Seite
XVI Cauſa. vi. ⁊ vxo. l. iij.§. i. ⁊. ff. quod vi aut clam ẜuus. ⁊ ſic extra de ſi. ſicut. in regulam non tn̄ eſt ꝓbatus in ea ⁊ graue eſt inexꝑͥtos ⁊cͣ. vt. xix. q. iij. fi. ⁊ extra de ſen. ex. ſi vere. ſic econuerſo ex merito nō debet conſequi monaſterijs quia nec ip̄e ꝓbatus eſt in habitu nec ꝓbauit habitū in qͦ quis penā. exͣ de fideiuſ. ꝑuenit. extra de do. inter vi. ⁊ vx. ⁊ ſi neceſſe. maxima vis ordinis conſiſtit h Admiſſa. gͦd̓lī­a Calus coraula. q̄ quenti dat̉ electō. ſic ex incipit cantuſ in choro de eta. ⁊ qua. eā te. ⁊ d̓ vel qui coreas ducit p̄ben. p̨̄terea. arg. ꝯtra a malus coraula primus ſcꝫ in choro b Bonus. ſunt tamē francoruꝫ regno ꝯſtitutū eſt. quia ꝑ ff. d̓ peti. here. ſi rem ⁊ monachi meliores id ē bonus ſimphoniacus eſt. ita idē ipſi ambitōnes ⁊ ꝯtentōnes quorundaꝫ p̄cium ꝑfectōres cl̓icis. ⁊ ſic n̄ vulgares de nobis iocabuntur dicē non canonice tractabatur ac ꝑuerſi­ Ad vtrūqꝫ. ſi. lxx. di. obſtat ꝯͣrium. xlvij. di. tes malus monachus bonus clericꝰ tate maloꝝ liberare cupiens p̄cepit ſanctoꝝ. ⁊. C. de aſſeſ. l qͣꝫtumlibet. eſt nimis dolendū eſt ſi ad taꝫ ruino vt ſine regali ꝓuidentia ⁊ monacho vl. ⁊. lxxxi. di. ſingula. c Inſtructō. ſufficit ſam ſuꝑbiaꝫ monachos exigimus et rum electōe nullus abbas ibi aliqua monacho ꝙ tm̄ bonꝰ ſit clericos tam graui ꝯtumelia dignos vnꝙͣ ſubreptōne introduceretur. pͥ­lꝫ ſit illitteratus vel ir­putamus. in quoꝝ numero ſumus. cepit etiam vt eiuſdē monaſterij ab regularis q̄ duo nocent cum etiam aliqn̄bͦ bonus monachꝰ basᵏ nunꝙͣ ad ep̄atum eligeretur. ne clerico ꝓmouendo. lv. vix bonū clericū faciat. ſi aſſit ei ſuffi Inc eſt. nunꝙͣ. ſꝫ forte occaſione epiſcopatus abbatia di. c. i. xxxvi. diẜ. illitte nonne potiꝰ eſt ob­ciens continentia. ⁊ tn̄ deſit inſtru­aliquidˡ detrimenti pateret̉. Quod ratos. Io. ꝓbrium ꝙͣ p̓uilegiū ctio neceſſaria. aut ꝑſone regularꝭ in d His igit̉. gregorij. priuilegium ita eſt illius eccleſie vt ꝙ abbaſ in ep̄m eligi ꝓ tegritas. Sed de iſtis credo arbitra vt.s. e. c. ij. ꝯmunem legem regibus vel abbati­hibetur. ℟n. in hoc eſt Eꝓ cuiuſlibet. ſa ta ſit beatitudo tua. ꝙ noſtra volun­bus omnino dare non poſſit. Nō eī pͥuilegium ꝙ eccl̓a non crum.i. ep̄atum tate vt ſuis potius conregionalibus qd̓ vni ſigillatim ꝯceditur ſtatim tenetur dare abbatem f Acceſſerit. bn̄ vtiles eſſent de mōaſterio receſſiſſēt. omnibus ꝯuenit. Suꝑiori au ſi eligitur in ep̄m. dicit acceſſerit ſcꝫ cū eſ ſed falſum eſt. ſponte abierunt. ſpō­ctoritate nō ꝓhibent̉º abbates ſa­l Detrimenti. ſolēt fectu nō em̄ deſinit eſſe te deſeruerunt nobis qͣꝫtū potuimꝰ cerdotes fieri. cum beatus bn̄dictus em̄ abbates electi ī epi­pͥoris eccl̓e niſi hēat cor ꝓ eorum ſalute