Liber.⁊ formalit̓ ē in actu ſimplici. 2ª v̓o ī actu ꝯplexoque ē cōpoſitio ⁊ diuiſio. neutra āt ē in intellectu obiectiue niſi in intellecū ſe reflectēte ſuperactū ſuū ⁊ comꝑante ipſuꝫ ad obiectum. vtrumſit ſibi ſimilis ⁊ conformis vel non. et tunc cognoſcit iſta conformitateꝫ ⁊ ſimilitudinem queē formaliter ipſa veritas. hec autem reflexio ⁊cōparatio non ē ſine cōpoſitione ⁊ diuiſiōe qͣreſequitur ꝙ in ſola operatione cōplexa ē veritasobiectiue. Dubium tamen ē vtrum hec veritas ⁊ illā ſit relatio realis vl̓ rōis. De veritate īcōplexā dicendū ꝙ cū ſit de tertio modo relatiuoꝝ ꝙ ſit realis ex parte operationis. qꝛ oꝑatio iſta eſſentialiter depēdet ex obiecto vt meſuratum ad menſuram. ſed ē rōis exꝑte obiectitum. quia obiectum vt ſic hꝫ eē diminutum nāeſſe cognitum diſtrahit ab ente. tuꝫ. ꝗa obiectūē menſura quare non depēdet eēntialiter ab oꝑatione menſurata. De veritate cōplexa dicendum ē eodē. ſi ipſa ſit illa conformitas operationis ad obiectum vt predictuꝫ ē. ſi autē vt ꝗdādicunt veritas cōplexa ſit cōformitas inter partes obiecti puta inter predicatum ē ſubiectuꝫtunc vtrunqꝫ erit relatio rōis. quia extrema vtſic ſunt entia rationis ſuper quorū habitudinēfundatur iſta ꝯformitas q̄ ē veritas formaliterSi autē detur vtraqꝫ opinio. reſpōdēdū eſtſicut pꝫ ex p̄dictis. De ſecūdo prīcipali ſit iſtapª ꝯº. veritas ī ītellecū ẜꝫ opera rationē cōplexānō ē de conſideratione metha. rō hꝰ ē. ꝗa talisveritas vel ē relatio realis vl̓ ſolū rōis ẜꝫ duasopiniones. ſi ē realis pertinet ad conſideratiōeꝫlibri de anima. vbi agitur de potentijs aīe. ex natura enim actus intellectus cognoſcitur quō eſtfūdamēti materialis relationis. Si ē relatiorōis ſecūdū aliam opinionē. tunc pertinet ad cōſiderationē logici. cuius ē conſiderare veruꝫ ⁊falſum. poſſibile ⁊ īpoſſibile. ⁊ omnes alios modos cōpōis ſimiliter dicendū ē de veritate incōplexa intellectus. 2ªꝯº ſit iſta. veritas in rebꝰpͥº ſumpta.ſ. per cōparationē ad producētē. pertīet ad ꝯſideratione metha. hāc oſtēdo ſic illudreale verumquod non contrahit ens inqͣꝫtū necad motū. pertinet ad cōſiderationē metha. ſedverum reale dictum iſto modo ē hꝰ i. gͦ ⁊cͣ. ꝓbōminoris ꝗa vt patet ex predictis tale verum inuenitur in diuinis vbi nec ē motus nec qͣꝫtitas.Tertia ꝯº ſit iſta. verū reale ſūptum per cōꝑationē ad cognoſcentē primo mō illoꝝ triū. pertinet ad conſiderationē metha. probatio huiꝰ. nātale veruꝫ ꝯuertitur cū ente gͦ ꝑtinet ad metha.