XXXV occulte non corripuit. ¶ Sed ꝯtra: nullus debet ſeip̄m vindicare. ſed ſi vir vxore fornicantē ꝓprio arbitrio dimitte̓t: ip̄e ſe vīdicaret. gͦ hoc nō debet fieri. ¶ Pͣ. nullus ī eadē cā ē actor ⁊ iudex. ſed vir eſt actor īpetens vxorē de offenſa in ſe ꝯmiſſa. gͦ ip ſe nō pōt eſſe iudex: ⁊ ſic non dꝫ eā ꝓprio arbitrio dimitte̓. Rn̄deo dd̓ ꝙ vir pōt dimittere vxorē du plicit̓. Uno mō ꝙͣtum ad thoꝝ tm̄: ⁊ ſic pōt eā dimitte̓ ꝙͣcito ſibi ꝯſtat de fornicatōe vxoris ꝓprio arbitrio: nec tenet̉ redde̓ debitū exigenti niſi ꝑ eccleſiā ꝯpellat̉: ⁊ taliter reddēs nullū ſibi p̄iudiciuꝫ fac̄. Alio mō ꝙͣtū ad thoꝝ ⁊ cohabitatōeꝫ: ⁊ hoc mō nō pōt dimitti niſi iudicio eccl̓ie. ⁊ ſi al̓s dimiſ ſa fuerit dꝫ cogi ad cohabitandū: niſi poſſit ei vir incōtinenti fornicationē ꝓbare. hec aūt dimiſſio diuortiū dr̄: ⁊ iō ꝯcedendū ē ꝙ diuortiū n̄ pōt cele brari niſi iudicio eccl̓ie. ¶ Ad j. gͦ dd̓ ꝙ ſnīa ē applicatio iuris cōis ad ꝑticulare ſc̄m. vn̄ dn̄s ius ꝓmulgauit ẜm ꝙ ſnīa in iudicio formari dꝫ. ¶ Ad ij. dd̓ ꝙ Ioſeph n̄ volebat v̓ginē dimitte̓ qͣſi ſuſpectā de fornicatōe. ſꝫ ob reuerentiā ſcītatis eiꝰ timēſ ei cohabitare: ut ſupra dictū ē: nec tn̄ ē ſil̓e: qꝛ tunc ex adulterio nō ſolū ꝓcedebat̉ ad diuortiū: ſed vlterius ad lapidationē: nō aūt nūc qn̄ agit̉ ī iudicio eccl̓ie. ¶ Ad. iij. pꝫ ſolutio ex dictꝭ. ¶ Ad. iiij. dd̓: ꝙ qn̄qꝫ vir vxore ſuſpectā hn̄s: ei inſidiat̉ ⁊ dep̄hē dere ea pōt cū teſtibus in crimīe fornicatōnis: ⁊ ſic pōt ad accuſatōꝫ ꝓcede̓. Et p̄terea ſi de facto iſto nō ꝯſtat: pn̄t eē violēte ſuſpicōes fornicatōis: qͥbus ꝓbatis videt̉ fornicatio eē ꝓbata: ut ſi inueniat̉ ſo lus cū ſola horis ⁊ locis ſuſpectis: ⁊ nudus cuꝫ nu da. ¶ Ad. v. dd̓ ꝙ maritus pōt accuſare vxorē de adulterio dupl̓r. Uno mō ad thori ſeꝑationē corā iudice ſpūali: ⁊ tunc inſcriptio dꝫ fieri ſine obligatione ad legē talionis: qꝛ ſic vir ꝯſequeret̉ intētū ſuū ut obiectio ꝓbat. Alio mō ad punitionē crimīs in iudicio ſeculari: ⁊ ſic oꝫ ꝙ p̄cedat inſcriptō ꝑ quā ad penā talionis ſe obliget ſi in ꝓbatōe deficiat. ¶ Ad vj. dd̓ ꝙ ſic̄ decre. dicit: tribꝰ modis in crimībꝰ ꝓcedi pōt. Primo ꝑ inqͥſitionē quā dꝫ p̄cedere clamoſa inſinuatio q̄ locū accuſatōnis tenet. Scd̓o ꝑ accuſationē quā dꝫ p̄cede̓ inſcriptio. Tertio ꝑ denuntiationē quā dꝫ p̄cedē frat̓na correptio. verbū gͦ dn̄i intelligit̉ qn̄ agit̉ ꝑ viā denuntiationis: nō qn̄ agit̉ ꝑ viā accuſatōnis: qꝛ tūc non agit̉ ſolū ad correptionē delinquētis: ſed ad punitionem ꝓpter bonum commune conſeruandum. quod iuſticia deficiente periret. D quartuꝫ ſic pro cedit̉: vr̄ ꝙ vir ⁊ vxor n̄ debēt ī cā diuortij ad paria iudicari. diuortiū enī ꝯcedit̉ in lege no ua loco repudū qd̓ erat in lege veteri: ut pꝫ Mat thei. v. ſꝫ ī repudio vir ⁊ vxor n̄ iudicabant̉ ad pa ria: qꝛ vir poterat repudiare vxorē ⁊ nō ecōuerſo. gͦ nec in diuortio debent ad paria iudicari. ¶ Pͣ. plus ē ꝯͣ legē naͣe ꝙ vxor plures viros habeat ꝙͣ ꝙ vir plures