Seite
penſantes: ipſum ut proinde eter­ne beatitudinis premiū aſſequan tur: de terris ſuis omnino auferāt ⁊ a ſuis ſubditis auferri procurent inhibendo expreſſe: ne prefata in uocatio ſeu profeſſio noīs ipſius ſacrilegi machometi publice: aut peregrinatio prelibata ab aliquo in eorum exiſtente dominio aude at attentari decetero uel quomo­dolibet ſuſtineri. Hi uero qui ſe cus preſumpſerint taliter ob diui nam reuerentiam caſtigentur ab ipſis: ꝙ alij eorum exemplo per­territi: a preſumptione ſimili ar­ceantur. Lemens quintus in concilio vienenſi. De hereticis. Rubrica. Ultorumᵇ querela ſe­diſ apoſtolice pulſauitˣ audituꝫ: ꝙ nonnulli in quiſitores per ſedē eā dem contra prauitateꝫ hereticaꝫ deputati metas ſibi tra ditas extendētesᵉ ſic interdum ex cedunt ſue poteſtatis officium: ut quod in augmentum fidei per cir­cumſpectam eiuſdem ſedis vigi­lantiam ſalubriter eſt prouiſuꝫ: dū ab pietatisᵏ ſpecie grauantur inno xijᵍ cedat in fidelium detrimentūᵇ Propter quod ad dei gloriam et augmētum eiuſdem fidei ut nego cium inquiſitionis huiuſmodi eo ꝓſperetur felicius: quo deinceps eiuſdem labis indago ſolennius diligentius ⁊ cautius peragetur: ipſum tam per dioceſanos epiſco Perterriti. sͣ. ea. compila. de offi. ordi. c. i. cū concor. Ultorum. Primo premittit ꝯſtitutiōis cauſam. Secundo ibi ꝓpter ponit conſtitutionem de officio inquiſitionis exercendo per dioce­ſanos ⁊ inquiſitores. primo ponens qn̄qꝫ que poteſt alter ſine alte­ro. Secundo tria que non poteſt. ⁊ decretū apponit ſubmittēs quo modo impeditꝰ uel intereſſe nolens cōmittit alij uel ꝯſen tit. Tertio ibi ſane. prouidet circa muros uel carceres he reticoꝝ ipſoruꝫ claues cuſto des ⁊ cuſtodum miniſtros. Quarto ibi porro. ponit iura mentum cuſtodū miniſtroꝝ ſuoꝝ notarioꝝ ⁊ alioꝝ offici alium. Quinto ibi verū. pu­nit epiſcopos inꝗſitores eoꝝ ſubſtitutos qui faciendo uel omittendo delinquūt in offi cio. Sexto ibi alia. cōfirmat antiqua iura huic cōſtitutiōi non obuia. io. an. c Pulſauit. talis pulſatio cō muniter principeꝫ mouet: ut hic. quandoqꝫ etiam nō mo­uet ex cauſa. de pur. ca. cum in iuuentute. d Metas. dicitur a metior mētiris. ⁊ eſt finis uel termi­nus agri uel cuiuſcunqꝫ rei. habemus meto metis: quod ponit̉ pro collectione meſſiū de penitē. ⁊ re. cū ex eo. poſt prin. inde dixit quidam. Dū tua rura mētis. vicinis parci. to metis. Has v̓o metas nō licet trāſgredi. de ſepulturis c. i. vbi de hoc. e Extendentes. alias exce­dentes. f Dietatis ſpecie. ꝯcor. xxx. qͣ. i. noſſe. cum ſuis concor. e. i. excōmunicamus.§. quia v̓o de ſi. ad apoſtolicaꝫ. jͣ. c. fi. v̓. nonnulla. g Innoxii. quod eſſe nō de bet. de ſenten. excō. romana in fi. li. vi. h Detrimētū. quod eſſe nō debet. de penis in quibuſdā. de ap. c. iii. ⁊. c. ſuggeſtuꝫ. de offi. ordi. irrefragabili. i Indago. quaſi indagatio inquiſitio uel inueſtigatio. de in reiu. quanto poſt p: in. de offi. dele. c. i. ⁊ vlti. lib. vi. k Deputatos generaliter. sͣ. e. ti. per hoc li. vi. ⁊ vide qd̓ ibi no. in pͥma glo. l Amore. quattuor modos exprimit quibus peruerti ſolet humanū iudiciū xi. q. iii. quattuor. de re iudi. cum eterni. li. vi. m Titare. hoc eſt primum de quinqꝫ ex quibus dixi. n Capere. ẜm quod differt a ſequenti. ſepe etenī