![]()
Diſniſi per penā: qꝛ deꝰ nihil inordinatū relinquit: iō nunꝙͣ culpā ſine pena dimittit: in illis aūt qui danant̉ non pōt aliqua culpa dimitti: nec aliquis re atus tolli cū careant charitate per quam ⁊ culpa purgat̉ ⁊ reatus tollitur: ⁊ ideo culpa venialis in eis ſemꝑ manebit vel reatꝰ eius: ſi etiā ante pctm̄ mortale veniale dimiſſuꝫ fuiſſet quantū ad culpā manente reatū: ⁊ opt̓ hoc eternal̓r dānati de veni alibꝰ punient̓. ¶ Ad pͥmū gͦ dd̓m ꝙ pctm̄ mortale meret̉ penā eternā inquantū gr̄am tollit: ⁊ a deo eterno ſeparat: ⁊ ẜm hoc in infinituꝫ diſtat a vēia li. in illo gͦ qui gr̄a caret ⁊ a deo in perpetuū ſeparatus eſt: per accidēs vēiali eterna pena debet̉ rōne ſubiecti que ꝑ ſe debet̉ mortali. ¶ Ad ſcd̓ꝫ dd̓ ꝙ nō ē ibi aliqua ꝑſonaꝝ acceptio: qꝛ in iuſto eſt gr̄a cuiꝰ v̓tute culpa eius purgat̉ vel reatꝰ qͣ carent dānati: ⁊ iō eoꝝ culpa vel reatꝰ ꝑ penā expiari nō pōt: ⁊ ſic pꝫ ꝙ vēialia ꝑ accn̄s hn̄t mortalibꝰ adiūcta in dānatis ꝙ nō ſūt lignū fenū ⁊ ſtipula. D tertium ſic proce dit̉: vr̄ ꝙ ꝑ penā purgatorij nō expiet̉ pec catū veniale quo ad culpā: qꝛ ſuꝑ illud. j. Ioh̓. v. Eſt pctm̄ ad mortē ⁊cͣ. dic̄ glo. Qd̓ in hac vita nō corrigit̉ fruſtra pꝰ mortē eiꝰ venia poſtulat̉. gͦ nullū pctm̄ pꝰ hāc vita quo ad culpā dimittit̉. ¶ Pͣ. eiꝰ dē ē labi in pctō ⁊ a pctō liberari. ſꝫ aīa pꝰ morteꝫ n̄ pōt peccar̄ venial̓r. gͦ nec a pctō veniali abſolui ¶ Pͣ. Gre. dicit ꝙ talis in iudicio qͥſqꝫ futurus ē qualis de corpore exiuit: qꝛ lignū vbi ceciderit ibi erit. Eccl̓aſtici. xj. Si gͦ aliquis in hac vita exit cū veniali in iudicio cū veniali erit: ⁊ ita ꝑ purgatoriū nō expiat̉ a culpa veniali aliqͥs. ¶ Pͣ. sͣ. dictuꝫ ē ꝙ culpa actualis nō delet̉ niſi ꝑ cōtritionē. ſꝫ pꝰ hanc vitā nō erit ꝯtritio que eſt actꝰ meritoriꝰ: qͥa tūc nō erit meritū neqꝫ demeritū: cū ẜm Damaſ. Hoc ē homībꝰ mors qd̓ angel̓ caſus. gͦ pꝰ hāc vitaꝫ nō dimittit̉ in purgatorio veniale quo ad culpaꝫ. ¶ Pͣ. veniale nō eſt in nobis niſi rōne fomitis. vn̄ in pͥmo ſtatu Adā venial̓r nō peccaſſet: vt in. ij. li. di. xxj. dictū ē. ſꝫ pꝰ hanc vitā in purgatorio n̄ erit ſenſualitas fomite corrupto in aīa ſeparata: qꝛ fomes dicit̉ lex carnis: Ro. vij. gͦ nō erit ibi venialis culpa: ⁊ ita non pōt expiari per purgatoriū ignē. ¶ Sed contra eſt qd̓ Grego. dicit in. iiij. Dial̓. ⁊ Augꝰ de vera pnīa ꝙ quedā culpe leues in futuro remittunt̉: nec pōt intelligi quo ad penā: quia ſic omnes culpe quantūcūqꝫ graues quantū ad reatū pene per ignē purgatoriū expiat̉. gͦ venialia ꝙͣtuꝫ ad culpā purgant̉ per ignē purgatoriū. ¶ Pͣ. Coꝝ. iij. per li. ſe. ⁊ ſti. vt dictū eſt venialia intelligunt̉. ſed lignū fe. ⁊ ſti. per purgatoriuꝫ cōſumunt̉ ipſe veniales culpe poſt hanc vitā remittuntur. Lterius videt̉ ꝙ ignis purgatorius non liberet a reatu pene. omnis enī purgatio reſpicit feditatē ſed pena non importat aliquam feditatem. ergo ignis purgatorius non liberat a