![]()
Liber. refertur per ſe ad diuerſa ꝗa alias idem dicere tur bis. vt dicitur infra. ſed idem continens re fertur ad multa contenta pꝫ. gͦ ⁊c̄. Preterea oīa relatiua ſunt oppoſita vt pꝫ in predicamentis ⁊ ſimiliter in hoc eodem 5º. ſed continens ⁊ cōtētum non ſūt oppoſita. ergo ⁊c̄. probatio mīoriſ qꝛ in predicamentis caº. de quantitate dicit̉ ꝙ paruū ⁊ magnum reſpectu diuerſoꝝ non opponuntur. Similiter duplum ⁊ dimidiū ꝗa idem ē duplum ad hoc. ⁊ dimidium ad aliud. Pre terea idemptitas ē relatio rationis. gͦ nō ē vera relatio an̄s pꝫ qꝛ ſecūdū philoſophuꝫ caº d̓ eadem idēptitas ē vna quando intellectus vtit̉ vno vt duobus. gͦ ē relatio ratiōis nec per cōſe quens ē in eodē genere cū relatione reali. Preterea. idem ſimile ⁊ equale fundatur ſuper vnum ⁊ ſuper partes vnius. vt dicitur hic in lit tera. ſed in omni genere ē vnum. ergo idem ſimi le ⁊ eqͣle ē in omni genere. male ergo dicitur ꝙ vᵐ ſb̓a determinate ē idem ⁊ ſic de alijs. Cotra philoſophꝰ hic ī lr̄a. Reſpōdeo ad qōeꝫ ⁊ dico ꝙ primus modus bn̄ ē aſſignatus. vbi notandū ē ꝙ ſicut fuit dictum relationes primi modi fundantur ſuper rem de genere qͣꝫtitatis ⁊ principaliter ſuper numerum ⁊ inde fundant̉ ſuper continua inqͣꝫtum habēt aliqͣliter ratiōeꝫ numeri inter ſe. Ad pͥᵐ argumentū poſſꝫ negari ma. ꝗa idē pōt referri de diuerſa per ſe lꝫ n̄ ꝑ ſe pͦ. vt dicetur ī lr̄a. cōceſſa tamē illa maiori dicendū ē ad minorem. ꝙ cōtinens pōt accipi dupliciter.ſ. materialiter vel ſubiectiue. aliomō formaliter ⁊ ſub rōe formali continētur pͥº ideꝫ continens pōt referri ad diuerſa contenta. ſicut ideꝫ pr̄ ſubiectiue ad multos filios. tamē continentia formaliter dicunt̉ multipliciter quotienſ multipl̓r dr̄ aliud extremum ⁊ ſic idem cōtinēs formaliter nō refertur per ſe pͦ niſi ad vnum cō tentū. Ad 2ᵐ dd̓ ꝙ relatiua cōſiderantur du pliciter vnoº vt cōꝑata ad ſeinuicē alioº mō vt idem comꝑatur ad diuerſa pͦ mō ſunt oppoſita 2ºº non nā idē ē generās ⁊ genitum vt pr̄ habēs filium ⁊ patrem pr̄ non reſertur ad ſeipſum pr̄eꝫ ſꝫ ad patrem eius ⁊ iºº. pr̄ ⁊ filius ſunt oppoſita vt.ſ. ad ſeinuicem referunt̉ ⁊ non al̓r. ſic in ꝓpo ſit o de duplo ⁊ dimidio. ph̓s āt in predicamentis vult probare ꝙ magnum ⁊ paruum non ſūt contraria abſolute ſed ſolum in reſpectu alioꝗn oppoſita eēt vera de eodē. ꝓ qͣꝫto idē mōs ē magnus reſpectu huius ⁊ paruus reſpectu illiꝰ Ad 3ᵐ pōt dici ꝙ ſicut vnū ē multiplex.