capitur qui nō incarcerat̉ de ſen. excō. ſi clericos li. vi. jͣ. de exceſ. prela. frequens. in prin. ⁊ poſt prin. o Mancipare. tertium. p Ponendo. quartum. q Manicis. ſicut compedes ſunt cathene vel vincula circa pedes: ita mani ce cathene uel vincula circa manus. de vtroqꝫ pſal. penul. Ad alligādos re­ges eorum in compedibus. ⁊ nobiles eoꝝ in manicis ferreis. io. an. r Oueramus. concor. sͣ. ea. compi. de iurepa. c. i. ⁊ ibi dedi ꝯcor. de hoc. s Inquirere. quintum. t Buro. poſuit quinqꝫ alteri ſoli permiſſa. nunc ponit tria prohibita. ⁊ ecce primum. y Ad penam. de pe. ꝙͣuis. li. vi. de ver. ſig. nouimus. de apoſta. c. penul. x Cormentis. ſecundū. de tormentis teſtiū actoris ⁊ rei. no. xv. q. vi. in ſū­ma. facit. v. q. v. illi qui. de re. iu. cum in contemplatione. Puto autem ꝙ ieiu nia que inquiſitores ad veritatē eruendam ſolent inducere ſint tormenta: ita ꝙ alter hoc non poſſit ſine altero per hanc litterā. Nā queſtionis verbo intelligimus tormenta corporis dolores ⁊ malam manſionē. ff. de iniu. item apud.§. queſtionē. ⁊.§. queſtionis. ⁊. ff. ad ſylla. l. i.§. queſtionē. Item patet ꝑ etymologia qua dicit̉ tormentum quaſi torquens mentem. y Ad ſententiam. tertium. olim autē quādo alter ſolus ꝓcedebat: ſolus ſen tentiabat. Si ambo procedebant licꝫ diuiſim: cōmunicabant ſibi ꝓceſſus in fine: cum non reſtabat niſi ferre ſententiam. e. ti. per hoc li. vi. ⁊ in extraua. benedicti ex eo quod. tamen adhuc hodie ſeruabit̉ quod dicit decre. ꝑ hoc. ut ſi diſcordent in ſententia conſulatur papa. z Contra eos. ſed nunquid ꝓ eis poſſet alter ſine altero diffinire? videt̉ ꝗ pos quā ꝑ inquiſitores a ſede apo ſtolica deputatosᵏ oī carnali amo­re odio uel timore: ac cuiuſlibet commodi temporalis affectione ſemotos decernimus exerceri: ſic ꝙ quilibet de predictis ſine alio ci tareᵐ poſſit ⁊ arreſtare fiue capereⁿ ac tute cuſtodie mancipareᵈ: ponē doᵖ etiam in compedibus uel ma­nicisq ferreis ſi eis uiſum fuerit fa ciendum: ſuper quo ipſius conſci entiam oneramusʳ: necnon inqui rereᶠ contra illos de quibus ꝓ hu iuſmodi negocio ẜm deum ⁊ iuſti ciam uiderit expedire: duroᵗ tamē tradere carceri ſiue arto: qui ma­gis adⁿ penam quā ad cuſtodiam uideatur: uel tormētisˣ exponere illos: aut adʸ ſententiam procede re contraᶻ eos: epiſcopus ſine in­quiſitore: aut inquiſitor ſine epiſco po dioceſano aut eiꝰ officiali: uel epiſcopali ſeʳ. va. capituliꝰ ſuꝑ hoc delegato: ſi ſui ad inuicem copiam habere ualeant: infra octo dierum ſpacium poſtquā ſeinuicem requi ſierintˢ non ualebit: ⁊ ſi ſecus pre­ſumptum fuerit: nullum ſit ⁊ irritū ipſo iure. Uerū ſi ep̄s uel eius capituli ſede uacāte delegatus cū inquiſitore aut inꝗſitor cuꝫ altero eorundem ꝓpter premiſſa neque at aut nolit perſonaliter conueni re: poſſit epiſcopus uel eius ſeu ca pituli ſede uacante delegatus ing ſitoriᶜ ⁊ inquiſitor epiſcopo uel eiꝰ delegato: ſeu ſede uacante illi qui ad hoc ꝑ capitulū fuerit deputatꝰ ſic. qꝛ a iure veteri nō recedimus niſi inquātū inuenit̉ expreſſum­Sed ita eſt ꝙ olim ⁊ hodie alter ſolꝰ poteſt inquirere. ⁊ de iure ve­teri cum ſolus ꝓcedit ſolus pronūciat. ut dixi in glo. ꝓxi. qd̓ hodie īmutatū eſt: ſi cōdemnat per hanc litterā. ergo ſi abſoluit remanet ius antiquū. facit