Di. pͥncipalit̓ ad affligēdū. ſꝫ ad purgādū. vn̄ ſolum ignē fieri dꝫ hꝫ maximā vim purgatiuā. ſꝫ dāna toꝝ pēa ordīat̉ ad purgādū. vn̄ ē ſil̓e. Ad iij. dd̓ dānati trāſibūt ex vehemētiſſimo calore ad vehemētiſſimū frigꝰ ſine hoc ī eis ſit aliqd̓ re frigeriuꝫ: qꝛ paſſio ab ext̓ioribꝰ erit trāſmuta tionē corꝑis a ſua pͥſtina naͣli diſpōne: vt ꝯͣria paſ ſio ad eqͣlitatē vel tēperiē reducēdo refrigeriū cau ſet ſic̄ accidit nūc. ſꝫ erit actōeꝫ ſpūalē ẜm ſenſi bilia agūt ſēſū: ꝓut ſentiūt̉ impͥmēdo for̄as illas ẜm ſpūale ī organū et ẜm maͣle: vt. di. xl. iiij. dictū ē. Io. ij. q. dd̓ ſic̄ ſupra dcm̄ ē di. xlv­iij. pꝰ diē iudicij ī mundo īnouato remāebit. ali qd̓ aīal vel aliqd̓ corpꝰ mixtū niſi corpꝰ hoīs tm̄ eo habeat aliquē ordinē ad corruptionē: nec pꝰ illud tp̄us ſit futura generatio corruptio. vn̄ ver mis ī dānatiſ ponit̉ dꝫ intelligi maͣlis ſꝫ ſpi ritualis ē ꝯſcīe remorſus dr̄ v̓mis inqͣtum orit̉ ex putredine peccati et animā affligit ſicut corꝑal̓ v̓mis ex putredine ortus affligit pungēdo. Ad j. dd̓ ipſe aīe dānatoꝝ dicunt̉ carnes eoꝝ eo carni ſubiecte fuerunt. vel pōt dici etiā vmē ſpūalē caro affliget̉ ẜm paſſiōes aīe redundāt in corpꝰ et hoc ī futuro. Ad. ij. dd̓ Aug. loqͥt̉ ſb̓ qͣda ꝯꝑatōe: non enī vult ſimpl̓r aſſere̓ ille vmis ſit maͣlis: ſꝫ potiꝰ eſſet aſſerēdū ignē et v̓mē maͣlit̓ ītelligi ꝙͣ vtrūqꝫ ſpūalit̓ tātū intelligat̉: qꝛ ſic nati nullā penā corꝑalē ſuſtinēt: vt pꝫ ſeriē v̓boruꝫ ei ibidē inſpiciēti. D. iij. q. dd̓ in fletu corꝑali duo inueniūt̉ qͦꝝ vnum ē lachrymaꝝ reſolutio: ꝙͣtū ad hoc fletꝰ corꝑalis ī dānatis pōt: qꝛ pꝰ diē iudicij qͥeſcēte motu pͥmi mobil̓ erit aliqͣ ge neratio et corruptio vel corꝑal̓ alt̓atio. ī lachryma autē reſolutōe oꝫ illiꝰ humoris generationē lachrymas diſtillat. vn̄ ꝙͣtum ad hoc corporalis fletꝰ in dānatis poterit. Aliud qd̓ inuenit̉ in corꝑali fletu ē q̄dā commotio et ꝑturbatio capitis oculoꝝ: et ꝙͣtū ad hoc fletꝰ in dānatꝭ potit pꝰ re ſurrectionē: corꝑa enī dānatoꝝ ſolū ex ext̓iori affligēt̓ ſꝫ etiā ab interiori ſcd̓m corpꝰ īmutat̉ ad paſſionē aīe ī bonū vel malū: et ꝙͣtū ad hoc fletus carnis reſurrectōꝫ indicat et rn̄dꝫ delectatōi culpe fuit ī aīa et ī corꝑe. Et hoc pꝫ rn̄ſio ad obie­cta. D. iiij. q. dd̓ diſpoſitio inferni tal̓ erit maxīe miſerie dānatoꝝ petat. vn̄ ſcd̓m hoc ſunt ibi lux et tenebra ꝓut maxīe ſpectāt ad miſeriā dā­natoꝝ: ipſa aūt viſio ſcd̓m ſe ē delectabil̓: vt enī dr̄ ī pͥn. Meta. Sēſus oculoꝝ ē maxīe diligibil̓ eo ip̄m pl̓a cognoſcimꝰ: ſꝫ accn̄s ꝯtingit viſionem afflictiuā inqͣtum videmꝰ aliqͣ nobis nociua vel nr̄e volūtati repugnātia: et ī inferno hoc dꝫ locꝰ diſpoſitꝰ ad vidēdū ſcd̓m lucē et tenebras nihil ibi ꝑſpicue videat̉. ſꝫ ſolūmō ſub qͣdā vmbro ſitate videat̉ illa afflictiōem cordi ingere pn̄t. vn̄ ſimpl̓r loq̄ndo locꝰ ē tenebroſus: ſꝫ tn̄ ex dīna diſpo ſitiōe ē ibi aliqͥd lumīs ꝙͣtum ſufficit ad vidēdū il­la aīam torq̄re pn̄t: ad hoc ſatiſfacit naͣlis ſitu loci: qꝛ ī t̓re medio vbi infernꝰ ponit̉ p̄t ignis niſi fetulētus et turbidꝰ quaſi fumoſus: quidā tn̄ tenebraꝝ haꝝ cām ſignāt ex cōmeſſatiōe et imp̄ſ­ſione corpoꝝ dānatoꝝ ꝓpt̓ ml̓titudinē ita reple­būt locū inferni nihil ibi de aere remāebit: et ſic erit ibi aliqͥd de diaphano qd̓ poſſit ſubiectū lucis et tenebre niſi oculi dānatoꝝ erunt obtene brati: et hoc pꝫ rn̄ſio ad obiecta. D quartuꝫ ſic pro cedit̉: vr̄ beati erūt ī pr̄ia videant penas damnatorū: maior enī eſt diſtātia damnatoꝝ a beatis ꝙͣ viatoꝝ. ſed beati ſemꝑ via­toꝝ facta non vident. vnde Eſa. xliij. Abraam ne­ſciuit vos. dicit glo. Neſciunt mortui etiam ſancti quid faciunt viui etiam eoꝝ filij. multominus vi dent penam damnatoꝝ.. perfectio viſionis dependet a perfectiōe viſibilis. vnde ph̓us dicit in x. Ethic̄. perfectiſſima ſenſus operatio eſt ſenſus optime diſpoſiti ad pulcherrimū ſb̓ ſenſu iacētiū ecōtrario turpitudo viſibilis redundat in imꝑfe ctionē viſiōis. ſꝫ nll̓a imꝑfectio erit in beatiſ. non videbunt miſerias damnatoꝝ in quibꝰ eſt ſumma turpitudo. Sed ꝯͣ ē qd̓ dr̄ Eſa. vlt̓. Egrediēt et videbunt eadauera viuoꝝ p̄uaricati ſunt ī me. glo. Electi egrediēt̉ ītelligētia vl̓ viſiōe māifeſta vt ad laudē dei magis attendāt. Lteriꝰ vr̄: beati miſerijs dānatoꝝ ꝯpatiant̉: cōpaſſio enī ex chari­tate ꝓcedit. ſꝫ ī btīs erit ꝑfectiſſima charitas. ma­xime miſerijs dānatoꝝ ꝯpatiēt̉.. beati nunꝙͣ erūt tm̄ elōgati a paſſiōe ꝙͣtum deꝰ ē. ſꝫ deꝰ qͦdāmo miſerijs ꝯpatit̉ nr̄is. vn̄ et miẜicors dr̄: et ſil̓r ange­li. btī ꝯpatient̉ miſerijs dānatoꝝ. Sed ꝯͣ: qui cunqꝫ alij ꝯpatit̉ ſit eiꝰ miſerie qͦdāmō ꝑticeps. ſed btī pn̄t ꝑticeps alicꝰ miſerie. btī miſerijs cōpatiunt̉. ALterius vr̄: beati letēt̓ de penis impioꝝ: letari enī de malo ad odiū alteriꝰ pertinet ſed in beatis nullū erit odiū. non letabunt̉ de mi ſerijs dānatoꝝ.. beati ī pr̄ia erūt ſumme deo ꝯformes. ſꝫ deꝰ delectat̉ ī penis nr̄is. nec btī de­lectabunt̉ de penis dānatoꝝ.. illud qd̓ ē vitu perabile ī viatore nullo cadit in comp̄henſore ſed in hoīe viatore eſt maxime vituꝑabile refici atur alioꝝ penis: et maxīe ꝯmēdabile vt de penis doleat. bt̄i nll̓o letāt̉ de pēis dānatoꝝ. Sꝫ ꝯͣ ē qd̓ ī pͥſ. dr̄: Letabit̉ iuſtꝰ viderit vīdictā.. Eſa. vlti. dr̄: Erūt vſqꝫ ad ſatietatē viſiōis carni ſatietas āt refectiōꝫ mētis deſignat. btī gaudebūt pēis impioꝝ. Rn̄deo dd̓ ad j. qōeꝫ: a beatꝭ ni hil ſb̓trahi dꝫ qd̓ ad ꝑfectōꝫ btītudinis eoꝝ ꝑtīeat vnūqd̓qꝫ aūt ex oꝑatōe ꝯͣrij magis cogͦſcit̉: qꝛ ꝯͣria iuxta ſe poſita magis eluceſcēt. et vt btītudo ſcō rum eis magꝭ ꝯplaceat et de ea vberiores gr̄as deo agāt: dat̉ eis vt penā impioꝝ ꝑſcē intuāt̉. Ad j. dd̓ glo. illa loqͥt̉ de ſcīs mortuis ẜm impoſſibi­