Seite
Cauſa VI. a M Porro. hic ponit aſſumptōnē. ar. ſui p̄miſit em̄̄ primo ꝓpoſitioneꝫ q Iubeatur. iubere em̄ pōt prelatꝰ aliquem vt abſtineat a ſua pͥua b Pena. in crimine em̄ ſimonie ꝯuictus deponit̉. vt. xv. q. iij. ſane. ſꝫ ta cōmunione vel etiam a coīone ſacramentoꝝ. quia in ſecreto poteſt hic capite punitur qualiter iſti ꝑificentur notaui. xv. q. iij. ſane. ſꝫ nū p̄cipere talia hoībus peccantibus. xxiij. di. habuiſſe. tamen ꝑ ſnīam quid ordinatꝰ ſimoniace pōt ordinatorē ſuū ꝯuenire de hoc cuꝫ accu non pōt quis aliquē ſecreto ſeꝑare a ꝑticipatōe ſacramētoꝝ vel etiā ſuſpendere pōt. etiam quis ſcit cū aliquem erīoſum ſuo prelato dicet ſatores ꝯſequūtur p̄miū. n credo. lꝫ dicatur hic ꝙ oēs accuſatores ad re vt ip̄m corrigat. xxij. q. v. hoc videtur. vel expone iubeatur.i. mone Ullus. fidiculaꝝ.i. cordarum que ligantur circaᵐ mittantur. I ſrontem hominis atur. ſic. xxxi. q. i. hac ⁊ ſtringitur caput per ratōe. ẜm premiſſa pꝫ ꝙ non obſtat. jͣ. de co. eas. ⁊ eſt fidiſ idem ꝙ di. ij. nō ꝓhibeat. xciij corda. vt ibi. me fide bare nō poteſt niᵐ proferat ſed cuꝫ conciliorum archana patefecerit ab di. ſi inimicuſ. vij. q. i. perſpicuuſ troie muni ip̄o ad ꝯpūctionē eius ſecretis corre ſolutione tantū ac venia dignus ha­ſcire. et. xi. q. iij. quibꝰ tor amauit bebitur. Porro ſimonie accuſatō ctiōibꝰ elaboret. qd̓ ſi forte correctꝰ d Militie. C. de qō ep̄i. vbi dicitur quibꝰ ꝑtinatior fuerit ⁊ ſe cōmunioni pub ad inſtar publici crimīs leſeqꝫ maie­ep̄i non communicant milites. lice ingeſſerit etiaꝫ ſi epiſcopuſ in re ſtatis ꝓcedere debet ſicut leo imꝑa nec noſ communicare e Vel generis. C. de darguendo illum quē reum iudicat tor primo libro codicis decreuiſſe le debemꝰ qꝛ illa. c. d̓ pu pe. decurionum. gitur ti. de clericis ⁊ epiſcopis. lege in ꝓbatiōe deficiatⁿ īdemnatus li f Aut dignitatis. C. lice excommunicatꝭ lo ſi quenꝙͣ ꝓcedere dꝫ. quod de accu­cet hijs qui nihil ſciūt ſecedereʸ ad de qō. decuriones. quuntur tempꝰ ꝓ maioris ꝑſone auctoritate ſatione nō deᵗ pena intelligi oꝑtꝫ vn̄ g Excepta. vbi nullꝰ Lacuit. ſibi ſo­iubeatur. ille tamē qͣꝫdiu nil ꝓbare imꝑatores val̓. valentinus ⁊ gratia­poteſt ſe excuſare ali­li. non tanꝙͣ deo nus libro. ix. codicis titulo ad legem poteſt in ꝯmunione omniuꝫ p̄terqͣꝫ quo priuilegio. ne ſit contra. de peni. eius qui euꝫ reum iudicat ꝑmanebit di. vi. ſacerdos. jͣ. xi. q iuliam leſe maieſtatis. Queſtio. ij i. quicūqꝫ. ꝯtra. ſed il­Ullus omnino cui incōſultis Item ex ꝯcilio africano. De epi Hod autē lud non tenet ſic gͦ dic ſcopo qui ſibi ſoli dicit aliquē crimē ac neſcientibus nobis fidicu nunꝙͣ ſoli to ſolius epiſcopi non laꝝ tormenta offerūtur mili­ſuum fuiſſe confeſſum. ep̄o credit̉. creditur nec etiam ſcri tie aut generis aut dignitatis d̓fen Lacuit vt ſi quādo epiſcopꝰ vt. nij. q. iij. pto niſi aſſit ſubſcpͥtō ſione vti ꝓhibeatur.