de elec. ſtatutuꝫ. li. vi. ⁊ eſt ſi. qd̓ no. xii. di. prece­ptis. iii. q. vi. accu­ſatus. ⁊ Sēde vacante. uel quaſi vacāte. ut in caſu decre. ſi epi ſcopus. de ſuꝑ. ne. prela. li. vi. Iteꝫ in tellige ſedē vacare quo ad hūc caſum iuriſditiōis capitu li. ēt qn̄ ꝓuiſū ē: ſꝫ ꝓuiſus admīſtrare nō pōt. qꝛ nōdū hꝫ lr̄as ꝑ conſtitu. bo­nifa. iniunctas. fa. de trāſla. c. ii. ꝯ Capituli. hec lit tera. jͣ. pluries repe tita. ⁊ decre. jͣ. ꝓxi. faciūt ad q̄ſtionem an capitulum ſede vacāte poſſit viſita re ⁊ debeat ꝓcura ri. de quo ꝑ io. mo. de ſuꝑ. ne p̄lato. ec cleſie. ⁊ ꝑ arch. e. t. ſi ep̄us. ⁊ qd̓ poſſit all. qꝛ ep̄s hoc pōt ⁊ ē iuriſditiōis ī qͣ ſuccedit capitulum de ma. ⁊ obe. his qͣ ⁊. c. cū olim. e. ti. c. i. li. vi. d̓ inſti. c. i. e. li. ergo hoc poterit alias tꝑe vacatiōis remanebūt crimīa incorrecta. all. etiaꝫ pre. decre. eccleſie. vbi viſitator datus a metropolitano a quo certꝰ caſus ex­cipit̉. in alijs videt̉ ptātē habere: quaſi ꝑ exceptionē firme tur regula. ff. d̓ fū. inſtruc. queſitū.§. deniqꝫ neratius. xxxii. q. vj. domus. Cū aūt metropolitanus nil habet niſi de iure tranſfuſo de capitulo in metropolitanū. gͦ capitulū hoc habeat. fa­ciunt no. ꝑ inno. de here. ab abolēdā. In ꝯtrariū hoc nō ē iure ex­preſſū. gͦ nec attribuēdū. licꝫ enī capitulū ꝯſeruat iura ep̄atꝰ. xii. q. ii. charitatē. ⁊. c. illud. ⁊ ius reddat agētibus accuſantibus ⁊ denu­ciantibus: nō tn̄ viſitat. ſed is qui dat a papa. lxi. di. obitū. vbi pro bat̉ ꝙ vacās eccleſia deſtituit̉ viſitatiōe. Sed ẜm archi. dici poſſet ꝙ illud deſtitute nō reſpicit viſitationis operā ſed eccleſie vacatio nē. ſicut de elec. eccleſia. i. ⁊. ii. in pͥn. Itē capituluꝫ ē neceſſarius nō voluntarius adminiſtrator. gͦ nō poterit qd̓ adminiſtrationi neceſ ſario nō incūbit. ⁊ hoc tenet io. mo. ſed archi. nō eligit. videt̉ tamē plus accedere primo dicto ꝓ quo facit. qꝛ iſte nō eſt actus ꝑ quem p̄iudicet̉ ep̄o: ſicut bn̄ficioꝝ collatio ⁊ alienatio ꝑſonarū ⁊ rerum de quibus d̓ ma. ⁊ obe. c. i. lxxi. di. fraternitatē. xii. q. ii. ſi qͣ de rebꝰ egeret declaratiōe: nō ſolū in hoc ſed ī pluribꝰ alijs articulis. hͦ qd̓ dr̄ capitulū ſuccedere ī iuriſdictiōe vacāte ſede. volēs tenere opi. io. dice poſſet illā verā ī generali viſitatiōe ciuitatis ⁊ dioc. ꝯͣriā in ſpāli viſitatione uel inꝗſitiōe ꝯͣ certas ꝑſonas uel loca. io. an. ꝝ Requiſiuerint. reꝗrit gͦ par parē. de hͦ de offi. dele. cum cā in. i. gl. ⁊ puto ſuffice̓ vnā reꝗſitionē. ⁊ fa. qd̓ no. xviii. di. ſi ep̄s. in vlti. glo. ⁊ qd̓ dixi d̓ iureiur. ego enī. ⁊ ī reꝗſitiōe nō eſt neceſſe terminū exprimi. ſed ipſo iure ſtatim currit. ſic de excep. pia. li. vi. ⁊ sͣ. ea. compil. de deci. c. i. ⁊ hic adde quod ibi dixi. a Ipſo iure. quo ad iuris effectū. ſi enī de facto tortus ē uel dure carceratus hoc neꝗt nō fuiſſe. ff. de cap. ⁊ poſtli. re. in bello§. facte ⁊ fa. qd̓ dixi de aꝑ. ut noſtrū. Sed ſi interlocutoria ſolū lata eēt ſuꝑ carcere uel tortura: illa nulla eēt. ⁊ lex ꝑmittit tūc appellare. qꝛ gra uamē tolli nō poſſet ꝑ appellationē interponēdā poſtmodū a diffi­nitiua. de ap. ſuꝑ eo. ii. i. rn̄. ii. q. vi. an̄ ſnīam. ff. de ap. re. uel nō. l. ii. b Nolit. ſi. de reſcrip. ſciſcitatus in fi. c Inquiſitori. hic iunge finem ſuꝑ illis ⁊c̄.