![]()
Anctiſſimo ac reuerendiſſimo patri dn̄o Vrbāo diuina prouidencia pape qͣrto. frat̓ thomas de aquino ordinis fratrum p̄dicatoꝝ cum deuota reuerē cia pedum oſcula beatoꝝ. Fons ſapiencie vnigenitum dei verbum p̄ſidens in excelſis per qd̓ pater ſa pienter. fecerat ⁊ ſuauiter diſpoſuerat vniuerſa in fine temꝑū carnem ſumere voluit; vt ſub tegumēto nature corporee. ſplendorem eius humanus intuitꝰ poſſet īſpicere qd̓ ī celſitudine maieſtatis diuine at tinge̓ nō valebat. Diffuderat ſiquidem radios ſuos ſapīe videlicet ſue iudicia. ſuꝑ oīa oꝑa que creauit quodam vero ampliori priuilegio ymaginem ꝓp̓am hoīm aīabꝰ īp̄ſſerat quā tn̄ diligencius exp̄ſſerat in cordibꝰ ipſū amācium ẜm ſui muneris largitatem. Sed quid ē hoīs aīa in tam īmenſa creatura; vt di uine ſapiencie veſtigia poſſit comp̄hendere ad ꝑfectum? Quinīmo ⁊ ſapīe lux infuſa hoībꝰ ꝑ pecati te nebras ⁊ occupationū temꝑalium caligines fuerat obumbrata ⁊ intātū ē quorūdam cor inſipiens ob ſcuratum; ut dei gl̓am in ydola vana ꝯuerterent ⁊ que nō ꝯueniūt facerent ni ſenſum reprobū inciden tes. Diuina vero ſapiencia que ad ſui fruicionē ho minē fecerat. eum ſui exꝑtem eſſe nō ſinēs; totaꝫ ſe in humanā naturā ꝯtulit eam mō ſibi aſſumendo mi rabili vt errantem hoīem ad ſe totaliter reuocaret. Huiꝰ gͦ ſapīe claritatem nube mortalitatis velatā primꝰ apl̓oꝝ princeps fide conſpicere meruit ⁊ eā conſtanter abſqꝫ errore ⁊ plenarie confiteri dicens. Tu es xp̄s filius dei viui. O beata confeſſio quā nō caro ⁊ ſanguis ſꝫ pater celeſtis reuelat. Hec ī t̓ris fundat eccl̓iam. aditum p̄bet in celum. pecata meretur ſoluere. ⁊ ꝯtra eam porte nō p̄ualet inferoꝝ. Huiꝰ ergo fidei ac confeſſionis heres legittime ſan ctiſſime pater pio ſtudio mēs vr̄a inuigilat vt tāte ſapīe lux ⁊ fidelium corda ꝑfundat ⁊ hereticoꝝ con futet inſanias que ꝑ portas īferoꝝ merito deſignāt̉ Sane ſi ẜm pl̓onis ſentenciā beata cēſetur reſpub lica cuius rectores oꝑam ſapīe dare contigerit illi ſi quidem ſapīe quā ībecillitas intellectus humani erro ribus pl̓mqꝫ ꝯmaculat; quantomagis ſub vr̄o regi mine beatus cēſeri poteſt populus xp̄ianꝰ; vbi tāta diligencia excellentiſſime illi ſapīe curaꝫ impēditis quā dei ſapīa carnalibꝰ mēbris īduta. ⁊ verb̓ docuit ⁊ oꝑibus demonſtrauit. Ex huiꝰ ſiquidē diligencie ſtudio veſtre ſanctitati cōplacuit mihi ꝯmittere ma thei euāgelium exponendū. Qd̓ iuxta ꝓpriā facul tatem executus ſollicite ex diuerſis doctoꝝ libris p̄dicti euangelij expoſitionem ꝯtinuam compilaui. Pauca quidem certoꝝ auctoꝝ verbis; vt pl̓imum ex gloſis adiciens; qui ut ab eorum dictis poſſent di ſcerni; ſub gloſe titulo p̄notaui. Sed ⁊ in ſanctorum doctoꝝ dictis hoc adhibui ſtudium; vt ſinguloꝝ auctorum noīa. necnō ī quibus habeant̉ libris aſſūpta teſtimonia