Seite
Cauſa XX V a Addi. extra d̓ dona. plectatur. ipſaqꝫ priuilegia nihilomi Unde gelaſius papa ſcribit Acdecet quittar. cū dilectꝰ. extra de do­nus pleniſſimum per omniaᵈ obtine D. ar. ꝙ qui vſurpat Epiſcopalis dignitaſciuitati ſubtra na. c. i. ⁊ d̓ ꝯͣ. di. i. vaſa. ant vigorem Item pela. armenta ſibiius alteriꝰ in eligen bitur que ſuos preſules interemit b. Nouum. no. ſtatu tario magiſtro militum inter cetera do ꝙ etiā ꝓpriū ius elcō tum non dr̄ nouum lꝫ d̓ Ta nos ſillanorum cedes gemīa nis dēat ꝑdere. vt. xciij. Non liceat pontifici a iure eccīe diſ nouo p̄cipiatur. dūmō ta pontificum horrēdi crimīs a­di. c. vl. Itē ar. ꝙ pena cedere qd̓ documētoꝝ actis firmat̉ qn̄qꝫ fuerit ſic. xxiiij. q. trocitate ꝯfundit vt diu ꝯſtō no­extēdit̉ qn̄qꝫ vltra deli i. c. i. ſicut feuduꝫ nō dr̄ Oſtea ꝙͣ eccleſie iura docu­ſtre deliberatōnis heſitaret. dum et ctum. vt extra de plus nouū quod de nouo ꝯce mentorum quoqꝫ int̓cedētiū ingerere quēpiam parricidialibꝰ ex­peti. c. i. qd̓ capitulum ditur. dum tn̄ qn̄qꝫ fue fuerint auctoritate firmata nl̓ emplis deteſtamur antiſtitem et ec­hodie eſt remotuꝫ rit ꝯceſſum extra d̓ feu latenus ab hijs diſcedendi liberam cleſiam vtcunqꝫ deſtitutā non vſqꝫ dis. ex parte. nec dona­pontife x. vel ſi vult ꝑmittatur habe adeo iudicaremus relinquendam. tio d̓r noua. lꝫ de nouo re licentiā. Si ergo priuilegia mo Quapropter iam velutⁱ vſum con­adipiſcat̉ quiſ rei dona naſterioꝝ vel quarūlibet eccleſiaruꝫ ſuetudinemqꝫ ſacrilegam declināteſ te poſſeſſionē. vt extra auctoritate leonis greg. gelaſij. ⁊ nō eatenus religioni duximus conſulen de dona. per tuas nulloꝝ pontificū alioꝝ ſancte roma dum vt prochie veſtre ab extrin ſecꝰ c Duodecim libraꝝ ne eccleſie inuiolata ſeruant̉ ſi ea que durior pena ſtatuit̉ con poſitis ſacerdotibus gubernetur. q̄ ꝯtra leges fiunt pro infectis habēda tra illos qui violant pͥ­ibidem cōmanētes ferro didicit ne­ſunt ſi pontifex non habeat liberam uilegia eccl̓ie. xvi. q. i. care paſtores. inanditoqꝫ facinore. licētiam diſcedendi a documentis q̄ placet. alias.§. nouaꝝ quod etiā in illis ꝓuintijs nuſꝙͣ ꝓrſꝰ in fi. vel ibi loquitur cū bus iura eccīe firmantur. patꝫ ꝙ po legitur accidiſſe que bellorum conti­agitur criminaliter. hic ſteriora priuilegia antiquioribus de nuis diuerſiſqꝫ incurſionibus affligū cum ciuiliter rogare non poſſunt. nec eoruꝫ aucto tur. vt aliqua ſit reperta ciuitas que Obtineant. hic ha­ritate eis aliqua obijcietur exceptio. preſules mīſtrantes ſibi fidei xp̄iane bes ꝙ pena ſoluta con cum etiam ſi contra illa ſpecialit̓ fie­Enunciamus ſine perſecutore ꝓſternat. Curandū tractuſ ſtat in ſua firmi inuitū.s. di. lxxiiij. rent ꝓ infectis eſſent habenda eſt igitur vt funeſta pernities ceſſa­tate. ſic. xij. q. ij. ep̄us