Transkription / Decretum [540

Cauſa. XXVI. Si epūs abſens eſt ꝑ preſbiteꝝ reconcilie nam abſente epide ſoluc̄. od ardꝰ ꝯūionem cura ⁊ ꝓbatō ſit ep̄i. ¶ Itē leo ſcopo ſine māda tur in ꝑiculo conſtitutus epūs. Non eſt denegāda reconciliatō hijs g ¶ Impleat. qn̄ to eius poteſt reUrelius epūs dixit ſi quiſqͣꝫ in ꝑicu qui in tꝑe neceſſitatis eam implorant qꝫ tamē indulge ciliare ſi neceſſitur cōmunio cor lo fuerit cōſtitutus ⁊ ſe reconciliari Is qui in tꝑe neceſſitatis ⁊ in ꝑiculi tas fuerit. vt. jͣ. e. poris dn̄i ante fi diuinis altaribus petieritᵉ Si epūs vrgentis inſtantia preſidium penitē c. vlti. vel intellinitum tꝑus peni ¶ tie ⁊ munus reconciliationis implo abſens fuerit debꝫ vtiqꝫ p̄ſbiter cōſulere ge hoc iuſſiōe getentie. vt. lxxxij. ep̄m ⁊ ſic ꝑiclitantē eius precepto reconci rant. nec ſatiſfactio interdicenda eſt nec t̄ di. p̄ſbiter. xij. ij. nerali. ar. xvi. q. i liare quam rem debemus ſalubri conſilio conciliatio deneganda. quia miſecicordie §. ecce. ⁊. c. cunij. de viro. Io. roborare ab omībus ep̄is dictum eſt placꝫ dei nec menſuras poſſumus ponere nec tē ctis ui r̄cedūt qd̓ ſanctitas veſtra neceſſario nos inſtitupora diffinire. apud quē nullas patit̉ veni relius. ſi ſine recoere dignata eſt. ¶ Item ex conci. martiſepiſcopus re moras dicente dei. ſpiritu ꝑ prophetam ciliatoria. illd̓ intelligas ni pape. Qui metu mortis reconciliat̉ con Cum ꝯuerſus ingemueris tunc ſaluus eris ſolenni. ſcilicet cum quis eſt excō epiſcopali ne ſit ualeſcens ſine ꝯūione pnīe tꝑus impleat. Qd̓ ſi ita aliqua egritudīe aggrauati ſunt municatus ab econtra. jͣ. c. ꝓxi. I quis de corꝑe exiens nouiſſimuꝫ vt qd̓ paulo ante poſcebāt ſub pn̄ti ſignifi piſcopo vel cum i ¶ Penitentia 7 neceſſariū ꝯmunionis viaticū ex care nō valeāt teſtimonio. eis fidelium cir epiſcopus indipriuata. nam ſo petit non ei deneget̉. Quod ſiᵉ in cumſtantiū ꝓdeſſe debebūt. ſimul tn̄ et pe xit ei penitentiaꝫ lennem non facideſperatōeꝫ poſitus poſt acceptā ꝯmunio nitētie ⁊ recōciliatōnis beneficiū ꝯſequen alias ſecus videunt clerici: vt. l. nem iterū ſanus fuerit factus tm̄ oratōe ꝑtur. ẜuata tn̄ regula ſanctoꝝ cononū pater tur. vt. jͣ. e. c. vlt. di. confirmandū ticeps ſit. ſacramentum veroᶠ nō accipiat noꝝ circa eoꝝ ꝑſonas qui ī dn̄ica fide diſ ⁊ de cō di. iiij. ſā lxxxij: di. preſbi donec inſtitutū penitētieᵍ impleat tempꝰ cedēdo peccauerūt. ¶ Itē ex ꝯci. yſpalen̄ ctum. Io. et eſt ter niſi fuerit de Qui vero in exitu mortis ſunt ⁊ deſiderāt Non reſpuatur eius oblatō qui feſtinans ar. ꝙ cum in ſacͣpoſitus. vt d̓ pe. mentis conferenaccipere ſacramentū cū ꝯſideratōe ⁊ ꝓbaad pnīam ſacerdotem inuenire nō potuit. di. vi. ſacerdos. dis abſens citat̉ tione ep̄i accipere debent. ¶ Item ex con I aliquis fuerit mortuus