Cauſa XI. delegatia pͥncipe. vt. C. de bo. au. iu. poſ. aut̉. qui iurat. ff. de re. iur in crimiali... e. c. ſi qͦs cl̓ico. ſꝫ in cl̓ico req̄rit̉ ꝯſenſus ep̄i. etiam a diuo. ſolꝰ delegatꝰ a pͥncipe pōt mittere in poſ. ff. de iur̄. o. iud̓. iube ꝓprius ꝯſenſus. ar. hic.. ix. q. ij. c. i. s. e. cl̓icum.. c. nullꝰ.. vi. q. iij. re. pōt tn̄ dici ẜm iura nr̄a ſubdelegatꝰ hꝫ cohertōꝫ qꝛ pōt int̓dicere deniqꝫ.. iij. q. vi. liceat. exͣ de fo. ꝯpe. ſignificaſti. ē triplex qͣre eccl̓aꝫ. vt exͣ of. del̓. ex lr̄is. in fi. ẜm lege modicā ſalutē hēbūt coher laicꝰ pōt cl̓icus qꝛ laicꝰ pōt iurare ſine licētia ſui iudicis. ſꝫ cl̓icus tōeꝫ ſubdelegati. vt. C. de ſport̉. l. ij.. ff. of. eiꝰ cui. ē in. l. vl. in fi. non. vt extra de iur̄. calū. inherentes. ſꝫ poſſet corā laico litigare ni­a Interponere. verum eſt in minimis cauſis. nam maiores cauſe ſi ibi iuraret. Itē ab alio ep̄o poteſt ordines acciꝑe ergo nec iudiciū qd̓ maius ē. vt. ix. q. ij. ep̄orū ad metropol̓. de nullus pͥmas. Itē non ferent̉. vt. vi. q. iiij. ſi in pōt ab alio ꝙͣ a ſuo pre ter. ix. q. iij. ꝯq̄ſtuſ.. lx clericꝰ vel laicꝰ ꝯtra ep̄m cāꝫ habuit lato petere iudiciū aui vt p̄diximus principes honorē īpen xx. di. c. i. me qd̓ ē occultum. ergo tuncte interponere debes vt īter Ratris. ſimplici dere eorum ſacerdotibus nouerunt. multo fortiꝰ nec manife eos aut ip̄e cognoſcas aut certe te am tati.s. xxxix. diſtin. qui ligneis dijs lapideis ẜuiebant. ſtuꝫ. vt de pe. di. vi. pla monente ſibi iudices eligant. nam ſi petrus Hoc ergo non tm̄ ſpecialiter quan cuit. Itē inconueniēs ſua vnicuiqꝫ ep̄o iuriſdictō non ẜuat̉ tum generaliter omnibus aſſerimꝰ iam eſſet vnus ep̄us quid agitur aliud niſi vt nos qͦs ſacerdotibus. qm̄ adhuc neſcimꝰ qͥs iudicaret cl̓icos alteri eccleſiaſticus cuſtodiri ille ordo de­in terribili iudicio dei qualis futurꝰ ep̄i qd̓ eſſe dꝫ. vt. ix. buit ꝯfundatur ⁊cͣ. ſit. Etenim paulus egregius predica q. ij. totum. ſic oēs Idem ianuario ep̄o carolitano. tor dicit. nolite ante tꝑus iudicare de vno ep̄atu pn̄t ſibi a Acerdotibꝰ. cu­A laicis iudicibus clerici non ſunt aduſqꝫ ve. ⁊cͣ. nam ſunt multa que lium ep̄m eligere in iu­ſtodiunt.i. cuſtodi­opprimendi iudicio illius homines ignorāt. quia dicem nec renūciare pt̄ re dn̄t. vt.. e. q. iij. Ratris coepiſcopiˡ noſtri fe­cl̓icus huic iuri. exͣ de fo fortaſſe que vos laudatis ille rep̄hē polite. ro ꝯꝑe. ſi diligenti. cre­d Appellat. ex ſola licis quiriaci abbatis relatō dit que vos rep̄henditis ille lauda do tuilicꝫ non poſſint re appellatōe noīs aliquis ne cognouimꝰ in inſula ſar­bit. Item ex ꝯcil̓. milleuitano nūciare exp̄ſſe qd̓ tamē ꝯſeq̄tur ius. ſic. xxxij. q dinia ſacerdotes a laicis iudicibꝰ op Qua pena feriatur clericꝰ clericum ſpōte.i. tacite pn̄t ꝯſen nij. dicat. C. la. liber. primantur. fraternitatē tuā mini­ad ſecularia iudicia ꝑtrahens. tire in alienū iudicem. toll̓. l. vnica.§. pe. exͣ de Nolitaᵍ p̄ſumpto vſqꝫ adeo illi ſtri tui deſpiciant. dumqꝫ ſolū ſim­nam arbitrū ſponte eli­p̄ſump. illud. inſti. ad citis auſibus adituꝫ patefecit vt plicitati a vobis ſtudetur quantum op.§. vl. ar. ꝯͣ. ij. q. i. ml̓ gunt iudicē delegatū. videmus diſciplina negligitur clerici clericos ſuo relictoʰ pon alioqͥn exufflatū erit pͥ­ti. in fi. vbi dicit ſola tifice ad iudicia publica ꝑtrahant Item gregorius mauricio. nominatō non ſuffic̄. C uilegiuꝫ cl̓ico clerio Sacerdotes a regibus ſunt honorā­ꝓinde ſtatuimꝰ vt hoc de cetero non de ꝓba. epl̓is.. l. fi. pōt eligere cora iudi­ Incendit. hic vid̓r di non iudicandi pſumat̉. ſi quis p̄ſumpſerit facere ce velit litigare in ꝯſti. iudex dꝫ deſtruere li­fre. aut̄. habita. C. ne ꝯuentus cām ꝑdat a cōmunionē Acerdotibus aūt ex terrēa bellum qui ē legittīe fi. pa. Itē multa fa­efficiatur extraneus ptāte dn̄s noſter citius indi­ꝯpoſitꝰ. vt. ij. q. vl. c. vl. cere poſſum ſponte ad gnetur. ſed excellēti cōſidera­ Item ex ꝯcil̓. cartha. iij. f Specialiter. bo­que non poſſum m pa­Apud ciuilem iudicem iudicari non tione. ꝓpter eum cuius ſerui ſunt eis nis. ſed etiā generaliter cto aſtringere. poſſū debet clericus ita dn̄etur vt etiā debitā reuerētiam bonis malis vel inſtituere aliquē heredē Lacuitⁱ vt quiſqͥs ep̄orū pre impendat. Nam in diuīs eloquijs tm̄ pn̄tibus qui ac tn̄ pacto me aſtrīge­ſbiteroruꝫ dyaconorum ſeu ſacerdotes aliqn̄ dij aliquādo angeli cuſantur ꝯuincunt̉ ſꝫ re ad poſſum. vt. C. clericoꝝ cum in eccl̓ia ei crimē etiā omnibꝰ alijs. xiij vocant̉. Nam ad moyſen de eo pac. l. vl. It̄ tacite poſ fuerit intentatum. vel ciuilis fue q. ij. non eſtimemus. ad iuramentum deducendus eſt di­ſum renūciare foro licet Nolita. Hhoc. c. de rit commota ſi derelicto eccleſiaſtico exp̄ſſe. ſicut tacite pa citur. apoſtolica illum ad deos vide actore ſequens de iudicio publicis iudicijs purgari pa renūciat ſuo priuile licet ad ſacerdores. rurſuꝫ ſcriptuꝫ reo loquit̉. notatur voluerit etiaꝫ ſi ip̄o fuerit lata ſen gio. vt. ij. q. vij. nos ſi. eſt. Dijs non detrahes ſcꝫ ſacerdoti ſi actor traxerit reuꝫ ad . ij. q. v. mandaſtis. ſic̄ tentiaᵏ locum ſuū amittat. in cri bus. Et ꝓpheta ait. labia ſacerdotis iudicem non ſuum ꝑdit tacite poſſum renūtiare minali actōe. in ciuili ꝟo perdat qd̓ cuſtodiunt ſcientiam iuſticiam et cām ſed ſi reus traxerit exceptōi ꝓcuratorie euicit ſi locū ſuum obtinere maluerit legem requirunt ex ore eius qꝛ ange­actorē victo habetur tra milite