Capitulum verborū or̄onis eſt/ quibꝰ alia que dicta ſunt continent̉/ tanqͣꝫ a pelle exteriori operiunt̉ Pili quoqꝫ in vitulo iſto/ ſtrepitꝰ eſt vocalis exterior. Tales reddere debemꝰ vitulos la­biorū nr̄oꝝ. ꝓpt̓ qd̓ dcm̄ ē. Reddemꝰ vitulos labiorū nr̄orū Oſee vltꝭ. vt p̄dixi. em̄ ꝓ­prie reddit̉ niſi quod debet̉ Apparet igitur de om̄ibus que p̄ceſſerunt/ de vitulo iſto/ qͣꝫ iniu­rioſi ſumus deo/ etiā in illis que iniurias ir­rogatas eidem emēdare debemꝰ. Quis em̄ videt/ innumerabiles in eccleſia clericorū tam ſeculariū qͣꝫ etiā clauſtraliū/ nec etiam pi­los vitulorū iſtorū dn̄o reddentes/ nec ea vo­cali ſtrepitū in eccleſijs reſonant. ſed tanqͣꝫ in dormitorio medias matutinas/ aut etiā inte­gras dormiunt. nunqͣꝫ eas poſtmodū domīo reddentes aut reſtituentes. Multi vocibꝰ or̄onis/ vocibus inutiliū fabulationū/ aut eti am ſeculariū negociorū in eis ſtrepunt et tu­multuant̉: tractātes ſibi inuicē ſua ſecularia­ interdum negociationes. faciētes ꝓculdu­bio domū or̄onis domū negociatiōis. Exe­crabilius aūt eſt/ laudibus hymnis dei turpiloquijs/ ꝓphanant polluūt: ip̄m dei ſeruitiū/ chorū diuinis honoribus laudi­bus conſecratū. Sunt alij qui vt pellē vi­ S tuli iſtius deo reddant: totū in hoc ſtudiū ſuū cōferunt: nec vnā ſyllabā vel vnū iota de tota integritate verborū or̄onis negligi ꝑmitten­tes. Et hoc vtiqꝫ bonū eſt/ niſi deū potioribꝰ vituli iſtius defraudarēt. ſed intellectus ſignata verborū or̄onis/ vel habēt vel curent. ſi in altera pelle vicꝫ deo ſatiſfacere videant: in reliquo tn̄.i. in carnibus modi cum ſacrificiū laudis detrahunt detruncāt. Multi delinquunt circa adipē ſiue pingue dinem/ om̄imode aridi indeuotiorātes. offerre debeāt vitulū ſaginatū. Clerici quoqꝫ de medulla iſtius vituli curant/ forſitan curare norunt. Multi nec pellem verboꝝ nec pilos exterioris vociferationis offerre cu rant/ vel dignant̉. Dicit aūt Dauid ex ꝑſona recte offerentiū. holocauſta medullata offe­ram tibi. Quis ex magnatibꝰ hmōi fraudes vel rapinas vl̓ iniurias ſibi fieri ſuſtineret/ vi­delicet vt vitulis medullatis pinguibus. ex medullati/ excarnati/ macilentiſſimi/ per oēm modū pinguedine carētes/ exoſſati de­coriati/ nec pilos etiā habētes offerrentur: An vides congregationes hmōi orantiū tam aꝑte vitulorū hmōi ſacrificia deo ſb̓tra hentiū: ne dicā ſpelūcas eſſe latronū: ſꝫ magis acies vel cuneos raptoꝝ? Quis ignorat. ſi ne accipiūt ſtipendia oratorie militie: īmo tanqͣꝫ fures raptores. Et ꝓpter hoc ad reſti tutionem omnium ſic perceptorum teneri: Quare per fumum thuris ſignat̉ oratio. quid per puluerem pigmentarij. Ca. XI. I Ocet nos ſpi rituſſanctus Ioh̓em euangeli­A ſtam Apocal̓. ij. vbi dicit̉ de vigin­tiquattuor ſenioribꝰ: qui habebant ſinguli ci tharas phialas aureas plenas aromatorū que ſunt or̄ones ſanctorū. Et iterū eiuſdem viij. Stetit angelus ante altare habēs thuri­bulum aureū in manu ſua/ data ſunt ei incē ſa multa: vt daret de or̄onibus ſanctorum ſu­per altare aureū: qd̓ ē an̄ thronū dei. aſcen­dit fumus incenſorū ſanctorū/ de manuange li corā deo. Per Dauid quoqꝫ docemur orati onem incenſum eſſe vbi dicit. Dirigat̉ oratio mea ſicut incenſum in conſpectu tuo/ qua di­rectione aſcenſu ipſa quoqꝫ anima orantis aſcendere dicit̉ in lib̓. canticorū. c. iij. vbi dicit̉ Que ē iſta que aſcendit deſertū ſic̄ virgula fumi: ex aromatibꝰ mirrhe thuris: vniuer­ſi puluerꝭ pigmētarij. Uirgula igit̉ fumi or̄o ē qͣlē indicāt aromata mirrhe thurꝭ vniu̓ ſi puluerꝭ pigmētarij. veteri qͣꝫ lege Exo. xxxj. thimiamata fieri iuſſit ſibi dn̄s ex qͣttuor aro­matibus ſtacte: onica: galbani boni odoris: thure lucidiſſimo. Quia igit̉ hec quatuor tm̄ aromata noīant̉ vt ex eis cōficiat̉ thimiama: quod or̄o rectiſſime intelligit̉. Ibi ꝟo noīat̉ mirrha thus: deinde exp̄ſſe vniuerſi pul­ueris pigmētarij. Colligit̉ euidēter quia ora­tio ꝑfecta ex om̄ibus modis ſuis. Uirgula fu mi eſt: qualeꝫ deſcribit lib̓. Cantico. Quattu or vero illa aromata: que moyſes noīat quat tuor virtutes que in or̄one neceſſe valde ſūt indubitanter ſignant. ſic̄ apparebit tibi ex pro prietatibus aromatū illorū. Habet aūt que ſtionē quid intelligi debeat. hic puluis pigmē tarius: Uirtutes em̄ nec frangende nec con terrende ſunt nec in puluerem redigende. qͥn potius in om̄i integritate ſua querende. In­tegritas nanqꝫ earū ꝑfectio a deo plus dili­gitur: qͣꝫ minutie vel fragmenta ipſarum. pul uis aūt pigmētarius: vnde erit niſi ex pulmē­tis virtutū cōfractis atqꝫ cōtritis. Cōfractio vero contritio virtutū qͥdē niſi mortificatio earū. ſi forte quis dixerit: quia cōtritio