Seite
De dolo ⁊ ꝯtu. De eo qui mit. Secundus Ut lite pēdēte. De cōfeſſis. 4 7 a Statuimus. cōſtitutio iſta nō eſt noua ſaltē inquātū dicit electionē de iudi. qꝛ. v. ducebāt enim cauſaꝫ illi beneficiati vſqꝫ ad finem: tēpore ſenten nullā maxime nō īterueniēte aliqͣ inhibitiōe: vt. sͣ. de ar. ex parte. Sꝫ tie cedebant: ſurrogabantur aduerſarij quos oportebat de nouo citari. ⁊ iudi dices nōne ſcd̓a electio facta prima nō caſſata caſſat̉. sͣ. d̓ elec. cōſidera ciū īcipi qui iterū ꝓducebant cauſam vſqꝫ ad concluſionem: ⁊ poſtea cedebāt uimꝰ. Itē nōne ſcd̓a electio facta prima non caſſata valet interdū ẜꝫ ea Iterū veniebant alij ⁊ idem faciebant: ⁊ ſic non erat litium finis ⁊ idē fiebat que no. sͣ. de elec. auditis.ſ. qn̄ prima nulla erat: ⁊ eligentes erāt pͥuati olim de nouitijs electis vl̓ preſentatis: ſed d̓ illis hodie ſublata eſt dubitatio ꝑ ptāte eligendi. So. illa hec verba: ⁊ ꝯtra hoc n̄ dabat iura que in illis no. lo­Hoſti. aliud remediuꝫ niſi ꝙ cū babēt quādo ſcd̓a ele re cupientes. Statuimusª vt ſi gat̉ᵏ lite pēdēte cedāt: vel forte de­interpellata ſe. apo. ſuper his ctio ſit prima nō caſſata aliquibꝰ apud ſedē apoſtolicā vel cedāt: ne ꝑꝑ nouos aduerſarios ꝗ pͥuideret ⁊ veritateꝫ inꝗreret: ⁊ nōdum in litigiū d̓du alibiᵇ litigātibusᵉ ſuꝑ electionibus ſed hic optimum datum eſt re malicioſeˡ īterdū petitoribꝰ ſurro cta: ⁊ ſic ītelligātur no. medium: ut in eo ſtatu admit de ſe ī diſcordia celebratis aliquem .sͣ. eodem auditis. Iſtd̓ gant̉: litigia in ecccleſiaꝝ diſpēdiū tant̉ ⁊c̄. ⁊ ſic erit finis liti. ⁊ cō ipſoruꝫ moriº vel ſuo iuri renuncia c. ⁊ ſe. loquunt̉ quando ꝓrogari cōtingat: ſtatuimꝰ vt di­cor. ad hoc. sͣ. eo. li. de elec. ubi in litigiuꝫ erat res d̓du reᵉ: aut a ꝓſecutione ipſius cōtige­gnitates ꝑſonatꝰ vel bn̄ficia huiuſ periculum.§. ſane. ⁊. jͣ. de ex. cta: ⁊ tūc ſcd̓a electio ip rit quoquo modo excludiᶠ ad ele­modiᵐ donec contra ſuꝑſtites lis cep. pia. ſo iure ſit nulla. ctionē aliā lite ſuꝑ electiōe ſuꝑſtitis finitaⁿ fuerit alijs nullatenꝰ ꝯferan Tatuimus. Non b Alibi. videbat̉ hoſt. electiˢ pēdente nullatenus ꝓcedat̉. tur: nec ad ea eligat̉ ꝗſpiā vel ēt p̄­diuiditur qꝛ breue ē. differētiā facer̄. sͣ. d̓ ele. Domi. Circa poſi­ Alias attentata ꝯtra hoc electio ſentet̉º. Qd̓ ſi ſecus actū fuerit: dudū. ij. in glo. nūquid tionū materiā qͥ nō ipſo iure viribus non ſubſiſtatʰ. in hoc caſu īter cauſas eoip̄o irritū habeat̉. Sane ſi ad hn̄tibꝰ practicam noua ⁊ igno que pendebāt in curia ⁊ T Dem. defenſionē ipſiꝰ litis aliꝗ quoꝝ īter ta videt̉. ſcire debes primo ꝙ extra curiā. ar. decre. d̓ Si bn̄ficiatꝰ cōtra quē ſuꝑ bn̄fi­eritᵖ petierint ſe admitti: eos ī illo poſitio ẜm Goffre. eſt dictum maio. ⁊ obe. per tuas. d̓ cio litigat̉ cedit vel decedit: ſi alius ſtatuq in quo ipſam inuenerint de loco interrogationis poſituꝫ ap. ſi duobꝰ. ſed quo ad lite pen. cū ſuꝑſtite