renitentibus. iubeat abbatem fratribus egredien­ꝑalem poſſeſſionem ſe­ſcopos diſpergere res Hijs omībus auctoritatibꝰ mō dientibus ⁊ regrediētibus bn̄dictō­eccl̓e ſecum ſe receſſu­cūde. vt. jͣ. xxi. q. ij. ſi qͥs ſttatur ꝙ monachi qui a ppl̓o ſunt e­ros ſpectāt ſiue ſperāt iam. ⁊ extra de elec. cū nem dare qd̓ non niſi ſacetdotuꝫ eſt lecti ⁊ ab ep̄is cum conſenſu ſui abba qꝛ nō parcit popul̓ re­in cunctis. ſed de hͦ dici lectōnem qͦꝫ ſancti euāgelij ſil̓r ab tis ſunt ordinati. legittime poteſtatē tur. xcij. di. ſi qui epiſco gimen breue. ar. ff. d̓ ex bati ad legendū tribuit. quā ſubſeq̄n ercito. l. i. circa pͥnci. de ſuam exequi valent. Illud ꝟo gre­pi. Io. ti oratōe legere ſimilit̓ ſacerdotalis Reſbiteros. ab pe. di. iij. inter hͦ hircū. Nemo pōt eccleſiaſticis obſequijs officij eſt. Sed tales ſacerdotes vel m Sigillatī. ar. quod bateſ. ſed quō pote deſeruire ⁊cͣ. de illis intelligenduꝫ ē dyacones fieri ꝓhibet. qui in eccl̓ia rāt clerici ſeculares eli­ꝑuilegium ꝯceſſum vni qui in numero cardinalium vel ep̄o­ſtica militia cogant̉ iugiter ꝑmanere nō extenditur ad alios gi in abbates cum illud rum ordinati monaſterij ſui diſpēſa Item illud hieronimi ad riparium ſit ꝓhibitū. vt extra de s. c. di. ꝯtra moreꝫ. vij. tōnem ſibi reẜuare contendūt. Un̄ et deſiderium. Monachus non do­elec. cum cauſam. ⁊ me q. i. petiſti. tn̄ ius vni? idem grego. ſcribit maritano ep̄o ra ctoris ſed plangentis habet officiū. lius. e. ti. cū in magiſtꝝ ceſſum extenditur ad­uennati ⁊. c. cū ad noſtrā. ℟n. Et ad eliodorum. Alia cauſa eſt mo lios.s. di. v. ad eiꝰ. It Pro abbatis et mona non eligūtur ſꝫ poſtulā ꝙ pͥmatibus ꝯceditur chi promotione nullo modo grauet̉ nachi. alia clerici. ⁊ ad ruſticū. Sine tur. ſic. lxi. diſtin. oſius. vid̓r cōceſſum illis qui monaſterium. cōcilio preſbiteroꝝ monachis nihil vel forte cum pͥus erāt ſubſunt eis. vt. C. d̓ ad Emo ꝓ cuiuſlibꝫ mōachi aut agere licꝫ. non ita generaliter intelli monachi fuerūt aſſūp­uocatis. diuerſoꝝ iudi. abbatis ꝓmotōe onus aliqd̓ gendū eſt. vt nulli monachoꝝ liceat ti ad ꝑrochiales eccle­reſtituende. Item licꝫ fortaſſe monaſteria ſuſtineāt docendi officiuꝫ aſſumere. ne beatū ſias ⁊ poſtmodū cū ele ꝑſonalia iura nō exten­ſtudeſidū nobis eſt. vt ſi quiſpiā mo gregoriū aut auguſtinū angloꝝ ep̄m cti eſſent in abbateſ vo dantur ad alios. tn̄ qn̄­nachoꝝ ex quocūqꝫ mōaſterio ad cle beatūqꝫ martinū ⁊ innumeros etiaꝫ lebant retinere eccl̓ias qꝫ poſſūt cedi alijs. naꝫ ricatus officium vel ſacrū ordinem quos de monachica ꝯuerſatōe ad ſū pͥores. ⁊ ex hoc videtur minor cedit alijs bn̄fici t acceſſerit. non ibi vlteriꝰ aliquam mum ſacerdotij gradum ſacra ſcpͥtu eſſe melior ꝯditō mona um reſtitutōis. vt. ff. e. habeat