Seite
Queſtio .VI. vt. iij. q. vij. iudicet. ⁊ ꝑ hoc decretū intelligo illud. xxxij. di. nullus. de em̄ dꝫ pati quis mortē ꝙͣ malo cōſentire. vt. xxxij. q. v. ita ne. et occiſo ꝯſcientia iurꝭ nō facti. licet alias verbū ſciendi large ſumatur vt. xxij. res corporis nō ſunt ꝯtra iuſticiam timendi. vt. xi. q. iij. nō ſoluꝫ. et. ca. Vod vero. Queſtio. vi. q. v. hoc videtur nolite. xxxi. q. ij. lotharius. ſed hic nō excuſantur tales a toto ſed tāto ab aduerſario nunꝙͣ eſt extorquenda cōfeſſio cruciatibus. vt metus em̄ vel coactio conditionalis non excuſat peccatū. ſed attenuat .jͣ. e. c. i. et. ij. ſꝫ a iudice licite extorquetur ꝯfeſſio tormētis et vt extra ꝙ me. cauſa. c. ſacriſ. ⁊ nota hic ꝙ ꝯtra ea q̄ publice facta ſūt queſtionibꝰ. nam a iudice qn̄qꝫ torquetur teſtis. qn̄qꝫ reus. qn̄qꝫ accu admittitur probatio in contrariū ſic. xxxi. q. ij. lotharius. extra ꝙ me. ſator. teſtis torquetur cauſa. perlatuꝫ. quod ē tam in ciuili qͣꝫ in crimi contra regulam genera nali. vt ſi eſt ſeruus vel lem. viij. q. i. licet. vilis ꝑſona. vel etiaꝫ ſi vel dyaconū officio priuari. Sola et ſtiano nomini eſt inimicuꝫ ꝙ nōnulli g Que fiant. potius ſit liber et ſit crimīoſus go ſpontanea confeſſio ⁊ canonicus ep̄os vel ſacerdotes aut metu cōpel­reſpiciēda eſt cauſa fa vel infamis vel obſcurꝰ numerus vel qualitas teſtium decer cti quā ip̄m factum. vt lunt aut vi extorquent aut fraude de vel ignotꝰ: tales em̄ nō nentibꝰ ep̄is. ⁊ accuſatore qd̓ obiece .xxiij. q. viij. occidit de cipiunt aliquas cōfeſſionis ſue in al­recipiuntur ad teſtimo pe. di. i. aut facta. rat ꝯprobante clericum priuat ꝓprio niū ſine queſtionibus li teram ꝑtem ꝙͣ debeāt) i lr̄as ſcribere Vctoritatē. ab­gradu. Queſtio ſexta. cet ſint clerici. vt. iiij. q aut ꝓ ſuaꝝ nōe requiſitōe cauſaꝝ aut ſoluimus. hic cō iij. ſi res et. v. q. v. illi qͦ Uod vero confeſſio crucia­qd̓ deterius eſt alieniˣ erroris ſecte ſueuit dubitari circa ⁊. q. vi. p̄ſbiteri. ⁊. ij. q. tibus extorquēda nō ſit. Ale ſcripturas facere et ꝓprijs manibus duo ſcilicet an iuramen i. in pͥmis et in autē. de xander papa teſtat̉ ſcribens roborare ⁊ coram ppl̓is recitare atqꝫ tum per vim extortum teſti.§. nos igit̉. ⁊.§. li­omnibus orthodoxis. ¶Viniſtroruꝫ ꝯfiteri alios dicunt carceribus et ex obliget. Item an papa cet. et. C. de falẜ. ſi qͥs ꝯfeſſio non ſit extorta ſed ſpontanea gaſculis retrudi. ut ſaltem hijs terri­poſſit diſpenſare in illi­decurio. torquetur etiā Ia ſacerdotibus vel auctori ti inſidijs dn̄i ſacerdotes ſuis faueāt cito iuramento ꝙ non libera ꝑſona licet nō ſit bus eccleſie quedaꝫ ſcripture obligat tale iuramentū voluptatibus. Item ꝯfeſſio vero in vilis. duꝫ tn̄ vacillet in videtur hic quia dicit̉ quoquo modo autᵇ per metū talibus nō cōpulſa ſed ſpōtanea fie­teſtimōio. vt. ff. d̓ q̄ſti. hic ꝙ non debꝫ eſſe vin aut fraudē aut ꝑ vim extorte fuerint ex libero. extra de peniſ ri debet ip̄o teſtante qui ait. ex corde culum iniquitatis. vt. vel vt ſe liberare poſſint quocūqꝫ ab ſuper hijs. Item reus procedunt homicidia adulteria ⁊ ce xxij. q. iiij. inter. ⁊ extra eis cōſcripte aut roborate fuerint in qn̄qꝫ torquētur licet ra tera q̄ ſunt ad hec pertinentia nec tā de iureiur̄. veꝝ. extra d̓ ro ſcꝫ cum eſt ſuſpectuſ genio ad nullum eisᶜ p̄iudiciū vl̓ no tum attendenda ſunt q̄ fiant. quan reſti. ſpol̓. ſollicite. ⁊ exͣ et nō p̄t alias res ꝓba­cumentū valere cenſemus neqꝫ vllā tum quo animo fiant. amplius enim ꝙ me cauſa: ꝑlatūItē ri. maxīe ſi eſt vilis ꝑſo eos in famiā vel calūniam aut a ſuis reſpicit deus ad cogitationes et ſpō quia incōueniens eſſet na ⁊ hoc in ciuili cauſa ſequeſtrationem bonis vnꝙͣ deo au taneas voluntates. ꝙͣ ad actus qui ꝑ ꝙ malefactor ex impro vt. xiiij. q. vi. ſi res alie­ctore ⁊ ſct̄is apoſtolis eorūqꝫ ſucceſ ſimplicitatē aut neceſſitatem fiunt. bitate ſua ꝯſequat̉ acti na. Similiter in crimīa ſoribus ſuſtinere ꝑmittimus. ꝯfeſſio onem. vt. ff. d̓ fur. itaqꝫ . Itē nicolaus papa ep̄is gallie li torquetur. vt. xxiij. q. em̄ in talibus nō cōpulſa ſed ſponta fullo. p̄terea ſi male fac­v. c. i. actor vero in ciui Auctoritas apoſtolica penitus illici tor petit rem poteſt ſa nea fieri debet. omnis em̄ cōfeſſio q̄ li cauſa nunꝙͣ torquet̉: ta in irritum deducit iurament reus tueri exceptioneꝗ̄ fit ex neceſſitate fides non eſt ꝯfeſſio Uctoritatem venerabilium p̄ Sed accuſator in crimi me. cauſa. cum illa exce ergo in talibus nō debet extorqueri nali cauſa qn̄qꝫ torque deceſſorum noſtrorum ſecuti ptio ꝑ iuramentuꝫ non tur vt in crimīe leſe ma ſed ſponte ꝓfiteri. Peſſimū em̄ eſt et nominatim beatiſſimi pape ſit ſublata. p̄terea non ieſtatis cuꝫ crimē aliter de ſuſpitione aut de extorta ꝯfeſſiōe et martiris alexandri a beato petro obſtante tali iuramēto nō poteſt ꝓbari. vt. C. quenqͣꝫ iudicare. cū magis ſit inſpe quinti ab omnibus iuramentis ⁊ cu poteſt petere rem ſi eaꝫ ad. l. iul̓. ma. ſi quis. ibi ctor cordis dn̄s qͣꝫ oꝑis. Nō poteſt iuſcunqꝫ modi obligationibus qui­tradidit cum illud non em̄ qualicūqꝫ dignitate autem humano condemnari exami bus illi ſe coacti violentia imꝑioruꝫ iurauerit vt extra de iu ſit p̄ditus nullo priuile ne quem dn̄s ſuo reſeruat iudicio ſi reiur̄. debitores. ⁊ extra obligauerant. abſoluimus. ⁊ ne illa gio ſe pōt tueri ſiue ſit ꝙ me. cauſa. ad audien omnia nāqꝫ in hoc ſeculo vindicata ſeruentur vetuimus tam prefatum accuſator vel reus vl̓ te tiaꝫ. ergo cum poſſet pe eſſent locuꝫ diuina iudicia non habe archiepiſcopum treuerenſem ꝙͣ eiꝰ ſtis vt. vi. q. i.§. porro. tere rem. multo fortius rent. Item eſt etiā hoc ꝑlatū ad ſan prepoſitum et omnes qui tūc tempo et. l. di. nullus oīno. io. poteſt ſe tueri exceptio ctam ſedem qd̓ pudeo dicere et non ris capti ſe illis quoquo modo obli­I a ſacerdoti­ne. quia cui damus acti tm̄ ſacerdotali ſed etiam omni chri­gauerunt neqꝫ em̄ vllam eos ꝓinde Ubus vel auctori­onem multo fortius ex­bus. per metum. dūmo ceptionem vt. ff. de ſuꝑ do talis ſit metꝰ qui ca­ficiebus. l. i. exͣ de iure­dit in ꝯſtantem virū. vt iur̄. c. quēadmodum. et extra ꝙ me. cauſa. ad audientiā. ſi queris qualis metus debeat cade­econtra. ꝓbatur ꝙ obliget. ꝙ licet fuit coactus