fuerit electꝰ non ut qd̓ olim īterrogatiue fiebat cernimus admittendos. caſuꝫ noſtrum nulla ſit fiat hodie poſitiue. pone ī ter valeat electio: ſi vero aliqui quoꝝ Rubrica. De confeſſis. dr̄ia vt hic vides. minis: dicebat oliꝫ actor. que­īter ſit ad defenſionem litis velint c Litigantibꝰ. litigio T Nnocentius quartus in cōcilio rite domine iudex an ſit heres fiii admitti in eo ſtatu in quo erat cau ſa ē res d̓ cuiꝰ dn̄io qͥſtio lugdunenſi. ⁊ ex qua parte: hodie dicit̉. po vertitur inter petitorē ⁊ ſa admittentur. Io. an. Suꝑ facto negatiuo ꝑ ꝑtē īpro no te eſſe talem heredem. Iteꝫ inigꝫ poſſeſſorē cōuentione iu CIhi cōtra quos ſuꝑ dignita­babili ſi iudici videbit̉ ē pono te heredeꝫ ex aſſe. Sꝫ ho diciaria. uel precibꝰ pͥn tibus ꝑſonatibus vl̓ alijs ec­die etiā fiunt interrogationes admittēda poſitio. h. d. cūdo ipſiu cipi oblatis ⁊ iudici inſi ⁊ ante lit. cōte. qd̓ dic ut no. d̓ cleſiaſticis bn̄ficijs q̄ poſſidētᶠ liti­nuatiſ ⁊ ꝑ eū futuro reo Tatuimus ut poſitiōes iura. calū. c. pe. ⁊ etiaꝫ poſt lit. ẜa ibi: ne cognitis. C. de litigio. cōteſt. ff. de inter. ac. vbicūqꝫ. auc̄. litigioſa. Dicūt tn̄ ꝗdaꝫ rē litigioſaꝫ nō eſſe niſi per lit. cōteſt. facit etiam ſi ſit concluſum in cauſa: ut. sͣ. de fi. inſtru. cū Ioan. vnde poteſt d̓ſcribi t hec deo ꝓ eis. sͣ. de offi. dele. relatum. in auc. de litigioſis.§. omnē. colla. iij. et ꝙ poſitio eſt breuis v̓borum formula mentem proponentis continēs ad veri optīe. sͣ. de v̓. ſigni. ex ꝑte. ij. Litis ꝯteſtatio dr̄ litis exordiū. sͣ. d̓ offi. d̓ tatē eliciendā ꝯcepta. Habuit autē hoc verbū ortū nō ſolū ex vſu hoīum diu le. ſuꝑ qōnum.§. intētionis. Sꝫ dic ꝯͣ ꝑ ſupradictā auc̄. litigioſa. ⁊ ꝓbat̉ in cauſis inolito. ſꝫ ex antiqua lege. ff. d̓ leg. iij. offidiꝰ.§. ex diuerſo. ibi pōe igi .sͣ. de offi. d̓le. gratū vt lit. pē. c. i. ⁊ ex his que ibi no. hoſti. sͣ. d̓ teſti. cau tur in credito ⁊c̄. ad idem. sͣ. de lit. cōteſt. c. vno de elec. dudum. ij. ⁊. jͣ. de teſti. miſſio ī ſaꝫ q̄. ij. C. quādo libel. l. i. ⁊. ij. Quid aūt quo ad hūc ti. inducat litis pē .c. p̄ſentiū. Fiūt aūt poſitiōes: ut ꝑ ꝯfeſſionē aduerſarij releuet̉ ponēs ab one dentia: habes in cle. eo. ti. c. vno. Io. an. Irei ẜu­re ꝓbandi: vt hic: ⁊. ff. de iureiur. eum qui. i. rn̄. nam ad hoc fiūt īterrogatio­d Mori. sͣ. de ar. ex ꝑte. e Renūciare. sͣ. de reſti. ī integ. c. ij. caſu. Iie­nes. ff. de īter. ac. l. ij. iij. ⁊. iiij. Differūt aūt poſitiones: ⁊ īterrogatiōes: qꝛ po i Excludi. ut. sͣ. eo. li. de elec. ſi forte. ⁊. c. ꝙͣuis. ⁊. c. cupientes.§. ꝙ ſi ꝑ precedit̉ s ſitiōes aſſertiue fiunt: ille interrogatiue: poſitiōes a parte ille a iudice. Et di .xx. ⁊.