qͦ v̓bi iſta. b Hijs ita reſpondetur. Sancta ro­tione ꝓprioꝝ ſanetur antiſtituꝫ atqꝫ mancipium. ⁊.xxiij. di­I qui ep̄i. hoc eſt mana eccleſia ſua auctoritate congre­quamꝙͣ. in fi. ff. de trāſ ita ſaltem furoris tanti materia ſub­dlectū.s.i. q. ii ſi qui gata valet diſiungere et diſiuncta cō ac. qui. fidē. C. de fidei trahatur. ſi inquam hec poſſit acer­ēpiſcopi. gregare. rōnis tamē equitate cōſide com. qui fideicōmiſſari bitas perpetrari. conſiſtens ibidē ꝑ Ta nos vſum. ar. rata. vnde vel pietatis vel neceſſita­am. ar. ꝯtra extra d̓ pe. ſona defuerit eoqꝫ mō vel illa ciuitaſ ꝙ due vices in cri ſuam. iniquū em̄ eſt qd̓ tis intuitu ſemel a ſe conceſſa valꝫ vl̓ dū in quos deſeuiat non habebit ab minibꝰ inducūt ꝯſuetu ſimul hēatur res ⁊ pēa. in totum vel in partem commutare: dinem. vt hic. ⁊. C. de hmōi temeritate d̓ſiſtat. vel alijs imi ff. de excep. do. apd̓ cel Pro neceſſitate nanqꝫ corrigendorū ep̄i. aud̓. l. iij. in fi. Sed tandi ꝯtagia dira exēplum nō p̄beat ſum.§. labeo. ſol̓. ſi pro vicioꝝ priuilegia multarum eccleſia in ciuilibꝰ negocijs nec Egeat ergoⁿ ep̄alibus ſubſidijs ſibi teſtatus eſt ſe velle con rum vel īminuūtur vel penit īmutā etiā tres vices inducāt met aliū de pēſatis q̄ ſacrā in ſuo gre­tractum manere in ſua tur. ſiue perſonaliter ſiue generalit̓. ꝯſuetudinē vt extra de mio collocatam fuſo crudelit̓ macu­firmitate tunc pōt vtrū cā poſ. cū eccīa. Iteꝫ ē perſonaliter iuxta illud priuilegium qꝫ peti. alias non. vl̓ di lat ſanguīe dignitatē. que in vtroqꝫ hic ar. ꝙ magꝭ punitur omnīo meretur amittere qui permiſ ſtingue an pēa appona eſt hac vltōne plectēda. ſiue inſtīctu factū iteratū vt. xxvij. ſa ſibi abutitur poteſtate Itē ſil­tur loco intereē aut lo­domeſtico ſeu furijſ incitata hic com q. i. peruenit. ⁊. ff. de re uiſter papa vigilio epiſcopo co ꝯtumacie. aut ī frau mittitᵐ exterius. Prebeat ergo dile mili. l. iij.§. ſi plures. et dem vſuraꝝ. ſi loco cō­Quod habet amittat qui quod non lectō veſtra in hoc ſtatu poſite mīſte extta de here. ad abolē­tumacie. ⁊ reus noluit accepit vſurpat. riumⁿ viſitatōnis eccīe. ⁊ aut conue­dam.§. illos autem ſoluere debitū cū poſſet Ic decet fidem ſanctoꝝ pr̄m niendo pariter aut viciſſim ꝓut qua Epālibus. hic deli ⁊ rem ⁊ penā preſtabit in eccleſia ẜuari catholica. vt ctum ciuiū quod ꝯſiſtit litas rerum cāqꝫ popoſcerit dīna mi vt. ff. de colla. l. ij.§. ſi quod habuit amittat. qui improba in faciēdo redundat in ſteria repn̄tet ingratis. ne cum deui cum duobus. ⁊. ff. d̓ ta­bili temeritate quod non accepit aſ­damnū eccīe ⁊ ſic eſt ꝯͣ. tamus zizaniā dn̄ica videamur p̄teri bu. exhibē. loc̄.