Seite
Sermo­dicunt etiam infideles: Quomodo poteſt eſſe ſacramentum in tot locis omni die conſecrandum. Reſpondēt doctores et fideles ꝙ ſacramentum conſecratur verbis xp̄i. Et ſicut ver­bum cum loquitur diuiditur in mille aures: tamen in ſe eſt indiuiſibile: ita verba ſacramenti. Item dicunt quo modo poteſt tam magnum corpus chriſti ſicut pendebat in cruce conti­neri ſub tali parua hoſtia. Reſpōdēt doctores et fides eccl̓ie ꝙ ita magnū eſt corpus chriſti ſub hoſtia ſicut pen debat in cruce ⁊ natum de virgine. Et ponit exemplum. Sicut homo vi det magnū turrim in paruo ſpeculo ſi illud eſt de eo poſſibile in creaturis. qͣntomagis in ſubtilitate in diuinis. Item dicūt infideles Chriſtiani omī die accipiunt corpus chriſti. ergo mi nuitur et deum comedunt. Reſpon­det fides ꝙ caro chriſti eſt ſub hoſtia et ſub anima. ſub corpore. qͣꝫuis em̄ corpus comeditur. tamen anima nō leditur. Et ſic igitur patet ꝙ corpus cum integra fide ſumptum confortat animam in omni bono opere ⁊ in fid̓ et deducet animam poſt hanc vitam ad montem dei eternitatis. Quarto corpꝰ chriſti digne ſumptum preſtat ſumenti vitam eternam et vitam gra­tie. Unde ait dominꝰ ego ſum panis viuus qui de celo deſcendi. Si quis manducauerit ex hoc pane viuet in e ternum. Quius legimus figuram in Beneſi. ij. ꝙ deus plantauit paradi­ſum et plantauit in medio paradiſi pulcerrimam arborem producēs op timum fructum. Unde quādo homo comediſſet de illo fructu deberet vi­xli. uere ineternum Ideo poſuit dominꝰ angelum ad cuſtodiendum hominē ne comederet d̓ ligno vite vt non vi­ueret in eternum poſt peccatū: Sed ſi comediſſet ante peccatum in ſtatu innocentie vixiſſet ineternum. Ita ſpiritualiter ex qua deus tantam dig­nitatem preſtitit humano generi et il lam amiſimus. Uoluit igitur ꝓprium filium plantare in medio ſecundi pa­radiſi que eſt eccleſia tanqͣꝫ arborem vite fructus vite afferens. Fructus igitur ſecunde roboris chriſti ſecundi paradiſi eccleſie eſt corpus chriſti. qd̓ ante peccatum homo debebat come dere ſed poſt peccatum prohibitus. Ita homo exiſtēs in ſtatu innocentie et iuſtitie. debet corpus ieſu chriſti ac cipere. ſed poſt peccatum non debet accipere. niſi prius penitentiam agat ideo ⁊ ſicut cibus arboris vertitur in corpus hominis ita cibus chriſti Un de beatus Auguſtinus in ſoliloquio: O domine cum accepero corpus tu um in ſacramento tu non mutaberis in me ſed ego mutabor in te. hic per gratiam et caritatem. et in futuro per gloriā quia tu es caritas et qͥ accipit te in caritate in te manet et tu in eo. et ſic patet ꝙ chriſti corpus digne ſu­menti vitam eternam preſtat. ergo hic eſt panis qui de celo deſcendi Si quis digne manducauerit viuet in e­ternum. quod nobis concedat qui ſi ne fine viuit et regnat. Dominica pͥma poſt trini Sermo. xlij. tatis.