimus in michea lus eſſet qui vellet ſimo nit. jͣ. in.§. cū ergo. ꝑmo ceret penitus non acquieuit. uiam committere. vel competenter ſoluit malos tantum ac in. c. iudices ideo forte quia quanto Idem in eodem cepiſſe ⁊ non bonos denuntians quis minus acciperet Unꝙͣ diuinatō in bonā ꝑteꝫ Vdices. ꝟba mi­Mali ꝓphete non boni ꝓphetia ven tanto minus peccaret. chee ꝓphete. C. qͥdā accipitur. videbant̉ ſibi q̄daꝫ debant. Rubrica ſcd̓m ꝙ dicitur de abi­cū reprehenderent̉ de ſi eſſe ꝓphete. ſed quia pecunia Udicesᵏ inquitˡ eiꝰ in muneri­geo minus punitur pro moniā excuſabant ſe ex accipiebāt. prophetia eoruꝫ facta bus iudicabat. ſacerdotes eius in porco vel pro oue qͣꝫ ꝓ emplo quorundā in ve­eſt diuinatio. Cum ergo ẜm hiero mercede reſpondebāt. ⁊ ꝓphete boue. ff. de abigeis. l. i. teri teſtamento. qͦs hie­nimum boni prophete non munera eiꝰ in pecunia diuinabāt ⁊ ſuꝑ dn̄iuꝫ ℟n. i. vel poſſet intelli­ro. ponit in hoc capitl̓o ꝓphetie accipiebāt ſed ſtipes taber­reqͥeſcebāt dicētes. Nonne dn̄s eſt gi ſecunduꝫ illaꝫ extra Primo ergo ponit ver naculi mali autem qui accipiebāt ꝓ­in nobisᵈ nō veniet ſuꝑ vosᵐ malū de ſimo. ⁊ ſi queſtiones bā michee ꝓphete. ⁊ ex­phetia que dei erat donum in diuīa idcirco ꝓpter voſ ſyon qͣſi agarᵖ ara ar. contra. xiiij. q. vlt. c. ponit ea oſtendēs ꝓpter tionem que dyabolica eſt ꝯuertebat̉ bitur. ⁊ hieruſalem vt cuſtodiaq po vl. xvij. q. nij. quicunqꝫ. hmōi ſimoniacos hieru