Seite
per negligentiaꝫ aut rei familiaris occupationē: aut alias ex humana fragilitate omittit̉. ſtatuit ipſa mat̉ eccleſia certāª diem in qua genera liter omniūᵇ ſcōꝝ cōmemoratio fie ret: ut in hac ipſoruꝫ celebratione cōmuni: quicꝗd in ꝓprijs ipſoruꝫ feſtiuitatibus omiſſū exiſteret ſol­ueretur. Potiſſime igit̉ exequen dum eſt erga hoc uiuificū ſacramē tum corporis ⁊ ſanguinis ieſu chri ſti: qui eſt ſcōꝝ omniū gloria ⁊ co. rona: ut feſtiuitate ac celebritate prefulgeat ſpeciali: quatenus ī eo quod in alijs miſſaꝝ officiis circa ſolennitatē eſt forſitan pretermiſſū deuota diligentia ſuppleat̉: ⁊ fide. les feſtiuitate ipſa inſtante intra ſe preterita memorantes id quod in ipſis miſſarū ſolennijs ſecularibꝰ forſan agendis impliciti aut alias ex negligētia uel fragilitate huma na minus plene geſſerunt: tūc attē te ī humilitate ſpiritus ⁊ animi pu ritate reſtaurent. Intelleximꝰ aūt olim dum in minori eſſemꝰ officio cōſtituti ꝙ fuerat quibuſdā catho­licis diuinitus reuelatūº feſtū huiꝰ modi generaliter in eccleſia cele­brandū. Nos itaqꝫ ad corrobora tionē ⁊ exaltationē catholice fidei digne ac rationabiliter duximꝰ ſta tuendum: ut de tanto ſacramento preter quottidianā memoriā quā de ipſo facit eccleſia: ſolēnior ⁊ ſpe cialior annuatim mēoria celebret̉ certum ad hoc deſignātes ⁊ deſcri bentes diē uidelicꝫ feriamᵉ quintā proximāʳ poſt octauamᵍ penteco­ſtes ut in ipſa quinta feria deuote turbe fidelium ꝓpter hoc ad eccle­ſias affectuoſe ꝯcurrant: ⁊ tam cle rici quā populi gaudētes ī cantica a Certa diem.ſ. calend̓. nouēbris ſic dicti. quia nonus menſis in­choando a marcio: ut inchoabant antiqui: qui ſolū decem menſes habuerūt vſqꝫ ad tempus iulij ceſaris ⁊ nume pompilij. ⁊ tunc di­ſtincto ⁊ correcto anno ẜm curſū ſolis redeuntis in fine anni ad eū dem punctum additi fuerūt duo mēſes in principio anni.ſ. ianua­rius ⁊ februarius. ⁊ ꝓpter horas. vi. que ſuꝑerant opor tuit ſingulis quat­tuor ānis addi diē biſextilē. qd̓ dic ut de ver. ſig. queſiuit ⁊ tūc tꝑis iulius vo cabat̉ ꝗntilis. ⁊ au guſtus ſextilis. qui poſtea a iulio ⁊ au­guſto denoīati fue­re. uel ꝓpter ipſoꝝ ortuꝫ. uel ꝓpter rē ꝓſpere geſtam. b Omniū ſancto­rū. quo italici anſe­res deuorāt: quod romani facere non deberent. ut enī di cit ambroſiꝰ. in exa merō. v. merito de bes anſeribꝰ roma ꝙ regnas. Dii tui dormiebāt ⁊ anſe­res vigilabāt: illis potius debes ſacri ficare ꝙͣ ioui. Ce­dant enī dii veſtri anſeribus a quibꝰ ſe ſentiunt eſſe de­ſenſos ne ⁊ ipſi ab hoſte caperent̉ Et iſidorꝰ. xii. etymo. Galloꝝ aſcēſus in capitolio āſeris clā gore deprehenſus eſt. nullum enī aīaſ ita odorē hominis ſentit ut anſer. io. an. c Corona. ad phil. iiii. d Reuelatuꝫ. hoc non credit̉ ſimpli­citer aſſerēti. de he re. cum ex iniūcto. Mihi aūt reuelat̉ ꝙ hoc feſtū adiun getur ad alia feſta de quibus ī decre. vlti. d̓ ſen. ex. li. vi. ⁊ tunc eadē conſti­tutione notabilia ipſius conſtitutionis dubia ſupplico declarari. e Feriam quintam.