![]()
¶ Primus. Altiſſimi doctoris Antonij andree ſeraphici ordinis minorum queſtiones ſubtiliſſime ſuꝑ duodecī libros methaphiſice Aꝝ. felicit̓ īcipiūt. Irum celi cir cuiui ſola. eccleſiaſtici. xxiiij. Secunduꝫ doctrinam Aꝝ. ⁊ euꝫ cōir ſequētiuꝫ ſcīa metha. que theologya ph̓oꝝ ⁊ ſapientia noīatur: verſat̉ circa totū ens. ⁊ ſignāt̉ circa ſb̓ſtātias ſeꝑatas: vt circa nobiliores ꝑtes ſui ſub̓i prī. Et iō qꝛ ē circa nobiliſſima entia: nobi liſſima ſcīa ē īter oēs ſcīas natural̓r adinuētas. Nobilitas.n. ſcīaꝝ ex nobilitate oritur ſubiectorū. ex primo de aīa. Iō in ꝑſona huius ſcīe ꝯgrue pōt dici Girum celi. ⁊cͣ. ¶ Ubi deſcribit̉ eius dignitas admirāda qͣꝫtum ad quattuor.ſ. qͣꝫtum ad amplexū ābitōis magnifice. Influxū correctōis autētice. Actū īꝗſitionis amplifice. Et gͣdum p̄latōis mirifice. ¶ Primū ꝓbat ip̄iꝰ giri ꝯtinētia generalis: cū p̄mittit̉ girū ad inſtar enim cuiuſlibet giri vl̓ circuli ꝗ ē figura capaciſ ſima ẜm geometricos ſcīa metha. oīa ābit. Nā vt dicitur pͦ huius ī ꝓlogo ſapiētis.i. methaph̓. ē oīa ſcire vt ꝯtingit. Scīa.n. metha. girat oīa entia ſiue ſint īmobilia ⁊ īcorruptibilia: ſiue mo bilia ⁊ corruptibilia: inquātuꝫ in eis reꝑitur rō entis. ꝓ quo pōt intelligi illud eccl̓. 43. Uide ar cum ⁊ bn̄dic qui fecit illum. valde ſpecioſus eſt in ſplendore ſuo girauit celū in circuitu glorie ſue. Hītus ꝗdem metha. ē ꝗdam arcus miſticus iaciens ſagittas v̓itatis ꝯtra hoſtes falſitatis. iō ē qͣſi arcus refulgēs īter nebulas glorie. eccle. 50º. Uide igit̉ ip̄m ⁊ bn̄dic qui fecit celū. Nam girauit celum.i. totā vniuerſitatē entiū: ⁊ ſpecia liter entiū quoꝝ hītatio ē in celo. ¶ 2ᵐ ꝓbat ip ſius influentia v̓tualis cū addit̉ celi. Sicut enī celum īfluit ī hec oīa inferiora: ſic ſcīa metha. in oēs alias ſcīas hūanas. vtpote ꝗ hn̄t iſtaꝫ ſcīaꝫ oēs alias ⁊ eaꝝ pͥncipia p̄nt corrigere virga v̓itatis. defēdere haſta ꝓbitatis. approbar̄ ⁊ robo rare norma eꝗtatis. ſicut innuit Aꝝ. ī pͦ poſte. parum an̄ illud caᵐ. Difficile ē aūt noſce̓. ¶ Id cir co de hac ſcīa pōt ītelligi illud eccle. 43. Altitudinis fundam̄tū pulcritudo eius ſpēs celi in vi ſione gl̓e. ¶ 3ᵐ ꝓbat efficatia regularis cū ſubiūgitur circuiui. Circuit ꝗdem inꝗrendo de oībus veraciter ſine deceptōe. Et plurimuꝫ effica citer ſine defectiōe ⁊ general̓r ſine exceptione. iō in figura ip̄a ē ille fluuius phiſon de qͦ dicitur geneẜ. 2º ꝙ ipſe circuit oēm terram eiulath vbi naſcitur aurū.