tamē voluit. qꝛ coacta re in conſtantem virum. dico ꝙ talis qui continet mētum mortis vel voluntas eſt voluntas. vt s. e. q. i. merito. Iteꝫ quia nō vergit in inte cruciatum corporis. vt extra. e. ti. cum dilectus. coactio autem verbo ritum ſalutis eterne ergo eſt obſeruandū. vt extra d̓ iureiurͣ. ſi ꝟo. nec rum non ſufficit etiam ſi rex ſit qui minetur. vt extra qui cle. vel vo. in­ꝓdeſt ꝙ cōpulſus fuit. xxij. q. v. qͥ cōpulſus. ⁊. c. ſi quis coactus. ſolu. ſinuante. C. de tranſac. interpoſitas. ibi melius dicit̉ licet ſi ar. cōtra quidam dicunt ꝙ ſi talis fuit metus qui cadit in ꝯſtantem virū ꝙ iura xxi. q. ij. lotharius. et s. di. vij. fuerūt. ff. de acqui. hered̓. l. vi.§. vl. vbi mentum ob talem metū factū non obligat. ⁊ ẜm eos exponitur hic hoc dicitur ꝙ non ſit heres qui ꝓpter metū verborum adijt hereditatem. ⁊ verbum abſoluimus. id eſt abſolutū oſtendimus. Alij dicunt ꝙ qualiſ nota ꝙ canon ſibi hec tria equiparat vim metum. et fraudē vt. iij. q. i. cunqꝫ ſit metus tenet̉ ſeruare iuramentū factum de rebus ꝓprijs ſꝫ nul re integranda. metus tn̄ pro violentia a lege accipitur ⁊ hec excuſat. vt lum iuramentū aſtringit ip̄m ꝓ rebus eccleſie nō repetendis. qꝛ illud ff. qua. re. ac. non da. l. ꝓxima. eſt illicitum et hoc magis ꝓbabile videtur ex quo licitum eſt ꝙ iuret et Priudicium. bene ſit p̄iudiciū ei quantū ad hoc ꝙ illi cui ꝑ metū poteſt adimplere vt. xxij. q. iiij. ſi aliquid. qui priorē opinioneꝫ ſuſtinēt tradit̉ res fit dn̄s rei. ſꝫ quantū ad hoc nō fit ei preiudiciuꝫ quia datur diſtiguūt inter ꝓmiſſoria iuramēta et aſſertoria. in ꝓmiſſorijs iuram̄/ ei actio ꝙ metꝰ cauſa ad repetendū ſi tradidit vel exceptio ſi nō tradi tis excuſat metus in aſſertorijs nō quia potius debet quis omnia ma dit. vt. e. metū.§. ſꝫ ꝙ p̄tor. ⁊.§. ex hͦ edicto. ſi tn̄ primo coactus ꝓmi­la pati ꝙͣ falſum aſſerere vt. xxxij. q. v. ita ne. dicas ergo ꝙ omne iura ſit ea poſtea ſpōtanee tradidit nō excuſat coactio vt. C. ꝙ me. cā. l. ij. ⁊ mentum obligat. Si obicis mihi ꝙ iſte habet exceptionē ꝙ metus cau exͣ. qͥ cle. vel vo. inſinuāte. ibi patiētia tꝑis ⁊cͣ. et ē ſi. exͣ de eo qͦ duxit in ſa. hoc bene concedo. nō tn̄ poteſt vti ea ratione iuramenti. ſi tn̄ fuerit Litteras. in quibꝰ fatentur aliqͣ ſe debere ma. ſignificauit. vſus is ea bene repello agentem. Si quis ergo iurauerit rem ſuam per e Requiſitione. id eſt ꝯfiteantur ꝙ abſoluerunt aliquos a debito metum alij dare petat a iudice vt cogat illum non recipere. vl̓ ꝙ abſol in quo illi tenebantur. qui ꝯfitetur ſe tenere aliꝙͣ hereſim. ſꝫ nōne. uat ipſum a iuramento. vt extra de iureiuxͣ. ex adminiſtrationis. ſed ſi Erroris. id eſt. ille peccat mortaliter qui confitetur hoc nec er ad hoc iudici non poteſt ſoluat ⁊ poſtea repetat. ſi autē iurauit ſe non cuſat eum aliqua coactio. quia talis non eſt abſoluta. ⁊ coactio condi­repetere tunc denunciet eccleſie factum illius. ſi autē iurauit ꝙ nō de tionalis neminem excuſat vt. l. diſ. p̄ſbiteros. de cō. di. iiij. eo. potius uunciet illud iuramentū nō eſt ſeruandū. vt exͣ. e. quēadmodū. in fi. qꝛ