![]()
X Cauſa in ſūma.§. Itē varijs eccleſie hūc oportet obnoxiū eſſe ꝯci ꝯuenerit is qͥ eccleſiaſticā poſſeſſioxij. q. ij. dyaconi. ⁊. c. ſi ⁊. lxxxvi. di. paſce. lio. ſin aliter ep̄us vel qͦ cū eo ſunt nē ⁊ ceteroꝝ reddituū vſufructū hn̄quis. ⁊. c. quicqͥd. C. de h ¶ Nec cōmutatōes p̄ſbiteri aut dyaconi accuſent̉ qui ea di gr̄a pacto īterueniēte ſuſceꝑat nō rei ven. ſi mancipium. hoc intelligas iu rebus q̄ vel ex redditu vl̓ ex quolibet actu a ¶ Alium contra. xij. minus qͣꝫ alteriꝰ tante ꝙͣtitatis qͣnte collatis eccleſie ab imeccleſie venerūt in ſuos vſus colligūt q. ij. dyaconi. vbi ſuffic̄ acceꝑat redditꝰ cū ip̄oꝝ p̄dioꝝ dn̄io ꝑatore in pͥn. vel loquit̉ ⁊ pauꝑes fraudāt ⁊ fame conficiunt ꝙ tātundē deſtituat̉. ſꝫ ⁊ rebus īmobilibꝰ eorūqꝫ colonis ⁊ ẜm tꝑa ſua. ibi loquit̉ de alienatore hos enī corripi oportet ẜm qd̓ ordimācipijs eccīe derelinqͣt niſi enī hac Piſcopus. in natū fuerit a ſancto ꝯcilio Si vero ꝯͣ hic de eo cui eſt alienaꝯditione pacta inita fuerint ea qͦꝫ d̓ diguerit. nota qͣ hanc ꝓhibitionē aliqua de rebus ec tum. liter exponit̉ hͦ verbū cernimꝰ nō valere. ¶ Nā hec vſus b ¶ Sed melius. hͦ ap cleſie ep̄m vendere ꝯtigerit ⁊ res ip̄a īdiguerit. vt arceat̉ tm̄ p̄ſtatio locū hꝫ in oī domo religioſa poſuit guarnerius de le eccleſie reſtauranda ⁊ ipſe gradu ſuo ad victū ⁊ ad veſtitum quo finito res vtraqꝫ pleno iure ꝑue ge que eſt. C. de ſa. ſan. ar. ꝯtra extra de p̄ben. deijciendus decernit̉. ¶ Un̄ in eod̓ niat in domū iam dictā nec tributis ec. ſanctimꝰ. nemini. ſed de monachis. ꝯcilio martini pape legitur. q̇dem grauata ſit maioribus ea reſq̄ corrigit̉ in aut̓. coll̓. ij. h ¶ Victu. qui tn̄ melior De epiſcopo qͥ nulla neceſſitate res dat̉ ad inuicē qͥbuſcūqꝫ modis alijs de nō alienā.§. qꝛ vero vel peior dādus eſt ẜm eccleſie vendit. leonis. ⁊ ꝑ canonē. xij. ꝑmittit̉ interdicit̉ tn̄ certis ꝑſonis rē qͣlitatē ꝑſonaꝝ. vt. xli. q. ij. vulterane. vn̄ ſiue I quis ep̄us nulla eccleſiaſti eiuſmodi acciꝑe ⁊ yconomoeiuſqꝫ di. nō cogant̉. ⁊ noīe cibona fide ſiue mala ac ce rōnis neceſſitate cōpulſus cognatis. ¶ Itē excō. mediomatribarioꝝ non intelligunt̉ cepit hꝫ regreſſū ad au ī clero ſuo aut forte vbi p̄ſbiter nō cis. Eccleſiaſticaꝝ rerum qualiter veſtimenta. ſed noīe ali ctorē ſuū. vt exͣ de rebuſ ē de rebꝰ eccīaſticis p̄ſumpſerit alip̄carie fieri debeant. mentoꝝ intelligūtur ve ec. nō alie. ad audientiā qd̓ vendere ⁊ res ipſas eccl̓ie ꝓprie ſtes ⁊ habitatio. vt. ff. Recarieᵉ a nemine de rebꝰ ec licet ſit ar. contra. C. d̓ d̓ adi. le. l. vl. ⁊. l. an̄pe. reſtaurari cogat̉ ⁊ iudicio ep̄oꝝ dei cleſiaſticis fieri p̄ſumant̉ niſi euic. ſi fundū. vbi dicit̉ l ¶ Aut fratribus. p̄ciat̉. auditus ⁊ ꝯuictus ⁊ tanꝙͣ furti tm̄ quantū de qͣlitate ꝯuenienti dat̉ ꝙ male fidei poſſeſſor ſumit̉ enī ꝙ hoc carna aut latrocinij reus ſuo priuet̉ˢ hono ex ꝓprio duplū accipiāt ex rebus ec ū alit̓ hꝫ regreſſum ad li amore