ſ. ſapīe. ⁊ aurū terre illius optimū ē. Eiulath īterp̄tatur ſtolidus. cuiuſmōi ſūt oēs ſcīe humane de ſe: metha. excepta. ¶ 4ᵐ ꝓbat eius eminētia ſolitaris cū ꝯcluditur ſola. Inter oēs enim ſcīas hūanas iſta ſola p̄cellit ⁊ oībꝰ pͥn cipatur. ipſa.n. ſola ē cui nulla alia aſſimilatur. Sola eniꝫ ē cui oīs alia famulatur. Sola ē quā omnis alia admiratur. vt admiratiue dr̄e poſſu mus illud tr̄. pͦ. Quomodo ſedet ſola ciuitas. p. po. ⁊cͣ. certe ſedet vt regina oīum ſcīaruꝫ. Uia ſecun dum doctrinaꝫ Aꝝ pͥmo poſter. notiª ſubiecti preſupponitur toti ſcientie. Naꝫ de ſub̓o oportꝫ pre ſuppone̓ qꝛ ē ⁊ ꝗd ē. Idcirco ad expōem libri me tha. manuꝫ extēdens cōfidens de dn̄i bonitate de ſub̓o metha. talem ꝓfero qōeꝫ. ¶ Utrū ens ſimpl̓r ſumptum qd̓ ē cōe deo ⁊ creature ſit ſcīe metha. ſubiectum pͥᵐ pͥmitate adeqͣtionis. Et ar guitur ꝙ nō. Nam vnius ſcīe real̓ ē vnū ſub̓m reale. ſed ens acceptū vt cōe deo ⁊ creature nō ē aliquid vnuꝫ reale. metha. āt ē vna ſcīa realis. pꝫ ergo ens ſic: cōe ē ſub̓ꝫ metha. maior ꝓbatur tum. qꝛ contingit vno hītui vti vno actu vniuſ actus ē vnum obiectū. gͦ vnus hītus ē vnuꝫ ob ctum. pꝫ ſic prīa ꝑs. tum. qꝛ n̄ maioris entitatiſ ē effectus qͣꝫ cā ⁊ menſuratū qͣꝫ menſura. ſꝫ ob̓m cāt ſcīam ⁊ menſurat. gͦ ſi ē ſcīa realis obiectum nō ē rōnis ſed ens reale: ⁊ ſic pꝫ ſcd̓a ꝑs. mi. ꝓbatur. qꝛ que ſunt ſe totis diſtincta nihil cōe re ale hn̄t in quo ꝯueniūt. oppoᵐ p̄dicati infert op poſitum ſubiecti. ſꝫ deus ⁊ creatura ſūt ſe totis diſtincta. al̓r deus nō eēt ſumme ſimplex. qꝛ habe̓t quo cōueniret ⁊ quo dr̄et a creatura gͦ ens cōe deo ⁊ creature nō ē aliquid vnum reale ¶ Preterea illud quo ſcīa formal̓r diſtinguitur: ⁊ a quo formal̓r denominatur. ē eius ſub̓m pͥᵐ. ſed ens ſic cōe nō ē huiuſmōi reſpectu ſcīe metha. gͦ ⁊c̄. maior ē euidens. hec.n. ſunt ꝯditioneſ ſubiecti pͥmi.ſ. ꝙ denoīet ſcīam formal̓r ⁊ ꝙ di ſtinguat eā a qualꝫ alia. Scīe enim ſecāt̉ quēad modum ⁊ res ex 3º de aīa. mi. ꝓbatur prīo qͣꝫtū ad pͥmam ꝑtem de diſtinctōe. quia. 6º. metha. ca pitulo pͦ diſtinguit Aꝝ. tres ꝑtes ſcientie ſpecl̓atiue dicens phiſicā eē circa inſeꝑabilia ⁊ mobilia. matheªᵐ circa īſeꝑabilia ⁊ īmobilia pªᵐ v̓o ph̓iam circa ſeꝑabilia ⁊ īmobilia cuiuſmōi ſunt ſubſtātie ſeꝑate. Si gͦ hec diſtinctio ſcīarum ſit conueniēs videtur ꝙ ſit ꝑ ſubiecta ꝓpria ip̄arū 2ª ꝑs mi. de denoīatione pꝫ ex. 6. huius. vbi vo cat hanc ſcīam theologiam. qd̓ ꝓbat dupliciter tum quia ſi alicubi diuinum exiſtit: in tali natura exiſtit. hoc ē in īmobili ⁊ ſeꝑabili. de qua p̄di xit hanc ſcīam conſiderare. tum. quia honorabiliſſimaꝫ ſcīaꝫ oꝫ eē circa honorabiliſſimū genus. ſed iſta ſcīa eſt honorabiliſſima. ex ꝓlogo huius. ⁊ genus ſubſtātiaꝝ ſeꝑatarū eſt nobiliſſi muꝫ gͦ ⁊cͣ. ¶ Confirmat̉. qꝛ in ꝓlogo huius vocat ph̓s hanc ſcīaꝫ diuinā qꝛ eſt dīnoꝝ. Preª a 2 