![]()
XXI. ⁊ credit in me nō moriet̉ in eternū: Ioh̓. xj. nec ad gloriā inducent̉ niſi purgati: qꝛ nihil īmūdū ad il lā ꝑueniet: vt pꝫ Apoc̄. vltꝭ. gͦ aliqua purgatio reſtat poſt hāc vitā. ¶ Pͣ. Gre. niſſenꝰ dic̄: Si aliqͥs chriſto amico ꝯſentiens in hac vita purgare pctā minus potuerit poſt tranſitū hinc per purgitorij ignis ꝯflationē expedit̉. gͦ poſt hanc vitā reſtat aliqua purgatio. ¶ Iteriꝰ vr̄ ꝙ nō ſit idē locꝰ qͦ aīe purgant̉: ⁊ quo danati puniūt̉: qꝛ pena dānatoꝝ eſt et̓na: vt dr̄ Matth̓. xxv. Ibūt hi in ignē eternū ſed purgatoriꝰ ignis eſt tꝑalis: vt sͣ. mgr̄ dixit. gͦ nō ſil̓ puniunt̉ hi ⁊ illi eodē igne: ⁊ ſic oꝫ loca eſſe diſtincta. ¶ Pͣ. pena inferni noīat̉ pluribꝰ noībꝰ: vt ī pſal. Ignis ſulphur ⁊ ſpūſ ꝓcellaꝝ ⁊cͣ. ſꝫ pena pur gatorij nō niſi vno noīe noīat̉.ſ. ignis. gͦ nō igne ⁊ eodē loco puniunt̉. ¶ Pͣ. Hug. de ſanc. vic. dicit: Probabile ē ꝙ in his locꝭ puniunt̉ ī qͥbꝰ cōmiſerūt culpā: Greg. etiā in dial̓. narrat ꝙ Germanꝰ ep̄us capuanꝰ paſcaſiuꝫ qui in balneis purgabat̉ īuenit gͦ in loco inferni nō purgant̉: ſꝫ in hͦ mūdo. ¶ Sꝫ ꝯͣ eſt qd̓ Gre dicit ꝙ ſicut ſub eodē igne auruꝫ rutilat ⁊ palea fumat: ita ſub eodē igne peccator cre mat̉ ⁊ electus purgat̉. gͦ idē eſt ignis purgatorij ⁊ ī ferni ⁊ ſic in eodē loco ſunt. ¶ Pͣ. ſancti patres ante aduentū chriſti fuerūt in loco digniori ꝙͣ ſit locus in quo nūc purgant̉ aīe pꝰ mortē: qꝛ nō erat ibi aliqua pena ſenſibilis. ſꝫ locꝰ ille erat cōiunctꝰ inferno vel idē qd̓ infernꝰ: al̓s chriſtus ad limbuꝫ deſcendens nō diceret̉ ad inferos deſcendiſſe. gͦ et purgatoriū eſt in eodē loco: vel iuxta infernum. Lteriꝰ vr̄ ꝙ pena purgatorij nō excedit omneꝫ penā tꝑaleꝫ huius vite. quāto.n. aliqͥd eſt magis paſſiuuꝫ: tanto magis affligit̉ ſi ſenſuꝫ leſionis ha beat. ſed corpus eſt magis paſſiuuꝫ ꝙͣ aīa ſeꝑata: tū qꝛ hꝫ ꝯͣrietatē ad igne agentē: tū qꝛ hꝫ materiaꝫ que eſt ſuſceptiua qualitatis agentis: qd̓ de aīan pōt dici. gͦ maior eſt pena quā corpꝰ patit̉ in hͦ mū do ꝙͣ pena qua aīa purgat̉ pꝰ hanc vitā. ¶ Pͣ pena purgatorij directe ordinat̉ cōtra venalia. ſꝫ ve nialibꝰ cū ſint leuiſſima pctā: leuiſſima pena debe tur ſi ẜm menſurā delicti ſit plagaꝝ modus. gͦ pena purgatorij eſt leuiſſima. ¶ Pͣ. reatꝰ cū ſit effctꝰ culpe nō intendit̉ niſi culpa intendat̉. ſꝫ in illo cui iaꝫ culpa dimiſſa eſt nō pōt culpa intendi. gͦ in eo cui culpa mortalis dimiſſa eſt pro quo non plene ſatiſfecit reatꝰ nō creſcit in morte. ſed in hac vita n̄ erat ei reatꝰ reſpectu grauiſſime pene gͦ pena quaꝫ patiet̉ pꝰ hanc vitā nō erit ei grauior oī pena iſtiꝰ vite. ¶ Sꝫ ꝯͣ ē qd̓ Auguſ. dicit in quodā ſermōe: Ille ignis purgatorij durior erit ꝙͣ quicqͥd in hoc ſeculo penaꝝ: aut ſentire: aut videre: aut cogitare quis pōt. ¶ Pͣ. quāto pena eſt vl̓ior tanto maior ſed aīa ſeparata tota punit̉: cū ſit ſimplex: nō aūt ita eſt de corpore. gͦ illa pena que ē aīe ſeparate eſt maior omī pena quaꝫ corpus patit̉. Lter