Tabula Tabula queſtionuꝫ ſecundi libri ſcd̓e ꝑtis btī Thome de aquino. Ueſtio pͥma de virtutibꝰ vicijs in ſpāli. de vir tutibꝰ theologicis. Et fide qͣꝫtū ad eiꝰ ob̓ꝫ vtrū ob̓m fidei ſit v̓itas pͥma. . vtruꝫ obiectū fidei ſit aliquid cō­plexum vel incomplexū.i. res aut enunciabile. vtrū fidei poſſit ſubeſſe falſum. vtrum obiectum fidei poſſit eſſe aliquid viſum. . vtrū poſſit eſſe aliquid ſcitum. . vtruꝫ credibilia debeāt diſtingui per certos articulos. . vtrum idem articuli ſubſint fidei ẜm omnem tempus. de numero articulorum. de tradendi articulos in ſym­bolo. io. ad quē pertineat conſtituere ſym­bolum fidei. Ueſtio ſecunda de fide quantū ad actum eius interiorē qui eſt credere. quid ſit credere qd̓ eſt actus inte­rior fidei. quot modis dicatur. vtrum credere aliquid ſupra rōnē nalem ſit neceſſariū ad ſalutem. vtruꝫ credere ea ad ratio naͣlis peruenire pōt ſit neceſſarium. . vtrū ſit neceſſarium ad ſalutē cre­dere aliqua explicite. . vtrum ad credendū explicite oēs teneantur equaliter. vtrum habere fidem explicitam de chriſto ſemper ſit neceſſarium ad ſalutem. s. vtrum credere trinitatem explici te ſit de neceſſitate ſalutis. . vtrum actus fidei ſit meritorius. io. vtruꝫ ratio humana diminuat me ritum fidei. Ueſtio tertia de fide quantum ad actum eius exteriorem qui eſt confiteri. vtrū cōfeſſio ſit actus fidei. vtrum confeſſio ſit neceſſaria ad ſalutem. Ueſtio quarta de fide qͣꝫtuꝫ ad ipſum habitum fidei: quantū ad ipſam fidem. quid ſit fides. in vi anime ſit ſicut in ſubiecto. vtrum forma eius ſit charitas. vtrū eadem numero ſit fides for mata informis. . vtrum fides ſit virtus. . vtrum ſit vna virtus. de ordine eius ad alias virtutes. de comparatione certitudinis eiꝰ ad certitudinem virtutū intelle ctualium. Ueſtio. 5. de habitu fidei qͣꝫtuꝫ ad habentes ipſam. vtrū angelus aut homo in pͥma ſui conditiōe habuerit fidem. . vtrum demones habeant fidem. vtrum heretici errantes in vno ar­ticulo fidei habeant fideꝫ de alijs articulis. vtrum fidē habentiuꝫ vnus alio habeat maiorem fidem. Ueſtio. 6. de habitu fidei qͣꝫtuꝫ ad eius cauſam. vtruꝫ fides ſit homini īfuſa a deo. vtrū fides īformis ſit donum. Ueſtio. 7. de ipſa fide quantuꝫ ad ſuos effectus. vtrum timor ſit effectus fidei. vtrum purificatio cordis ſit effe­ctus fidei. Ueſtio. 8. de correſpondentibꝰ virtuti fidei. pͥmo de dono in­tellectus. vtrum intellectus ſit donum ſpiri tus ſancti. vtrum poſſit ſimul eſſe in eodem cum fide. vtrum ītellectus eſt donū ſit ſpe culatiuus tm̄ vel et practicus. vtrum oēs qui ſunt in gratia ha. beant donum intellectus. vtrum hoc donum īueniat̉ in aliꝗ­bus abſqꝫ gratia. . quomō ſe habeat donuꝫ intellectꝰ ad alia dona. que beatitudinum reſpondeat do intellectus. vtrum in fructibus fides rn̄deat dono intellectus. Ueſtio. 