Seite
uatoris. Alia nanqꝫ quorum me­moriam agimus ſpiritu menteqꝫ complectimur: ſed non ꝓpter hoc realem eoꝝ preſentiam obtinemꝰ In hac uero ſacramentali chriſti cōmemoratiōe ieſus chriſtus pre. ſens ſub alia quidem forma in ꝓ­pria vero ſubſtantia eſt nobiſcum. Aſcenſurus enī in celū dixit apo ſtolis ⁊ eorum ſequacibus. Ecce ego uobiſcum ſum omnibus die­bus uſqꝫ ad conſumationē ſeculi: benigna ipſos promiſſione cōfor tās ꝙ remaneret ⁊ eſſet cū eis etiā preſentia corporali. D digna ⁊ nunquā intermittenda memoria: in qua mortē noſtramᵈ recolimus mortuā: noſtrumqꝫ interitū inter iſſe: ac lignū viuificumᵉ ligno cru cis affixum fructum nobis attuliſ­ſe ſalutis. Hec eſt commemoratio glorioſa: que fidelium animos re plet gaudio ſalutari: ⁊ cum infuſio ne leticie deuotionis lachrymas ſubminiſtrat. Exultamus nimirū noſtram memorando liberationē ⁊ recolendo paſſionem dominicā per quā liberati ſumꝰ: uix lachry­mas continemus. In hac itaqꝫ ſa cratiſſima cōmemoratione aſſunt nobis ſuauitatis gaudium ſimul ⁊ lachryme: quia et in ea congaude mꝰ lachrymātes: ⁊ lachrymamur deuote gaudentes: letas habēdo lachrymas ⁊ leticiam lachryman tem: nam ⁊ cor ingenti perfuſum gaudio: dulces per oculos ſtillat guttas. O diuini amoris īmenſi. tas: diuine pietatis ſuperabundā tia: diuina affluentia largitatis: de dit enim nobis dominus omnia: que ſubiecit ſubᵍ pedibus noſtris ⁊ ſuꝑuniuerſas terre creaturas cō tulit nobis dominij principatum. Ex miniſtris etiam ſpirituū ſupe­riorum nobilitat ⁊ ſublimat homi nis dignitatem. Adminiſtratorijᵈ nanqꝫ ſunt omnes in miniſterium ꝓpter eos qui hereditateꝫ ſalutis capiunt deſtinati: ⁊ cū tam copioſa fuerit erga nos eius munificentia uolens adhuc ipſe in nobis ſuam exuberantē charitatem precipua li beralitate monſtrare: ſemetipſuꝫˡ nobis exhibuit: ⁊ trāſcendēs oēm plenitudinē largitatis: omnē mo­dū dilectionis excedens attribuit ſe in cibum. O ſingularis ⁊ admi randa liberalitas: ubi donator ue nit in donū: ⁊ datum eſt idem peni tus cumᵏ datore: quam larga ⁊ ꝓ­diga largitas: cum tribuit quis ſe ipſum: dedit igit̉ nobis ſe in pabu lum: ut quia per mortēᵐ homo cor ruerat: et per cibum ipſeⁿ releuare tur ad uitam: cecidit homo ꝑ cibū ligni mortiferū: releuatus eſt ho­mo per cibum ligni vitalis. in illo pependit eſca mortis: in iſto pepē dit vite alimentū. illius eſus me ruit leſionem: iſtius guſtus intulit ſanitatem: guſtus ſauciauit: ⁊ gu­ſtus ſanauit: vide quia vnde vul­a ¶Forma. ⁊ quare hoc no. de conſecra. di. ii. forte. b Dixit. matthei vlti. in fi. c Sequacibus. per fideꝫ de ſucceſſoribus apoſtoloꝝ no. xii. q. i. videntes. d Noſtram. eternam. e Et viuificū.ſ. chriſtum. f Cachrymamur. ſi. ii. ad co rinth. vi. de exceſ. p̄la. nimis i. in principio. z Sub pedibus nr̄is. pſal. viij. Domine dominꝰ noſter Et ad hebre. ii. vbi dicit apo ſtolus ꝙ oīa ſubmittēdo niſ dimiſit non ſubiectū. ⁊ ꝯcor. de ma. ⁊ obe. ſolite. circa fi. io. an. h Adminiſtratorij. ſumptū ad hebreos. vi. capitulo. i Semetipſum. ad ephe. v. io. an. k Cum datore. cōcor. de cō ſecra. di. ii. nec moyſes. d̓ ſū. tri. c. i.§. vna in prin. l Seipſum. nota ꝓ forma ſa lutationis qua quis offert ſe ipſū: qua breuitatis etiā cau­ſa multū vtor. Item nota ꝓ theologis qui tenent ꝙ ideꝫ opus meritoriū laudabilius eſt in vouente uel profeſſo ꝙͣ alio: ꝓbāt quia vouere opus latrie eſt: que precipua virtꝰ eſt inter morales: opus autē nobilioris virtutis eſt meliꝰ et magis meritoriū: ⁊ de la­tria que eſt cultus ⁊ ſeruitus que ſoli deo debet̉: de conſe­di. iiij. venerabilis. Secūda quia vouens non ſolum quo ad actū: ſed etiam quo ad po teſtatem ſubijcit ſe deo. ut de ceters aliud agere nō poſſit: ergo plus dat ẜm anſelmum libro de ſimilitudinibus cuꝫ det fructū ⁊ arborem ꝙͣ qui dat ſolum fructū. Tertio qꝛ ꝓpter votum īmobiliter vo­luntas firmat̉ in bonuꝫ. Ad perfectionē aūt virtutis per tinet