deſcribant̉. Hoc excepto ꝙ libros expo ſitionum ſupra loca que exponebantur nō oꝑtebat ſpēaliter deſignari puta ſicubi nomē inueniat̉ Iero nimi de libro mentione nō facta; dat̉ intelligi ꝙ hoc dicat ſuꝑ matheuꝫ ⁊ in alijs rō ſimilis obſeruet̉ niſi hijs q̄ de ꝯmētario criſoſtimi ſuꝑ math̓ū ſumūt̉. oꝑ tuit aſcribi in titulo ſuꝑ matheum. ut ꝑ hoc ab hijs que ſumūtur de ip̄iꝰ omeliario diſtinguāt̉. In aſſu mēdis aūt ſanctoꝝ teſtimonijs pl̓mqꝫ oꝑtuit aliqua reſcindi de medio ad ꝓlixitatem vitandam. necnon ad manifeſtiorē ſenſum. uel ſcd̓m ꝯgruenciam expo ſitionis lr̄e ordinē ꝯmutari. Interdum etiā ſenſum poſui; verba dimiſi. precipue in omeliario criſoſtimi ꝓpter hoc qd̓ eſt tranſlatio vicioſa. Fuit aūt mea in tentio in hoc oꝑe non ſolum ſenſum ꝓſequi littera lem. ſed ⁊ miſticum ponere. interdū etiam errores deſtruere. necnon ⁊ ꝯfirmare catholicam veritateꝫ Qd̓ quidem neceſſarium fuiſſe videt̉. qͥa ī euāgelio p̄cipue forma fidei catholice traditur ⁊ tocius vite regula xp̄iane. Prolixum ergo preſens opus nō vi deatur alicui fieri em̄ nō potuit vt hec omnia ſine diminutione ꝓſequerer; ⁊ tot ſanctoꝝ ſnīas explica rem oīmoda breuitate ſeruata Suſcipiat itaqꝫ vr̄a ſanctitas preſens opus ur̄o diſcuciendū corrigēdūqꝫ iudicio. vr̄e ſollicitudinis ⁊ obediencie mee fructuꝫ vt dum a vobis emanauit preceptum ⁊ nob̓ reſeruatur finale iudicium; ut ad locū vnde exeunt flumina reuertantur. Glo. Vangelÿ prenūcia tor aꝑtus yſaias ꝓ pheta euāgelice do ctrine ſublimitateꝫ nomē ⁊ materiam bre uiter comp̄hendens; euā gelicum doctorem ex ꝑ ſona domī alloqͥt̉ dicēs. Suꝑ montem excelſuꝫ aſcende tu qui euāgeliſas ſyon exalta in fortitudine vocem tuam qui euangelizas ierl̓m. Exalta noli timere dic ciuitatibus iude. ecce deꝰ veſter. ecce do minus deus in fortitudine veniet. ⁊ brachium eius dn̄abitur. ecce merces eius cum eo. Vt aūt ab ip̄o euāgelij noīe ſumamꝰ exordiū Aug. ꝯͣ fauſtū. Euā gelij nomē latine interp̄tat̉ bonus nūcius vel bona ānūciatio ꝙ quideꝫ cum aliqd̓ bonū ānūciatur. ſemꝑ dici poteſt. ꝓprie tamē hoc vocabulum obtinuit an̄nūciatio ſaluatoris. Narratores quippe originis factorum dictoꝝ paſſionū dn̄i iheſu xp̄i ꝓprie dicti ſūt euāgeliſte ¶ Criẜ. ī omel̓. Quid.n. hijs bonis nūcia tis fiat equale Deus ī terra. homo in celo. amicicia dei ad nr̄am facta naturā ꝓlixum ſolutum p̄liū. dya bolus confuſus. mors ſoluta ꝑadiſus aꝑtus ⁊ hec oīa ſupra dignitatē nr̄am ⁊ cū facilitate nobis data ſunt nō qͥa laborauimus; ſed quia dilecti ſumus a deo ¶ Aug. ī liº. de v̓a relig̓. Cum em̄ oībꝰ modis mede atur animis deus; pro temꝑum oportunitatibꝰ que mira ſapiencia eius ordināt̉. nullo modo beneficēciꝰ conſuluit generi humano. qͣꝫ cum vnicus filius con ſubſtancialis patri ⁊ coeternus totū hoīem ſuſciꝑe 