Seite
Iuine viſionis ſub limitate illuſtratꝰ yſaias ꝓpheta dix it. Vidi dominū ſe­dentē ſuꝑ ſoliū ex­celſū ⁊ eleuatū. ⁊ plena erat domus a maieſtatē eiꝰ. ⁊ ti que ſub ip̄o erant replebāt templū Ieroꝰ ſuꝑ iſaiam. Quis ſit iſte dn̄s uidet̉; in euangeliſtā jo­hāne pleniꝰ diſcimus. qui ait. hec dicit ijſaias qn̄ ui dit gl̓am eius. ⁊ locutus eſt de eo. haut dubiū quin iſtū ſignificet Gloſa. Vnde ex uerbis iſtis ma ria huiꝰ euāgelij qd̓ ẜm joh̓em inſcribit̉ deſignat̉: De ecc̄aſtica hijſto. Quia eīm natiuitatem ſalua toris ẜm carnē ul̓ math̓s ul̓ lucas deſcripſerāt; reti cuit hec ioh̓es ⁊ a theologia atqꝫ ab ip̄a. eius diuini tate ſumit exordium. Que ꝑs ſine dubio. ip̄i velut eximio ꝑ ſanctū ſpm̄ reẜuata eſt Alchuiꝰ. Vnde cū omnibꝰ diuine ſcripte paginis euangl̓m excellat qꝛ qd̓ lex ⁊ ꝓph̓e fut̉m p̄dixerūt hoc ꝯpletum dicit angl̓m. Inter ip̄os euāgelioꝝ ſcriptores ioh̓es eminet in dinoꝝ miſterioꝝ ꝓfunditate. qꝛ tꝑe dn̄ice aſcenſiōis ꝑ annos ſexaginta quinqꝫ verbū dei abſ­qꝫ admīcl̓o ſcribēdi uſqꝫ ad vltīa domiciani. tꝑa. p̄ dicauit. Sed poſt occiſionē domiciani cum. Nerua ꝑmittente de exilio redijſſet epheſum: ꝯpulſus ab ep̄is aſſe de coeterna pr̄i. diuinitate xp̄i ſcripſit. aduerſus hereticos. qui xp̄m ante mariā fuiſſe ne­gabant. vn̄ merito in figura quatuor aīaliū aquile uolanti. ꝯꝑatur. que uolat alcius cūctis auibꝰ. ⁊ ſo­lis radios irreuerb̓atis aſpicit lūibꝰ Augꝰ ſuꝑ io hannem. Tranſcēdit eī ioh̓es omīa cacumina ter raꝝ tranſcendit om̄s campos aeris. trāſcēdit om­nes altitudines ſijderum. tranſcendit om̄s choros ⁊ religiones angeloꝝ. Niſi eīm tranſcēderet iſta om nia que creata ſūt: nō ꝑueniret ad eum ꝑ quē facta ſūt omīa Augꝰ de conſenſu euāgl̓i. Exquo intel­ligidat̉. ſi diligent̓. aduertas tres euangeliſtas tē­ꝑalia facta dn̄i et dein que ad informandos mores vi te p̄ſentis maxīe valerēt ⁊ circa actiuā v̓tutē fuiſ­ſe v̓ſatos. Ioh̓em vero facta dn̄i multo paucōra nar rantem. dicta v̓o eius p̄ſertim que trinitatis vnitatē ⁊ uite eterne felicitatē inſinuarēt diligenciꝰ ⁊ ube nus ꝯſcribentē: in virtute ꝯtemplatīa ꝯmendandā ſuam intencōm p̄dicacōniqꝫ tenuiſſe. Vn̄ aīalia tria ꝑ que tres alij euangliſte deſignāt̉. ſiue leo. ſiue hō ſiue uitulus in terra gradiunt̉: qꝛ tres euangeliſte in hijs maxime occupati ſūt que xp̄s in carne oꝑa tus eſt. ⁊ que p̄cepta mortalis uite exercēde carneꝫ portantibꝰ tradidit. at v̓o joh̓es ſupͣ nubila infirmi tatis humane velut aquila uolat. ⁊ lucē incōmuta rius veritatis acutiſſimis atqꝫ firmiſſis oculis cor dis intuet̉. ip̄am ei maxime dīnitatē dn̄i qͣ pr̄i eſt equalis intendit eamqꝫ p̄cipue ſuo euangelio quan tū inter hoīes ſuffice̓ credidit; ꝯmēdare curauit. Gloſa. Poteſt ergo euangeliſta iohānes cū ijſaia pha dice̓. Vidi dn̄m ſedenteꝫ ſuꝑ ſoliū excelſū ⁊ ele uatū. In quantū acumine uſus ſui xp̄m in dīnita tis maieſtate regnantem inſpexit. que