ſicut ⁊ ens cū quo conuertitur. an̄s pꝫ. ꝗa oē enſqͣꝫtū ē d̓ ſe ē māifeſtiuū ſui cuicūqꝫ intellectui potenti cognoſcere ipſū. Quarta concluſio ſitiſta. verum reale ſūptum per cōparationē ad cognoſcendū 2º. ⁊ 3º iſtorū triū nō pertinet ad cōſideratione metha. rō pro ſecūdo mō ē. ꝗa taleverum non conuertitur cū ente pꝫ nam contrahitur ad actum determinatum vt pꝫ gͦ nō pertinet ad metha. ꝗ determīat de ente. Rō ꝓ tertio mō ē ꝗa tale ens ē verū diminutum ⁊ cōtractum ad ens logicum vn̄ omnes ſecūde ītentiones de tali ente predicantur. ⁊ iō propͥe vt ſic excluditur a metha. conuertitur tamē cū ente aliqualiter. quia logicus conſiderat omnia aliqualiter vr̄ metha. ſꝫ modus conſiderationis ēalius.ſ. per ꝗd reale ⁊ per intētionē. 2ªᵐ ſicut ētē conuertibilitas entis ſimpliciter ⁊ diminuti. ꝗaneutꝝ alteruꝫ excedit ī cōitate. nā ꝗcꝗd ē ſimpliciter ens pōt ec̄ ens diminutū. qͣtenꝰ oē ens pōteē cognitum aut intellectum. Ad argumēta īoppoſitum lꝫ. pᵐ ſupponit falſuꝫ in minori vt pꝫex primo articulo pōt tn̄ reſpōderi ad oīa ſiml̓qd̓ nulluꝫ ē contra dicta. arguitur enī d̓ vero reali modo p̄expoſito. dictū at ph̓i preciſe excludit a conſideratione metha. verū in ītellectu cōplexo. qd̓ ē ī cōpōe ⁊ diuiſionē. ſicut expreſſe pꝫin lr̄a eius. Contra. a quo non excluditur coſideratione cāe nec effectus. ſed illa veritas ītellectu ē effectus entitatis realis. iuxta illud in p̄dicamentis in eo quod res eſt vel non eſt dicitur oratio vera vel falſa. Reſpondeo. ma.eſt vera de catotali. non ſic eſt ī ꝓoto. nam veritas triplex excluſa oīo a methaphi. dependetab intellectu. ita ꝙ res ex ſe nō eſt ſufficiens cāalicuius iſtarum. lꝫ ad illam requiratur vt ꝓbatauctoritas allegata. ita ꝙ li in eo non dicit cāmp̄ſciſam veritatis in intellectu. ſed requiritur intellectus cōponens p̄dicatum cum ſubiecto.Expicit ſextus liber.Queſtio PrimaIrca ſeptimum librū q̄ritur Utꝝinherē ſit d̓ eēntia accn̄tis. vr̄ ꝙ n̄. nā eēntia paſſionis p̄cognoſcitur demōſtratōi cū ſit me ī demōſtratōe vt dr̄ 2º poſte.ſed inherē eius nō p̄cognoſcitur ſed ꝯcludit īdemōſtratōe. ergo inherē n̄ ē de eſſentia peſſionis. Preterea. ſi ſic. ergo dicendo accidensinherens puta albedo inherēs eſſet nugatio. cōſequēs eſt falſum gͦ ⁊ an̄s. ꝓbatio ꝯn̄e. ꝗa adder̄aliquid ei de cuius eēntia eſt. ē nugatio. Contra. ꝗa. ſi non. gͦ inherenª alia dn̄s ab accn̄te vl̓eēt ſubſtantia vl̓ accn̄s. n̄ ſubſtātia pꝫ. nec accn̄svt videtur ꝗa tunc inhereret. et ſic eius eēt aliqua inherentia differens. ⁊ ſic in infinituꝫ. Cōfirmatur. ꝗa ſecūdū boe accn̄tis eē ē ineſſe.In iſta queſtione pͦ p̄mittam aliqͣs diſtintiōes2º oſtendā aliqͣs concluſiones. Quātū ad pͥᵐſit iſta prima diſtinctio ꝙ cū hoc nomen accn̄s