ſ. diem iouis. ⁊ licꝫ ꝓpria feria ſumat̉ ꝓ feſto tamē omnē diem vocamus feriā: uel a fando. quia qualibet die fa­batur deus gen̄.i. uel quia ſingulis diebus fari poſſumus in diui­nis uel humanis. ſi. de ver. ſig. forus. f Proximā. intelligebat̉. ff. de verbo. ob. eū qui calendis. g Dctauam. contra de feriis. capellanus. illud quo ad officii cele brationem. hoc quo ad dierū numerū. ⁊ concor. eo. ti. c. ii. de reſti. in inte. coram in fi. h Pentecoſtes. ſic dicit̉ a penta quod eſt quinqꝫ. facit de deci. c. i. in fi. ⁊ qd̓ ibi no. ⁊ cōſſe. x. quia quinquies. x. dies ſunt inter feſtuꝫ reſurrectionis ⁊ pentecoſtes: cōputato vtroqꝫ feſto. ⁊ quidā decli­nant pentecoſte pentecoſtes. alij v̓o hoc pentecoſte indeclinabile. l Cantica. ad ephe. v. k Hymnos. hi ſunt cantica laudis: ſicut treni cantica lamentatio nis: ut ſcripſi de immu. ec. non minus. l Plaudat. quaſi manus iungat. m Iubilet. quod eſt cantare voce quadā cōfuſa pre gaudio. vnde dicunt quidā ꝙ iubilus eſt gaudiū quod verbis explicari non pōt nec tamē penitus reticeri. n In preciū. i. corinth. vi. in fi. ibi empti eſtis p̄cio magno. io. an. o In premiū. tobie. iiii. poſt prin. p Cargitionē. lxxxvi. di. fratrē. de triplici elemoſyna. xlv. di. tria. ſed aliter per hoſti. in ſum. de penis.§. quis ſit effectus. ver. elemo laudū ſurgāt: tūc enī oīuꝫ corda ⁊ uota ora ⁊ labia hymnos ꝑſoluēt leticie ſalutaris: tūc pſallat fides: ſpes trepudiet: exultet charitas: deuotio plaudatⁱ: iubiletⁿ chorus puritas iucundet̉: tunc ſinguli ala cri animo pronaqꝫ uoluntate con ueniant: ſua ſtudia laudabiliter ex equendo: tanti feſti ſolennia cele. brātes: ut utinā ad chriſti ſeruitiū ſic eius fideles ardor inflammet: ut ꝑ hec ⁊ alia ꝓficientibus ipſis: meritoꝝ cumulus apud eum qui ſeſe dedit ꝓ eis in precium tribu itqꝫ ſe ipſis in pabulū: tandē poſt huius uite decurſum eis ſe in pre­miumᵈ largiat̉. Ideoqꝫ uniuer ſitatem ueſtram monemus ⁊ hor tamur in domino ⁊ per apoſtolica ſcripta in uirtute ſancte obediētie diſtricte precipiendo mandamus in remiſſionē peccaminū iniungē­tes: quatenus tam excelſum ⁊ tam glorioſū feſtum predicta quinta fe ria ſingulis annis deuote ac ſolen niter celebretis ⁊ faciatis ſtudio­ſe per uniuerſas eccleſias ciuitatū ueſtrarum ⁊ dioceſum celebrari: ſubditos ueſtros in dn̄ica dictam quintā feriam ꝓxime precedente ſalutaribus monitis ſollicite ꝑ uoſ ⁊ ꝑ alios exhortantes: ut ꝑueram ⁊ purā confeſſionē: elemoſynaruꝫ largitionēᵖ: attētasq ⁊ ſedulas ora tionesᶠ ⁊ alia deuotiōis ⁊ pietatis opera taliter ſe ſtudeant preꝑare: ꝙ huius precioſiſſimi ſacramenti mereant̉ fieri participes illa die: poſſintqꝫ ipſum ſuſcipere reueren ter: ac eius uirtute augmentū con ſequi gratiarū. Nos enī chriſti fi deles ad colendū tantū feſtū: ⁊ ce lebrandū donis uolētes ſpūalibꝰ ſyna. de tem. or.§. ⁊ cui ſub.§. ſeptima. q Attentas. ⁊ ſedulas.i. continuas uel aſſiduas. r Orationes. de oratione tractauit hoſti. in ſum. de penis.§. quis ſit effectꝰ ver. carnis aūt maceratio. Sed plenius per modū ſūme videamus quid ſit oratio: vnde dicat̉: que ſit eius diuiſio: ad quē ſit porrigenda: per quē: ad ꝗd: qualiter: vbi: ⁊ quis ſit eius effectus. De primo. Oratio ẜm aug. li. de verbis domini eſt quedam petitio. Alibi di cit ꝙ eſt pius mentis affectꝰ directus in deum. ⁊ plerūqꝫ ne pigritet̉ in vocē prorum­pens. ⁊ colligitur. de ꝯſe. di. i. quando autē. Uel oratio ē congeries vocū in deum ten dentium ad aliquid impetrā dum. Et ẜm damaſcenū eſt aſcenſus intellectus in deū: uel petitio decētiū a deo. xx. di. c. fi. Ad ſecundū dic ꝙ di ẜm caſſio. iſido. ⁊ ber. quaſi oris ratio. ut.