vr̄ ꝙ illa pena eſt voluntaria: qꝛ illi qui ſunt in purgatorio rectū cor hn̄t. ſed hec eſt rectitudo cordis vt quis voluntatē ſuā voluntati diuine ꝯformet: vt Ambro. dicit. gͦ cū deus velit eos puniri ip̄i illā penaꝫ voluntarie ſuſtinent. ¶ Pͣ. oīs ſapiēs vult illud ſine quo nō pōt ꝑuenire ad finē intentū. ſed illi qui ſunt in purgatorio ſciūt ſe nō poſſe ꝑuenit ad gloriā: niſi pͥus puniāt̉. gͦ volūt puniri. ¶ Sed ꝯͣ: nullus pōt liberari a pena quā voluntarie ſuſti net. ſed illi qͥ ſūt in purgatorio petūt liberā: ſic̄ pꝫ per multa que in dialogo narrant̉. gͦ nō ſuſtinent illaꝫ penā voluntarie. terius vr̄ ꝙ aīe in purgatorio per demones puniant̉: qꝛ ſicut infra diſ.xliiij. dicit mgr̄: Illos habebūt tortores in penis quos habuerūt incentores in culpa. ſed demones incitant ad culpā nō ſolū mortalē: ſed etiā veniaalē qn̄ aliud nō pn̄t. gͦ etiā in purgatorio ip̄i aīas ꝓ pctīs venialibꝰ torquebūt. ¶ Pͣ. purgatio a pec catis cōpetit iuſtis ⁊ in hac vita ⁊ pꝰ hanc vita. ſꝫ in hac vita purgant̉ per penas a diabolo inflictaſ ſicut pꝫ de Iob. gͦ etiā pꝰ hanc vitā puniēt̉ a demo nibꝰ purgandi. ¶ Sꝫ ꝯͣ: iniuſtū ē vt qui de aliquo triūphauit ei ſubijciat̉ poſt triūphū. ſed illi qͥ ſūt in purgatorio de demonibꝰ triūphauerūt ſine pec cato mortali decedentes. gͦ nō ſubijcient̉ eis puniē di per eos. Rn̄deo dd̓m ad pͥmā qōneꝫ ꝙ ex illis que. sͣ. determīata ſunt ſatis poteſt conſtare pur gatoriū eſſe poſt hanc vitā. ſi.n. per cōtritionē deleta culpa non tollit̉ ex toto reatus pene: nec etiaꝫ ſemper venialia dimiſſis mortalibus tolluntur: ⁊ iuſticia dei hoc exigit vt pctm̄ per penaꝫ debitam ordinet̉: oꝫ ꝙ ille qui poſt contritionē de pctō decedit ⁊ abſolutionē ante ſatiſfactionē debitā ꝙ pꝰ hanc vitā puniat̉: ⁊ iō illi qui purgatoriū negant contra diuinā iuſticiā loquunt̉: ⁊ ꝓpt̓ hoc erroneuꝫ eſt: ⁊ a fide alienū. vnde Gre. niſſenus poſt predicta v̓ba ſubiungit: Hoc p̄dicamꝰ dogma v̓itatꝭ ſeruantes ⁊ ita credimus: hoc etiā vniuerſalis eccleſia tenet ꝓ defunctis exorans: vt a pctīs ſoluāt̉. qd̓ non poteſt niſi de illis qui ſunt in purgatorio ītelligi: eccleſie aūt auctoritati quicūqꝫ reſiſtit hereſiꝫ incurrit. ¶ Ad pͥmū gͦ dd̓ ꝙ auctoritas illa loquit̉ de labore operatiōis ad merendū: ⁊ nō me rendū: ⁊ non de labore paſſionis ad purganduꝫ. ¶ Ad ſcd̓m dd̓ ꝙ malū non habet cauſaꝫ ꝑfectā ſed ex ſingularibꝰ defectibus cōtingit: ſed bonum ex vna cauſa ꝑfecta ꝯſurgit: vt Dio. dicit: ⁊ iō qui libet defectus impedit a perfectione boni: ſed non qͦdlibet bonū impedit cōſūmationē aliquā mali: qꝛ nunꝙͣ eſt malū ſine aliquo bono: ⁊ ideo pctm̄ veniale impedit hn̄teꝫ charitatē: ne ad perfectum bonum deueniat.ſ. vitam eternam quandiu pur gatur: ſed peccatum mortale non poteſt impediri per aliquod bonum adiunctum quo minus ſtati ad vltimum malorum perducat. ¶ Ad tertium dicendum ꝙ ille qui in peccatum mortale īcidit omīa bona ante acta mortificat: ⁊ que in peccato 