qui iaꝫ ſit k ¶ Penitentiā ꝙ multo potius cilio auraſico. Sine manꝰ impoſitōe peni id eſt fructus pe cōfeſſus ⁊ teſtimoniū habet bonuꝫ abſentes in eletentes recedētes de corꝑe reconcilientur non poterat venire ad ſacerdoteꝫ nitentie. ctione ſunt vocā l ¶ Amentibus Ui recedūt d̓ corꝑe penitētia acce ſed p̄occupauit eū mors in domo aut ī via di. De illa mateſi quis a natiuita pta placuit ſine r̄cociliatoria ma faciant ꝓ eo parentes eius oblatōnes ad ria notaui. vij. q. te fuit amens ta nus impoſitōe eis cōmunicare. qd̓ altare ⁊ dent redemptōnem pro captiuis. i. factus. lis poteſt baptimorientis ſufficit reconciliatōi ẜm diffiniEcce ꝙ epiſcopo precipiente penitētes de Iquis. ne ſari ⁊ corpus cri tōnes patrū qui hmōi cōmunionē viaticū occultis peccatis ſiue in ꝑiculo conſtituti ceſſarium ſti in neceſſitate r̄ ꝯgrue nominauerūt. Quod ſi ſuꝑuixerint neceſſariuꝫ eſt per p̄ſbiterum pn̄t recōciliari. ſed ſi neceſſi cipere. ſi vero nō ſtent in ordine penitentiū. ⁊ vt oſtenſis ne ad ſalutem ſaltē tate mortis peccator vrgeretur ⁊ epiſcopꝰ fuit amens a naquia tollit pecca ceſſarijs penitentie fructibus ltīmam com ita remotus eſt ꝙ preſbiter eum conſulere tiuitate ſed credi ta venialia. vt d̓ munionē cū reconciliatoria manꝰ impoſinon poſſit negabitur penitentia morienti. tur eſſe in morta con. di. ij. cū omtōne recipiāt. Clericis ergo ꝯſiderantibꝰ li peccato nō eſt ⁊ beneficiū reconciliatōnis non preſtabit̉ ne. nec alicui neei dandum corpꝰ penitentia non eſt denegada. ſimil̓r ſubi penitenti. quē ꝯuerſuꝫ deꝰ recepit ad veni gatur etiam ſi de chriſti. vt extra d̓ to obmuteſcēs ꝓut ſtatutum eſt baptiſari am. iuxta illud. In quacunqꝫ hora conuer beat ſuſpendi in bap. maiores autᵏ penitentia acciꝑe pōt ſi voluntatis p̄ ſus peccator fuerit ⁊cͣ. ⁊ iteꝝ. Cōuertimini patibulo. vt. xiij Squi. audi terite teſtimoniū alioꝝ verbis hꝫ. aut p̄ſen ad me et ego conuertar ad vos. eccleſia ſi q. ij. queſitum erunt: nuntis in ſuo nutu. amentibus etiam quecun e ¶ In deſpera bi reconciliare negligit quē deus intus ſu quid creditur qꝫ pietatis ſunt recōcilianda vel conferen tione. ſanitatis ſcitauit eccleſia foris contemnet abſoluere ſimplici verbo f ¶ Non accipi da ſunt. ¶ Item ex cōci. carthagenēſi. nij Dānabit abſentia epiſcopi queꝫ gr̄a diui iſtorum ſiue iſti Alioꝝ teſtimonio moriturus reconcilietur at. non tamen ine pn̄tie illuſtrat. ꝑ lauacrū regeneratōnis ſint bone fame ſi deꝫ eſt in illo qui ſi obmutuerit vel in freneſim ꝯuerſus eſt. morituris ſuccurritur. etiam a laicis ſi pre ue non Item nū eſt abſolutus ab Squi in infirmitate penitentiaꝫ petit quid ſoli teſti in ſbiteri defuerint. Cur ergo bn̄ficio recōci excommunicatio ſi caſu dum ad eum inuitatus ſacerdos hoc caſu credere liatōnis ꝑ p̄ſbiteꝝ eis ſubuenire n̄ poterit ne ille non recitur cum pluraliveīt oppreſſꝰ infirmitate ⁊ obmutuerit ſi ꝯtigerit ep̄m deeſſe. Si ẜm aug. qui agēs dit in excommu ter hic loquatur vel in freneſim conuerſus fuerit dent tęſti in extremis cōfitet̉ ſocio turpitudinē crimi nicationem talis videtur ꝙ plumonium qui eū audierunt ⁊ accipiat pe nis ſit dignuſ venia ex deſiderio ſacerdotꝭ enim ſi fuerit ab res requirantur nitentiam. Et ſi continuo creditur moritu cur ſil̓iter non ſit dignus reconciliatōne ex ſolutus tenetur non vni ſoli. Qd̓ rus reconcilietur per manus impoſitōne: adire ſedem apo deſiderio ep̄i qui ſacerdoti non negat ma tamē vni ſoli cre ⁊ īfundatur ori eius eucariſtia. Si ſuper ſtolicam. cum oculam ſui reatus. Item morientibꝰ pe datur videtur ex uixerit ammoneatur a ſupradictis teſtibuſ portunum fuerit nitentiam negare p̄ſbiteri non debent. hoc ꝙ iſtud non vt extra de ſen. petitōni ſue ſatiſfactum. ⁊ ſubdatur ſtatu ¶ Un̄ iulius pͣp̄ ait. Reus eſt aīaꝝ p̄ſbit̓ cedit in preiudici excōm. de cetero. tis penitentie legibus ꝙͣdiu ſacerdos qui qui morientibus penitentiā negat um alicuius. vt.j ⁊ ſic eſt hic arg penitentiam dederit probauerit. Iteꝫ pe de conſe. di. nij. I p̄ſbiter pnīam abnegauerit mo ꝙ re aliqua reſtinitentes qui in infirmitate viaticum euca cum itaqꝫ. et. c. rientibus reus erit aīaꝝ. qꝛ dominꝰ tuta in priſtinuꝫ placuit. alias vo riſtie acceperunt non ſe credant abſolutos dicit. Quacūqꝫ die peccator fuerit graduꝫ priorā iu luntas defuncti ſine manus impoſitōne ſi ſuꝑuixerint. cōuerſus ad pnīaꝫ vita viuet ⁊ nō moriet̉ ra ei vel contra non poteſt proba ¶ Item ex concilio niceno. Cura ⁊ ꝓba Uera em̄ ꝯfeſſio in vltimo tꝑe pōt eſſe. qꝛ ipſum reſtituunri per tale teſtitōne ep̄i morientes reconcilientur. tur: vt. jͣ. e. q. pro dn̄s nō ſolū tꝑis ſed etiam cordis īſpector monium quod di xi. c. i. extra de eEhijs vero quiᶜ r̄cedunt ex corpo eſt. ſicut latro vnius momenti penitētia cat ſe audiuiſſe a lecti. quod diligē re antiq̄ legis regula obſeruabitur meruit eſſe in paradiſo in hora vltime con defuncto licet ſu tia ar. contra de etiam nunc ita vt ſi forte quis rece feſſionis. ¶ Item celeſtinus papa ait per eodem nego conſecra. di. iiij. dat de corꝑe neceſſario vite ſue nō defrau cio alius verus Penitentia morientibus nō eſt denegāda queriſ. ſed hec fu detur viatico. Quod ſi deſperatus aliqͥs teſtis habeatur. Ognouimus pnīaꝫ morientibuſ de it ad tempus ſo recepta cōmunione ſuꝑuixerit ſit inter eos extra de ſuc. ab ī negari nec illorum deſiderijs annui pita non omniteſta. cum dilectꝰ qui ſola oratōne cōmunicāt. De hijs omī qui obitus ſui temꝑe hoc aīe ſue cu no ſublata. extra bus em̄ qꝛ a corꝑe recedūt in tradendo eiſ Io. piunt remedio ſubueniri. Horremus fa