ſ. ratiōabile pe­tatur alias nō eſſet oratio. ſi. de re. ec. nō alie. c. fi. ⁊ per hͦ videt̉ ꝙ debeat eſſe uocalis de quo dicā ſub. vii. mēbro. De tertio ſciēdū ꝙ caſſianꝰ poſt apoſtoluꝫ i. ad timo. ii. hanc diuidit in quattuor ſpe cies In obſecrationem qͣ ꝗs cōpunctus ꝓ cōmiſſis ueniā deprecat̉. Orationē ꝑ quam fit aſcenſus intellectus ī deū uel ꝑ quā aliquid deo nouet̉ uel offert̉. Poſtulationē quā cōſtitutus in ſpiritus ſeruo­re ꝓ alijs ſolet emittere. Gra tiarū actionē quā mens deo refert ꝑ exceſſū ineffabilem recolendo preterita dei bn̄fi cia: uel cōtemplando preſen tia: uel ꝓſpiciendo futura iā preparata dilectis. Beatus ber. in quodā ſermone dicit ꝙ obſecrationes fiūt affectu uerecundo: orationes puro: prolationes amplo: gratiarū actiones de voto. De qͣrto dic ꝙ porrigenda eſt ad deū mathei. vi. Cū oraueritis di cite pater nr̄ ⁊cͣ. Ad ſanctos autē porrigi poteſt nō tanqͣ ꝑ ipſos implenda: ſed preci­bus ⁊ meritis ipſoꝝ exaudi atur a deo patꝫ hoc ex modo orādi quo vtitur eccleſia: ad chriſtū enī nō dicit ora ꝓ no bis: ſed audi nos uel miſerē nobis. ad ſanctū dicit ora ꝓ nobis. Et tenent theologi ꝙ ſancti oratiōes noſtras cognoſcūt: vnuſquiſqꝫ enī beatus tantū in eſſentia dei videt quantū ꝑfectio beatitudinis requirit. hoc autē requirit̉ ad ꝑfectionē beatitudinis: ut homo habeat quicquid velit nec uelit aliquid inordinatū: ſed recta uolūtate quilibet cognoſcere uult que ad deū pertinēt. ergo etiā ſancti cū eis nulla rectitudo deſit hoc uolunt. opor tet igitur ꝙ uota hominū orationes ⁊ deuotiones in uerbo cognoſcant. Nā ad eoꝝ gloriā ꝑtinet ꝙ auxiliū egentibꝰ prebeāt ad ſalutē. Sic enī dei coope ratores efficiunt̉. ⁊ ſi dicis ſolus deus cognitor eſt cordium. de ſimo. tua in fi. cum concor. ſed oratio conſiſtit in corde. ergo ⁊cͣ. Reſpondeo ꝙ cordium cogitationes ſolus deus nouit ꝑ ſeipſū. ſed tantū alij cognoſcere poſſūt quā tum eis reuelat̉ uel ꝑ uiſionē verbi uel alio modo. Fatendū ergo ꝙ or̄ones quas ad ſanctos uerbo uel corde dirigimus: deo manifeſtāte cognoſcūt. De quinto dic ꝙ porrigenda eſt ꝑ bene diſpoſitū contritū ⁊ penitentē. Nā cum is qui diſplicet ⁊cͣ. iii. q. vii. iudicet. xlix. di.§. i. ubi etiā no. an orationes ma­loꝝ ꝓſint ꝓ his quibus orant: competit autē orare etiā ſumme ꝑfectis. ut di cam. jͣ. de hereticis ad noſtrꝝ. ver. ii. De hoc aūt dubitat̉: an exaudiat deus peccatores orantes. ar. ꝙ ſic. i. q. i. ipſi. cōtra eadē. q. ſi quis inquit. verſi. ad hec oīa. ⁊. c. ſacroſancta. dicit thomas ꝙ ſi peccator petit aliꝗd inquātū pec­cator. id eſt ẜm deſideriū peccati: nō audit̉ a deo ex miſericordia. ſꝫ qn̄qꝫ ex auditur ad vindictā. dum ꝑmittit̉ amplius ruere in peccata. Unde ẜm aug. Deus quedā negat ꝓpitius que concedit iratus. Sed ſi peccatoris or̄o ꝓce dit ex deſiderio bone nature: deus exaudit: nō quaſi ex iuſticia: qꝛ talis non meret̉: ſed ex pura miſericordia: ſi tn̄ alia in or̄one cōcurrāt de quibus infra dicet̉. De ſexto ſciendū ꝙ orare debemus principaliter ſalutifera math. vi. F 3.