aliquid agere ex volun tate firmata in bono. ut patꝫ per philoſophū ſecūdo ethi­corum. Et auguſtinꝰ: Felix neceſſitas que ad meliora cō pellit: ergo magis meritoriū io. an. m Mortem. clarius ad pro poſitum dixiſſet: quia ꝑ cibū in mortem homo ⁊cͣ. n Ipſe. homo. o Medela. ⁊ ſic de cibo di­cere poſſumꝰ: cibus damna­uit qui ſaluauit. ut de mulie­re dicitur. ⁊ no. de ſacra vnc. c. vno. ver. per frontis. ſꝫ nō eſt idem ſpecie. ut hic patet. io. an. p Euenit. concor. prefatio crucis. ut dixi. sͣ. ea compila. de ſum. trini. c. i. ſuper verbo cruci. nus eſt ortum prodijt ⁊ medelaº: ⁊ vn̄ mors ſubijt: exinde uita eue nitᵖ. De illo ſiquideꝫ guſtu dicit̉q quacunqꝫ die comederis morte morieris. De iſto v̓o legit̉ʳ: ſi qͥs comederit ex hoc pane viuet ī eter num. hic eſt cibus qui plene refi­cit: uere nutrit: ſūmeqꝫ impīguat: non corpus ſed cor: nō carne ſed animāᵉ. nō uentrem ſed mentem. homini ergo qui ſpirituali alimo nia indigebat: ſaluator ipſe miſeri cors de nobiliori ⁊ potētiori huiꝰ mundi alimento ꝓ anime refectio ne pia diſpoſitione prouidit: decēs quoqꝫ liberalitas extitit: ⁊ conue niens operatio pietatis: ut uerbū dei eternū quod rationabilis crea ture cibus eſt ⁊ refectio factum ca ro ſe rationabili creature carni et corpori homini uidelicꝫ in eduliū largiret̉. Panem enī angelorum manducauit homoˣ: ⁊ ideo ſalua­tor aitᶠ: caro mea uere ē cibus. hic panis ſumit̉: ſed uere nō conſumit̉ manducat̉ ſed nō trāſmutatur: qꝛ in edentem minime tranſformat̉: ſed ſi digne recipitur ſibi recipiēs conformaturꝰ. O excellentiſſimū ſacramentū: o adorandū ueneran dum colendū glorificandū: preci puis magnificandū laudibus: di­gnis preconijs exaltandū: cūctis honorandū ſtudijs: deuotis per­ſequēdū obſequijs: ⁊ ſinceris mē tibus retinendum. O memoriale nobiliſſimū intimis commendan dum precordijs: firmiter animo alligandū: diligenter reſeruandū in cordis utero ⁊ meditatiōe ac ce lebratione ſedula recēſendū: huiꝰ memorialis continuam debemus celebrare memoriā: ut illius cuiꝰ ipſuꝫ fore memoriale cognoſcimꝰ ſemꝑ memores exiſtamꝰ: qꝛ cuiꝰ donū uel munus frequentius aſpi citur: huius memoria ſtrictius re tinetur Licet̉ igit̉ hoc memo­riale ſacramentuꝫ in quottidianis miſſarū ſolēnijs frequentet̉ᶻ: con ueniens tamē arbitramur ⁊ dignū ut de ipſo ſemel ſaltem in anno ad confundendā ſpecialiter heretico rum perfidiā ⁊ inſaniāᶻ memoria ſolēnior ⁊ celebrior habeatur. In die nāqꝫ cene domini quo die ipſe chriſtus hoc inſtituit ſacramentū: vniuerſalis eccleſia ꝓ penitentiū reconciliatione ſacri confectioneª chriſmatis ad impletionē mādati circa lotionem pedū ⁊ alijs plu­rimū occupata plene uacare nō po teſt celebrationi huius maximi ſa cramenti: hoc enī circa ſcōs quos per anni circulū ueneramur: ipſa obſeruat eccleſia: ut quāuis in le­tanijs ⁊ miſſis ac alijs ⁊ ipſoꝝ me moriā ſepius renouemus: nihilo minus tamē ipſoꝝ natalitia certis diebus ꝑ annū ſolennijs recolat: feſta ꝓpter hoc eiſdē diebus ſpeci alia celebrando. ⁊ quia in his fe­ſtis circa ſolēnitatis debitū aliꝗd Qcitur gen. ii circa medium. r Legitur. io. vi. circa finem. de pe. di.ii. charitas eſt a qua. io. an. g Animā. de offi. or. inter cetera. io. an. t Uentrem. de cō ſecra. di. ii. ut quid paras. y Factum caro. io. i. de bigamis de bitum. x Homo. pſal. lvij Attendite popule meus. y Ait. Io. vi. de conſecra. di. ii. du­pliciter. z Conformatur. vide qd̓ no. de con ſecra. di. ii. non iſte ⁊ quod. no. ⁊ dixi iudeis. ⁊ ſi iudeos ⁊ Licet igitur. ſe­cunda pars. ꝯ Frequentetur. qd̓ ex multis cau­ſis ſapiētia dei vti­le fore preuidit. qd̓ dic ut de conſecra. di.ii. iterat̉. ꝝ Inſaniam. de qūibuſdam illoruꝫ erroribus. de cōſe. di. ii. cum omne. a ¶Confectione. q̄ fieri debet ſingulis annis. ⁊ vetus cre­mari. de conſecra. di. iii. litteris. Et poteſt fieri tempo­re interdicti. d̓ ſen. ex. quoniam. li. vi. b Lotionem. Io. iii.