nomina dici de deo ex tꝑe exemplificās depluribus. En ſcd̓a qꝛ exemplū videbat̉ incōueniens de hoc nomine deus opponit et ſoluit ibi. Si hoc aliquis diceret ꝙ nō ex tꝑe.In tercia vero qꝛ dictū videbat̉ falſuꝫ ꝙ aliquid ex tꝑe diceret̉ de deo et ideo mouꝫ etſoluit. ad dubiū ibi. quomo gͦ obtinebimusnihil ſcd̓m actus. In quarta vero ex p̄determinatione ſoluit quodd̓ dubiū in p̄cedētibꝰqueſitū ibi hic poteſt ſolui queſtio ſuꝑius ꝓpoſita.O intelligentiā eoꝝ que dicunt̉ inhac diſ. tria querunt̉. Primo vtrūaliquid dicat̉ de deo ex tꝑe. ſcd̓odato ꝙ ſic. queritur vtꝝ ea q̄ dicuntur de deo ex tꝑe dicant̉ ꝑ ſe vel ꝑ accidensTercio vtꝝ dicant̉ ſcd̓m ſubſtantiā an ſcd̓mrelationē. Ꝙ aūt aliqua dicant̉ de deo ex tēpore oſtendit̉ ſic nō ē dominus niſi habeatſeruū ſic̄ dicit augͥ. ſed deus d̓r dominus etnon habuit ab eterno ſeruū gͦ ex tꝑe gͦ ⁊cͣ.¶ Item actioni reſpodet paſſio ita ꝙ ſunt ſimul. ſed deus creat gͦ aliquid creat̉. ſed n̄creat̉ aliquid niſi ex tꝑe gͦ non creat niſi extꝑe gͦ ⁊cͣ. ¶ Itē nulli ꝯuenit eſſe hominē niſiex tꝑe eo ꝙ eſſe humanū habet principiū. ſꝫdeo ꝯuenit eſſe hominē gͦ ex tꝑe. ¶ Iteꝫ ſic̄ſe habet tꝑale ad tꝑale. ita eternum ad eternū gͦ mutata ꝓportione. ſic ſe habet eternūad tꝑale ita tꝑale ad eternū. ſed eternū ſicſe habet ꝙ dicit̉ de tꝑali vt cū dicit̉ petrusē p̄deſtinatus gͦ et tꝑale poterit dici de et̓no. ¶ Contra omne tꝑale ē creatū ſed deusē increatus. et hoꝝ ē ſumma diſtatia. ſed illoꝝ inter que ē ſumma diſtātia vnū non p̄dicat̓ de altero gͦ ⁊cͣ. ¶Itē omne tꝑale ē mutabile et variabile. ſed omne illud de quo p̄dicat̉ mutabile. Circa ipſum ē mutabile cumigit̉ deus nō ſit mutabilis et variabilis patꝫ⁊cͣ. ¶ Itē nihil eternū ē ex tꝑe ſed omne qd̓p̄dicat̉ de deo ē deus. et ita eternū gͦ nihiltale poteſt dici ex tꝑe.Item omne qd̓ eſtaliquid ex tꝑe incipit eſſe aliquid qd̓ n̄ eratprius et omne tale ē mutabile gͦ nihil tale ēin deo ergo ⁊cͣ. Si dicas ꝙ n̄p̄dicat̉ aliquidde deo ex tꝑe p̄dicatione ꝑ eſſentiā. vel inherentia ſed ꝑ cauſam q̄ nō ponit aliquid indeo ſed in effectu. Contra cū dicit̉ deus eſtcreator hoc dicit̉ ex tꝑe. et nō ꝑ cauſam gͦ ⁊c̄¶ ℟º illa nulla ꝓbatio omne qd̓ dicit̉ de aliquo ꝑ cauſam de alio dicit̉ ꝑ eſſentia vel īherentia. ſed creator de nullo alio a deo d̓r.nec ꝑ eſſentia. nec ꝑ inherentiā gͦ ⁊cͣ. M Itēqd̓ dicit̉ de alio ꝑ cauſaꝫ poteſt inferri ꝑ modū habitudinis cauſalis vt dies ē ſol lucensſuꝑ terrā ergo dies ē a ſole ergo ſi ꝑ cauſamdeus ē creator ꝑirōne deꝰ a creatura vel eccuerſo. ¶ Itē ꝙ p̄dicat̉ ſolū ꝑ cauſam nō ē id̓illi de quo p̄dicat̉ ſed cū dr deus creat actiodei ē deus ergo nō p̄dicat̉ ꝑ cauſam. HIttecū dicit̉ deus dominꝰ. dominus nō dicit alquod genus cauſe. et tn̄ dicit̉ de deo ergo p̄dicta rn̄ſio