§. ſequen. ſu: ⁊ eſt a cūt ꝗdā ꝙ poſitiōes tm̄ fiūt poſt lit. cōteſ. interrogatiōes ante tm̄. quorū vtrū g Electi. ⁊ in caſu iſto q̄rit̉ de iure ipſiꝰ d̓functi vt ſciat̉ de iure ſuꝑſti­qꝫ falſuꝫ eſt: de interrogationibꝰ. sͣ. dixi: de poſitionibꝰ. jͣ. dicam. Ad poſitōes tis ad hoc. ij. q. i. in pͥmis. lꝫ.n. appareat defuncto ampliꝰ nō deberi: nō aūt reſpondere dꝫ pars: nō aūt aduocatus: īmo ſolent cauti iudices tunc re­ꝑꝑ hoc ſequit̉ ſuꝑſtiti viuēti deberi: ad idē. sͣ. de reſcrip. olim. ſpondētes aduocatos expellere. Scire tn̄ debes ꝙ aduocatus ꝗ docet cliētuluꝫ h Subſiſtat. ꝗd ſi poſtea appareat illū ſuꝑſtitē ius nō hr̄e: nūꝗd ꝯua falſuꝫ reſpōdere tenet̉ aduerſario illius danina reſarcire que ob hoc ꝑtulit: pu leſcit dignitas vel bn̄ficiū. in iſto dic ꝙ n̄: qꝛ ab initio ⁊c̄. xvi. q. iij.§. p̄t. ta ex onere ꝓbandi uel amiſſione cāe. l. di. ſede. sͣ. de iniu. c. ulti. ff. ad. l. aquil. .sͣ. de elec. auditis. jͣ. de reg. iur. nō firmat̉. Sed nūꝗd de nouo poterit ꝗ occidit.§. ult. vnde ſolēt aduocati dicere cliētulis. ſi hoc cōfitearis cauſam ꝑ eligere: credo ꝙ ſic per decre. sͣ. d̓ elec. ſuper eo. des: nec dicūt ſi negaueris aīam ꝑdes. d̓ ſimo. mattheus in fi. Scire d̓bes ꝙ Ihi contra quos Diuiditur in tres partes. Primo ponit ſta­poſitiones fiūt ī cā: ⁊ ad eas rn̄det̉ ꝑ iura. calum. uel v̓itatis in cā p̄ſtitū vn̄ vr̄ tutū ꝓhibitoriū interſerens cām. Secūdo d̓cretū ibi: ꝙ ſi. Tertio ꝓ ꝙ ſolū poſt lit. ꝯte. fieri habeant. cū poſt lit. ꝯteſta. iuret̉. sͣ. e. li. d̓ iura. calū. c. uiſionem illius cuius intereſt ibi: ſane. Emanauit hec d̓cre. propter ea .i. Sed dic ꝙ qn̄cunqꝫ faciēde ſunt probationes: fieri poſſunt poſitiones ſiue dem que. sͣ. proxi. Io. an. an̄ lit. cōte. ſiue poſt. nec ob. qd̓ de iuramēto dictū eſt. sͣ. qꝛ iudex ponētē an̄ lit. i Poſſidenti. iſta ergo eſt diuerſitas inter iſtum caſum: ⁊ precedētem conte. faciet iurare ſe credere ⁊ eſtimare verum eſt qd̓ ponit ⁊ aduerſariū ꝙ ve qꝛ in precedenti nondum erant bn̄ficia adepti. ſed d̓ electione litigabāt rū reſpondebit: poſſunt enim ante lit. conte. exceptiones opponi ſuꝑ ꝗbꝰ faciē­hic beneficia iam erant adepti. da eſt probatio ad cuius releuationē fiant poſitiones. pōe enim excipit̉ ꝙ actor k Litigatur. expone ut dixi. sͣ. c. proxi. excōicatꝰ ē qꝛ ꝑcuſſit clericum. ⁊ ſic ab agēdo repellēdus. ponet ipſe reus ⁊ hoc l Malitioſe. hoc fiebat iſto mō. litigabat̉ ꝯͣ me ſuꝑ bn̄ficio meo: cum mō pono ꝙ ꝑcuſſiſti talem. Itē ꝙ in tali parte corporis. Itē ꝙ cū gladio. Itē ꝙ ego non poſſem ꝯͣ aduerſariū me defendere: renunciabā ut bn̄ficiū cō­ī tali loco. itē qd̓ tali die. itē qd̓ talibus p̄ſentibꝰ. itē ꝙ turbatus ex tali cauſa ꝑ ferretur alicui petēti: qui litigāteꝫ iniuria ⁊ iure vexaret. cuſſiſti illū. itē ꝙ aīo īiuriādi. itē ꝙ ille tūc erat clericus. itē ꝙ erat ī poſſeſſione m Huiuſmodi. poſſeſſa.