Seite
Liber vel quorum bonorum nō dicat ſe poſt mortē poſſediſſe defuncti: ſi agat publi eccleſiam ad tale monaſterium pertinētem: uel pone ꝙ ticius filius. p. ciana: nō ponat ſe emiſſe a vero dn̄o. ſi agat vti poſſidetis: nō dicat aduerſari dꝫ mihi. x. uel his ſimilia: poſſet eniꝫ alterū eē verū: alterū falſuꝫ: ⁊ ideo um poſſidere. ⁊ idē in ſimilibus. Eſt aūt poſitionis effectꝰ ut is qui pōit qd̓ po petitur explicari. uel ipſe ideꝫ explicet: dicēdo vtrunqꝫ falſuꝫ: vl̓ hoc veꝝ hoc falſuꝫ: uel poterit ſimpliciter poſitionē negare: et ſi alterū ueruꝫ ſit nit cōfiteri dicat̉: ut. jͣ. de iureiur. c. ulti. vbi dicā de hoc: ⁊ an poſitio vl̓ reſpon ff. d̓ re. du. ſi his ꝗ ducēta.§. vtrū. iij. q. ix. pura. ix. di. ſi ad ſacras. vnd̓ ſio ad eam reuocari poſſit. a Negatiuas. Que eſt rō qͣ videtur ꝙ ad multipli­re poſitio de negatiua que ali cē poſitionē bene reſpō ter probari nō pōt. fieri nō po der̄ teneatur cū habeat negatiuasª que ꝓbari non poſſūtᵗ eiſdemᵐ poſitionibus interrogatꝰ terat. Breuis eſt ſolutio nega ſupradicta remedia: ad niſi ꝑ confeſſionem aduerſarijᵉ iu extitit pro ꝯfeſſoⁿ. Uerū ſi ante tiue: q̄dā ꝓbari nō poſſūt ſuꝑ hoc optime. jͣ. titu. ꝓxi. dicesᵇ admittere poſſintᵉ ⁊ ſi equita quam reſpondere ſic iuſſus fuerit: quo dic: vt no. Io. vj. q. vlti. p̄ſentiuꝫ. Conſueuerūt eum contumaciter abſentari cōtin te ſuadēte viderint expedire. actor. ber. sͣ. d̓ ele. bone. i. ⁊ ac autem aduocati dicere: gat tunc pro confeſſo non dꝫ habe BOnifacius octauus. cur. ff. d̓ ꝓba. l. ij. ſꝫ poſitio ī lo pono hec. ⁊ ſi nō credis Si reus iuſſus poſitionibus re ri: ſed eſt al̓s contra eum tanquaꝫ cū probationis venit: illud er­cōiunctim: pono diſiū go in poſitione debet admitti contra contumacē prout ratio di ctim: ad quam tamē re ſpōdere recuſat: uel ſi ꝯtumaciter ſpōdere compellitur vt qd̓ admitteret̉ in probatiōe: ⁊ ctauerit procedendum. recedit habebit̉ ꝓ cōfeſſato: ſecꝰ ſi de hoc no. got̓. sͣ. d̓ elec. dudū quibuſdaꝫ videtur ꝑ iu­pͥus qͣꝫ ſic iuſſus eēt contumax fue Rubrica de teſtibꝰ ⁊ atteſtatiōibꝰ. ij. Itē poſitio negatiua ꝓbari ra ſapradicta: nō enī po rat: ſed tūc ꝓcedatur cōtra eū tāqͣꝫ ☞ Regorius nonus in cōcilio ge nit ut dꝫ. Iteꝫ ſi poſitio dꝫ. ſed negatiua nō probatur cōtra contumacem. Io. an. nerali lugdunenſi. vt. sͣ. ergo ⁊c̄. Item negatiua ſit iuris: ut pono ꝙ īpu Socius in crimine ſimonie ad I poſt preſtitū veritatis autᶠ poſitio nō pōit ſed remouet. ⁊ bes pōt cōdere teſtamē hoc ſiue ſit negatiua explicita mittit̉ in teſteꝫ ſi ſit ſocius criminis tum vl̓ his ſimilia ⁊ ad calūnie iuramentumᵍ: reusᵇ puta ꝙ nō cognoui bertam: d̓ hoc nō compellit̉ rn̄det̉ tantum ⁊ agatur ciuiliter alias nō. vl̓ ꝓcurator ipſiusˡ poſitionibꝰ ab frigi. c. i. vel nō fui citatus de cū enī ius