poteſtatē. Ideꝫ maximia chorum qͣꝫ cl̓icorum ſi ra teſtatur eſſe ꝓmotos. cogam nega l. ꝙ ſi minor. in pͥn. licꝫ no ſiracuſano epiſcopo monachi licite eligant̉ re docendi officiū habuiſſe. aut ī die ſit. ar. ꝯtra. vt. ff. de ad ad ſeculares p̄laturas. miniſtratōnibꝰ tu. l. ex conſecratōis ſue aſſeramus eos a pri Qui eccl̓ijs quoq mō militant abba ⁊ clerici nō poſſunt eli­pluribus. ⁊. ff. de regu. ori ꝓpoſito diſceſſiſſe. quod vt inno­tes monaſterioꝝ eſſe non poſſunt iuxͣ. in omnibꝰ. gi ad monachoꝝ prela­centlus teſtatur nulli facere lꝫ Uo Reſbiteros ⁊ dyaconos cete­turas. cum ſit ar. cōtra Suꝑiori auctorita ſuit ergo hieronimus diſtinguere in roſqꝫ cuiuſlibꝫ ordinis qui ec­ij. q. vij. ſicut. jͣ. xxviij. q. te.ſ. phros. ter ꝑſonam monachi ⁊ clerici oſten­cleſijs quoquo modo militant i. omnes. Sed q̄ro rōeꝫ Abbates.i. ſacer s abbates ꝑ monaſteria eſſe nō ꝑmit dens quid cuiqꝫ ex ꝓprio officō ꝯue illius diuerſitatis ſi di uotes nō ꝓhibentur fie niat. Aliud em̄ ꝯuenit cuiqꝫ ex eo ꝙ tas ſed autʰ admiſſa clericatus mili cas ideo qꝛ clericus nō ri abbates. monachus eſt. aliud ex eo ꝙ cl̓icꝰ eſt cia monaſticis nō ꝓmoueant̉ ordini eſt ꝑitus in regula mōa p Niſi ſacerdotuꝫ. vt Ex eo ꝙ monachus eſt ſua ⁊ alioꝝ chali eadem ratōne nec bus. aut ſi in abbatis loco ꝑmanere xxv. di. ꝑlectis monachus pōt eligi in peccata deflendi hꝫ officiuꝫ. ex eo ꝗ decreuerint. clericatus nullatenꝰ per Lectōnem. hͦ meli ep̄m ſi non eſt ꝑitus in clericus docendi ⁊ paſcendi ppl̓um. us intelligūt illi qui no mittant̉ habere miliciā. Satis enim regula clericali. vt. s. e. uerunt regulam bt̄i bn̄ monachus aūt vſqꝫ ad tꝑus euſebij incongruū eſt ſi cū vnū ex hijs ꝓ ſui ſic viue. ⁊. c. ſequenti. dicti. magnitudine diligenter quis nō poſ zoſimi ⁊ ſiricij monachos ſimplicit̓ qd̓ ꝯcedo. ſꝫ quid ſi cle Fieri. ſup̄ abbates. ſit explereⁱ ad vtrūqꝫ videat̉ idone ⁊ non clericos fuiſſe eccl̓aſtica teſta ricus peritus ſit in re­ Teſtatur.s. e. de us. Hoc vero generalit̓ vel ſpeā­tur hiſtoria. Idem etiam hiero. re­gula monachali nunqͥd monachis li priuilegio dictum poteſt intelligi fert monachos ſithie ꝯueniſſe ī vnuꝫ tunc poteſt eligi in ab­Ex eo. ſic aliud facit ſicut etiam de monaſterio quodaꝫ in vt ſacerdotem ſibi inuenirent qͥ eis batem cum ratō ꝯſtitu quis in eo quod homo regiſtro gregorij legitur hoc modo. miſſarum ſolennia celebraret. tōis ceſſat in eo. vt. lxi. ⁊ alid̓ in eo ꝙ peccator De quodam cenobio cuius abbas di.§. hijs omnibus. di­ Idem leo papa augu. vt. xxiij. q. iiij. duo iſta. co ꝙ non. quia licꝫ ſciat in ep̄m eligi non ꝓhibetur. Omnes monacbi ⁊ clerici tutele im u Nonachos. alia Inc eſt etiam ꝙ zenodochium munitatem habeant. ſeu monaſterium quod ī eodeꝫ