ſ. ꝑ illū cedētē ul̓ decedētē ꝯͣ quē litigabatur. clericatus. itē ꝙ ſciebas illū clericū eē. itē ꝙ vidiſti eum tonſuram ⁊ habitū cle ixiicit n Finita. ſi apparuerit illos ius hr̄e nulla fiat electio: al̓s fiat electio ricalē deferentem: his per actorē confeſſatis ꝓbata eſt excōicatio alias reꝰ hoc uel p̄ſentatio poſt ſnīam ꝑ eos ad quos ꝑtinet: Et intelligo d̓cre. iſtam ꝓbet mutādo verba ⁊ dicēdo ītendit ꝓbare. ⁊c̄. poſt lit. cōteſ. pone ꝙ peto ab cū illi qui contra illos cedētes uel d̓cedentes litigabāt: ex eo litigabāt: eccleſia aliquē quā ꝯͣ iura retinet r̄moueri: dicā pono ego talis iuramēto meo qꝛ dicebāt illas dignitates uel bn̄ficia ad ſe ſpectare: al̓s nulla fieri ha ꝙ talis habꝫ ⁊ poſſidet eccleſiam ſancti Petri. item ꝙ habꝫ ⁊ poſſidet eccleſiā beret dilatio: pone enim ꝙ clericus ꝯͣ clericū agit petēs ipſum ab eccle­ſancti Marci. itē ꝙ quelibet earum habet curam aīarum. itē ꝙ eas poſt con­ſia remoueri: qꝛ criminoſus uel cōcubinarius: morit̉ clericus accuſatꝰ li ciliū acquiſiuit: hoc confeſſato ſuccumbit reus niſi diſpenſationē uel iuſtā cau te pēdete cedat uel decedat: nūꝗd ꝑ hoc īpedient̉ illi ad quos electio ul̓ ſam oſtēdat: ⁊ idē in ſimilibus. Scias autem ꝙ poſitiones fieri debēt ſuꝑ cō­p̄ſentatio ꝑtinet eligere ul̓ p̄ſentare. Dic ꝙ nō: qꝛ ſtatim illo cedēte vel tētis in libello: ⁊ ad ea ꝑtinentibus vel pertinere valētibus ex parte actoris ad d̓cedēte finita ē lis: ⁊ ſic nō hꝫ locū h̓ decre. que dicit expectādū finem li­intētionē fundandā: ex ꝑte rei ad extenuandā. iiij. q. iiij. c. i. Fieri autē debent tis cū ſuꝑſtite: ⁊ crimina extīguunt̉ morte. xxiij. di. quorūdā. cū ſuis cō­de facto rei qꝛ ad factū alterius nō cogit̉ rn̄dere. ff. pro ſuo. l. n. Et tūc ī ſcriptis cor. Si āt petit illū ab eccleſia remoueri ⁊ illam ſibi aſſignari quā dicit offerēde iudici vt videat an ſint imꝑtinētes: īpoſſibiles. captioſe: negatiue: ſal ad ſe ſpectare: tūc locū habet decre. ad hoc. sͣ. d̓ reſcrip. olim. uo eo qd̓ hic dr̄: ⁊ ſic eas repellat: ⁊ de hoc dicā. jͣ. c. ꝓxi. quas ſi admittēdas vi o Preſentetur. no. differentiā eſſe inter collationē electionē ⁊ preſen derit in actis curie ſibi ſcribi faciet. d̓ proba. quoniā. sͣ. e. li. de reſcrip. cū ī mul tationem: qꝛ hec tria hic ponunt̉ pro diuerſis: habes hoc expreſſum. jͣ. tis. ff. de re iudi. l. acta. ad illas poſtmodū faciat aduerſariū reſpōdere vel de de preben. cum illis.§. cum aūt. veritate uel credulitate habita diſtinctione an de veritate vel calumnia tātū p Intererit. puta qui eligunt cedentē: vel preſentauerūt: uel contule ſit iuratū. jͣ. ti. ꝓxi. c. ij. ⁊ rn̄ſiones ſcribi faciet: ſic fatet̉ uel negat: credit uel nō rūt: vel forte qꝛ expectabāt primā vacaturā: ⁊ ſic iſtud bn̄ficiū velut mo credit. Cum autē ex iurammēto de calumnia vel d̓ veritate reſpondet an̄ poſ ido ceſſione uel morte vacans ſibi dicit debere: vel ſimiles ꝑſone. ſit dicere dubito. no. sͣ. d̓ iuramēto calūnie cū cām. in pͥma glo. Caueat āt po q In illo ſtatu. optima fuit ꝓuiſio: ⁊ declarat que no. Inno. ⁊ hoſti. nens a poſitionibꝰ ſue intentioni contrarijs: vt ſi agat petitione hereditatis.