Seite
VI Cauſa re ꝯmuni. C. de ꝓba. ſiue. xxviij. di. qꝛ ſunt culpe. c. di. contra moreꝫ iudices ſed contrariuꝫ eſt. xxi. di. ſubmittit̉. vbi dicitur ꝙ ad maiorē Item cum reus ſponte aſſumit ſibi onus ꝓbandi vt. ff. de ꝓba. circa iudicem eſt eundum. ſed hoc ſit vt dixiʳ ex ꝯſenſuꝑtiū. vel dic ꝙ om̄a Item ꝯmunibus iudicijs vtriuſqꝫ ꝓbatio auditur. vt extra deꝓba. iſta ſpālia ſunt in cā ep̄i vbi omnes dꝫ ꝯcordare ī ſnīa. vt. jͣ. e. c. niij. io. ex lr̄is. Item cum vterqꝫ ꝯtendit ſe poſſidere extra de ꝓba. lꝫ. Iteꝫ j inter ep̄os negocijs. nota ꝓ ciuilibus negocijs poſſe celebra­in crimine falſi vtriuſqꝫ teſtes audiūtur. vt. C. de fal. vbi ſil̓r in crīe ri ſinodum. vt s. di. xviij. ꝓpter leſe maieſtatis. ⁊ in ſacramentis deſertis. ⁊ in ꝓditione patrie ⁊ ī cri b Tunc primas. ar. ꝙ maiora negocia ꝓuincie nō licet facere metro mine peculatus vtri­pol̓. ſine auctoritate uſqꝫ teſtes audiuntur primatis ſic. lxv. di. d̓ vt. C. de abol̓. fallaci perſona. ⁊ xcix. di. c. i. ter. in fine. In ſcd̓a r̄ Siusˢ epiſcopꝰ dixit ꝙ ſi ali primati deferantur negocia que me ⁊.xvi. q. vi. placuit. ſꝫ gula notabis ꝙ t̓plex quis epiſcopus adiudicatuſ tropolitanus explicare non valet illud intellige ſi appel eſt negatīa. facti iuris fuerit in aliqͣ cauſa ⁊ putat ſe Iinter epiſcoposª eiuſdē cō latur ad ipſum. vt. xv ⁊ forme ſiue qͣlitatis bonam cauſam habere. alterum iudi cilij dubitatio emerſerit de ec negatīa facti eſt ī qua iij. di. c. i. et. ix. q. iij.? cium renouetur. Si vobis placꝫ ſan negatur aliquid factū cleſiaſtico iure vel de alijs ne queſtus cti petri apoſtoli memoriaꝫ honore c Contradicere ec eſſe. hoc ſi non hēt det̓ gocijs primum metropolitanꝰ eoruꝫ ce caſus vbi nō audit̉ mus. vt ſcribaturʰ vel etiam ab hijſ minationem loci vel cum alijs quibuſdam in ꝯcilio conſi ſcd̓o appellans. vt di­qui examinarunt vel etiā ab alijs epi temporis nūqͣ pōt ꝓ derans rē diiudicet. ⁊ ſi acquieſcat v xi. ij. q. vi. anteriorum bari. vt ſi quis dicat ſcopis qui in ꝓuincia ꝓxima moran traqꝫ pars iudicatisᵇ tūc primas re ⁊ quis. ab om­ſe nō eſſe citatū vel ſe tur romano epiſcopo. ⁊ ſi adiudica­gionis inter ip̄os audiat ⁊ qd̓ eccīa Pnibus. per hoc vi­non ꝯtraxiſſe cū berta uerit renouandum eſſe iudicium re­ſticis canonibus ⁊ legibus noſtris ꝯ detur ꝙ ſit ſpeciale ī tales improbari pn̄t. nouetur ⁊ det iudices. Si auteꝫ pro ſentaneum ſit hoc diffiniat. et nulla epiſcopo vt ab omni­ſed ꝓbari mīne d̓ tali bauerit talem cauſam vt ea non refri pars calculo eiꝰ valeat ꝯtradicere bus debeat abſoluꝫ ul̓ loquitur hic. hoc ideo centur que acta ſunt que decreuit ro Alerander papa. condemnari. qꝛ negatōnū non ſunt manus epiſcopus confirmata erunt I metropolitanꝰ a quocunqꝫ Vod bene diffi­cauſe. ſi auteꝫ adiciat̉ Si ergo hoc omnibꝰ placet ſtatuatur nitum eſt. a iudi­ D comprouinciali ep̄o in cauſa tempus vel locus tūc ce per ſententiam vel tota ſancta ſinodus reſpondit. placꝫ poteſt ꝓbari ſi ꝓbatū ꝓpria appellatus eum audire diſtule etiam a quocunqꝫ. et fuerit d̓ alio tempore Queſtio quinta rit in ꝓxima ſinodo negocij ſui habe intellige de iuramēto ⁊ de alio loco vt extra Uod autem deficiente at licentiam exercendi. et quid quid qd̓ iudex parti defert de teſti. ex tenore. C. accuſatoreⁱ reus nō ſit ꝓpter iuſticiam a ꝯprouincialibꝰ fu nō quod ꝑs defert ꝑti d̓ cōtrahē. ſtipu. opti cogēdus ad ꝓbatōneꝫ erit ſtatutum debet cuſtodiri. Sꝫ ſi quia illud nō pōt r̄tra mani. idem̄ dico d̓hac auctoritate grego. ſecū omniū ꝯprouincialium ꝯcordi ſentē ctari. vt. C. de rebus negatiōe ꝙ capituluꝫ di probatur Ait em̄ tia fuerit condēnatus manebit erga cre. generalit̓. et. ff. de nō fuit citatum ꝙ cuꝫ eum immobilis cenſura. Unde in ſcribens maximo Onus ꝓbatōis iureiu. admonēdi. itē determinatōe tempo ar. ꝙ qui iurat parere reo non incumbit laodicenſi ꝯcilio legitur. Epiſcopus ris poteſt ꝓbari lꝫ cō­ſnīe vel mādato alic Uod aūtᵏ poſtulas vt illuc qui ab epiſcopis ꝓuincie ſue ꝯſonā trariū innuatur extra ꝙ pōt appellare. ff. rē ꝑſonam dirigere debeamus de ele. bone. ſꝫ illd̓ nō ſententiam reportauerit ab alijs iu­ra. ha. l. iij.§. falſus. ff qui de hijs qui dicuntur poſ eſt ꝓpter vim negatōiſ dicari non poterit. iudica. ſol. cū apud.§ ſet eſſe ꝓbatio. eſſꝫ vtcunqꝫ excuſabi ſꝫ potiꝰ ſingularitatiſ I quis epiſcopus criminalit̓ ꝓhibetur. extra d̓ ap. qn̄qꝫ tamē ꝓbatur ne le. ſi vnqͣꝫ ratio ei qui accuſatur neceſ accuſatꝰ ab omnibꝫ qui ſunt ad hec. ij. ⁊. c. p̄terea. gatiua ſine determīa­ſitatem probationis imponeret. At intra ꝓuinciam epiſcopis acceperit ⁊. c. queſtioni tione tēporiſ. vt extra poſtqͣꝫ non tibi ſꝫ accuſantibus hoc vnam ꝯſonamqꝫ ſententiaꝫ. ab alijs f Maior. extra de iu de ꝓba. tercio. ſed po onus incumbit. ad nos ſicut prefati vlterius iudicari nō poterit. ſed ma­reiurā. veniētes tius ē preſumptiua ꝓ­ſumus dilatione ceſſante venire non nere circa eum oportet tanꝙͣ ꝯueniē Sius ep̄s. ar. a­batio ꝙͣ violēta. et ſic deſinas. Accuſatus non negatio­liā eſſe cam appel tem qui ab omnibuſ ꝓlata eſt firmā intelligit̉ qd̓ eſt extͣ de latiōis a pͥncipali. ar. nes ſed exceptiones probare debet. ratamqꝫ ſententiam. Subintelli­teſti. tam lr̄is. in fine. ꝯtra. xxxi. q. ij. lothari Codice libro quarto. tituſo de ꝓba­gendum eſt niſi ad iudicem maioris Iteꝫ negatīa facti ꝓ us. ⁊ no. ij. q. vi. ſi ep̄ſ auctoritatis huius fuerit ꝓuocatuꝫ tionibus batur cum habꝫ impli ⁊.§. poſt ſecundaꝫ Tunc enim ꝑ appellationē ſoluta ſen Ctorⁱ quod aſſeuerat ꝓfiten­citam affirmationem h Vel ab hijs. ille em̄ vt extra de renun. ſuꝑ do ſe ꝓbare nō poſſe. reum ne tentia firmitateꝫ nō obtinet. Un̄ iudex qui tulit ſnīam. hoc Item negatīa iu ceſſitate monſtrandi contrari nicolaus papa ait. Semel diffinituꝫ ſi non defert appellati ris bene ꝓbatur vt. ff. um non aſtringit. cumⁿ per reruꝫ na retractare nō licet niſi vbi maior au­oni reſcribet ei ad q̄m de ꝓbat̉. ab ea ꝑte. qꝛ turam factumᵐ negantis probatio ctoritas fuerit. appellatur opi. ſuam. qui negat aliquid iuſte nulla ſit. Hoc autem obſeruandū eſt ⁊ quare nō d̓ferat ap­Uod bene ſemelᵉ diffinitum factum dicit. ⁊ illd̓ in quando reū publica fama non vexat pellationi. vt. ff. d̓ ap. eſt et interpoſitis iuramētis iuſte factum. ⁊ qꝛ pre­reci. vel nō. ſciendum Tunc enim auctoritate ipſius greg. deliberatum nulla debet iteratione ſumitur potiꝰ aliquid Queſtio quinta. ꝓpter ſcandalum remouēdū famam niſi fortaſſe vbiʳ maior auctoritaſ ſit iuſte ꝙͣ īiuſte factū. tō Vod autem ſuam reum purgare oportet illd̓ tenetur ꝓbare. ne­retractari. Itē ex ꝯci. ſardicenſi. reus nō ſit co gatiua forme ſiue qͣli In reuocatōe iudicij beati petri me gendꝰ. ad pur tatis dicit̉ iſta. iſte nō moria eſt habenda gatōnē niſi la eſt idoneꝰ. non eſt legi boret infaſnia. vt. jͣ. e. timꝰ. non eſt ſoluēdo. qd̓ aūt. et. ij. q. v. phr̄. ⁊ talis eſt ꝓbanda. vt vbi plene de hoc inue extra de p̄ſump. dudū. ⁊. ff. de le. ij. cum quidam. ⁊. l. cum pr̄.§. rogo. nies. Io. ⁊. C. de īoffi. teſta. omni modo Dod autem. quā.i. ꝑ quam ſic s. nij. q. iij. qui intendit. ⁊ extra m Negantis. ſic extra de cā poſ. ⁊ ꝓp. cū eccīa. extra de ꝓba. qm̄ de p̄ſump. cum in iuuentute n Per reꝝ naturam.i. per conſuetudinem cauſaꝝ. iſte intellectꝰ ꝑpē Ttor. ex hac lege due regule habentur. vna ꝙ niſi actor ꝓbet ditur ꝑ illud quod legitur. xxxv. q. v. c. vl. in fi. ſic extra de fide inſtru Lꝙ intendit reus abſoluet̉. ſecunda eſt ꝙ negantis factum nulla men. inter. ſic extra de cā poſ. ⁊ ꝓprie. cum eccīa. ſic exͣ de fi. inſtru. c. ij. eſt probatio. prior regula recipit exceptiones. nam ratione preſump tionis tranſfertur probatio ad reum. vt extra ut eccleſiaſtica benefi. Uidam. lōga.s. in ꝓxi. cā. in illlo. c. deniqꝫ agebatur de re vt noſtrum. extra de ꝓcura. ex inſinuatione. in fi. ⁊. ff. de donac̄. inter nūciatione ep̄i. vnde nacta occaſione ſubicit cauſam iſtā de virum et vxo. quintus. Item cum actor intētionem ſuam fundauit iu