XLVomni que ventura eſt. Potentiam tuamet iuſticiam tuam deus: vſqꝫ in altiſſimaq̄ feciſti magnalia deus ꝗs ſimilis tibi.Quantas oſtendiſti mihi tribulationesmultas et malas: et conuerſus viuificaſtime: ⁊ de abyſſis terre iterū reduxiſti meᶻQultiplicaſti magnificentiā tuam: ⁊ conuerſus ꝯſolatus es me. am ⁊ ego confitebor tibi in vaſis pſalmi veritate tuamdeus: pſallā tibi in cythara ſctūs iſrael.ᵇExultabūt labia mea cū cantauero tibi:et anima mea quā redemiſti.ᶜ Sed ⁊ lingua mea tota die meditabitur iuſticiamtuam: cū confuſi ⁊ reueriti fuerint ꝗ querunt mala mihi.Pſalmus. lxxj.Eus iudiciū tuum regi da: et iuſticiam tuā filio regis. Tudicarepopulū tuum ī iuſticia: ⁊ pauperes tuosin iudicio. Suſcipiant montes pacempopulo: ⁊ colles iuſticiam.ᵈ Tudicabitpauꝑes ppl̓i: et ſaluos faciet filios pauperum: et humiliabit calumniatorem.ᵉEt permanebit cum ſole ⁊ ante lunam: ingeneratione ⁊ generationem. Deſcendetſicut pluuia in vellꝰ ⁊ ſicut ſtillicidia ſtillantia ſuꝑ terram. ꝯOrietur in diebus eiꝰDe in gewalt vnddeī gerechtikait got iſt bis ī dieallerhōchſtenn ding: diegroſſe werck die du haſtgemachet: got wer iſt dirgeleich.ʸ ie manigetrūbſal vnd ubel haſt dumir gezaigi: vnd̓ bekerēdhaſtu mich lebendig gemacht. vndaber haſt dumich wid̓gefurt von derabgrunde dererd.ᶻ Dihaſt gemanifaltiget deingroẜmāchtighait: vn̄ bekerend haſtu mich getroteſt.ª Uānich wird digott auch veriehē in denvaſſendes lobs dei wathait: ich wird dich lobenin der harp̄ffen hailigeriſrahel.ᵈ Deine leſtzenwerden frolocken ſo īchdir wird ſingen: vn̄ meitſele die duhaſterlōſet.Uann auch mein zungwirt betrachtendein gerechtikait dē gantzē tagꝫſo die werden geſchāntvnd geuneret die mir ſūchent die i̓beluding.Ott gib dein vrtaildem kunig: vn̄ deingerechtikaite dē ſundeskūnigēs.ᵇ Trtaile deinvolck in der gerechtikaitvnd̓ deine armen indemvrtail.ᶜ Die perg ſollentaufnemen den frid demvolck: vnd die buhel diegerechtikaite.ᵈ Ar wirivrtailen die armem deevelcks: vnd wirt machē behaltē die ſu̓nder armen: vnd wirt demūtigē den peiniger.Und̓er wirt beleibenmit der ſūnen vnd vor dē mon: in dꝫ geſchlāchi vn̄ geſchlācht.Er wirt abſteigen als der regen in ſcheper: vndals die tropſen trieffend auf der erd.ᵍTn ſein tagenwirt aufgeen die gerechtikait vnd̓ die benūgūg des frids: bis der mon