¶ Liber. ſecūduꝫ quam eſt motus aūt ꝓ dīſibilitate ſub̓i qd̓ mouetur ſi pᵐ habetur propoſituꝫ. qꝛ forſubſtantialis ē diuiſibilis. Si 2ᵐ contra. tuꝫ. qꝛ propō phi. erit falſa nam illa vna ꝑs mobilis ſit. a. puta pedalis. illud. a. permutatur ⁊ tamen ſecūdū rem non ē partim ſub vtroqꝫ termīo. ſꝫ in altero ſolum. tum. qꝛ cōtingit aliquod totū ſimul alterari ex 8º. phiſi. ⁊ in de ſenſu ⁊ ſenſato igitur in tali alteratione partim ⁊ partim non pn̄t accipi ex parte mobilis. tum. ꝗa Aꝝ. peterꝫ prin. vult enim ibi probare ꝙ oē mobile eſt diuiſibile acciperet enim qd̓ vult probare naꝫ ſi moblie hꝫ partim ⁊ partim ē diuiſibile. ¶ Pre 4º arguitur ſic oīs ꝑfectio q̄ pōt nume rari in pluribus maiorem perfectiōeꝫ dicitur ī pluribus qͣꝫ in vº ſecūdū Aug. 4º. de tri. caº pͦ. ſed forma ignis ē numerabilis ī pluribꝰ īdiui duis. pꝫ gͦ ẜo. ſi igitur duo ignes iungantur ⁊ fi at vnꝰ ꝗs deberet ambige̓ ꝗn ille vnus ignis ꝑ fectiorem ⁊ intenſiorem formam hꝫ qͣꝫ duo ex quibꝰ cōponitur ſeorſum ſumpti. naꝫ duo ꝑfe cta perfectius aliꝗd ponunt qͣꝫ vnum tātū cete ris paribus. ¶ 2ª ꝯº. ſit iſta. for ſb̓alis natura lis ē actu extenſa habēs partē exͣ ꝑtē. hāc oſtē do ſic oīs forma q̄ non reſpicit materiaꝫ īdiui ſibiliter extendit̉ ad extēſionē materie ⁊ habꝫ ꝑtē exͣ partē. ſed quedā forma ſubſtātialis na turaliſ ē huiuſmodi. gͦ ⁊c̄. maior pꝫ. qꝛ d̓ anima brutorū de quibus forte minꝰ vr̄ dicit Aꝝ. pͦ ⁊ ẜo de aīa qd̓ diuiditur ad diuiſione corꝑis ſi cut īducit in animalibꝰ anuloſis q̄ diuiſa in par tes ſenciunt ⁊ mouentur ⁊ per ꝯn̄s aīa dīditur ī eis. dico āt for ſubſtantialē naturalem q̄ eſt d̓ materia educibilis ꝑ naturā ad excludēdaꝫ aīaꝫ rōalem qꝛ illa nō ē extēſa nec dīſibilis in eēntia. ¶ Tertia ꝯº ē iſta. generatio fore ſb̓alis ē ſucceſſiua. hoc pꝫ. ex p̄dictis qꝛ cū hēat gͣduſ ⁊ ſit extenſa hn̄s. partem exͣ partem nō pōt in duci in inſtanti. ¶ Preª. 3º ph. ſi. data diffinitio ne motus exēplificat ph̓s de generatiōe ⁊ corruptione. qꝛ.ſ. generatio ē actꝰ generabil̓ īqͣꝫtū generabile. ⁊ corruptō actꝰ corruptibilis īqͣꝫtū corruptibile. tunc ſic. oīs motꝰ ē ſucceſſiua trāſ mutatio: ſed generatio eſt motꝰ vt dicit Aꝝ. 3º. phiſi. gͦ ⁊cͣ. ¶ Sed dices ꝙ Aꝝ. 3º phiſi. loꝗtur de motū large ꝓ oī mutatatiōe. ſed dīdit eam ī ſpēs. 5. phiſi. ⁊ ibi ſeꝑat generationē a motu ꝓ bans ꝙ generatio q̄ ē a non ſb̓o ī ſb̓ꝫ nō ē mo tus ꝗ ē a ſb̓o in ſb̓ꝫ. ¶ Contra. qꝛ ſi ſic gͦ vſqꝫ ad locū illuꝫ vbi diuidit mutatiōeꝫ ī ſuas ſpes loquitur de mutatiōe large ⁊ cōir. ſed pͥus ante illud caᵐ dr̄ iuxta principiū ꝗnti ⁊ hetur hic ī lr̄a ꝙ ī oī motū