faciat. vt. lxxx re. Queſtio tercia. cleſie in ſuo tm̄ qui dederunt noīe ſl ſuū auctoreꝫ niſi ſit ſibi ix. di. docent̉. ſic. s. e. hͦ Uid veroᵖ noīe cathe res ꝓprias ⁊ eccl̓iaſticas fructuario cautū de euictiōe dicūt vſus. ſic exͣ d̓ ap. poſtre dratici ep̄us exigere de tn̄ q̄dā ꝙ ſi ē male fidei vſu tenere voluerīt. ſi aūt res ꝓprias mo. ſic ecōuerſo ꝯſang. poſſeſſor ille qͥ recipit beat in. ij. ꝯcilio. braca ad pn̄s dimiſerīt tūc ex rebus eccl̓ia uitas qn̄qꝫ elidit ſuſpi tūc nec aduerſus ecclerenſi legitur. Preter ſticis triplum fructuario vſu in ſuo tionē. vt exͣ d̓ coha. cle. ſiā nec aduerſus alienā honorem cathedratici tm̄ quiſqꝫ noīe ſumat. qꝛ ſi eos quē⁊ mu a nobis. tē hꝫ actionē. vt. xvi. q nihil ep̄us per dyoceſes agat. qꝫ tractare vt reꝝ alienaꝝ diſpenſam ¶ Preſbiteri. eqꝫ pu iij. vniuerſas. ſi eſt bōe Lacuit vt nullus ep̄oꝝ ꝑ ſuā niunt̉ illi qui nō reſiſtūt torē ꝯuenit nō vt ꝓpriaꝝ largitoreꝫ fidei poſſeſſor hꝫ actio dyoceſim ambulans p̄ter hoſcꝫ officiati ſic̄ ip̄e ep̄s Decreuit etiaꝫ ſancta ſinodus ⁊ im nē aduerſus eū tm̄ qͦ ali vt. C. de ap. qm̄. ⁊. ij. q norē cathedratici. id eſt duos ꝑialis aucͣtas denūtiat. vt a nulla po enauit. vt. xij. q. ij. vulvij. quapropter. ſolidos aut aliud aliquid per eccle teſtate quis cogat̉ facere p̄cariam de terane. meliꝰ ē vt dicas Iquis. nō eſt rebus deo ⁊ ſanctis eius dicatis. cū ſias tollat. neqꝫ terciā ꝑtem ex qͣcun ſiue bōa fide ſiue mala qꝛ forte mortuus fide ꝯtraxerit ſꝑ hꝫ acti qꝫ oblatiōe populi in eccl̓ijs ꝑrochirō ⁊ vſus obtineat neminem cui non eſt qꝛ ſede vacāte onē aduerſus alienātē. alibus facta ſibi vſurpet ſed eccl̓ie re vult ꝯtra vtilitatē ⁊ rōnemᵍ cogi de non pōt alienari res ec c ¶ Si yconomus. p̄pationi ẜuet̉ ⁊ ſingulis annis ep̄o rō ꝓprio facere bn̄ficiūʰ nec cōmutatio cleſiaſtica. xij. q. ij. ſi qͣ ſtet̉. exͣ de hijs q̄ fi. a p. nes reꝝ vel mancipioꝝ eccl̓iaſticoꝝ fiat. nā ſiᵇ terciā ꝑtem illā ep̄s tollit de rebus. ⁊ melius. extͣ ſine. ꝯ. c. cū apl̓ica. ⁊. c. lumen ⁊ ſartatecta abſtulit eccīe ſil̓r quelibet perſona ſine licētia ⁊ regio ne ſe. va. nouit. tn̄. h. di ſe. ibi ꝑpetua firmitate ꝯſenſu facere p̄ſumat. ¶ Item ex cō ⁊ ꝑrochiales clerici ſeruili more in a cit ꝙ ſede ſacerdotali d ¶ Cognatis. ⁊ ſic dā liquibus operibus ep̄o ſeruire non vacate auctoritate ep̄i cilio beluacenſi. noſum eſt alicui officiū p̄t fieri alienatio. vt. lx Recaria de qͥnquēnio in qͥncogant̉ qꝛ ſcriptū eſt. neqꝫ vt dn̄anſuū. vt. vij. q. i. ꝯſtitutū xi. di. fraternitatē. ⁊ s. quenniū ẜm antiquā ꝯſuetudi tes in clero. ¶ Itē ex ꝯci. apud me Recarie. p̄carie. e. q. i. decretū. ⁊ ar. pro rech. Baſilicaꝝ reꝑationi ꝓficiat nē renouent̉: ¶ Itē ex ꝯcil̓. cartha. hic dicunt̉ quedam ep̄o. C. qͦ admit. ad bo. Ep̄carijs que a rectoribꝰ ec terciā quā ep̄us accipere ꝯſueuerat. p̄ſtationes vſu fructus poſ. bonoꝝ. ſꝫ eccleſia in re cōpenſatione eius cleſiaꝝ irrōnabilit̓ fiebant ⁊ Riſcis quidē canonibus erat ep̄ali vacāte nihil oīno ꝓprietatꝭ q̄ datur eccle ſe ſuoſqꝫ ſucceſſores pēa gradecretū vt ęp̄us de ꝑrochiapoſſūt clerici alienare. ſie. Itē p̄caria eſt q̄dā ui obligabant vt facta ipſoꝝ ne quiſItem ptꝫ hic ꝙ ep̄us nis eccl̓ijs terciā cōſequeret̉ ꝯtractus affinis ēphiſent diſſoluere p̄cipimus vt nēo ſuccui ſua pleniſſime ſufficere non pn̄t nihil p̄t alienare ſine ⁊ teoſi ſꝫ in hͦ differūt qꝛ ceſſor in an̄ceſſoris ſui pena ſit obliplacuit huic ſancto cōcilio vt nullus ſenſu ſacerdotꝭ. xij. q. ij. de qͦnquēnio in qͥnquen gatus ſꝫ ſue ꝓuidentie ſit ꝯceſſuꝫ. vt ꝓuincie luſitanie ep̄us a qualibet ꝑplacuit. ⁊. c. abbatibꝰ. niū renouat̉ vt in palea ſi an̄ceſſor eiꝰ res eccīe irrōnabilit̓ di rochiana eccleſia terciā auferre p̄ſuo ¶ Honore. pena enim ſequenti exͣ de p̄carij. c. ſtribuit ab eo ad ius eccl̓ie eiuſdē realienatoris indebite eſt mat. ſꝫ que exinde ꝯſequi poterat re i. qn̄qꝫ eſt p̄cariū qd̓ p̄ci depoſitō. xij. q. ij. vulte uocent̉. ¶ Itē ex ꝯci. martini pape. bus ad vtēdū alicui da parationi baſilicaꝝ ꝓficiāt. ¶ Iteꝫ rane. ⁊. c. abbatibus. Res eccleſie diſpenſandi poteſtateꝫ tur ⁊ illud reuocari pōt ex ꝯci. toletano. Non accipiant epi c. apl̓icos. ⁊. xvij. q. iiij. qn̄cūqꝫ nō obſtāte aliqͦ ſcopi terciā niſi dirutas eccleſias rehabet epiſcopus. nullus. pacto. vt. ff. de p̄ca. cuꝫ Piſcopus hēat ptātem in re parare voluerint. p̄cario. ⁊ exͣ. e. c. vl. Queſtio tercia. bus eccl̓ie vt diſpenſet neceſſi Nio nr̄e ꝯgregationis decref ¶ Duplum. videt̉ ꝯt Uid vero. tatē hn̄tibus cū oī reuerentia ⁊ tīouit atꝫ inſtituitᵉ vt tercias qͣs nomine. dudicere illi. s. e. ſi yconore dei. ꝑticipare eum etiam oportet antiqui canōes de prochijs ſuis haos ſolidos a qͣmus. vbi dr̄ ꝙ tm̄dē da que neceſſaria ſunt. ſi tn̄ ip̄e aut cum bere ep̄os cenſuerūt ſi eas exigendaſ libet eccl̓ia p̄t ri dꝫ ſed lex illa benigni eo ſint fratres indiguerint aliqͣ vt crediderint ab ip̄is ep̄is dirute eccle or eſt canone vel canon ep̄us petere noīe cathe ncc̄itatē nullo mō patiant̉ ẜm apl̓m ſie reparentur. ſi vero eas maluerint loquit̉ in eo caſu euꝫ ſe dratici p̄terꝙͣ a mona dicentēˣ victu tm̄ ⁊ tegumento hijs nex ē ve debilis qui recedere eccleſie ab earūdē cultoribuſ ſterio. vt. jͣ. e. inter. pōt ꝯtenti ſumus. ſi aūt res eccl̓iaſticas cipit rem eccleſie. tn̄ ī ncc̄itate a cl̓icis col ſub cura ⁊ ſollicitudine ſui pontificiſ lectā petere. exͣ de cē. cū g ¶ Cogi. fallit. vt. vij. q ep̄us in ſuas ꝓprias volūtates vſur reꝑatio eiſdem eſt adhibenda baſili i. omnis. ⁊ vbi quis alij apl̓s. appellat̉ etiā qn̄qꝫ pare voluerit. aut fratribꝰ vel filijs cis ꝙ ſi om̄s eccleſie aut incolumes ꝓdeſt ⁊ ſibi nō nocet. vt ſinodaticū. vt exͣ de cēꝓ vel quibuſcūqꝫ ꝓpinquis ſuis dedefuerint aut que dirute erant reparavt. ff. de aqͣ plu. arcen. olī. qm̄ freq̄nt̓ in ſinodo rit ptātem vt ꝑeos latent̓ ledant̉ res re extiterint ẜm antiquorum canoni 