Seite
Prologus Cōmendatio preſtantiſſimi ⁊ incomꝑabi­lis doctoris magiſtri Guilermi pariſien̄. acto­ris ſequētis libri. qui Rethorica diuina preti­tulatur. Prologus Uilermus epi­ſcopus pariſienſis/ natione aluer­nus/ doctor ꝓfundus ⁊ vnctus. ex cuiꝰ ſchola/ velut ex vberrimo ſonte ſapiētie innumerabiles p̄clariſſimi viri emerſere: pre ter eximios laborū ſuorū fructus/ bibliotece eccleſiaſtice plurimos ⁊ p̄cioſos librorū the­ſauros adiecit. Expoſuit nempe luculenter ⁊ ſingulari more Pſalteriū. Prouerbia Salo­monis. Eccleſiaſten. Cantica canticorum. et Mattheum euāgeliſtam. Edidit opus ma­gnum ⁊ īſigne de vniuerſo/ cuiꝰ ſex ꝑtes ſunt Quarū tres prime/ de vniuerſo corporeo. re lique vero de vniuerſo incorporeo ſeu ſpiritu ali latiſſime tractant. Compoſuit ⁊ Rethori­cam diuinam/ opus ſingulariter deuotum/ in cuiꝰ conſcriptione calamum in corde tinxit. cuius lectioni ſedule ſe quiuis eccleſiaſticus/ cuiꝰ peculiare officium orare eſt/ dare debe­ret. Quis em̄ mechanicus ſue vocationis et artis/ induſtriam nō cōcupiſcit habere. Tra­ctatum etiā de primo pͥncipio/ quod deus eſt Tractatū de trinitate/ ⁊ notionibus ac p̄di­camentis in diuinis. Tractatuꝫ cur deus hō Librū de ſacramentis magnū/ cui non eſt ſi­milis alter. Tractatū de animabꝰ humanis cōmendatiſſimū. Tractatū de bono ⁊ malo. Librū de fide ⁊ legibus. Sūmā de virtutibꝰ ⁊ moribus/ de vitijs ⁊ peccatis ac meritis ⁊ re tributionibus. Tractatū de oꝑibus ac mira­bilibus virtutū. Tractatū de laudibus pati­entie. Tractatū de dono ſcientie. Tractatū de. xxx. remedijs temptationū. Tractatū de vocatione ad beneficia eccleſiaſtica/ ⁊ de plu ralitate bn̄ficiorū in vnitate ꝑſone in quo di­uini honoris zelotiſſimum ſe fuiſſe declarat. Tractatū de clauſtro anime/ opus multa bre ui ſinu continens. Declamatorios ſermones exhortationū populariū/ ⁊ alios libros ⁊ tra­ctatus cōplures. qui totales ac tanti ſunt/ vt ſanctos doctores Thomam ⁊ Bonauentu­ram in ſapientie eminentia a pleriſqꝫ doctiſſi mis viris/ vel equare vel antecellere iudicen tur. Dum hic vir eleuate intelligētie/ ⁊ ꝓfun de ſpeculationis/ ſanctimonia morum ſingu lariter cōſpicuus: ante pontificatum pariſiꝰ theologiam fructu multo publice legeret/ et amicus ſuus magnus/ ab epiſcopo quodā ac cepiſſet mandatū litteris expreſſum/ vt pre­bendam in eccleſia eius vacantem/ cōferret alicui viro bono: ſibi eam obtulit. Cui ſtatim reſpondit. Nō habes o amice poteſtatem cō ferendi p̄bendam niſi viro bono nec fines ip ſius mandati excedere potes: nō igit̉ mihi eā dare vales/ qui nō ſum vir bonus/ ⁊ hac via ſe euaſiſſe magnoꝑe gloriabat̉. O virum ſin­gularem/ ⁊ ipſo fenice rariorē magnis: vtiqꝫ preconijs extollendum. Illo etiam tempore diuini verbi predicatione abunde fructifica­tas plures cōmunes mulierculas a peccatis retraxit/ quibus pariſius nouā domū filiarū dei inchoauit. Anno dn̄i. M. cc. xxv. et harū exemplo cepit hic ordo in alijs etiam ciuitati bus dilatari. Demū biennio elapſo/ anno vi­delicet dn̄i. M. cc. xxvij. mortuo ep̄o Bertho lomeo pariẜ. eccleſie/ cathedre pontificali di­gniſſime prefectus eſt/ cui multo fructu deſer­uiuit tempore longo: ſemꝑ lingua calamoqꝫ deuotiſſimi doctoris officium adimplens.