§. ꝯdem ſumpſerit. Item ſimplicius iohā xvi. q. vi. ſi ep̄um. vbi natio. ſi eſt appoſita lo re frumēta. Hoſtilitatis quoqꝫ d̓r ꝙ delictū p̄lati non ni ep̄o rauennati. poſt pauca: quibꝰ co intereſſe. tunc poteſt vel pauꝑtatis neceſſitate epāles ſe redūdat in eccīe dānuꝫ eum ab illicita ordinatōe ꝓhibuit agere quanti ſua int̓eſt des vel īmutantur vel due in vnum ſꝫ pōt dici ꝙ hec eccl̓ia vt. ff. de act̓. emp. p̄dia. Priuilegium amittat qui non legit­rediguntur ſicut ſupra in titu. de mu nō damnificatur ī rebꝰ ſed ſi in fraudem vſura time vtitur ſua prāte. tatōibus ep̄oꝝ beatus gregorius fe lꝫ damnificetur ī hono rum tunc nō pōt vt ex­Enunciamus autē ꝙ ſi poſt ciſſe legitur. Non ergo priuilegia ec re. de delicto quod con tra de emp. ⁊ vē. ad no tl̓e hic aliquid preſumpſeris cleſiaꝝ ſic īuiolata per manere cēſen ſiſtit in omittēdo non q ſtram in fi. ⁊. ff. de act̓. ⁊ aliquem ſeu ep̄m vl̓ preſbi dubiū quin redūdat in tur. vt quibuſdam cauſis īteruenien emp. ⁊ ven. iulianus.§ terum ſeu dyaconū īuitū facere for­damnū eccīe vt. xvi. q. tibus apoſtolica auctoritate eis d̓ro idem. Io. te credideris. ordinatōnes tibi rauē iij. placuit gari non poſſit. alioquin multitudo Oſtea. doc umē natis vel emilienſis eccleſie noueriſ In vtroqꝫ.i. ꝓ vtro­toꝝ. ſupple maxīe eccleſiaꝝ ad paucitatē redigeret̉ cuꝫ auferendas. Item leo papa qꝫ ep̄o interfecto quia ⁊ ſi inſtra nulla eſ īnumere eccīe in dyoceſibus aliaruꝫ m Exterius.i. ad ſug Ius ordinandi amittant qui imeri ſentſuꝑ hoc facta nō tn̄ frequēter condite īueniant̉. Seruen geſtionē extraneorū poſſet retractari ꝯͣctus tum conſecrant. tur quoqꝫ priuilegia eccīarum cūctꝭ n Uiſitatōnis. ſic et id̓o em̄ ſit inſtr̄m nō ꝙ I qui epiſcopi talem conſe ī concuſſa temꝑibuſ. ne videlꝫ preter go ep̄i vicini ſupplēt de ꝯtractus ꝑficiat̉ per in crauerint ſacerdotem qualē eius auctoritatem a quo data ſunt ꝯͣ fectum vicinoꝝ ep̄oruꝫ ſtrumentū ſed vt facili eſſe non licet etiā ſi aliquo modo dā­tra ea liceat ire alicui. Sed obijcitur vt. vij. q. i. pontifices. us poſſit ꝑ illud ꝓbari. num ꝓprij honoris euaſerint ordina illud ſymachi pape.ⁱ. Poſſeſſiones ⁊ lxv. di. ſi forte. vt. C. de ꝓba. cum res tionis ius vlterius nō habebūt. nec Idem eſt in eeletōe. vt quas vnuſquiſqꝫ eccl̓ie ſuo reliquit o Hoſtilitatiſ. ī vnū vnqͣꝫ eidem ſacr̄o intererūt quod ne vt. xvi. q. i. ⁊ temporis. arbitrio ⁊ cetera que ſupra in titu. d̓ xiij. di. ꝙͣto. ⁊ ſic eſt iu glecto dīno iudicō īmerito p̄ſtiterūt c Poſſeſſiones. xvi. mr̄imonio vt. xxx. q. v alienatōne reꝝ eccīaſticaꝝ leguntūr Generaliter veluti dum ciuitati q. i. poſſeſſiones noſtrates in fi. aſſcripta. vnde datur intelligi ꝙ ea epālis dignitas perpetuo ſubtrahit̉ q¶ Ceſſauerunt. argͣ. que de iure vniuſcuiuſqꝫ eccīe vl̓ ne que ſuos ep̄os interimere conſueuit ꝙ ſi pͥuilegiū aliqd̓ da­ceſſitatis ſicut ꝑegrinis vel pietatis ex ā velrōe religiōis l̓