quis probare aduerſario ſibi factis īterrogatus Io. an. elec. bōe. ſiue implicita: u po­nō cogatur: ſed factum iuſſuſqꝫᶻ a iudice reſpōdere abſqꝫ Ediatoresᵖ per quos no ꝙ in electiōe tātū quattuor ergo nec ponere cuꝫ ſuc rationabiliˡ cauſa recuſet: aut no ſcelus ſimonie plerun canonici preſentes fuerunt. de cedat in locum ꝓbatio­lit ſeu contumaciter ſe abſentet: ha qꝫᶠ committitur ad teſti cā poſ. cū eccleſia. poſitiōes er nis. sͣ. eo. c. ꝓxīo. ergo go has negatiuas iuris rigor beri debet ſuper his de quibus in tanꝙͣ ad ſuꝑflua nō co moniuꝫ contra ſceleris repellit: ſed equitas eas admit gitur reſpondere. Itē ſi tit ſi iudici videbit̉ ut hic. ſit impoſſibilis vel con b Nō poſſunt. pōe nego lr̄as ad lites de mandato dn̄i īpetratas: uel nego tra naturā: ut ſi ponit virginē peperiſſe: vel patrē iuniorē filio. xxvi. q. pecuniā numeratā quā ꝓmiſerā inſtrumento ſolēni: ⁊ ſpe future numeratio .ii.§. cū ergo. ad hoc. sͣ. de cōfeſ. c. ulti. ⁊ qd̓ ibi no. ff. de inter. ac. l. ꝯfeſ­nis hec ⁊ ſimilia nō poſſunt probari niſi ꝑ confeſſiones aduerſarij. ſionibꝰ. ⁊. l. ſe. Itē ſuper crimine eius ꝯtra quē fiunt nō admittūtur po­ſitiones. d̓ pe. di. i. nō tibi dico. he ergo ⁊ ſimiles ſint rationabiles cau c Aduerſarij. dicebant quidaꝫ doc. antiqui negatiuam poſitionem admittē dam indiſtincte. Et quod dicitur ꝙ negatiua probari nō poteſt: verū ē per te ſe ꝑꝑ quas rn̄dere non teneatur. Itē ſi procuratori fiunt poſitōes ſuper ſtes: per cōfeſſionem aūt aduerſarij bene: ⁊ ꝓbatur hoc. sͣ. de tempo. or. dile­aliquo emergēti: de quo ꝓbabiliter nō imputet̉ domino: ſi nō īſtruxit ctus. de eta. ⁊ quali. c. vlti. Io. an. procuratorē: bene habebit procurator inducias ad conſulēdū dn̄m: ſecꝰ d Iudices. ordinarij. delegati uel arbitri. sͣ. de proba. qm̄. ff. de ar. l. i. in principali ſuper quo a principio inſtrui debuit. sͣ. de iura. calū. ī ꝑtra e Poſſint. nō quicquid iudicis poteſtati permittitur iuris neceſſitati ſubijci ctandis. ubi de hoc per. Inno. ⁊ Hoſti. tur. ff. de iudi. l. nō quicquid. ad h̓. ff. de offi. preſi. l. ſuper. ⁊. l. ſeq. ꝑ que videt̉ m Eiſdem.ſ. ꝗbus reſpondere non vult. ⁊ ꝑ hāc litterā. dico ꝙ ſi qui ꝙ opinioni iudicis relinquat̉: peccat tn̄ iudex reijciens: ex quo poſitio facit ad buſdā rn̄debat ⁊ poſtea alijs rn̄dere noluit ille quibus iam reſpōderat n̄ cām ⁊ equitas ſuadet. cuꝫ equitas ſcripta rigori iuris p̄feratur. C. de iudi. pla habebunt̉ pro ꝯfeſſatis: ſi eas negauerit: pena enim ulterius nō debet cuit de fur. ⁊ ſer. cor. l. ſi quis ſeruo ⁊ equitatē ſemper haber̄ debꝫ pre oculis vt extendi ⁊c̄. de his que fi. a maio. par. ca. c. queſiuit. .iiij. q. iiij. c. i. jͣ. de re. pͥmu. ca. vno. ff. ꝙ cer. lo. l. ꝙ ſi epheſi. nec ſit artāda ꝓ­n Pro ꝯfeſſo. nūꝗd ipſo iure: aut per