reqͥrit̉ tꝑs. gͦ ī oī mutatiōe ⁊ ꝑ ꝯn̄s oīs mutatio erit ſucceſſiua ⁊ ſic hētur ꝓpo ſitū ꝓ iſta cōcluſione habentur multe auctoritates tā in. 6. qͣꝫ in. 7. phi. quas cauſa breuitatꝭ omitto. Recolo eīm me hanc materiam ꝓlixiꝰ ꝑtractaſſe in quadā qōe ordinaria ⁊ intelli gede corruptione qd̓ dictū eſt de generatione in iſta qōe ꝗa eadem rō ē vtriuſqꝫ. Ad ar in oppoᵐ cū infertur ꝙ generatio eſt motꝰ ꝯcedo ꝯn̄tiā ⁊ ip̄ꝫ ꝯn̄s primo. expoſito ī corpore qōis ⁊ ibidem dictum eſt ad id quod allegabatur de philoſopho. hic ⁊ in. 5. phi. Explicit vndecimus liber. Queſtio Prima Irca duodecimum libꝝ q̄rit̉ vtrū oīs ꝓductio vl̓ īductio cuiuſcūqꝫ for ſit vniuoca. vr̄ ꝙ nō. nā oīs ꝓductio vniuoca reꝗrit ſimi litudinē fore inter ꝓducens ⁊ ꝓductum. per hͦ eī diſtinguit̉. ab equoca ſed nō oīs ꝓductio for ē hꝰ i. gͦ ⁊cͣ. mi. pꝫ in pro ductiōe caloris vl̓ plāte facte a ſole. ¶ Cōtra ph̓s hic ī littera. ⁊ idem hētur. 7. huiꝰ. ¶ Rn̄o ꝑ p̄mittā triplicem diſtinctionē. 2º concludam vnam cōcluſionē ¶ Quātū ad pᵐ cū omnis ꝓ ductio vniuoca neccō reꝗrat ſimilitudinē for me aliquo. mō inter ꝓduces ⁊ ꝓductū ſit iſta pꝰ diſtinctio. ꝙ ſimilitudo realis ē duplex q̄dam formalis ⁊ quedam virtualis. pª eſt qn̄ agens hꝫ formā qͣꝫ ꝓducit ſormal̓r ī ſe. vt hō generat hoīeꝫ: equꝰ equū. 2ºº ē qn̄ agēs hꝫ ſor quē ꝓ ducit ī ſe virtual̓r n̄ formal̓r. vt cū ſol generat calorem ī medio. ¶ 2ª diſtinctio ſit hec. ſimili tudo ſormal̓ ē duplex q̄da ſecūdū ſpēꝫ. q̄dā ẜꝫ aliꝗd cōius. exᵐ prī hō generat hōieꝫ. exᵐ ẜi cū equꝰ generat mulū ꝗbe forte genꝰ aliqd̓ cōe puta iumētū l̓ aliꝗd tale ī qͦ conueniūt equus ⁊ mulus vt dicebat. 7. huius. ¶ Tertia diſtīctio ſit hec ſimilitudo ẜꝫ ſpēꝫ ſpecialiſſimā ē duplex q̄dā in. for ⁊ mō eēndi fore. q̄dā ī ſolū ⁊ n̄ modū eēndi fore. exᵐ prī hō generat hoīem patꝫ exᵐ ẜ. artifex ꝓducēs arcaꝫ. naꝫ lꝫ formā arce ſit in vtroqꝫ tamē in artifice exiſtit ẜm modum intentionalē in arca autē ſecūdū moduꝫ realē. ¶ Ex his pn̄t hr̄i qͣtuor gradus in ſimilitudīe ⁊ generatōe vniuoca. prius ē ꝑfectiſſimꝰ qn̄.ſ. ē ſimilitudo inter generans ⁊ gēitū in for̄a et in mō eēndi for̄e. ſecūdus aliqͣꝫ tulum deficit a p qn̄.ſ. ē ſil̓itudo ī for n̄ āt in modo eēndi tertiꝰ qn̄ ē ſimilitudo ī for n̄ ẜꝫ ſpecieꝫ ſpāliſſimam ſed ẜꝫ aliꝗd cōius. quartꝰ qn̄ ē tātū ſimilitudo virtualis ⁊ noº formaliter ⁊ talis vniuocatio ē īpropijſſime dcā ẜꝫ ꝗd. Ex his cōcludo corre lariū. ꝙ aliqͣ ꝓductio ē vniuoca ẜꝫ vnū gͣdū ⁊ tn̄ eꝗuoca ſcd̓ꝫ aliū gͣdum īqͣꝫtū deficit ab alio cuius rō ē qꝛ qn̄ inter duo extrema ponūtur plura mea: quanto me recedat ab vno. extre