ſ. vnū numero ſpecie genere ⁊ proportione. ſil̓r ⁊ idēptitas lꝫ ergo idemptitas numeralis ſit relatio rōis eo ꝙ relatiuū eē ē ad aliud ſe habere. ideꝫ autem numero nō pōt ad aliud eē niſi ad aliud rōe qͣꝫtum intellectus vtitur vno ſimpliciter vt duobꝰ. tn̄ idēptitas genere ſpē ⁊ proportiōe eſt relatio realis. ⁊ vere ē in genere relationis pro quanto hꝫ conditiones relationis realis. Ad 4ᵐ dicendum ꝙ ſicut ens dicitur multipliciter ita ꝙ vnū. concedo ergo ꝙ vnum inuenitur in oī genere ſic ens. cuꝫ ergo dicitur ꝙ relatio idē ptitatis non erit preciſe in genere ſubſtātie. ⁊ ſic de alijs duobꝰ. dico ꝙ ſub̓a pōt ſūmi dupl̓r vo vt ē res determinati generis. alioº pro eēntia rei q̄ ē cōis oī generi. Sil̓r quantitas pōt ſūmi dupl̓r. vl̓ ꝓ vt heres determinati generis q̄ pōt dici qͣntitas mol̓ vl̓ pro quantitate perfectiōis ⁊ gradus eēntialiter rei. ⁊ ſic conuenit oī generi Sil̓r qͣlitas pōt ſūmi vt ē res determinati gene ris. l̓ ꝓ qͣlitate eēntiali. eo. qͦ differentia ſpecifica dr̄ qͣlitas. accipiēdo gͦ illa pͥmo. ꝓ vt dicūt res determinati generis ſic idēptitas fundatur ſuꝑ vnum in ſubitantia ⁊ non ſuper vnuꝫ in alijs ge neribus. Similiter intelligendum ē de eqͣlita te ⁊ ſimilitudine. Sed accipiendo 2ºº vtiqꝫ idēptitas pōt fundari ſuper vnuꝫ in ſub̓a cuiuſlibꝫ generis ⁊ ſimiliter equalitas ⁊ ſimilitudo. hoc enim mō oē ens oī enti cōparatū ē idē vl̓ diuer ſum. ſil̓e vl̓ diuiſibile. equale vl̓ ineqͣle. Queſtio xv Trum ſecūdus modus relationis ſit bene aſſigna tus. videtur ꝙ non. nā relatiuū non eſt fundamentum relationis. ſed po actiua ⁊ paſſiue referunt̉. gͦ relatio non fundat̉ ſuper poᵐ actiuā ⁊ paſſiuam ꝓbatur ma. ꝗa cū reſatiuuꝫ ſit relatiuū rationale eē ⁊ proceſſus in infinitum in relationibus ſi relatio ſuꝑ relatiua fundatur. mi. pꝫ. ꝗa poª actiua refertur ad paſſiua. Preª idē pōt referri ꝑ ſe ad diuerſa. ſed ſi ẜꝫ poªᵐ actiua aliquid dicatur relatiue hoc erit ad dictū ẜꝫ po paſſiuā. cū gͦ poª actiua ꝑ ſe reſeratur ad agere ſeꝗtur ꝙ idē per ſe dicet ad duo.ſ. ad ipſū agere ⁊ ad poªᵐ paſſiuā. Cō tra ph̓s hic in lr̄a. Reſpondeo ꝙ modus eſt bn̄ aſſignatus. Ad pͥᵐ ī oppoᵐ dico ꝙ ma. ē dubia. ꝗa relatio vr̄ poſſe fundari ſuꝑ alia relationē. ⁊ per conſequens ſuper relatiuū. ſicut ꝓportionalitas ſuper proportionē. nec tamē eēt tūc proceſſus in infinitum. ꝗa erit deuenire ad aliqͣꝫ primā relationē. cuius fundamētū n̄ erit alia relatio nec ꝑ conſequens relatiuū. Alit̓ pōt dici data maiori ꝙ poª actiua ⁊ paſſiua dupliciter poſſunt accipi vnoº circunſcripta relati one potentialitatis alioº. includēdo ip̄aꝫ. pͥº nō ſūt actu relatiua. ⁊ vt ſic fundantur relationes ẜi mōi. 2ºº. ſūt relatiua actu. ⁊ tūc n̄ fūdāt ſed ſūt ꝗd ꝯpoᵐ ex fūdamēto ⁊ relatiōe. Ad 2ᵐ dr̄ ꝙ ſicut fuit dictū iā idē fferri ad plura per ſe prio īpoſſibile ē. ſed per ſe non pͦ n̄ ē īcōueniēs. Sic ē ī ꝓpoſito ꝗa poª actīa refertur ꝑ ſe pͦ ad poªᵐ paſſiuā tātū. ſꝫ ad ip̄ꝫ agere ꝑ ſe ſꝫ non primo. Queſtio. xvi rum tertius modus ſit bene aſſignatꝰ videt̉ ꝙ non. nā ambo relatiua ſunt eiuſdem 