ſnīam. videtur ꝙ ꝑ ſentētiam: bandi copia. xiiii. q. i. ꝙͣꝙͣ. C. de proba. l. vlti. ẜm hoſti. tenetur: ⁊ ſi nō admit ẜm ea que no. sͣ. de iura. calum. c. ulti. dicebat Tan̄. ꝙ tacens nō habe­tat poterit appellari. bat̉ pro ꝯfeſſo: nec pro negante: per regulaꝫ. ff. de regu. iur̄. ꝗ tacet. ⁊. jͣ. I poſt. Sunt duo dicta. Scd̓m ibi: iterū. Do. Tracta fuit hͦ decre. d̓ ex eo. ti. is qui tacet ibi dixi: quid ergo fiet: ẜm eum compellitur reſponde uraua. alex. que īcipiebat. retuliſti: al̓s dilecto filio. Io. an. re ꝑ excōicationem: in poſſeſſionem miſſionem captioneꝫ pignorū: mul­cta. ⁊ his ſimilia. sͣ. ut lit. non conte. tue. ⁊. c. quoniam. ff. de uen. inſpi. f Aut. quo ad ſpūales cās exponimꝰ pro ⁊. ī eis.n. ī vtroqꝫ iurat̉: ut. sͣ. de iu ra calum. c. i.§. vlti. ⁊ ſic eſt ſi. C. de ver. ſig. cum quidam. .l. i.§. igitur. ff. ſi quis ius di. l. vna. ⁊ facit ẜm Hoſti. d̓ elec. bone. ver. g Iuramētū. No. pro opi. illa que habet ꝙ ſolū poſt lit. cōte. fiant poſitiōes. contra legati. Sed hodie pro confeſſo haberi dꝫ: ut hic vides ad h̓. ff. d̓ Sed die ut dixi. sͣ. c. ꝓxi. ⁊ reſpicit qd̓ cōiter fieri ſolet. inter. ac. de etate.§. qui tacuit: ⁊ idem iuris de obſcure reſpondēte. uiſi b Reus. quid de actore uel eius ꝓcuratore. Dicunt quidā ꝙ cadit ab īſtitu­d̓claret: ut ea. l.§. nihil. ⁊ qd̓ dicit qd̓ habet̉ pro confeſſo intellige ſi con ta actiōe. sͣ. de iura. calum. c. ulti. ⁊. C. de iura. calū. l. ij.§. qd̓ ſi actor. Ad po­feſſio ē damnoſa. alias ſi eſſet ſibi utilis haberet̉ pro negante: vt. ff. de ī ſitiōes.n. reſpōdet̉ ex vi iuramēti: ⁊ iō pena iurare nolētis hic locū habeat: qd̓ ter. ac. l. non alienum. ⁊. l. de etate.§. i. vſqꝫ ad. vi. In interrogationibꝰ nō credo: ſꝫ dico ut dixi. sͣ. in ꝓxi. glo. ꝙ hic reſpicit qd̓ cōiter accidere ſolet: ſi­procedat hoc in poſitionibus non credo. in quibus ſatis ſit ponēti ꝙ ha ue pōt.ſ. qꝛ actores probare habent ⁊ ſic poſitiōes facere. ſed idē ecōuerſo: cuꝫ bet intentum ſuum. Io. an. actoris ⁊ rei ſit equa cōditio. jͣ. de reg. iur. nō licet. cum ſi. o Ratio dictauerit. qd̓ dic: ut no. sͣ. de dolo ⁊ contu. ꝓut. i Procurator. ipſius. No. procuratoris contumaciam poſt lit. cōte. dn̄o no Ediatores. Ponit dictum cui ſubdit duplicem d̓termina­cere: de h̓. sͣ. ut lite nō cōte. c. i. in fi. tionē. Do. Iſta decre. ⁊ ſequēs fuerūt Gregorij. ⁊ d̓berēt eſſe k Iuſſuſqꝫ a iudice. per hanc litterā bene videtur determinata illa antiqua in antiqua compilatione vltime in titulo: ꝑ hanc d̓cre. mode­altercatio qua querit̉: ſi iudex citat partē vt veniat reſpōdere poſitionibꝰ ⁊ cita rationē recipiunt glo. ille. Io. ⁊ ber. iiij. q. iij.