Seite
Tractatus Primus. culpe. deletio pene. ⁊ infuſio gratie pͥ­mum notatur cū dicitur. lauabis me­Secundum cum additur. de albabor. Tertiū cum ſubditur: ſuper niuem id eſt incōperabiliter vt dicit glo. Can­dor enim ſpiritualis/ incōperabiliter maior eſt qͣꝫ corporalis. vn̄ Apoc̄. vij. dicit̉. Lauerūt ſtolas ſuas. ⁊ de albaue­runt eas in ſanguine agni. Et yſaie pri mo dicit̉. Si fuerīt peccata veſtra vt coccinū/ quaſi nix dealbabūtur. ⁊ ſi fu erit rubra quaſi vermiculus/ velut la­na alba erūt Et notat hic Augꝰ. ꝙ ſan cti ſic loti ⁊ dealbati recte poſſunt di­ci veſtis chriſti ſine macula ⁊ ſine ruga Unde veſtis xp̄i in monte tanqͣꝫ de al bata refulſit Mathei. xvij. Ideo ſigni ficat eccleſiā ab omni macula mundam Unde apoſtolꝰ ad epheꝰ. v. Xp̄c dilex it eccleſiam ⁊ ſemetip̄m tradidit pro ea vt illam ſanctificaret/ mūdans eam la uacro aq̄ in verbo vite: vt exhiberet ſibiip̄i glorioſam eccleſiam nō haben­tem maculā aūt rugam aūt aliqͥd huiꝰ­modi. ſed ut ſit ſancta ⁊ immaculata. Sequitur verſus Miſerere mei deus vnde Augꝰ. Qui magnam miſericor­diam dep̄catus eſt. magnam miſeriam confitetur. Ubi ſciendū. ꝙ ꝯfitetur ſe miſeram creaturam. et deū miſericor­dem creatorem ⁊ ſic cōfitetur quattu or. ſcilicet duo in ſe. ſcꝫ miſeriā ⁊ natu­ram In deo duo ſcilicet. omīpotentiā ⁊ clementiam. Miſeriā confitetur cū dicit. miſerere. naturā cū dic̄. mei. oīpo­tentiā cū dic̄. d̓s. clementiā cū dic̄. ſecū dum magnam miſericordiā tuā. quaſi dicat. Parcat creator creature. ⁊ mi­ſericors miſerie. vnd̓ Augꝰ. Subueni graui vulneri. ſcd̓m magnā medicinā tuā. Graue eſt quod habeo. ſed ad omī potentem cōfugio. de meo tam letali vulnere deſperarem. niſi tantū medi­cum reperirem. Et dicit miſerere mei deus. quaſi diceret. tibi propriū eſt mi ſereri ⁊ parcere. quia natura tua miſe­ricordia eſt. ⁊ tu ſolus peccata dimit­tis. iuxta illd̓ Luce. v. Quis poteſt pec cata dimittere niſi ſolꝰ d̓s. quaſi dicat nullus. Et bene dicit ẜm magnā miſe­ricordiā tuā. ⁊ nō dicit ſecundū legis iuſticiaꝫ. quia Leui. xx. dicitur. Morti adiudicabunt̉ mechus et adultera. Et quāuis forte rex dauid huic pene ſub­iaceret. licet per nullū hominē ſibi in­fligi poſſet talis pena cum nō haberet talem iudicem ſuperiorem ſe. nouit ta men ſe quantū ad diuinam iuſticiā di­gnū eſſe pena grauiori. Ideo cōfugit ad miſericordiā dei. Innocentiꝰ Mi­ſerere mei deus. quia miſericordia tua plena eſt terra. ⁊ miſerationes tue ſuꝑ omīa opera tua. O qͣꝫ delectabilis ſer mo. ſuauis locutio. dulce verbum. ⁊ ne ceſſariū peccatori. vtile miſero. ⁊ con­gruū penitenti. Nec ſemel ſed ſepe cū amaritudine cogitādum. cū dolore di ſternendū. ⁊ cum lacrimis iterandum. ex toto cord̓. ex tota mēte. ex tota ani ma. ex totis affectibꝰ. ⁊ totis viſteribꝰ tuis. totis medullis. cū ſuſpirijs ⁊ ſin­gultibus atqꝫ lamētis exclamādū/ ſcꝫ miſerere mei d̓s. Apaſca v̓o vſqꝫ ad pe thecoſten cātatur. Uidi aqͣꝫ. ⁊ eſt ſum ptum de ezech. ca. xlvij. Un̄ ibi duo ſi­gnificāt̉. ſcꝫ redēptio ꝑ paſſionem. ⁊ ſa tiſfactio per ſacramentorum inſtituti onem. Et ideo illo tempore cantatu quod eſt propinquū paſſioni/ ⁊ ſatiſfa ctioni/ et vſui baptiſmi/ quod fiebat antiquitꝰ ſabbato ante paſcha et pen­tecoſten. de conſecra. diſ. iiij. capitulo baptiſandi. iiij. f