mulieres. vn̄ hoc qn̄qꝫ licuit: illud vero nūqͣ: ut ſupra diſ. xxxiij. dictū ē. gͦ plus peccat ml̓r in adulterio ꝙͣ vir: ⁊ ita nō debēt ad paria iudicari. ¶ Pͣ. vbi ē maiꝰ nocumētū ꝓximi ibi ē maius pcc̄m. ſed plus nocet adulta vxor viro ꝙ vir adul ter vxori: qꝛ adulteriū vxoris facit incertitudinem ꝓlis: nō aūt adulteriū viri. gͦ maius ē pcc̄m vxoris ⁊ ſic nō debēt ad paria iudicari. ¶ Pͣ. diuortiū in ducit̉ ad crimē adulterij corrigendū. ſꝫ magis ꝑtinet ad viꝝ qͥ eſt caput mulierꝭ: ut dr̄. j. Cor̄. xj. Cor rige̓ vxorē ꝙͣ ecōuerſo. gͦ n̄ debēt ī repudio ad ꝑia iudicari: ſꝫ vir dꝫ eē meliorꝭ ꝯditōis. ¶ Sꝫ ꝯͣ: vr̄ ꝙ vxor in hoc dēat eē melioris ꝯditionis: qꝛ ꝙͣto eſt maior fragilitas in peccāte: tāto pcc̄m ē magis dignū venia. ſed in mulieribꝰ ē maior fragilitas ꝙͣ in viris: rōne cuiꝰ dic̄ Chryſo. ꝙ ꝓpria paſſio mulieris luxuria ē. Et ph̓s in. viij. Eth̓. ꝙ mulieres n̄ dicunt̉ īcōtinētes ꝓprie loquēdo ꝑꝑ facilē inclinatōꝫ in ꝯcupiſcētias: qꝛ nec bruta aīalia pn̄t ꝯtinere ꝑꝑ hoc ꝙ nō hn̄t aliqͥd qd̓ ꝯcupiſcentijs obuiare poſ ſit. gͦ mulieribꝰ ī pena diuortij debet magis parci. ¶ Pͣ. vir ponit̉ caput mulieris ut ip̄am corrigat. gͦ magis peccat ꝙͣ ml̓r: ⁊ ſic dꝫ magis puniri. Rn̄deo dd̓ ꝙ in cā diuortij vir ⁊ vxor ad paria iudicant̉: ut idē ſit licitū ⁊ illicitū vni qd̓ alteri: n̄ tn̄ pa riter iudicant̉ ad illa: qꝛ cā diuortij ē maior ī vno ꝙͣ in alio: cū tn̄ in vtroqꝫ ſit cā ſufficiens ad diuor tiū. diuortiū enī ē pena adulterij inqͣtū ē ꝯͣ matrimonij bona: ꝙͣtū aūt ad bonū fidei ad quā coniu ges eqͣliter ſibunuicē tenēt̉: tm̄ peccat ꝯͣ mr̄imoniū adulteriū vniꝰ ſic̄ adulteriū alterius: ⁊ hec cauſa ī vtroqꝫ ſufficit ad diuortiū: ſꝫ ꝙͣtū ad bonū prolis plus peccat adulteriū vxoris ꝙ viri: ⁊ iō maior cā diuortij ē in vxore ꝙͣ in viro: ⁊ ſic ad eqͣlia: ſed nō ex equali cā obligant̉: nec tn̄ iniuſte: qꝛ in utroqꝫ ē cā ſufficiens ad hāc penā. ſic ēt eſt d̓ duobꝰ qͥ dam nant̉ ad mortis eiuſdē penā: ꝙͣuis alius altero grauius peccauerit. ¶ Ad j. gͦ dd̓ ꝙ repudiū nō permittebat̉ niſi ad vitandū homicidiū: ⁊ qꝛ in viris magis erat de hͦ ꝑiculū ꝙͣ in mulieribꝰ: iō viro ꝑmittebat̉ dimitte vxorē: nō aūt ecōuerſo ꝑ legē re pudij. ¶ Ad. ij. ⁊. iij. dd̓ ꝙ rōnes ille ꝓcedunt ẜm ꝙ in ꝯꝑatione ad bonū ꝓlis maior ſit cā diuortij in vxore adultera ꝙͣ in viro: nō tn̄ ſeqͥtur ꝙ nō iu dicent̉ ad paria ut ex dictis patꝫ. ¶ Ad. iiij. dd̓ ꝙ ꝙͣuis vir ſit caput mulieris ut gubernator: non tn̄ qͣſi iudex ip̄ius: ſic̄ nec ecōuerſo: ⁊ iō in his q̄ ꝑ iudiciū faciēda ſūt: nō plus pōt vir in vxorē ꝙͣ econuerſo. ¶ Ad. v. dd̓ ꝙ in adulterio inuenit̉ d̓ rōne pcc̄i idē qd̓ ē in fornicatōe ſimplici: ⁊ adhuc plus qd̓ magis grauat ẜm leſionē mr̄imonij. ſi gͦ ꝯſideret̉ id qd̓ eſt cōe adulterio ⁊ fornicationi: pcc̄m vi ri ⁊ mulieris ſe hn̄t ut excedētia ⁊ exceſſa: qꝛ ī muliere eſt plus de hūore: ⁊ iō ſūt magis ducibiles a concupiſcentijs: ſed in viro plus de calore qͥ cōcu
