Capitulum I Rethorica diuina ſiue ars oratoria eloquē tie diuine edita per venerādum patrem ma­giſtrum Guilermum pariſienſem. De oratione Capitulum I A N ſacris ac ſa­crificatiuis exercitatiōibus: que quāta ſit dignitas p̄cellentia po tius oratiōis: multū liquide appa­rere pōt volentibus videre atqꝫ valentibus. Et primū eo om̄is ſacrificatio/ om̄is bn̄di­ctio/ om̄e ſacramētū/ om̄ino qͥcqͥd in cultu diuino honorifice agit̉: aut oratio eſt: aut ora­tione ꝑagit̉/ ſiue ꝑficit̉. Deinde om̄is eccle­ſia ſanctorū: celeſti ac diuino magiſterio eru­dita ac inſtituta: tam ml̓tiplici celebritate fre­quentat orationē: vt ei die noctuqꝫ inſiſtat/ inuigilet: eidē vite p̄ſentis temꝑa/ tanqͣꝫ illi cōſecrata debita: ꝑtiatur. Cuiꝰ rei nulla alia cauſa vel ratio exiſtimari vel cogitari poteſt: niſi oratiōis tanta neceſſitas: tantaqꝫ fructu­oſitas: que tantā frequentationis inſtantie continuitatē exigat requirat. ſi dixerit quis: auctoritas apl̓ica: p̄cepto ſuo quo dictū eſt: Sine intermiſſione orate. ad hoc artat/ cogit ſolū eccleſia: ſꝫ etiam ipſa lex euāgeli ca: in qua expreſſe legit̉ mandatū de oratiōe: ipſo ore veritatis editū: quo dictum eſt. quia oportet ſemꝑ orare/ nūqͣꝫ deficere. Rn̄deo in hoc quia in ipſa cauſe ſunt rōnes rōnabi liſſime atqꝫ iuſtiſſime: propter quas mādata hmōi omnia alia que de oratione data ſunt merito data fuerunt. Tertio ex ꝟtuoſitate ip ſius orationis/ mirificentijs/ numeroſitate mirabili/ atqꝫ p̄ſtantia vtilitatū: quas te ſcire B faciā in ſequētibus Ex his ergo tribus ma­nifeſtū eſſe tibi debet: neceſſariā eſſe/ om­nino debere eſſe celeſtem ac diuinalē rethori cam: ſiue ſpūalem ac ſaluberrimā oratoriam. que in cauſis animarū atqꝫ negocijs: allega­re doceat eos qui cauſe hmōi patrociniū ſu­ſceperunt. Et ſpūales oratores ꝯſtituti ſunt: vt in dei dulciſſimi conſiſtorio: cauſas allegēt hmōi. ꝓpter qd̓ ſtipendia bn̄ficiorū eccleſia­ſticorum: eis conſtituta ſunt ex magna parte Hoc aūt dico ꝓpter officia docendi p̄dican­di. in quibꝰ conſiſtit reſiduū milicie clericalis. de quibus nullatenꝰ tibi dubitādū eſt: nec recte nec laudabiliter exerceri pn̄t: niſi docto res/ predicatores/ atqꝫ iudices eccleſiaſticos ꝟtus oratiōis adiuuet/ dirigat inceſſanter. ſi tāta volumina: ſtudio labore retho­rum: de oratione rethorica ſcripta ſunt: qͣꝫto fortius de iſta ſacra ſacratiſſima oratiōe: di­gnum iuſtum eſt vt ſcribat̉ ars doctrina. Hec aūt ratiocinatio a ꝓportiōabilitate cau­ſarum orationū: ꝟtutē habet atqꝫ vigorem. ſi tn̄ eſt comꝑatio orationis ad orationē in fructu vel vtilitate: erit comꝑatio debiti laboris pro arte doctrina iſtius: ad debitum ſtudiū vel laborē illius. Quid dicā de oratiōe litteraria cui tota grāmatica īuigilat? Quid de oratione logica. cui tam ſtudioſe/ tāqꝫ per­fecte Ariſtotell̓. ingenioſitas inſudauit? et de oratione vtiqꝫ logica: que om̄is vel ꝓpoſitio/ vel ſyllogiſmꝰ eſt: omnes libros logicales ti­tulauit. Ut de ſyllogiſmo librū priorū vel ana leticorū. de demōſtratione/ librū poſteriorū. Et de Elencis librū elencorū. Et de ſyllogiſ­mo dialetico librū topicorū. De interp̄tatiōe ꝟo ſiue ꝓpoſitione/ librum perihermonias. Qualiter aūt poſſibile erit iſtā ſacrā ac ſa­crificatiuā/ modis om̄ibus om̄i generi aliaꝝ orationū incomꝑabiliter p̄cellentē orationē: eſſe om̄i arte doctrina artificio deſtitutaꝫ? Quia igit̉ nec īmenſitati diuine congruit: neqꝫ ꝑfectioni: quā ſolū decet ſꝫ etiā neceſ ſe eſt in eccleſia dei altiſſimi: que ſchola ip­ſius eſt. cuiꝰ ſola doctrina/ in ea diſcit̉ doce tur/ aſſidue eſſe artem atqꝫ artificium orandi neceſſe eſſe Amplius qd̓ opꝰ cuiuſcūqꝫ vti­litatis inueniri pōt: qd̓ arte doctrina ac arti ficio careat: doctores atqꝫ artifices ſui non habeat. Que ergo cauſa reddi pōt vt opꝰ nobile/ tāqꝫ preclare vtilitatis: hucuſqꝫ negle ctum atqꝫ deſertū ſit: niſi quia vel eiꝰ vtilitas ignorata: vel ipſi ſacri doctores deſides/ aut alijs occupati: or̄onē preterierūt. Credendū ergo eſt multos de ea multa ſcripſiſſe: ex emplaria orationum ſcripſerūt: hoc ſufficere oratoribus reputaſſe. Uel forſan quia potiꝰ orando: qͣꝫ philoſophādo orare diſcimus: artem vel artificiū orandi eos: ſꝫ or̄ones ſcri­ptas autenticas oratoribus tradidiſſe. ſicut euidenter apparet in libro pſalmorum qui ex­quiſitiſſimis or̄onibꝰ refertiſſimꝰ eſt Si qͥs. D aūt dixerit oratio donū dn̄i dei eſt. ꝓpter ab arte vel doctrina: ſꝫ magis a datore renda ſit: verū vtiqꝫ dicit. Si quis ꝟo dixerit hmōi oratio ſolum potiſſimū ſui. ſꝫ etiaꝫ plurimū habet diuini muneris gratie: et ꝓ­pter hoc nihil ad de arte doctrina hoīuꝫ. Rn̄deo. quia iuſticia que ꝟtus eſt veri noīs: