ſignū eſt verbi qd̓ intus lucet cui magis verbi petit nomē Nam illud qd̓ ꝓfertur carnis ore; vox verbi eſt verbū qꝫ ip̄m dr̄ ꝓpter illud a quo vt foris aꝑet ſumptum eſt. Paſiliꝰ in omel̓. Hoc aūt verbum non eſt humanū verbū. Qūo em̄ erat in pnͥcipio humanū verbum vltimo loco accipiente homīe genacōnis pnͥcipium; Non ergo in pnͥcipio verbū erat humanū. Sed nec angeloꝝ Omnis. n. creatura infra ſcl̓oꝝ terminos eſt; a creatore eſſen di ſumēs pnͥcipiū. Sed audi euangl̓m decēter. Ip̄ em̄ vnigenitū verbum dixit Criſo. Si aūt qͥſ dixerit cur pr̄em dimittens mox nobis de filio loqͥt̉ Qm̄ ille quidem manifeſtus omnibꝰ erat ſi ut pater. ſꝫ ut deus. vnigenitus aūt ignorabat̉. Ideo center eam que de iſto ē cognicōꝫ ꝯfeſtim īmicō ſtu duit imponere hijs qui neſciebant eum ſꝫ neqꝫ pa trem. in hijs que de filio ſūt ẜmonibꝰ tacuit. ꝓpt̓ hoc aūt verbū eum vocauit. Quia em̄ docturus erat. hoc verbū vnigenitus eſt filius dei. ut poſſibilē eſtimet quiſ gen̓acō; p̄ueniēs verbi cupacōe deſtruit ꝑicōſam ſuſpicōi eſſe ex deo fili um in paſſibiliter on̄dens. Scd̓a v̓o eſt quia ea ſūt. pr̄is nobis. volēs annūciare; non ſimpl̓r v̓o eum verbum dixit: ſꝫ cum articl̓i adiectōne. a reliqͣs ip̄m ſeꝑans. Conſuetudo em̄ eſt ſcripte v̓ba voca re leges dei p̄cepta. Hoc aūt verbum ſb̓a quedā eſt ijpoſtaſis ens. ex ip̄o ꝓueniens in paſſibilit̓ pr̄o Paſiliꝰ. Quare ergo verbū: qꝛ impaſſibilit̓ natū eſt. quia eſt genantis ijmago totū in ſeip̄o ge nantem demonſtrans. nihil inde ſeꝑans. ſꝫ in ſeipſo ꝑfectū exiſtens Aug̓. xv de trini. Sicut em̄ ſcīa nr̄a illi ſcīe dei: ſic noſtrum verbū qd̓ naſcitur de noſtra ſcīa. diſſil̓e eſt illi verbo dei qd̓ natum ē pa tris eſſencia. Tale eſt aūt: ac ſi dr̄em de patris ſcīa de pr̄is ſapiencia Vel qd̓ ē exp̄ſſius de patre ſcīa. de pr̄e ſapīa. Verbū ergo dei patris vnigenitus fili­ oīa patri ſimilis equalis; hoc eſt oīo qd̓ pater non tn̄ pr̄. qꝛ filiꝰ ille pater iſte. ac hoc nouit oīa que nouit pr̄. ſi ei noſce de patre ē. ſic eſſe. Noſce em̄ eſſe ibi vnū eſt. ideo patri ſicut eſſe eſt a filio: ita nec noſſe. ꝓinde tamqͣꝫ ſeip̄m dicens. pat̓ genuit verbū ſibi equale om̄a Non em̄ ſeip̄m in tegre ꝑfecteqꝫ dixiſſet; ſi aliquid minꝰ aūt amplius eſſet in eius v̓bo qͣꝫ in ſeip̄o. noſtꝝ autem verbū inte rius qd̓ inuenimꝰ eſſe utrumqꝫ illi ſil̓e quantū ſit eciā diſſil̓e pigeat intueri Eſt em̄ verbum mētis noſtre qn̄qꝫ formabile nōdum formatum quiddam mētis noſtre qd̓ hac atqꝫ hac volubili quadā mocōe iactamus. cum a nobis nunc hoc. nunc illud ſic̄ inuē tum fuerit ul̓ occurrerit. cogitat̉ tunc fit v̓m ver ; qn̄ illud qd̓ nos diximꝰ. volubili mocōe iactare ad id qd̓ ſcimꝰ ꝑuenit. atqꝫ īde format̉ eius oīmodā ſil̓itudinem capiēs. ut qūo res que ſcitur; ſic eciam cogitet̉. quis uideat quanta ſit hic diſſil̓itudo ab illo dei uerbum. qd̓ informa dei ſic ē ut an̄ fuerit formabile poſtqͣꝫ formatū. aliqn̄ poſſit eſſe in for me ſꝫ ſit forma ſimpl̓r. ſimpl̓r equalis ei de quo eſt Qua ꝓpter ita dr̄ illud dei v̓bum; ut dei cogita non dicat̉. ne aliquid eſſe q. volubile dicat̉ in deo qd̓ nunc habeat. nūc accipiat formā ut v̓bum ſit qꝫ poſſit amittere atqꝫ informiter animodo ve lutari Aug̓ de v̓bis dn̄i. Eſt em̄ v̓bum dei forma quedam formata. ſꝫ forma oīm formaꝝ. forma incōmutabilis. ſine lapſu ſine defectu. ſine temꝑe ſū loco ſuꝑans om̄a exiſtēs in omnibꝰ. fundamētum ꝙdam in quo ſūt faſtigium ſub quo ſit Baſi liꝰ. Habet aūt v̓bum noſtꝝ exterius diuini v̓bi ſil̓itudinē quandā. nam noſtꝝ v̓bum totā declarat. mentis ꝯcepcōni. Que namqꝫ mente ꝯcipimus; ea v̓bo ꝓferimus Et quideꝫ cor noſtꝝ q. fons quidā eſt Verbum v̓o ꝓlatum q. quidam riuulus manās ex ip̄o. Criſo. Conſid̓a em̄ in euangeliſta prudenci am ſpūalem. Nouerat ioh̓es id qd̓ antiquiꝰ eſt. et qd̓ eſt ante om̄a maxīe honorantes ponētes deum ꝓpter primū dicit pnͥcipium. In pnͥcipio inquit erat v̓bum. Orig̓. Plura auteꝫ ſūt ſignificata ab hoc nomine pͥncipium. Eſt em̄ pnͥcipium; ſic̄ itiner is longitudinis. ẜm illud Inicium boni itineris iu ſtoꝝ exercicium. Eſt eciā pnͥcipium ut gn̓acōis iux ta illud. hoc eſt pnͥcipium creat̉e dn̄i. Sꝫ deū enormiter aſſeret aliquis oīm pnͥcipium. Illud ec̄ ex quo ſic̄ ex p̄iacēte materia alia fiunt; pnͥcipium ē Penes eos qui credunt. ingenitā Eſt eciā prin cipium ẜm ſpem. ſicut xp̄us pnͥcipium eoꝝ eſt qui ſcd̓m ijmaginē dei formati ſūt Eſt eciā pnͥcipium di ſcipline ſꝫ illud deberetis eſſe magr̄i ꝓpter tꝑ rurſus indigetis ut doceamī que ſūt elemēta exor­dij ẜmonū dei Duplex v̓o eſt documēti pnͥcipium; quidem nata; hoc v̓o quo ad nos ut ſi dicat̉. Iniciū ſapīe fore. Nat̉a quidem xp̄m in quantū ſapīa bum dei eſt; quo ad nos v̓o; in quantum v̓bum caro factum eſt; Tot ergo ſignificatis ad pn̄s nob̓ de pnͥ cipio occurrentibꝰ; poteſt accipi velud ex quo qd̓ eſt agens. Conditor em̄ xp̄c eſt velut principium ẜm qd̓ ſapiencia eſt ut verbum in principio.i. in ſapien cia ſit. plura em̄ bona. de ſaluatore dn̄t. velut ergo vita in verbo eſt; ſic verbum in pnͥcipio.i. in ſapiē cia erat. Conſidera ſi poſſibile eſt. ẜm hoc ſignifi­catum acciꝑe. nos principium: ꝓut ẜm ſapienciam et exempla que in ea ſunt fiunt omnia. Vel quia principium filij pater eſt principium creaturaꝝ omnium gencium; illud. in principio erat v̓bū verbū filium intelligas. in principio.i. ī pr̄e dictū fore Aug. vj. de trini. Aut in principio ſicut dic tum eſt; ſi diceret̉ ante om̄a. Baſiliꝰ. Preuidit en̄ ſpōſanctus fut̉os quoſdam. inueniētes gl̓e vinge niti; qui p̄ferrēt ſophiſmata ad ſubuerſionē audi­toꝝ. Qua ſi genitus eſt. non erat anteqͣꝫ genitꝰ eſſet erat. Ne ergo talia garrire p̄ſumant; ſpō ſanctꝰ ait In pn̓cipio erat verbū. Hilar̄. 2. de trini. Tranſeunt̉ tꝑa. tranſcendunt̉ ſecl̓a. tollunt̉ etates. Pone aliqͣ qd̓ voles tue opinioni pnͥcipium non tenes temꝑe. Erat em̄ vnde tractat̉ Criſo. Sicut autē quis ſtat in naui ſecus litꝰ uidet ciui tates portus; cum v̓o eum aliquis in mediū pela­gi duxerit. a prioribꝰ quidem deſiſtere facit: tn̄ ali cubi defigit ei ocl̓m. ita euāgeliſta hic ſuꝑ oēm nos ducēs creat̉am; ſuſpenſum dimittit ocl̓m: dans ſuſciꝑe aliquē finem ad ſuꝑiora. hoc em̄ in pnͥcipio erat: ſemper infinite eſſendi ſignificatiuum eſt