Seite
Et locuſtas ⁊ mel ſilueſtre ede. habitatori ſolitudīs congruū eſt vt non delicias ciborum ſed neceſſitatē humine carnis expleret. Iero. Veſtis aūt ioh̓is cibus ⁊ potus; totam auſteram vitam p̄dicanciū ſignat ⁊ futuras gentes ad gr̄am dei que eſt ioh̓s intus ⁊ foris eſſe ꝯiungendas pilis em̄ cameli; diui tes gencium ſignant̉ ⁊ zona pellicea pauꝑes mundo mortui ⁊ locuſtis errantibus; ſapientes huiꝰ mūdi qui ſtipulas iudeis aridas relinquētes; frumēta mi ſtica cruribꝰ trahūt ⁊ ī calore fid̓i ſaltꝰ ī altū dāt. ⁊ melle ſilueſtri. fideles inſpirati de īculta ſilua ſignāt̉ Theoph̓. Vel aliter veſtis de pilis cameloꝝ; dolo ris erat oſtēſiuū innuente iohanne ꝙ penitentem do lere oportet. dolorem em̄ ſaccus ſignificat zona vero pellicea mortificationem diuaici populi ſignat. Eſca autem iohannis non ſolum abſtinenciā notat ſꝫ etiaꝫ eſt iudicatiuū intelligibilis eſce qua tunc populꝰ ue ſcebatur non aliquid altum intelligens; ſed tamen in alta ſaliens iterumqꝫ ſe deprimens. talis em̄ eſt locu ſta in altum ſaliens. ⁊ iteꝝ cadens. Sic ergo ⁊ melle quidem ueſcebatur populus qd̓ erat ex apibꝰ natuꝫ .ſ. ex ꝓphetis non tamē cultum. ſed ſilueſtre. Habe bant em̄ ſcripturas hebrei ſicut mel qd̓dam ſed non bene intelligebant. Grego. xxxi. mo. Vel ip̄a ci borum ſpē deſignauit dn̄m quē p̄uenit quia infructu oſe gentilitatis dulcediem ſumpſit mel ſilueſtre edi dit. quia vero iudeoꝝ plebem in ſuo corꝑe ī ꝑteꝫ cō uertit. in cibo locuſtas accepit que ſubito ſaltus dā tes ꝓtinus ad terram cadunt. Saltus em̄ iudei da­bant cum p̄cepta dn̄i ſe implere ꝓmitterent. Sed ad terram cadebāt cū ꝑ praua oꝑa hec ſe audiſſe de negarent. habebant ergo ſaltum ꝑ vocem ⁊ caſum per actionem Beda Poteſt etiā habitus ⁊ luctus iohannis qualitatem īterne conuerſationis eius ex primere. Namqꝫ auſterioribus vtebatur indumen tis; quia vitam peccancium non blandimentis fouit ſed vigore aſpere inuectōis increpuit; zonaꝫ pelliceā habebat circa lumbos quia carnē ſuam crucifixit cū vicijs ⁊ ꝯcupiſcencijs. locuſtas ⁊ mel ſilueſtre ede bat. quia dulce quiddam ſapiebat turbis predicatio eius exiſtimante populo ne ip̄e eſſet xp̄us. ſed ociꝰ finē ſortita ē. intelligentibus eiꝰ auditoribus. qͥa n̄ ip̄e xp̄s ſed p̄curſor ⁊ ꝓpheta eſſet xp̄i. In melle ⁊ tm̄ dulcedo in locuſtis eſt alacer volatus. vnde ſeqͥt̉ Et predicabat dicens. Venit fercior me poſt me Glo. Hoc dicebat ad remouendum turbe opini onē que cum xp̄m eſſe credebat forciorem aūt xp̄m eſſe p̄nūciat. qui remiſſurus erat pecata qd̓ ipſe fa cere non valebat. Iero. quis etiam forcior ē gr̄a qua abluūt̉ pecata qͣꝫ ioh̓es ſignat: ille qui ſepcies ⁊ ſeptuagies ſepcies dimittit pecata. gr̄a qͥdem pͥor eſt ſed ſemel dimittit pecata ꝑ baptiſmū. miſericor dia vero ad miſeros ab adaꝫ vſqꝫ ad xp̄m ꝑ ſeptua gintaſeptem generationes ⁊ vſqꝫ ad centum. xl. qua tuormilia ꝑuenit. Criẜ. Ne autem eſtimaretur hoc ſecundum operationem ſui ad chriſtum dicere ſubiungit Cuius non ſum dignus procumbene ſci uere corrigam calciamentorum eis. Non eſt aut idem ſoluere corrigā calciamentorū eius qd̓ hic mu­cus dicit ⁊ calciamenta portare qd̓ dicit matheus Et quidem narrationis ordinem proſequentes euā gelice nec in aliquo fallentes dicunt utrūqꝫ iohā dixiſſe ſecunduꝫ alterum ſenſum. Commētātis in circa hoc differenter expoſuerunt vnūquodqꝫ. Cor­rigam em̄ vocat ligamen calciamentorum. ad excu­lenciam ergo poteſtatis xp̄i ⁊ diuintatis magnitu­dinem extollendam. Hoc dicit ac ſi diceret. neqꝫ in­mīſtri ordine deputari ſufficiens ſum. Magnum tn̄ eſt in hijs que ſunt corꝑis xp̄i quaſi procumbendo inferius attendere ⁊ ymaginem ſuꝑnorum inferius videre ⁊ ſoluere vnumqd̓qꝫ in explicabiliū que ſūt circa miſterium incarnationis. Iero. Galciamen tum enim extrema parte corporis eſt In fine enim ad iuſticiam adeſt ſaluator incarnatꝰ. vnde per pro phetam dr̄. Indumeā extendam calciamentū meū Doreg̓. in omel̓. Calciamenta etiam ex mortuis animantibus fiunt. Incarnatus ergo dominus veri ens quaſi calciatus a paruit qͥ in diuinitate ſua mo­ticina noſtre corruptionis aſſumpſit. vel aliter mo­apud veteres fuit vt ſiquis eam que ſibi cōpetrit accipere vxorem nollet ille ei calciamentum ſoluere qͥ ad hanc ſponſus iure ꝓpinquitatis veniret. recte ergo ſe indignum eſſe ad ſoluendam corrigiam cali ciamenti eius denūciat. Ncſi aꝑte dicat. Ego idem ptoris veſtigia denudare non valeo; quia ſponſi no men mihi immeritꝰ non vſurpo. Theoph̓. Intel ligit̉ v̓o ⁊ ſic om̄s qui veniebant ⁊ a iohanne bap tiſabantur; ꝑ penitenciam ſoluebantur a ligamine pe catorum in xp̄m credendo. ergo oīm aliorum iohan nes ſic ſoluebat corrigiam. i. vinculum pecatorum. Iheſu vero non valuit corrigiam ſoluere. quia non inuenit in eo pecatum. Beda. Sic ergo iohan­nes dominū non hūc manifeſte deum ad dei filium. ſed tantum virum ſe forciorem predicat. Non eniꝫ rudes adhuc auditores tanti capiebāt arcana ſacra menti ꝙ filius dei eternus homine aſſumpto ex vi gine denuo natus eſſet immundum. ſed paulatim ꝑ agnitionem glorificate humanitatis introducēdi erāt ad fidem d̓ine et̓nitatis qͥbꝰ tm̄ quaſi latenter deum hunc eſſe verum declarās ſubdit. Ego bap­tiſo vos in aqua. ille vere bap. vos in ſpirituſancto Cui enim dubium eſt nullum poſſe alium graciam ſanctiſpiritus niſi deum dare. Iero. Quid enim intereſt inter aquam ⁊ ſpiritumſanctuꝫ qui ferebat ſuper aquas. Aqua miſterium eſt iohannis ſpintꝰ vero miſterium eſt dei Beda Baptiſamur autē a domino in ſpirituſancto non ſolum cum in te bap tiſmatis fonte in remiſſionem pecatorum abſium. verumētiani cottidie cum per graciam eiuſdem xi. ritus ad agenda que deo placent accendimur.