ᵍ excepta maie­dicit aliquē ſibi ſoli ꝓprium iuriſiurandi. nec tꝫ lex vt extra de teſti. cuꝫ a ſtatis cā in qua ſola omnibus eqͣ cō crimen fuiſſe confeſſum atqꝫ ille ne­xi. q. i. quicunqꝫ. nobis. niſi hoc hēat ꝯ ditio eſt. Sed cum omnes illi aſſu get nō putet ad iniuriam ſuam epūs . Piſcopus. vel ſuetudo extra de fi. in Claico. ſed huic. c. muntur in accuſatōe ſimoniequi pn̄t pertinere qd̓ illi ſoli nō creditur ⁊ ſi ſtru. cum dilectꝰ. naꝫ li eſt ꝯtra. x. q. i. exꝑiētie ſcrupulo ꝓprie conſciētie ſe dicit ne teris ſuis creditur qui accuſare de crimine maieſtatiſ ꝯſtat ⁊. c. ſi quis cū cl̓ico. ſꝫ bus ſignat ſe aliquē ex ꝙ ſicut ibi non dubitatur de crimine ganti nolle ꝯmunicare ꝙͣdiu excoī­qd̓ hic dr̄ ītelligas de cōicaſſe. vt. xi. q. ijj. cu maieſtatis ſed an reus commiſerit il cato non communicauerit ſuꝰ ep̄s tā eccleſiaſticis crimībuſ s Excōicato. i. re. diu eidem epiſcopo ab alijsᵉ nō cō­lud ſic ⁊ hic non d̓negatur hereẜ ſed pōt tn̄ clericus iudica quem dipt excoſcatur municetur epiſcopis. vt magis caue impetitur accuſatus an commiſerit re de oī criminequātū t Non coīcetur. Ecce at epiſcopus ne dicat in aliqueꝫ qd̓ Queſtio ſecunda hereſim ad iniungendā pnīam pena illius qui iniuſte alijs documentis ꝯuincere non pōt Uodʰ autē queritur ſi s. e. q. i. illi qͥ. ⁊ xxij. q uitat aliquem ſic.s. qͥ accuſatus ep̄us in accu Queſtio tercia. i. p̄dicāduꝫ. ⁊ extra de .q. i. nemo. ſatorem accuſationem Udiciūᵘ vo archiepi­iudi. nouit. vel loqͥtur vertere voluerit an ſue ſcopi alterius ꝓuincie ẜm tꝑa apl̓oꝝ qn̄ oēs cāe deferebant̉ ad ec­ſimplici aſſertiōe fides alicui expetere non licꝫ Queſtio tercia cleſiā. vt. xi. q. i. r̄latuꝫ ſit adhibēda facile ſol­Uū gre Alteriꝰ par k SSinodum.i. cōuē uitur ſi ſanctorum patruꝫ auctoritas rochianum alicui iudi Udiciuꝫ tum clericoꝝ qui cōci diligenter inſpiciatur. vt eniꝫ ſancti care non licet nulli lꝫ hr̄e lium appellatur. xij. q. iudicealt̓iꝰ patres diffiniūt nullius perſone qͣn Criptum eſt in lege ꝑ alienaꝫ .ij. placuit. ⁊. c. ep̄s. ij. ꝓuincie niſi ꝑ appella­tūlibet exercitate ꝯfeſſioni fides ē ad meſſem trāſiens in eam falceꝫ qui ſine eoꝝ pn̄tia nō tionē vt. iij. q. vi. n̄ lice 4 hihenda niſi ꝯpetentes ꝓbatōes ad mittere non debes. ſꝫ manu dꝫ cās audire. xv. q. v. Criptum at hibeat Unde in ꝯcilio carthagiū. ſpicas ꝯterere ⁊ manducare. falcem ij. ep̄s nulliꝰ. ⁊ hoc in &eſt mittere. nec or quarto legitur. Epiſcopus crimē enim iudicij mittere