ſꝫ non exp̄ſſe. Siquideꝫ adeligēdos iudices c ini lus domini exercituum eſt. Quid igi vt. C. de iuriſ. o. iud̓. in vt. ff. de ꝓcu. filiuſfami que de eccl̓ie ꝯſortio iudicat qui de tur mirum ſi illos veſtra pietas di­criminali. hoc tn̄ intelli lias. ſil̓r tacite poſſum vniuerſa eccl̓a male ſentiēdo de iudi gnetur honorare quibus ī ſuo eloqͥo gas lite ꝯteẜ. qꝛ ſi ante renūciare iuramēto ca­cio ſeculari poſcit auxilium cum pͥua honorē tribuēs eos aut angelos aut litem ꝯtēẜ. deſtiterit lumnie ſꝫ non exp̄ſſe. C. torum etiā cās apl̓us ad eccleſiaꝫ de incidit in penaꝫ. vt.. c. deos etiā ip̄e appellat deus. Eccl̓a de iura. calū. l. ij. in fi. et ꝓx.. ff. rem ra. ha. am­ferri atqꝫ ibidem terminari ꝑcipiat. ſponte poſſit reſpon ſtica qͦꝫ teſtatur hiſtoria cum pie plius.. ff. in ius vo. Item ex eodem. dere habeſ. iij. q. vi. pul memorie cōſtantino principi in ſcri­ꝙͣuis. lꝫ ſit ar. ꝯtra. 1C. ſatuſ Io. qͥcquid dicat pto oblate accuſatōes contra ep̄m fu Tlericus non accuſetur niſi an̄ eccle Iohānes hoc tene ī de trāſac. ſi quis maior iſſent. libellos quidam accuſatōis ac ſiaſticum iudiceꝫ s. e. placuit. vt quicūqꝫ lāicū nullo cōſenti­cepit. eoſdem qui accuſati fuerant E diuerſis ordinibꝰ eccleſie dicit cām ꝑdat. cl̓icus. vt exͣ de fo. ꝯpe. epūs conuocans in eoꝝ conſpectu li ẜuiētibus ſi quis in cauſa cri dicūt quidā ip̄o iur̄ ve­ſi diligēti. nec in cl̓icuꝫ bellos quos acceperat incendit di minis incurrerit abnuerit rius credo ſnīaꝫ et ſine ꝯſenſu ep̄i. vt exͣ de cens Ite inter vos cauſas veſtras iudicium eccleſiaſticum debet ꝑicli innuit ꝟbum ꝯuētꝰ. fo. ꝯpe. ſignificaſti. b. diſponite. quia indignum eſt vt nos b Pontifice. hic ma­tari. Itē conſtitutōli. lxxvij. c. i. nifeſte habes in ec iudicemus deos. In qua ſententia Qui cum clerico litigium habet epi cleſiaſtica neuter pt̄ ad ſibi magis ex humilitate qͣꝫ ill̓ aliqͥd ſcopum ip̄ius adeat ire alium iudicem ſiue ī p̄ſtitit ex reuerētia impenſa. An̄ eum I quis clerico litigium ha ciuili ſiue ī criminali ne­quippe pagani principes in republi buerit ſiquideꝫ de cauſa pecu gocio. laici autem ſine ca fuerunt. qui verū deum neſciētes niaria adeat prius epiſcopū conſenſu ordinarij eli­deos ligneos lapideos colebant. cuius iudicō clericꝰ ſuppoſitus eſt il gunt aīium iudicē vt. fl tn̄ eoruꝫ ſacerdotibus honorem ma­li aūt ſine damno ſine dilatōne de iud̓. l. i. C. de iux̄. o. ximuꝫ pagani tribuebant. Quid igi petenteꝫ finem liti impoſiturus eſt. iu. l. i. ſed in crimina Lacuit. inter tur mirum ſi xp̄ianus imꝑator veri li. vt. C. de iuxiſ. o. iud̓. Sinaūt noluerit ep̄s litē diximere. tantum. id eſt dei ſacerdotes honoret dum pagant tunc ad ciuilem iudicem diſceptatio