§. itē ī criminali v̓. liberi. ta venire nō vult: an poſitiōes habeantur pro cōfeſſatis. Et licet quidam di­ī prima glo. quam quidam non habēt d̓ teſti. veniēs..i. in glo. pe. ꝗ in­xerint ꝙ ſic: puto ꝙ nō. Ecce eniꝫ ꝙ textus dicit iuſſus a iudice: ⁊ ne credat ali diſtincte dicebant qd̓ in hoc crimine ſocius criminis tm̄ admittebatur ī ꝗs ꝙ talis iuſſus factus per nūciuꝫ ſufficeret: premittit īterrogatꝰ: ille igit̉ lꝫ teſtē: criminis vero ⁊ muneris non: diſtinctio enim illa locum habꝫ cuꝫ ſit iuſſus per nuncium nō per iudicem. ⁊ hoc cōceſſo: nō tamen eſt interrogatꝰ agitur ciuiliter. ſi enim criminaliter. ſocius etiaꝫ tantū criminis repel­a iudice. quod requirit hec cōſtitutio. vnde ⁊. jͣ. ſubmittitur verū ſi anteꝙͣ re­litur vt hic vides ad hoc. sͣ. e. teſtimonium. ſpōdere ſit iuſſus ſic dixit.i. ab ipſo iudice interrogatione premiſſa: maioreꝫ er p Mediatores. qui proſenete dicunt̉ ⁊ ſalariū qd̓ eis datur dicitur ꝓ go reputauit contumaciam illius qui interrogatur a iudice: ⁊ ab eo iuſſus re ſeneticum. ff. d̓ proſe. l. i. ⁊. ij. ⁊ ſi in ſpiritualibus ſalariuꝫ recipit uel ali ſpōdere nō vult: ꝙͣ illius qui citatus per nuncium uel litteras etiam h̓ expreſ quam promiſſionē commodi tēporalis ſimoniacus ē. de ſimo. cum eſſēt ſo venire non vult. ⁊ tunc non admittitur etiā ſi ciuiliter agatur ut hic in fi. ⁊ sͣ. eo. veniēs l Rationabili cauſa. puta ſi poſitio ſuperflua eēt uel impertinēs: que pro­.i. infamis eſt..i. q. i. ſi quis epiſcopus. ⁊. q. iij. ſi quis p̄bēdas ⁊ bn̄ficijs bata nō releuaret. C. de ꝓba. ad probationē. xxx. q. vlti. iudicātē: ibi ad rei ve priuandus. sͣ. de elec. ꝑ inquiſitionem. ⁊ deponēdus de confeſ. c. ij. de ſi ritatem. ⁊c̄. sͣ. de offi. archi. ut noſtrū. uel obſcura. iiij. di. erit. de ſpō. de mulie mo. non ſatis ibi uel conſenſerit. re. C. de trāſa. ut reſponſuꝫ. uel generalis. ff. de leg. ij. ticia.i. reſponſo. Iteꝫ ſi q Per quos.i. quorum miniſterio. lit de facto alieno: ut. sͣ. c. proxi. Itē ſi ſit captioſa: puta que detegat per iuriū r Plerunqꝫ. ergo non ſemper. qꝛ interdum ſine mediatore īter ſe cō reſpōdētis nō ē admittēda. puta pater conuentus iurauit nil eſſe in peculio: tu ponunt ſimoniaci. de ſimo. d̓ hoc. ⁊. c. veniens. cum ſi. tus eſt igit̉ exceptiōe iuriſiurādi a parte delati: niſi pro rebus poſtea q̄ſitis po s Ad teſtimonium. no. qd̓ ad p̄ſumptionem faciendā bene admitten ſtea ī poſitiōe dicuntur alique res fuiſſe ī peculio tꝑe quo iurauit: ꝑ hāc d̓tege tur. ſed non ad probationem. iiij. q. iij.§. item in criminali. v̓. liberi. qd̓ tur periculū eiꝰ vn̄ rn̄dere n̄ cogit̉. ff. de iureiu. l. duobꝰ.§. fi. nulli.n. inijciēdꝰ dic ut no. xv. q. iij. nemini d̓ ꝯfeſ. c. i. de teſti. veniēs.i. ⁊ no. qd̓ dicit teſti eſt laqueꝰ. xxvij. q. i. de viduis. item ſi ſit multiplex: ut pono ꝙ poſſides talem moniū qꝛ circa accuſationē nihil h̓ ſtatuitur. ſꝫ ſtatur iuri ātiquo. ij. q. i.