nō debes in eaꝫ telligo de criminali ne diare nec aliqua ſacra alicui obijciens in ſinodo probet qd̓ gocio. ſed in ciuili cau ſegetem que alteri videtur cōmiſſa. dare poteſt in alteriuſ ſa eligantur arbitri ut obijcit. ſed per affectum boni operis frumē epiſcopatu. ix. q. ij. c. i. .q. i. ſi clericus. Piſcopus ſi clericov vel lai­ta dn̄ica viciorum ſuorum expoliare ⁊. ij. ſecus de ꝓcōſuli­Itantū. hec duo co crimē impoſuerit deduca paleis ⁊ in eccleſie corpusᵐ admonē bus qui īſignia ſua ex ca. intelligit. h. de tur ad ꝓbatōnemᵏ in ſinodū. Sꝫ do ⁊ ꝑſuadēdo quaſi mādādo ꝯuer tra ꝓuincia ferunt. et occulto peccatore. dic̄ obicitur illud. ſi ſe ſolū alieni ſcelerit tere. Item pelagiꝰ papa omnibꝰ voluntariā iuriſdictō em̄ ꝙ ſi ſcio aliquē eē ꝯſciū nouit ⁊ ꝓbare illud teſtibꝰ nō ep̄is. Quot ciuitates vna queqꝫ ꝓ nem exercēt. ff. de off. ī mortali peccato. licꝫ ocōſu. l. i. ⁊. ij. uincia habeat valet. quid ergo ſibi tunc facienduꝫ ſit occultum debeo ip Ammonendo. n̄ ſit. ex ꝯcilio varenſi ſic diffinitur Citote certam ꝓuinciam eē q̄ ſum vitare occulte. ſꝫ tn̄ publice eis p̄dican Epiſcopus non ꝓferat quod proba habet decem aut noueꝫ ciuita nō publice. nec poſſuꝫ do tāꝙͣ ius in eiꝰ hēns re non poteſt 1 eum d̓ hoc accuſare cū tes ⁊ vnū regem ⁊ totideꝫ po lxxi. di. hortamur ⁊. ij non habeam teſtes. ſꝫ Itantumⁱ ep̄s alieni ſceleriſ teſtates minores ſub ſe. et vnum q. ij. ep̄ꝫ. ar. xiij. q. i. c. i illud eſt perdurū ut ho ſeconſcium nouerit ꝙͣdiu pro metro politanū alioſqꝫ ſuffraganeoſ ⁊.xvi. q. i. ītercedimꝰ. minem quē ſciā pecca­ſed ſine ſolēnitate ad torem debeo vitare. ⁊ bonū monēdo qd̓ qui illud ꝯtra. ij. q. i. multi libet pōt facere ⁊ etiā ſed tu ponas caſum ſic. aliquis ep̄s ſcit ſolus aliquē incidiſſe in cano monachus. xvi. q. i. c. i. ⁊.c. quia iuxta. ẜm aliquos pn̄t p̄dicare tn̄ nō nem corrigere dꝫ eum pͥuate. ⁊ ſi corrigibil̓ ſit. pͥuate vitabit eū nō pu ꝯcitando turbā. xvi. q. iij. placuit. ij. qꝛ illud nō ꝯſiſtit in ꝯtētioſa iur̄­blice. ne ſit ꝓditor erīs vt exͣ de ſen. ex. cum non ab homīe. in prin. dictōe nec refert quis p̄dicet. ſed que p̄dicet. xix. di. ẜm Io. m Proferat accuſando publice Citotę. ep̄os. hoc ideo eſt ſtatutū qꝛ cauſa ep̄i cora. xij. ep̄is eſt n Indemnatus. ſit ordine lrāꝝ. ille tn̄ indemnatus.i. nō dēnatus tractanda. xv. q. vij. ſi quis tumidus in communione oīm ꝑmanebit a Omnes. ar. archidiaconos non eſſe iudices. o Licet hijs.i. ꝙͣtū ad eos qui nihil ſciūt de excoīcatōe illius b Secundum ordines. ergo medio pret̓ niſſo non eſt ad ſuperioreꝫ p Ad tempus.i. dum eſt in peccato eundum. vt. ij. q. vi. āteriorum. ⁊. c. decreto. ⁊. q. vij. metropolitanū