![]()
Diſ. mortali exiſtēs facit mortua ſūt: qꝛ ip̄e deū offendens oīa bona meret̉ amittere que a deo hꝫ. vnd̓ ei qui in pctō mortali decedit nō manet aliqd̓ pre miū poſt hāc vitā: ſicut manet aliqn̄ pena ei qui ī charitate decedit que nō ſꝑ delet oē malū qd̓ inue nit: ſꝫ ſolū hoc qd̓ eſt ſibi ꝯͣriuꝫ. ¶ D. ij. q. dd̓ ꝙ d̓ loco purgatorij nō inuenit̉ aliquid exp̄ſſe det̓mīa tū in ſcriptura: nec rōnes pn̄t ad hoc efficaces induci: tn̄ ꝓbal̓r ⁊ ẜm ꝙ cōſonat magis ſcōꝝ dictis: ⁊ reuelationi facte multis: locus purgatorij eſt du plex: vnus ẜm legē cōem ⁊ ſic locꝰ purgatorij ē locus inferior inferno cōiunctꝰ: ita ꝙ ideꝫ ignis ſit qͥ dānatos cruciat in inferno: ⁊ qui iuſtos in purgatorio purgat: quāuis dānati ẜm ꝙ ſunt inferiores merito ⁊ loco inferiores ordinandi ſint. Alius eſt locus purgatorij ẜm diſpenſationē: ⁊ ſic quādoqꝫ in diuerſis locis aliqui puniti legunt̉: vel ad viuorū inſtructionē: vel ad mortuoꝝ ſubuentionē: vt viuentibꝰ eoꝝ pena innoteſcens per ſuffragia eccl̓e mitigaret̉. quidā tn̄ dicūt ꝙ ẜm legeꝫ cōem locus purgatorij eſt vbi hō peccat: qd̓ non vr̄ ꝓbabile: qꝛ ſimul pōt homo puniri ꝓ pctō que in diuerſis locis cōmiſit. quidā vero dicunt ꝙ puniunt̉ ſupra nos ẜm legē cōem: quia ſūt medij inter nos ⁊ deū quantū ad ſtatū: ſed hoc nihil eſt: qꝛ nō puniunt̉ pro eo ꝙ ſupra nos ſunt: ſed ꝓ eo qd̓ eſt infimū in eis.ſ. pctm̄. ¶ Ad pͥmū gͦ dd̓ ꝙ ignis purgatorius eſt eternus quantū ad ſubſtantia: ſꝫ tꝑalis quātū ad effectū purgatiōis. ¶ Ad ſcd̓m dd̓ ꝙ pena inferni eſt ad affligendū: ⁊ iō noīatur omnibꝰ illis q̄ hic nos affligere ꝯſueuerunt: ſed pena purgatorij eſt pͥncipal̓r ad purganduꝫ reliquias pctī: ⁊ ideo ſola pena ignis purgatorio attribuit̉: qꝛ ignis hēt purgare ⁊ cōſumere. ¶ Ad tertiū dd̓m ꝙ rō illa ꝓcedit ẜm diſpenſationē: ⁊ non ẜm legem cōem. OO tertiā q̄onē dd̓ ꝙ in purgatorio erit duplex pena: vna dāni inquantū.ſ. retardant̉ a diuina vi ſione: alia ſenſus ẜm ꝙ ab igne corporali punient̓ ⁊ quantū ad vtrūqꝫ pena purgatorij minima excedit maximā pena huius vite: quāto.n. aliquid magis deſiderat̉: tanto eius abn̄tia eſt moleſtior. ⁊ qꝛ affectus quo deſiderat̉ ſūmū bonū poſt hanc vitā in anīabꝰ ſanctis eſt intenſiſſimus: qꝛ non retardat̉ affectus mole corporis: ⁊ etiā qꝛ terminus fruēdi ſūmo bono iā adueniſſet: niſi aliquid īpediret: ⁊ iō de tardatōe maxime dolēt. ſil̓r etiā cuꝫ dolor non ſit leſio: ſꝫ leſionis ſenſus: tāto aliqͥs ma gis dolet de aliquo leſiuo: quāto magis eſt ſenſitiuuꝫ. vn̄ leſiones que fiunt in locis maxime ſenſibilibꝰ ſunt maximū dolorē cauſantes. ⁊ quia totꝰ Cnſus corporis eſt ab aīa: iō ſi in ip̄aꝫ aīaꝫ aliqd̓ le ſiuuꝫ agat: de neceſſitate oꝫ ꝙ maxime affligat̉. ꝙ aūt aīa ab igne corporali patiat̉ hoc ad p̄ſens ſuꝑ ponimꝰ: qꝛ de hoc infra di. lxiiij. dicet̉: ⁊ ideo oꝫ ꝙ pena purgatorij quantū ad penam dāni ⁊ ſenſus excedat oēꝫ penā iſtiꝰ vite. Quidā aūt aſſignāt rō nē ex hͦ ꝙ aīa tota punit̉: n̄ aūt corpꝰ: ſed hͦ nihil ē: qꝛ ſic pena dānatoꝝ eēt mīor pꝰ reſurrectioneꝫ ꝙͣ an̄ qd̓ falſū ē. ¶ Ad.j. gͦ dd̓ ꝙ quāuis aīa ſit mi nus paſſiua ꝙͣ corpꝰ: tn̄ ē magis cognoſcitiua paſſi onis: ⁊ vbi ē maior paſſiōis ſēſus ibi ē maior dolor ēt ſi ſit minor paſſio. ¶ Ad. ij. dd̓ ꝙ acebitas illiꝰ pene n̄ ē tm̄ ex quātitate pctī quātū ex diſpōne puniti: qꝛ idē pctm̄ grauiꝰ punit̉ ibi ꝙͣ hic. ſic̄ il le qͥ ē melioris cōplexioīs magis punit̉ eiſdē plagiſ īpoſitis ꝙͣ aliꝰ: ⁊ tn̄ iudex vtriqꝫ eaſdē plagas ꝓ eiſ dē culpis īferēs iuſte fac̄. ¶ Et ꝑ hͦ ēt pꝫ ſoluto ad iij. ¶ Ad. iiij. q. dd̓. ꝙ aliqͥd dr̄ volūtariū dupl̓r. Uno mō volūtate abſoluta: ⁊ ſic nulla pena ē vo lūtaria: qꝛ ex hͦ ē rō pene ꝙ volūtati ꝯͣriat̉. Alio mō dicit̉ aliqͥd volūtariū volūtate ꝯditionata: ſic̄ vſtio eſt volūtaria ꝓpter ſanitatē ꝯſequēdā: ⁊ ſic aliqua pena pōt eē volūtaria dupl̓r. Uno mō qͥa ꝑ pena aliud bonū acqͥrimꝰ: ⁊ ſic ip̄a volūtas aſſu mit penā aliquā vt pꝫ ī ſatiſfactiōe. vel ēt qꝛ ille libēter eā accipit ⁊ nō vellet eā nō eē: ſicut accidit ī martyrio. Alio mō qꝛ quāuis ꝑ penā nullū bonū nobis accreſcat: tn̄ ſine pena ad bonū ꝑuenire nō poſſumus: ſicut pꝫ d̓ morte naturali: ⁊ tūc volun tas nō aſſumit penā ⁊ vellet ab ea liberari: ſed eā ſupportat: ⁊ quātū ad hͦ volūtaria dr̄: ⁊ ſic pena purgatorij ē volūtaria. Quidā aūt dicūt ꝙ nō eſt aliquo mō volūtaria: qꝛ ſūt ita abſorpti penis ꝙ neſciunt ſe ꝑ penā purgari: ſꝫ putāt ſe eē dānatos Sꝫ hoc ē falſū: qꝛ niſi ſcirēt ſe liberādos ſuffragia nō peterēt qd̓ frequēter faciūt. ¶ Et ꝑ hoc pꝫ ſolutio ad obiecta. ¶ D. v. q. dd̓. ꝙ ſicut pꝰ die iudi cij diuina iuſticia ſuccēdet ignē quo dānati ī ꝑpetuū puniētur: ita ēt nūc ſola iuſticia diuina electi pꝰ hāc vitā purgāt̉ n̄ mīſterio demonū qͦꝝ victores extiterūt: nec miniſterio angeloꝝ: qꝛ ciues ſuos nō tā vehemēter affligerēt: ſed tn̄ poſſibile ē ꝙ eos ad loca penaꝝ deducāt: ⁊ ēt ip̄i demones qͥ d̓ penis hoīuꝫ letāt̉ eas ꝯcomitāt̉ ⁊ aſſiſtūt purgan diſ: tū vt d̓ eoꝝ penis ſatiēt̉: tū vt ī eoꝝ exitu a cor pore aliqͥd ſuū ibi reperiāt. ī hͦ aūt ſeculo qn̄ ad huc locus pugne ē puniūt̉ hoīes ⁊ a malis angeliſ ſicut ab hoſtibꝰ: vt pꝫ d̓ Iob ⁊ a bonis ſic̄ pꝫ d̓ Ia cob cuiꝰ neruꝰ femoris angelo ꝑcutiēte emarcuit. Et hoc etiaꝫ expreſſe Dio. dicit in. iiij. c. d̓ di. no. ꝙ boni angeli īterdū puniūt. ¶ Et per hoc patet ſolutio ad obiecta. D ſecūdum ſic pro ceditur: Ur̄ ꝙ lignū: fenū ⁊ ſtipula q̄ ſuꝑedificari dicūt̉ ſupra poſitū fūdamētū n̄ ſint pctā venialia: qꝛ ſupra id qd̓ ē ſūmū nihil pōt edificari ſed fūdamētū ſpūalis edificij vt glo. dicit ē ī ſūmo gͦ nō pōt ſuꝑ ip̄m edificari. ¶ Pͣ edificiū ꝑ funda mētū ſuſtētatur. ſꝫ ꝑ tā venialia n̄ ſuſtētant̉ ꝑ fūdamētū ſpūale qd̓ ē fides ꝑ dilectionē operās. gͦ lignū fenuꝫ ⁊ ſtipula q̄ edificāt̉ n̄ ſūt pctā venialia. 