9. de correſpondentibꝰ virtuti fidei quantum ad donū ſcientie. vtrum ſciētia ſit donum. vtrum ſit circa diuina. vtꝝ ſit ſpeculatiua vel practica­ que beatitudinum ei reſpondeat. Ueſtio decima de fide quantū ad vicia oppoſita. pͥmo de infi delitate in communi. vtrum infidelitas ſit peccatum. vtrum infidelitas ſit in intellectu ſicut in ſubiecto. vtrum ſit maximum peccatorum. vtrum omnis actio infideliuꝫ ſit peccatum. de ſpeciebus infidelitatis. . de comparatione earuꝫ adinuicē. . vtrum cum infidelibus ſit diſpu­tandum de fide. . vtrum ſint cogendi ad fidem. . vtrum ſit eis communicandum. io. vtrum poſſint chriſtianis fidelibꝰ preeſſe. ii. vtrum ritus infidelium ſint tole­randi. 12. vtrum pueri infidelium ſint inui­tis parentibus baptizandi. Ueſtio. ii. de vitijs oppoſitis fi­dei qͣꝫtum ad hereſim. vtruꝫ hereſis ſit īfidelitatis ſpēs. vtrum hereſis ſit ꝓprie circa ea ſunt fidei. vtrū heretici ſint tollerādi. vtrū reuertentes ad fideꝫ ſint re­cipiendi. Ueſtio. 12. de vitijs oppoſitis fi dei qͣꝫtū ad apoſtaſiam. vtruꝫ apoſtaſia ad infidelitatē ꝑti­neat. vtꝝ ꝑꝑ apoſtaſiā a fide ſubditi ab ſoluantur a dn̄io p̄ſidentium apo­ſtatarum. Ueſtio. 13. vitijs oppoſitis cō­feſſiōi fidei. blaſfemia ī gnaͣli vtruꝫ blaſfemīa opponat̉ cōfeſſio­ni fidei. vtrum blaſfemia ſemꝑ ſit peccatū mortale. vtrum blaſfemīa ſit maximum peccatorum. . vtrū blaſfemia ſit in dānatis. Ueſtio. 14. de blaſſemia ī ſpāli eſt pctm̄ in ſpm̄ ſctm̄. vtrū blaſfemia vl̓ pctm̄ in ſpm̄ ſan ctū ſit idē qd̓ pctm̄ ex certa malitia de ſpeciebus huius peccati. . vtrum ſit irremiſſibile. vtrū aliꝗs poſſit peccare ī ſpm̄ ſā­ctū a pͥncipio an̄qͣꝫ alia pctā ꝯmittat Ueſtio. 15. vitijs oppoſitis do­ ītellectꝰ.ſ. de cecitate mētis hebetudine ſenſus. vtrū cecitas mētis ſit peccatuꝫ. vtrū hebetudo ſenſus ſit alid̓ pec­catū a cecitate mentis. . vtrum hec vitia a peccatis carnali bus oriātur. Ueſtio. 16. de p̄ceptis ꝑtinētibꝰ ad p̄dicta.ſ. ad fidē dona ſcīe: intellectus. vtrū in veteri lege dari debuerunt p̄cepta credendi. vtrū ꝯuenienter in veteri lege tra dant̉ precepta ꝑtinētia ad ſcīam intellectum. Ueſtio. 17. de ſpe quantum ad ipſam ſpem. vtruꝫ ſpes ſit virtus. vtꝝ obiectū eiꝰ ſit btītudo eterna. . vtrū vnus poſſit ſꝑare btītudi­nem alterius per virtutem ſpei. vtrum homo licite poſſit ſperare in homine. . vtrum ſpes ſit virtus theologica. de diſtinctione eius ab alijs virtu­tibus theologicis. vtrum ſpes precedat fidem. s. vtrum ſit poſterior charitate. Ueſtio. 18. de ſpe qͣꝫtuꝫ ad ſubie ctum eius. vtꝝ ſpes ſit in volūtate ſic̄ in ſub̓o. vtrum ſpes ſit in beatis. vtrum ſpes ſit in damnatis. a 2