quidem ⁊ in ſui natura excelſa eſt. ⁊ ſuper omnia alia eleuata. Dicat eciā euangeliſta ioh̓es Ꝙ domꝰ plena erat amaieſtate eius. quia ꝑ ip̄m narrat omnia eſſe facta ⁊ ſuo lumīe om̄s hoīes in hunc mundū venientes illuſtrari. Dicat eciā ꝙ ea que ſub ipſo erant reple bant templū: qꝛ dicit. Verbū caro factū ē. ⁊ vidī­gl̓iam eiꝰ gl̓iam. q. vingeniti a patre. plenū gracie ⁊ veritatis. ⁊ ꝙ de plenitudinē eiꝰ nos om̄s accepi mus. Sic ergo p̄miſſa uerba mat̓iam huiꝰ euange lij ꝯtinent. in quo joh̓es dominū ſedentem ſuꝑ ſoliū excelſum inſinuat. dīnitatem xp̄i on̄dens. ⁊ terram ab eius maieſtate impleri on̄dit; dum omnia ꝑ eius virtutem in eſſe ꝓducta oſtendit. ⁊ ꝓprijs ꝑfectioni bus repleta. ⁊ inferiora eius. r humanitatis miſte ria. templum.i. ecc̄am. replere docet: dum in ſacra mentis humanitatis xp̄i ⁊ graciā ⁊ gl̓iam fidelibꝰ re ꝓmittit Criſoſtimꝰ. Quādo ergo barbarꝰ hic ⁊ in diſciplīatus talia loquit̉. que nll̓s eoꝝ qui in ter ra ſunt hominū nouit vnquam. ſi hoc ſublimi eſſet; magnū miracl̓m eſſet. Nūc aūt cum hijs ⁊ aliud iſto maius tribuit argumentū ꝙ adeo inſpirata ſūt ei que dn̄r. hoc.ſ. qd̓ omnes audiūt ⁊ ſuadet omnibꝰ ꝑ omne tempꝰ. Quis ergo nō admirabit̉. hītante in eo virtutem. Orig̓ in omel̓. Iohānes interp̄ta tur; gracia dei. ſiue in quo eſt gr̄a ul̓ cui donatū eſt Cui aūt theologoꝝ donatū eſt ita abſcondita ſūmi boni penetrare miſteria. ⁊ ſic humanis mentibꝰ inti­mare N princi Criſoſtimus Omnibus M alijs euangeliſtis ab in­pio erat carnacionē incipiētibus verbum. johannes tranſcurrens concepcionem. natiuita tem educacōi. augmentacōni; mox de eterna nobis gn̓acione narrat dicens. In pnͥcipio erat v̓bū Augꝰ lxxxiij. q. Qd̓ grece logos dicit̉ latine et racōm. et verbum. ſignat. Sed hoc loco melius v bum interp̄tamur: ut ſignificet̉ non ſolum ad pr̄em reſpectus: ſꝫ ad illa eciam que ꝑ uerbum facta ſunt oꝑatiua potencia. Rō autem ⁊ ſi nichil ꝑ illam fiat recte rō d̓r Nugꝰ ſuꝑ iohānem. Tottidie aūt dicē do verba viluerunt nob̓. quia ſonando ⁊ tranſeūdo viluerunt. Eſt uerbum ⁊ in ipſo homine qd̓ manet in tus Nam ſolius procedit ex ore. Eſt verbum qd̓ vere ſpūaliter d̓r. illud qd̓ intelligis de ſono: nō ip̄e ſonus Augꝰ. xv. de trini. Quiſqͥs aūt poteſt in telligere verbum non ſolū anteqͣꝫ ſonet. v̓mēciā an teqͣꝫ ſonoꝝ eius ijmagines. cogitacōe voluant̉: iam poteſt uidere ꝑ hoc ſpecl̓m atqꝫ in hoc emginate ali qͣm v̓bi ſimilitudinem de quo dictum eſt. In pnͥcipio erat verbum. Neceſſe eſt eīm cum id qd̓ ſcimus lo quimur; ex ip̄a ſcīa qͣꝫ memoria tenemꝰ naſcat̉ ver bum qd̓ eiuſmodi ſit oīo cuiꝰ modi eſt illa ſcīa de qua naſcit̉; formata quippe cogitacō ab ea reqͣꝫ ſcimus: verbum eſt qd̓ in corde dn̄is. qd̓ nec grecum eſt nec latinū. nec lingue alicuius. Sꝫ cum id opus eſt in eoꝝ quibꝰ loquimur. ꝑferre noticiā: aliꝙͣ ſignū quo ſignificetur. aſſumit̉ ꝓinde verbum qd̓ foris ſonat.