nō ē ſufficiens. ¶ ℟º dd̓. ꝙ aliquid dici ex tꝑe ē dupliciter. aut qꝛ ipſum etꝑale. aut qꝛ dicit reſpectū ad tꝑale. Primomō nihil p̄dicat̉ de deo ꝑ eſſentia vel ꝑ inherentia. ſic ꝓbant quatuor rōnes ad hoc inducte p̄dicat̉ tn̄ ꝑ cauſaꝫ. vt ſi dicat̉ deus ē homō et hoc nō ponit mutationē vel eſſe tꝑalicirca deum. ſed circa creatura. Alio mō dicitaliquid ex tꝑe eo ꝙ de rōne ſui nominis dicit ꝯꝑatione ad aliqd̓ tꝑale vt dominus etcreator ſed tn̄ de ſua principali ſignificatiōeimportat eſſentiā nā dominus importat domimū qd̓ ē poteſtas coherrendi ſubditos ethec diuina eſſentia. ſimiliter creator importat diuinā actionē q̄ ē diuina eſſentia vtrunqꝫ tn̄ ſignificat in reſpectu ad creaturā et itaꝯnotat creatū et tꝑale. quoniā ergo qd̓ implicat in ſe ꝯtingens et neceſſariū denomiatur totū ꝯtingens. ſimiliter qd̓ eternū et teporale totū denominat̉ temporale ꝓpter haturā totius copulati qd̓ ponit vtrāqꝫ ꝑtem.et falſificat̉ ꝓ vtraqꝫ et ꝓ altera hinc ē ꝙ talia dicunt̉ ex tꝑe nō rōne principalis ſignificati ſed rōne ꝯnotati in creatura. et ꝑ hoc patent quatuor argumēta ſequētia. Concedendū ē ꝙ nō omne qd̓ ex tempore dicit̉ de deodicitur per cauſam ſed vel dicitur per cauſam vel ꝑ vnionem vel per quandam comparatione ad temporale et ſic patet omnia.Ad illud ergo qd̓ obicit̉ ꝙ tēporale ē creatūet mutabile. dd̓ ꝙ loquit̉ de tēporali primomō et hoc n̄ d̓r de deo niſi per cauſam vel ꝑvmonē. Ad illud qd̓ obicit̉ ꝙ omnē qd̓ p̄dicat̉ de deo ē eternū. dd̓ ꝙ hoc ē dupliciter.qꝛ eternū poteſt teneri adiectiue vel ſubſtātiue. ſi adiectiue ſic falſa ē. Aliquid em̄ predicat̉ de deo cuiꝰ duratio nō ē eterna. ſi ſubſtantiue vera ē et ſic ē ſenſus. Omne qd̓ p̄dicat̓ de deo.i. aliquid eternū. nec tn̄ ſequit̉ ēeternū immo ē ibi fallacia accidentis ſic̄ hiccreatio ē deus et deus ē eternꝰ ergo creatioē eterna ita in p̄dicta. Aliquid em̄ qd̓ ē eternū rōne principalis ſignificati.i. qd̓ ē aliqͥdeternū rōne ꝯgnotati dicit̉ tēporale. Ad illud qd̓ obicit̉ ꝙ illud qd̓ ē ex tēpore incipitaliquid eſſe. dd̓ ꝙ illud nō ē ī deo ꝓpter mutationē aliquā factā in ipſo ſed in creatura.et illud determinatū ē s. diſ. octaua.Ecundo querit̓ vtꝝ que dicunt̉ dedeo ex tēpore dicant̓ ꝑ ſe vel ꝑ accidens. et ꝙ ſcd̓m accidēs oſtenditur hoc mō Augͥ. v. de trini. et habetur in littera ꝙ dominus eſſet hominis extēpore accidit ei. ¶ Itē hoc ipſum videturrōne. qꝛ omne qd̓ ad eſt et abeſt p̄ter eius d̓qūo d̓r corruptionē p̄dicatur ſcd̓m accidēs.hec ē ꝑ ſe nota ſed omnia hec q̄ tēporaliterdicūtur de deo ſūt huiuſmodi ergo ⁊cͣ ¶ Itēqd̓ p̄dicatur ꝑ ſe de aliquo ſemper ineſt illiergo ab oppoſitis qd̓ p̄dicatur de aliquo. etnō ſemꝑ ineſt p̄dicatur n̄ per ſe ergo per accidōs. ſed talia ſunt huiuſmodi nomina er