pena. ¶ Pͣ. con trariuꝫ non purgat̉ niſi per ſuuꝫ contrariuꝫ. ſꝫ pena non contrariat̉ pene. gͦ per penaꝫ purgatorij n̄ purgatur aliquis a reatu pene. ¶ Pͣ. j. Coꝝ. iij. ſuper illud: Saluus erit ſic tam̄ ⁊cͣ. dicit glo. ignis iſte eſt tētatio tribulatiōis de qua ſcriptū ē: Uaſa figuli ꝓbat fornax ⁊cͣ. Eccl̓ia. xxvij. gͦ homo expia tur ab omni pena per penas huiꝰ mundi: ſalteꝫ ꝑ mortē que eſt maxīa penaꝝ: ⁊ n̄ per purgatoriuꝫ ignē. ¶ Sed ꝯͣ: pena purgatorij eſt grauior ꝙͣ pena quelibet huiꝰ mundi: vt. sͣ. dictū eſt. ſed ꝑ penā ſatiſfactoriaꝫ quā aliquis in hac vita ſuſtinet expiat̉ a debito pene. gͦ multo fortius per penā purgatorij. Lterius vr̄ ꝙ ab illa pena vnus non liberet̉ alio citius. quāto enī grauior eſt culpa ⁊ ma ior reatus tanto acerbior pena imponit̉ in purga torio. ſꝫ que eſt ꝓportio pene acerbioris ad culpaꝫ grauiorē eadē eſt ꝓportio pene leuioris ad culpaꝫ leuiorē. gͦ ita cito liberat̉ vnus a pena illa ſic̄ alius ¶ Pͣ. inequalibꝰ meritis reddunt̉ inequales retributōes ⁊ in celo ⁊ in inferno quātū ad durationē gͦ vr̄ eſſe ſil̓r in purgatorio. ¶ Sꝫ ꝯtra eſt ſil̓itudo apl̓i qui dr̄ias venialiū per li. fe. ⁊ ſti. ſignificauit. ſꝫ ꝯſtat ꝙ lignū diutiꝰ manet in igne ꝙͣ fenū ⁊ ſti. gͦ vnū pctm̄ veniale diutiꝰ punit̉ ī purgatōio ꝙͣ alid̓ Rn̄deo dd̓ ad pͥmā. q. ꝙ quidā dixerūt ꝙ pꝰ hāc vitā nō dimittit̉ aliqd̓ pctm̄ quo ad culpa: ⁊ ſi cū mortali culpa quis decedat danat̉ ⁊ remiſſiōis ca pax nō eſt: nō aūt pōt eſſe ꝙ cū veniali decedat ſi ne mortali: qꝛ ipſa gr̄a finalis culpā purgat venia leꝫ. veniale enī pctm̄ ꝯtingit ex hoc ꝙ aliquis chri ſtū habēs in fundamento minꝰ aliqd̓ tꝑale diligi: qui quidē exceſſus ex cōcupīe corruptiōe ꝯtingit. vn̄ ſi gr̄a oīo cōcupīe corruptionē vincat: ſicut in beata v̓gine fuit: nō manet aliquis locꝰ veniali: ⁊ ita cū in morte oīo diminuat̉ ⁊ ānihilet̉ iſta cōcupiſcētia: potētie aīe total̓r gr̄e ſubijciunt̉: ⁊ veniale expellit. Sed hec opinio friuola eſt: ⁊ in ſe ⁊ in cā ſua. in ſe quidē: qꝛ dictis ſcōꝝ ⁊ euangelij aduerſa tur que nō pn̄t exponi de remiſſiōe venialiū ꝙͣtū ad penā: vt mgr̄ ī lr̄a dicit: qꝛ ſic tā leuia ꝙͣ grauia in futuro dimittunt̉: Grego. aūt leues culpas tm̄ poſt hāc vitā remitti ꝑhibet. nec ſufficit ꝙ dicunt qd̓ hic dicit̉ ſpāl̓r de leuibꝰ: ne putet̉ nihil graue ꝓeis nos paſſuros: qͥa remiſſio pene magis aufert grauitatē penaꝝ ꝙͣ ponat. quantū ad cauſaꝫ aūt friuola apparet: qꝛ defectus corporalis qualis eſt in vltimo vite non aufert cōcupiſcentie corruptio nē: vel diminuit quantū ad radiceꝫ: ſed quantum ad actū: ſicut patet etiā de illis qui grauiter infirmant̉. nec iteꝝ tranquillat potētias aīe: vt eas gr̄e ſubijciat: quia tranquillitas potentiaꝝ ⁊ ſb̓iectio eaꝝ ad gratiā eſt quādo inferiores vires obediūt ſuperioribus que legi dei cōdelectantur: quod in ſtatu illo eſſe non poteſt: cum actus vtrarunqꝫ impediatur: niſi tranquillitas dicatur priuatio 